verwarde man. Wordt vervolgt…
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
Jaar: 2006
The Guzzi says HI
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
-
Nou doe dus iets verkeerd. Weet alleen niet wat.
According to Paul – 03:15 (op 13 Oktober ’06) -
Video rocks Paul! Good seeing you’re smiling face. Look forward to seeing you again one day soon, preferably on the road. Continue to ride fast and take chances… I always say. Thanks for the Englsh version(s).
According to Todd – 07:10 (op 13 Oktober ’06) -
ik mis die vliegen tussen je voortanden! Wil geen foto’s meer zien maar meer filmpjes!!
According to brun – 08:44 (op 13 Oktober ’06) -
He Paul,
Rocking video! Ben nu al sinds canada virtueel met je onderweg en ik check je site bijna dagelijks. BEDANKT!
het is inspirenend en ook jalours makend om als ik weer eens met een natpak van mijn r100gs stap om met warme koffie je verhalen en foto’s te zien, BEDANKT!!According to Denace – 08:57 (op 13 Oktober ’06) -
Pablo,
jeetje man wat klinkt ze geweeeeelllddddiiigggg, top hoor, en na al die kilometers super gaaf filmpje heerlijk om te zien.
ook weer lekker dat je onderweg bent. afgelopen week weer eens op de caferacer gestapt t was prachtig weer lekker knallen.Op een kleine storing na loopt ie als een kogel, soms valt de rechter cilinder weg, even het contakt uit, en na een knal loopt ie weer als een zonnetje. moet dus even sleutelen, of heb jij een idee wat het kan wezen.
( spreek ) je latorAccording to Harry – 09:31 (op 13 Oktober ’06) -
Hee Paul!
GEWELDIG!!! Dat willen we vanaf nu vaker zien!! Lekkere sfeerindrukken en trouewens inderdaad gaaf geluidje die fiets, loopt als een zonnetje!
Gisteren ff in Amsterdam geweest, KALE…en daarna midden in de nact terug naar Maastricht, das wel anders, gewoon de cruisecontrol aan en een beetje lullen met mn broertje, GUUS, gezellig! Nu wel een beetje kleine oogjes…
Lator!According to Luc – 11:01 (op 13 Oktober ’06) -
Trouwens, in november willen we graag een ski reunie organiseren voor iedereen die een keer met ons mee geweest is, zo uit het hoofd: Maurice, Eric, Guus, Vincent, Jurgen, Mathijs, Paul Gorissen, Bart, Dirk, Jan, Henk, Aart, Eric-Jan, Patrick en jij natuurlijk!! Kom ff over joh! Als ik iemand vergeten ben, kan natuurlijk gemakkelijk, geen idee, niet boos worden het is nog vroeg voor me.
Ik zal de datum zo vlug mogelijk doorgeven!!
GrtzAccording to Luc – 11:05 (op 13 Oktober ’06) -
Voor alle trouwe lezers: Zeg ff welke datum je kunt a.u.b.
According to Luc – 11:07 (op 13 Oktober ’06) -
Helemaal niets verkeerd wat mij betreft.
Plof plof plof, is geweldig. Wie is de “grootse” engelse dame op het eind?According to Theo – 12:54 (op 13 Oktober ’06) -
Paul, this is the first time I’ve visited your site and I love it. I don’t own a Guzzi. I have a Harley Sportster, but want a Guzzi in the future. Thanks for the future—great to hear any V-twin in action. Keep the reports coming (more videos), and stay safe!
According to Greg – 22:12 (op 13 Oktober ’06) -
Leuk filmpje, aardig gedaan. Nu het verhaal van die deinende journaliste, met priemende ogen en wiegende werpheupen. Zijspan? Links gemonteerd zeker. Denk toch nog even aan de kleppenstelling.
Paul, kom op met die verhalen, ah, toe nou!According to Roland Optveld – 23:31 (op 13 Oktober ’06) -
Heel tof Paulus, deze video. Goed gedaan! Ben weer terug uit Marrakech. Mooi stadje. Aardige mensen, geweldige dakterrassen en prachtig weer. Life is good. Kus van je zus. Daan
According to Danielle Wempe – 11:57 (op 14 Oktober ’06) -
Wat een krachtpatser die Guzzi. Hij brult zich een weg naar boven vanuit zijn onderste toeren. Met zijn koppel tuft die Paulito gewoon de bergen over! Effe een stukje meerijden met van Hooff!!! Vet. Elke keer de speakertjes harder gezet.
En Luc, anytime!According to acj vd akker – 12:01 (op 14 Oktober ’06) -
Hé Paul,
Ik dacht bijna dat je ging blijven in Medellin, maar je bent alweer onderweg. De foto’s en het filmpje zien er goed uit. Erg leuk om een klein stukje met j mee te rijden.
kus Stephanie
According to Stephanie – 14:25 (op 14 Oktober ’06) -
Ook al film-ster, Paul
Motor loopt goed, klinkt als de mijne; gaan met dat ding.
Even voor Harry, probleem kan uit je contactslot komen; had ik ook.
Groeten uit OssendrechtAccording to sjaak – 17:44 (op 14 Oktober ’06) -
Jezus man schrok me te pletter halverwege je clip, dacht dat je op je bek ging, maar je liet je camera even zwiepen….enuuh die boer met kiespijnglimlach op het eind moet de volgende keer beter! wel lachen dit soort clips, heb een soortegelijk van vorig jaar op Pangkor island:
http://video.google.com/videoplay?docid=..
Er gaat niks boven de sound van een 2 cilinder die vette klappen maakt, mijn 998 is hier in Qatar afgeleverd. Heeft ook alweer de eerste vette klappen geleverd met de open
Termi’s…. nu nog op de weg geregistreerd te zien krijgen.According to Surfroy – 09:47 (op 15 Oktober ’06) -
Toppie,Paul.Weer lekker aan de boemel.
Filmpje is ook te gek.Als ik jou was zat ik nog in Medellin.Jij zegt dat de mensen zo aardig zijn,maar de schoonheid staat ook op gevoelige plaat.
Ik heb gisteren mijn eerste paal geslagen.Je weet wel,voor mijn huis.(is al een aardig tijdje aan de gang,vind je niet?Is erg leuk.Koters in de kraan gepropt,bij elkaar op schoot,de machinist zet het heiblok op rammen en stapt doodleuk uit.Zitten ze daar vol verbaasd te kijken naar een blok ijzer van 12 ton wat alleen maar herrie maakt.
Was geinig.Voor de rest gaat het z’n gangetje.Iets anders dan bij jou dus.
Ook zijn er kutdingen.Ome Cok is namelijk erg ziek(kanker)en daarvan zijn mijn ouders de kluts een beetje kwijt.Begrijpelijk maar erg kut.
Ik blijf je volgen vent…Ga je goed
Groet,According to Kees – 22:15 (op 15 Oktober ’06) -
Hoi Paul,
geweldig filpje, krijg meteen weer heimwee naar mijn eigen (ex)V7.
ze loopt fantastisch na al die kilometers.
meer meer meer…
nicoAccording to nico – 22:25 (op 15 Oktober ’06) -
Hey Paul,
Volg je nog steeds…daarom ook erg leuk om nu eens een filmpje te zien.(En ook erg leuk dat je weer es rijd!)
Heb zelf nog o.a. de Stelvio Pas gereden in Augustus. Was afscheids-trip van de inmiddels “ouwe dame” (Ducati 750ss).
Heb nu een Ducati 996 gekocht….sjongejonge Paul…ik krijg die grijns maar niet van mijn kop…Succes verder! RobinAccording to Robin Ernste – 21:30 (op 16 Oktober ’06) -
graet video paul!!!
stay in movment!!!
bessosAccording to tal – 01:41 (op 17 Oktober ’06) -
filmpje helemaal goed paulus, zou alleen die grijnzende kop van jou wat meer willen zien, maar ja om je camera nou uit te lenen aan een voorbijrijdend barrel en je te laten filmen lijkt me ook niet verstandig. keep up the fun. kus, ook van de meisjes natuurlijk
According to maarten en de meisjes – 09:36 (op 17 Oktober ’06) -
Verdorie, had ik net een heel verhaal geschreven doet die klote verbinding van de buurman het weer eens niet!! Wordt tijd dat ie eens wat fatsoenlijks aanschaft, of ik moet zelf boodschappen gaan doen natuurlijk maar daar ben ik te lui voor…. In ieder geval, je hebt groot gelijk Paul, lekker beetje lummelen daar, 3/4 van de tijd onder invloed van weet ik veel wat, af en toe eens lekker laten masseren door een coconutmeisje en als je er genoeg van hebt gewoon doortokkelen op die fiets naar de volgende nederzetting voor een herhaling van dat verhaal… En ik maar ploeteren hier voor die paar luizige kutcenten, geloof dat ik langzaam begin in te zien dat het allemaal nergens op slaat. Maak ik me druk over een parkeerbonnetje, mijn god, wat een gezeik joh. Nee, dan een bekende van me, was ff naar China geweest met zn vrouw en komt terug bij de grens in NL, wat denk je? Alles afgenomen wat ie van thuis meegenomen had, je kent dat wel, overijverige dienstbroeders die denken dat ze een lekkere grote vis te pakken hebben. Moet nu gewoon maar hopen (na voorkomen, allebei 2 uur lang ondervraagt door 2 ambtenaren in aparte ruimtes) dat ie zn EIGEN spullen (horloges, sieraden, schoenen, etc) nog terug krijgt!! Wordt je door de mensen die je zelf betaald (ambtenaren) in je nek geslagen omdat je een knappe vriendin hebt en een beetje poen, hufters! Ach man, zielige bende hier. Kun je beter in Equador zitten he, grootste bananenleverancier ter wereld!! Mijn god, zal wel gaan als een banaan daar!
Trouwens een lekker plaatje van een paar jaartjes geleden, zie mezelf dan toch wel weer staan in zo’n achterlijke tent als de Yorin-bar in Val Thorens, gaat allemaal nergens over maar wel lekker uit je dak natuurlijk! Ik kijk uit naar het witte goud maar die vrienden van me lezen gewoon niet op jouw weblog want niks geen reactie he, alleen van Guus, die kun je erbij hebben maar de rest: WEEK Dat zie je ook aan hun manier van skien he, JIJ zorgde nog eens voor een spectaculaire valpartij, echte motorrijder, gewoon blijven rollen he, heb je nog eens wat te lachen, maar wat denk van een Eric, Maurice is al 6 jaar niet meer gevallen…
Je ziet, het leven is een stuk simpeler als je lekker ver weg zit.
Nu ik toch al weer een paar maanden niks over geld gelezen heb begin ik de indruk te krijgen dat de ergste problemen voorbij zijn voor je en dat het het geluk je toe lacht, waarom niet gewoon ff een retourtje Schiphol of Frankfurt of iets anders in de buurt en dan ben jij er ook bij!! Dat zou nog eens lachen zijn, ik mis je spierballen, je teen nagels en je andere lichamelijke problemen! De rest is zo braaf joh, gewoon ff voor een dagje ofzo, toe nou…..
Ik hoor het wel he!
Groetjes en goeie vlucht!ps. De ruine is eind november
According to Luc – 21:20 (op 17 Oktober ’06) -
Hier word ik toch wel een beetje geil van: http://miarroba.com/foros/ver.php?foroid..
Bedankt voor je verhaal Luc. Inderdaad, waar zijn die andere lamzakken. Van je ware vrienden moet je ‘t hebben. Blij dat jij slechts een kennisje bent.:)Stelletje lompe boeren hier in Quito. Als je het mij vraagt moeten ze allemaal naar de psych. Heb ik ook gedaan en zie hier het resultaat. Iedereen verplicht naar mijn Goeroe Alex en de wereld ziet er een stuk vrolijker uit. Geld gaat inderdaad redelijk. Ik leef nu van de motorbladen. In de motorbusiness zijn we vrienden van elkaar, dus afspraken worden wederzijds nagekomen. Voor de rest alle, maar dan ook alle katholieken op de brandstapel. Het is rustig vanuit NL. Ik word niet meer zo gefuckt door jullie. Belasting 2005 staat op 0. Met dank aan de aller, aller, aller, alller, aller, aller liefste zus uit de wereld en beyond: DAANTJE. Als ik toch geen zus had gehad… Over zussen gesproken, jullie verdienen toch allemaal lekker veel geld, waarom doen jullie het ticket niet cadeau, als dank voor het geploeter op dit websitje. Ga meer filmpjes maken. Vind het leuk geloof ik en we leren weer eens wat. Wist niet eens dat het met de kleine Canon kon, joh. Luc, ik kom heel graag langs. Dame in het hotel is erg lief voor me (Colombiaanse, uiteraard). Ik vermoed zo dat ze met me wil neuken. Maar ze heeft een man, die ik erg graag mag. Dus maar niet doen. Je zult het niet geloven maar Mel was de laatste, negen (9, neuve, nine!!!!) maanden geleden. Je begrijpt dat mijn heuvos over de stoffige straten van Quito slepen. Nog even en mijn prutje doet dienst als behangplaksel. Kan ik niet een behangetje bij je komen plakken Stella? Que mas? Luc hoeveel mensen komen op de reunie? Man of 20? Allemaal 50 euri in de pot en ik sta bij je op de stoep, ongelogen. Ben een verhaal aan het tikken voor MOTOR Magazine (Leest dat blad!) en dan ben ik weer vrij. Ga ik weer rijden. De Guzzi en ik zijn werkelijk niet uit te roeien. Wat loopt die oude klaphengst toch geweldig mooi. Pues, 50 euri in de pot en we gaan lol maken. De mazzel allemaal en bedankt voor de berichtjes. Vind het leuk op post te krijgen. Ik bedoel, ben ook maar alleenig op deze aardkloot. Ciao parceros, parceras.According to Paulus – 23:31 (op 17 Oktober ’06) -
Hm… ik heb mijn aantekeningen nog eens bestudeerd en zie dat Doli de laatste was. Neemt niet weg dat…bueno hablamos. Hasta la proxima. Nos vemos. Don Paul.
According to Paul – 23:44 (op 17 Oktober ’06) -
He Paul,
Gaaf zeg dat filmpje. Dát willen we zien!
Volg je regelmatig. Happy Travels!
GeaAccording to Gea – 10:43 (op 18 Oktober ’06) -
Pauli,
Tuurlijk kan en wil ik niet achterblijven bij je andere vrienden! Dus maar eens wat notities van de Weteringschans!
Teer nog een beetje na van de heerlijke vakantie in Griekenland, waar we met het kleine gezinnetje in een olijfboomgaard 3-weken onze residentie hebben gehad. Ook hier geleeft als een griekse ‘filosoof’, ontbijtje, naar de zee, zwemmen, douchen, drankje, zwemmen, douchen, wandelen, zwemmen, dutje, zwemmen, opgravingen bekijken,drankje, halve liter wijn (a 1,5 eurootjes), biertjes, salades, koffie, strandwandeling, biertje en sterren kijken, want daar is geen licht- en luchtvervuiling. Kortom tijd om na te denken waarom een knikker beter van een berg afrolt dan een dobbelsteen. Heerlijk!
Nu alweer zo’n 6 weken terug en het Hollandse leven weer oppakken. Dit is wel weer eventjes ‘wennen’, want er moet weer zoveel. Klagen kan wel hierover maar proberen we maar even niet! Positief blijven en zelf aan het roer staan en jezelf een weg banen tussen alle ‘verleidingen’ en opdrachten. Tot op heden gaat het goed. Weer opdrachten voor beurspresentaties, enkele woonhuizen in o.a. Groningen, Mook, Bussum, Abcoude, Amsterdam, winkel in Londen en wat dingen met mooie presentaties voor dure steentjes!
Het wordt dus weer eens hoogtijd om de gekte te ontsnappen om weer dichter bij ons ‘moedertje-natuur’ te komen! “escape to Equador” of “escape to the white mountains” klinkt wel als een goede richting. Dus ik ga zeker in op het plan van Luc, en als jij ook deze ‘behoeftes’ hebt, dan zit een sponsoring er zeker in monsieur ‘la bombe’!Groet,
MauriceAccording to mvanbakel – 11:06 (op 18 Oktober ’06) -
Het was me waarlijk toch ook wel opgevallen dat de hoeveelheid fotoos en verhalen betreffende knappe en vooral romige en warme dames de laatste maanden bepaald niet overeenstemde met de drang van de man van Hooff, als we zijn stoere verhalen tenminste mogen geloven. Geen, of bijna geen aantrekkelijke foto van een waargebeurde romance.
Het verbaasde me al. Wat is er toch gebeurd?According to dhr Besjanel – 11:43 (op 18 Oktober ’06) -
Jezus Luc, Wat ben je toch een ouwe zeikerd. Reunie eind november, dat had ik je in gefluisterd lullo. Het wordt tijd dat je weer eens met je hoofd naar beneden van een helling afdonderd. Ik moet zeker koken? Ik heb er weer zin in. Je weet toch hoe ze zijn. Pas als het bier gehaald is hoor je wat.
Anders met minder, Tja Paul dan wordt het een enkeltje.
Hoe is het met de foto’s?According to Jan – 12:56 (op 18 Oktober ’06) -
YOJAN,
Niet gaan ‘zeiken’ over Luc op iemand anders zijn site!
Anders kan ik ook wat zeiken over die smerige Thaise smurrie die je ons na een heerlijke dag skien voorschotelde!Groet, Maurice
According to maurice van bakel – 15:35 (op 18 Oktober ’06) -
Oepsie…!! Maar ik begrijp dat Maurice liever iets anders te eten krijgt. Tsja, ik ben natuurlijk ook teleurgesteld dat ik voor ouwe zeikerd wordt uitgemaakt. Voor iedereen die dit leest: Klopt niks van! Tuurlijk, het gaat niet meer zo snel als vroeger en het druppelt wel eens beetje maar ja, dat hoef je toch niet iedereen meteen te vertellen. En trouwens, vraag me af hoe Jan dat weet, beetje de weg kwijt misschien…
Any way, beetje andere plek voor een ruine lijkt me wel weer eens leuk, Amsterdam, Nijmegen, Rotterdam, het kan allemaal. Iemand een suggestie??
Ik blijf gewoon proberen.
Overigens vraag ik me wel een beetje af wie die Doli dan was, was het wel een meisje? Je weet maar nooit met al die dope he… Blijkbaar heeft e.e.a. niet erg veel indruk op je gemaakt dat je je dagboek er op na moet slaan om je ‘het’ te herinneren.
Ik moet gaan….have fun!According to Luc – 16:31 (op 18 Oktober ’06) -
Over die reunie. Hoeveel is de vriendschap je waard Luc, U Grote Organisator? Verras me!
According to Paul – 20:00 (op 18 Oktober ’06) -
Waarom een knikker gemakkelijker van een berg afrolt dan een dobbelsteen. Zo had ik het leven nog niet bezien. Geweldig Maurice, je bent weer helemaal terug. Je telt weer mee zogezegd. Over de dames: Ik kom ze erg veel tegen en ik heb aardig wat vriendinnetjes gehad. Evenwel, doe rustig aan. Heb weinig zin om harten te breken of de mijne weer te lijmen. Dat gedoe met Melanie heeft toch wel zo’n indruk op me gemaakt. Mis haar nog steeds, ongelogen. Vooral als ik in mijn eentje door onbekende landschappen, gebieden, landen aan het duwen ben. Als je reist is het anders. Ik ben toch wel zo geweldig helder in mijn kop dat ik gesprekken van een jaar geleden nog tot in detail kan reproduceren. Mijn reis is als een lange dag. Gevoel blijft ook langer hangen of anders gezegd, iemand is lastiger uit je systeem te knikkeren vooral als je zo ‘diep’ bent gegaan als Mel & ik. Deze gevoelsellende kun je de ander ook gemakkelijk aandoen. En dat wil ik niet. Bovendien, ik vertrek de hele tijd en de dames (mijn vriendinnen) blijven achter. Die machteloosheid hakt erin, kan je op momenten radeloos maken, geloof me. Daarom doe ik, geheel tegen mijn voorheen zo rusteloze natuur in, rustig aan. Zo nu en dan heb ik een schouder nodig. Yoheisha in El Carmen was een lieve schouder en Taylor in Medellin. Nogal wat reizigers klimmen op een hoer, maar die noodzaak ontgaat me volledig. Ik ga liever voor de energie, zoals met Melanie. Ja, als dat klopt ben ik niet te houden. Helaas overkomt het me niet elke week, mijn parcera van mijn leven tegenkomen. Bij Doli, lief meisje uit Medellin, was die energie volledig afwezig en heb ‘t contact subiet afgebroken. Het aardige van dit al is dat ik aardig wat vriendinnen over de wereld heb, zoals vrienden. Ik vind vrouwen geweldig gezelschap. Leer veel van ze. Over vrouwen gesproken, die gourmet-maaltijd die Luc en ik ooit nog eens tijdens de wintersport in elkaar hebben gefloepert, voert nog altijd de culinaire ranglijst aan. Wat jullie?
According to Paul – 20:43 (op 18 Oktober ’06) -
Ik was nog niet klaar. Jullie willen dus filmpjes zien en ik heb geld nodig. Heb vannacht hiermee gegoocheld en kwam uit op het volgende. Jullie kunnen filmpjes kopen, heus, ongelogen. Veel reizigers grijpen alles aan om geld te verdienen. Sjaak Lucassen bijvoorbeeld verkocht ansichtkaarten van zijn reis en wist daar behoorlijk van rond te komen. Maar dat zie ik niet zo zitten, dat geleur. Daarom filmpjes! Voor 17,50 euro koop je een minuut, voor 30 euro twee minuten, voor 40 euro drie minuten. Dit heeft te maken met kwantumkorting. Het filmpje wordt dus door jou persoonlijk aangeboden compleet met je eigen foto op je eigen motor, of in je eigen zeilboot, of op je eigen vrouw, die ik listig in het filmpje monteer. Je wilt je favoriete muziekje eronder? Alles kan. U vraagt, wij draaien. Bedrijven, motorclubs, individuen met een groot ego, vrienden die het met me te doen hebben, familie die het beste met me voor heeft, iedereen kan inschrijven. Wees er wel snel bij, want op = op, of hoe zeg je dat in dit geval. Ik vind dit persoonlijk een geweldig idee en het verbaast me dat ik er nog niet eerder op ben gekomen. Ik wil dit graag exclusief houden en heb daarom besloten dat dit de enige manier is om filmpjes van mijn reis te zien. Nederlanders zijn toch zo royaal als het gaat om goede doelen. Welaan, dit is een goed doel en je krijgt er nog wat voor terug ook. Wellicht ga ik NL dan weer wat meer waarderen, want ik ben door jullie toch wel zo geweldig in mijn hol gefuckt – vooral door die katholieken – dat ik had besloten nooit, maar dan ook nooit meer voet op vaderlandse bodem te zetten. En dat willen we toch ook niet he? Kortom, de inschrijving is begonnen. We zijn geopend!
According to Paul – 21:11 (op 18 Oktober ’06) -
Sorry Paul, goed idee! Maar die thaise maaltijdschotels van top-bobo-snob-kok Jan zitten als ik droom nog steeds dwars in mijn keel. En alleen maar omdat Jan wilde afslanken! Is toch geen eten in de winter!
ps kun je iets doen voor 17.50 ?
ps 2 Terugkomen, allee, maar hier blijven? k vrees dat dat onbegonnen triestigheid gaat opleveren voor vrije vogels
ps 3 Iemand in zijn wat neuken? Maar Paulito, je gaat me toch niet wijsmaken dat je ……….?
garoete, a.c.According to acj vd akker – 01:20 (op 19 Oktober ’06) -
Paulus hoeveel heb je gesnoven man….
According to Luc – 08:35 (op 19 Oktober ’06) -
ps Vriendschap is niet te koop man
According to Luc – 08:36 (op 19 Oktober ’06) -
Gaat wel lekker met die site! Vooral omdat al die motor rijders en motorlezers zitten mee te lezen.
En dat eten wat die ene Jan gemaakt heeft zal toch wel heel wat beter zijn dan dan Zuidamerikaanse spul. Daarover heb ik bij van Hooff nog nooit wat gelezen.
Van de andere kant: Als Paul trots is op zijn eigen kookkunst, dan heeft ie natuurlijk ook echt geen smaak. Het enige echte voedsel op de site was van zijn Japanse Smiley. Maar nu terzake: Paul, heb je besloten om terug te komen, of om weg te blijven?According to Freek van de Wijdeven – 11:30 (op 19 Oktober ’06) -
Och jee, och jee, cultuurbarbaren.
Guus was dat trouwens niet die schotel die over de grond kletterde waar jij zo’n last van had?According to Jan – 13:21 (op 19 Oktober ’06) -
Ik zit klaar met pen en papier. De inschrijving kan beginnen…
According to Paul – 20:49 (op 19 Oktober ’06) -
Ja komt u maar…
According to Paul – 20:49 (op 19 Oktober ’06) -
Ik zit hier nog altijd…
According to Paul – 20:50 (op 19 Oktober ’06) -
…wortel te schieten.
According to Paul – 20:51 (op 19 Oktober ’06) -
Geldwolf!!
According to Luc – 21:04 (op 19 Oktober ’06) -
Hm, dit geeft te denken. Voor het eerst ben ik doodserieus en wordt ik beticht van overmatig drugsgebruik. Dhr Besanjel, ik heb nog eens nagedacht over ik en de meisjes. In het algemeen zorgt De Vrouw graag voor me. Zij is het die me redt, altijd en overal. Of ik nu in Nederland ben, Alaska, Mexico, Honduras of Colombia, altijd staat Ze voor me klaar. Je weet dat elke man (ja, jij ook Luc) gered moet worden door De Vrouw en ik in het bijzonder. Dit heeft met mijn hulpeloze oogopslag te maken. Ze voeden me, ze luisteren naar me, ze troosten me, ze koesteren me. Ze geven me werkelijk alles wat ik nodig heb, ongelogen. Ik kan erop wachten. Op het moment dat ik denk ‘Goh, ben eigenlijk best alleenig’, wenkt Ze me. Het is De Vrouw die deze trip zo bijzonder maakt. De latinas zijn dol op me en zorgen erg goed voor me. Bovendien is ze de beste flirt. Meestal blijft het daarbij.
De bevestiging is voldoende. De latinas worden in het algemeen door de macho-latino als grofvuil behandeld. Ik wil en kan daar niet aan mee doen. Ben tijdens deze trip zo’n vijftig keer gered. Zonder De Vrouw was ik nooit zo ver gekomen. Ik word dus door Haar gedragen. Dat was zo, dat is zo en dat zal altijd zo zijn. Dames U wordt bedankt voor het behoud van mijn ziel!According to Paul – 21:19 (op 19 Oktober ’06) -
Geldwolf dus. Ik heb per maand zo’n vierhonderd euro stuk te gooien. Meer zit er niet in. Van de week een nieuwe broek gekocht (20 dollar) en krabde me nog eens achter de oren. ´Zal ik het wel doen. In mijn Levis zitten slechts vijftien gaten en kan dus nog een tijdje mee.´ Als ik pin doe ik dat met samengeknepen billen. Jullie thuis zijn verzadigd tot op het bot. Als ik 17,50 euro vraag voor een minuutje film (vooruit 15 euro dan, 25 voor twee minuten en 35 voor drie) doe ik dat omdat ik financieel verlichting zoek. Heb heel hard gewerkt aan verhalen, tevergeefs. Ben als een schurfterige straathond behandeld. Het leek me oprecht een leuk idee. Je zit zelf achter het stuur en je bepaalt wat filmpjes betreft de inhoud van de site. Je hebt geen idee wat ik onderweg allemaal aantref en bovendien die Guzzi loopt zo mooi met zijn ongeevenaarde plof. Hoe leuk toch en je helpt me opweg. Maar goed, ik had kunnen weten dat jullie Nederlanders voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten. In dit geval zelfs voor nop. Weet je wat, ik houd het vanaf vandaag allemaal lekker voor mezelf. Vaarwel!
According to Paul – 21:42 (op 19 Oktober ’06) -
Laatste aanbod: 20 euro voor twee minuten. Dat is echt te geef. Guus wat 20 euri me oplevert is een overnachting, twee maaltijden en een volle tank benzine. Jullie geven het geld toch alleen maar uit aan boetes en weet ik wat voor ongein. Dit is leuk en goed besteed. Ik bedoel, hoeveel is een mensenleven je werkelijk waard? ´k heb honger! Hoe ´t ook zij, ik zie het leven met mijn inmiddels 33,6 kilootjes vanuit het zadel van de meest koele brik ooit gemaakt in alle glorie voorbij glijden. Jullie werkelijkheid is die van de bureaustoel en de BANK. Afstandsbediening binnen handbereik, uitgezakte pens, waterhoofd van heb ik jou daar (´had ik maar…´). Goed er dwarrelen wat kids om je heen, een reden van bestaan. Gelukkig is de tv er nog of het internet en krijg je een indruk van hoe andere mensen het doen. Tweedimensionaal. Zonder gevoel. Zonder het leven aan te raken. Ik bedoel, wie is hier werkelijk arm? Even goede vrienden. Droom zacht. En je weet ´t, morgen weer gezond op. Want op het tochtige perron wacht de trein op je – om 07.15 uur. Have fun!
According to Paul – 00:49 (op 20 Oktober ’06) -
Wat een jammerklachten ineens! Verdorie, wat een gepiep en gekreun van een held. En waarover in godsnaam. En net nog een nieuwe broek gekocht. En geen vrouw die reageert op zijn gepiep. Misschien is er weer eens een zusje die hem redt.
Ontwenningsverschijnselen, hoogteziekte, jaloezie?
Net ‘the sound of music’ gezien met die weergaloos schattige Julie Andrews. Ga die dvd even bekijken Paul, en je voelt je een stuk gelukkiger. Sterker, zet de eerste vier minuten op je sait, en ik stort eh… toch zo n dertig (30) euro op je rekening. Moet je dan wel zelf doen hoor. Ik heb ook geen zin om te leuren. En even je rekeningnummer doorgeven. En ook even geduld hebben. En, misschien leuke tip, vraag aan al je fans het equivalent van een volle tank benzine, en vernoem de rit naar hen. Hebben de egootjes er nog wat belang bij.
Pump it up. Time is precious.According to Jac de Brey – 01:12 (op 20 Oktober ’06) -
Jammerklachten, Jac. Dan lees je niet goed. Ik vertel je zojuist dat het liefste wezen op aarde altijd voor me klaar staat, waar dan ook en dat ik ‘t leven in al zijn glorie voorbij zie glijden vanaf de Guzzi. Man, ben nog nooit zo gelukkig geweest. Probeer alleen wat bij te klussen, that’s all. U zei jaloezie. Op wat, op wie? Op de bankzitters?
According to Paul – 01:40 (op 20 Oktober ’06) -
Take it easy joh. Je hebt misschien wat geld nodig, altijd handig. Waarom denk je dat ik morgen op de trein sta te wachten, samen met die eikel Bodegraven?
Gewoon om de moter te laten draaien Paul, en de kleine bekkies te vullen jongen. Ooit heeft mijn vriendin in een eigenwijze bui vergeten een pilletje in te nemen. Een truc die ze daarna echt onder de knie kreeg. En die Jac maar lekker doorwerken. Je moet toch wat. Dan neem je die verantwoordelijkheden er gewoon even bij. Wel je leven lang natuurlijk. Godzijdank heb ik nog een hobbie. En Paul, negen maanden niet erop, en toch gelukkig. Volhouden dan, en denk nog even na over mijn voorstelletje ja?According to jac de Brey – 02:19 (op 20 Oktober ’06) -
Paul jij weet verdomd goed wat ik wil, het is inderdaad De Vrouw die je er doorheen sleurd maar het is ook De Vrouw waar je de slaaf van bent… En nog een probleem: Er zijn Zo Veel Vrouwen!
Any way, ik kan niet de hele tijd wegrennen als ik een leuke Vrouw tegenkom. Moet dus inderdaad een beetje zorgen voor mijn in een waas van verstandsverbijstering geproduceerde kroost… Snap niet dat ieder weldenkend mens zich voortplant. Kijk, ik was nog jong en onvolwassen toen ik in dit bootje stapte maar mensen van een jaar of 40 die er aan gaan beginnen: Slaap zacht…..
Mensen gaan graag verplichtingen aan, neem een hond of zo.
Dat verhaal over die geldwolf, dat was ingegeven door jou vraag hoeveel ik over heb voor de vriendschap, kijk, dat kan natuurlijk niet he. Er is vriendschap of het is er niet, heeft niks met geld te maken.Wat jij graag wilt is dat mensen jou schrijven, dat is gezellig, het geld, ach Paul, dat zit wel goed he, je krijgt betaald in Euro’s en leeft als een koning in Zuid Amerika op de zak van de ene na de ander Vrouw.
Wat ik niet begrijp is dat er zoveel mensen lezen en kijken op jou site en dat ze NIKS schrijven.
Daarom mijn oproep aan alle bezoekers
SCHRIJF NOU TOCH EENS WAT AAN PAUL
Die filmpjes ben ik natuurlijk bijzonder in geinteresseerd, ik heb zelf ook hele leuke filmpjes! Kan ik die doneren?? FF een stukje mee skien of zo?
According to Luc – 10:59 (op 20 Oktober ’06) -
Lieve Paul, ik reageer op die oproep om iets aan je te sturen. Waarom niet, het is tenslotte al weer enige tijd geleden dat je vertrok uit Colombia.
Zoals ik je eerder schreef, ben ik nog steeds uit op je liefde, en nog steeds voel ik teglijkertijd een hapering om echt op je nieuwe avances in te gaan. Ooit was je mijn koning in bed, ik werd warm en blij als ik je wimpers voelde knipperen op mijn wang. Ik noemde je de klater van de waterval, jij mij de vleugelslag van een vlinder. Je was mijn geur van een herfstbos, ik fluisterde je koesterende woorden toe om je onrust en teleurstellingen weg te nemen.
Als je je weer boos en onbegrepen voelde, luisterde ik naar je en suste met strelende opmerkingen je geweten….Samen beleefden we de intensiteit van het samenzijn. Ik sprak je moed in en genoot van je haarloze lichaam. Maar er zijn andere dingen in mijn leven gekomen. De vleermuizendans die ons samenbracht op die enge muziek van de Cure, is al lang vergeten. We dansen niet meer dronken om elkaar heen. We kunnen niet meer onschuldig zijn, want we weten beide dat ons verleden te beladen is geworden. Dat is de reden dat ik geen jalouzie voel, bij de hulp die vele vrouwen je hebben gegeven, en ik weet als geen ander hoe je die nodig hebt. Het is geen geheim; alleen ooit, in je lange stoere tijd, wilde je er niet voor uit komen. Ik ben blij dat het goed gaat met Bento, en ik mis je wel. Maar ik vind het veel belangrijker dat je van je reis wat leert, iets leert wat van jou is. Je weet hoe veel ik van je heb gehouden, en wat ik heb doorstaan. Je hulpeloosheid werd teveel voor me, en ik had een man nodig die boven egoos stond. Een echte man. ( Hopelijk word je niet jaloers) Ik heb mijn nieuwe partner nog niet gevonden. En ben tevreden met het leven wat ik leidt. Ook bij het Concertgebouworkest ligt nog steeds mijn ware geluk, en ik wordt daar , zo voel ik dat, heel erg gewaardeerd. Het maakt me licht. Ik heb een licht gevoel, en ik hoop dat jij dat gevoel ook krijgt, dat je je voelt zweven door de lucht. Lieve Paul, ik neem weer afscheid van je en kus je zorgen weg. En als toetje lik ik zoals vroeger over je ogen en houdt je vast.According to Stella – 14:00 (op 20 Oktober ’06) -
Sorry jongens, driewerf sorry, dat van die bankzitters en zo neem ik meteen terug. Veel vrienden van me werken hard en hebben ‘de bank’ nodig om bij te komen. Was bij mij ook zo. Dus: Lang leve de Bank en Lang leve de kids. Vind kinderen altijd erg grappig. Ja Jac, Luc jullie hebben gelijk er is dus iets aan de hand met me. Kan het alleen niet zo goed duiden. Ben letterlijk op de helft van de wereld en de laatste dagen leek ‘t er even op dat ik er vanaf tuimelde. Terwijl ik me toch zo goed voel, ongelogen. Zal ‘t proberen uit te leggen, weet ik zelf ook weer waar ik sta. Even de gedachten ordenen, als je me me toe staat. Trouwens Stel, haarloze lichaam, hoe kom je daar toch weer bij? Dit klinkt me toch echt te kinky. Word wel weer behoorlijk opgewonden van je en dat is een fijn gevoel. Dank daarvoor. Afijn, als ik switch van land ben ik altijd behoorlijk in de war, vooral als ik er een tijdje heb gebivakkeerd. In Colombia heb ik waarschijnlijk de meest indrukwekkende tijd van mijn leven beleefd. Goed, je leest wat stukjes (fragmenten), maar dat zijn slechts momentopnamen. Het is me inmiddels duidelijk geworden dat El Carmen de Bolivar een van de gevaarlijkste plekken, dan wel de linkste plek in Colombia is. Er rijden daar tanks rond en overal in het dorp militairen en politie die de Farc en de paramilitairen op afstand houden. Heb daar twee maanden als een vrolijke aardbei rondgebanjerd en er is me niets overkomen. Nogal wat mensen in Colombia verklaarden me voor gek, volslagen gek, dat ik daar zo lang rondhing. ‘El Carmen parce, dat is Vietnam´, zei een Medellin-parcero me. Elke dag kreeg ik te eten van Rocio en Yoheisha. De Derde Wereld voedt de Eerste Wereld. Had daar aanvankelijk wat moeite mee. Heb 8000 vrienden achter gelaten. Vervolgens Medellin, een van de leukste steden ooit. Deje alla un monton de parceros y parceras, en een liefje. (alleen maar vrienden achtergelaten) Uiteindelijk ging ik me een halve Colombiaan voelen en dan ineens Quito. Het is hier in de nacht koud, mensen zijn wat afstandelijk, kortom ik moet dan weer een kwartslag draaien en dat doe ik nu al 1,5 jaar. Geloof me, het gaat me goed af, maar het kost een berg energie. Tijdens de 15 maanden in Latijns-Amerika ben in nog geen een klootzak tegen gekomen. Iedereen heeft het beste me me voor. Ik ontmoet slechts parceros, hueys, hermanos, amigos, brothers, carnales, paisas, vecinos. Allemaal gelijkgestemden. Begin me inmiddels ook een carnal, huey, parcero, brother te voelen. Ja heus, met de dag voel ik me meer latino en mijn Spaans, dat is mijn grootste verdienste, loopt als een tiet. Noodzakelijk anders kom je niet zo dicht tot de mensen. Over het latino zijn: daar moeten ze hier behoorlijk om grijnzen als ik ze dat vertel. Zijn ze best trots op, dat een westerling zich zo welkom voelt. Voel me hier thuis, ongelogen. Ga mee in het ritme en het ritme bevalt me goed. Laatste dagen veel op het internet rondgehangen. Had ik even zin in. Tijdens het surfen kwam ik die lelijke kop van die hoofdredactrice van de KRO gids tegen en ik verslikte me bijna in een mangopit en die zijn groot. Vervolgens zat ik weer eventjes in NL en moest denken aan die shit die helemaal over kwam waaien deze kant op. Geklooi met de belastingen, de KRO dus (heb toch 12,5 jaar voor die gasten gewerkt en als ik dan als een straathond word behandeld – zo voelde het echt – komt dat behoorlijk aan) en nog een stuk of tien irritante NL-dingetjes. Het is nu geen klacht meer, slechts een constatering: de meeste shit tijdens mijn reis kwam echt uit NL. Ben daar een week of twee in Nicaragua behoorlijk van slag geweest en af en toe borrelt het weer op, zoals twee dagen geleden. En je mag het gerust weten, Mel komt zo nu en dan ook voorbij zeilen. Mis haar op momenten behoorlijk. Ik probeer zo nu en dan te bepalen waar ik sta en de laatste dagen ben ik tot de slotsom gekomen dat ik zo goed als statenloos ben. Nl ansich, boeit we werkelijk geen ene meter meer, al mis ik mijn vrienden, familie heel erg. Dat gekneuter op de site over wat we aten tijdens de wintersport (heb vijf jaar geskied met de boys, geweldige tijd, om de beurt koken, vandaar) vind ik heerlijk om te lezen, maar besef tegelijkertijd dat ik waarschijnlijk nooit meer de ranzige shit van Maurice van Bakel, de Van den Akkertjes, Eric Heesen, of ene Jan Sprij te eten krijg. Maar ook scheuren op de motor met vriend Kees en vriend Harry, of met Marije aan de bar hangen, drinken, jointjes roken net zo lang dat ik letterlijk van de barkruk stuiterde (zij, de schat, bleef haar evenwicht behouden) en weet ik wat. Ilaan, Marjan, Henny de Buurtsuper, de Koe, neefje Bas, mijn werk, Stella (?), Amsterdam, ik mis het allemaal, maar het land niet, verre van. Dank God op mijn blote knieen, dat ik voor de tweede keer in mijn leven het hele donkere seizoen en die achterlijke kersttijd niet hoef mee te maken. Ik ben dus een beetje in de war. NL – Latijns Amerika, de spagaat is zo nu en dan vermoeiend. Ik kan een beetje rondkomen van de motorbladen maar meer geld is echt welkom. Weet alleen niet zo goed hoe. Verhalen opsturen doe ik niet meer, levert me allen irritatie op. Drie maanden geleden laatste verhaaltje opgestuurd. Helemaal geen ene reactie gehoord. Niks, nul, nada, noppes. De arrogantie, gatverdamme, vernederend gewoon. Het kuttige van NL is, is dat daar wel het geld is te halen. Jullie hebben echt geen idee hoe godvergeten stinkend rijk jullie allemaal wel niet zijn, geloof me. Hier is echt niks te verdienen, het geld circuleert hier niet, en als ik eens een klusje doe is het voor niks. Wil hier geen geld van de mensen ontvangen. Men doet al genoeg voor me. Mari, hebben we weer zo’n Latina-schat, heeft gisteren een mooie trui voor me gekocht, terwijl ze het verre van breed heeft. Dat verwart me ook: de volgevreten onverschilligheid van NL, versus de groove, de salsaswing en de vrijgevigheid van de mensen hier. Het is dus waar: hoe meer poen, hoe meer sores, hoe meer sjagrijn en geweeklaag De privemail vanuit NL leest hoofdzakelijk als een lange zucht. En we hebben in feite alles. En als ik dan als geldwolf wordt uitgemaakt, ook al is het een grap, werkt dat als een rode lap. Het schermpje is wel klein, zo he. Mis het overzicht een beetje. Is het misschien een beetje duidelijk? Beetje? Trouwens, dat filmpje blijft een goed idee, maar de bestemming (ik) deugt dus niet. Doe het liever voor een goed doel. Ik zak dus iets met de prijs 19,99 euro voor twee minuten. Geld geef ik aan een zelf te bepalen goed doel. Oude vrouwen die bedelend over straat moeten, raakt me bijvoorbeeld enorm. Zou ze graag wat meer willen toestoppen. Maar stel je nou eens voor dat het gaat lopen dat van die filmpjes (kijk je weet ‘t niet he), dan kunnen jullie iets betekenen voor de mensen hier en je krijgt voor je geld een ritje voor terug. Vergeet niet dat giften aan goede doelen AFTREKBAAR zijn. Je krijgt dus gewoon een rekening van me die je aan het eind van het jaar aan de belasting kunt laten ZIEN. Goed, ben inmiddels het overzicht van wat ik heb geschreven volledig kwijt en houd er maar eens mee op. Laatste paar stukjes vergeten we dus, behalve dat van de dames. Ben jullie echt dankbaar, ongelogen.
PS Het is dus niet alleen kut wat er uit NL komt overwaaien. Heb bericht gekregen dat het DHL-pakketje van Motortoer en zus Daan eindelijk in Quito is gearriveerd. Pues cadeautjes en ook al een nieuwe trui, en de zon die maar blijft schijnen. Count your blessings. MazzelAccording to Paul – 22:04 (op 20 Oktober ’06) -
Stella nog even: Vleermuizendans, Cure? Vleugelslag van een vlinder? Meestal noemde ik je een geil wijf. Tjeemig dit moet toch allemaal een tijdje geleden zijn. Is dit de Noordwijktijd? Heb jij een idee Kees? Concertgebouworkest? Shit mijn kop doet zeer van het gepeins. We hebben ‘t toch ook wel fijn gehad mijn zijn tweetjes Stella, ja toch? He, je bent toch geen kerel die zich voordoet als vrouw. And who de hell is Bento nou weer? Heb ik een kind, ben ik vader? Horen jullie ‘t jongens ik ben vader. Goh, ben nu helemaal in de war. Vader, wie had dat ooit gedacht.
According to Paul – 22:31 (op 20 Oktober ’06) -
Och, zo slecht is t toch niet in NL ? Een schitterend landschap (wat er nog van over is), veel creativiteit en knowhow ( als ze allemaal niet sufgeblowed zijn), gedrevenheid en inspiratie( als ze ergens nog initiatief voor hebben, zoals een stukje schrijven) en een gigantische berg geld (als ze in de Quote vermeld staan), goed verzekerd en voorzien van een fijne vaste baan (als ze die kunnen betalen en zich laten vernederen), een prettige democratische regering ( die alleen een visie op bezuinigen en schofferen heeft), ruim baan voor bedrijvigheid ( zolang je een multinational bent). Kijk Paul, als je weet dat de ING=postbank onze miljoenen gaat lopen te verkloten in de zo populaire Formule 1, dan weet je toch ook wel dat het helemaal gedaan is met welk geweten dan ook?
Dan snap je toch wel dat ‘de strijd om de klant’ zijn werkelijke toppunt heeft bereikt? Dat de laatste strohalmen worden vastgegrepen door het grootkapitaal om de allerlaatste klanten vast te ketenen aan voor de banken lucratieve contracten?
Dat de demissionaire ministerpresident van Nederland het presteert te zeggen dat er geen tegenwind is vanuit de intellectuele wereld, en er geen alternatief wordt aangereikt? Kortom Paul, dat elk verzet een slag in het luchtledige dreigt te worden, door een totaal gebrek aan coherentie onderling en iedereen apebang is dat zijn eigen banaan weggepikt wordt?. Dat er voor geen enkel werk ook nog maar een vaag idee van bestendigheid zou zijn. Jij snapt toch wel dat de zogenaamde luxe afhankelijk is van de hoogte van de hypotheek die iedereen elke maand moet ophoesten, en dat niemand daar een keuze meer heeft. Nederland is een land van systemen geworden, met de doorzichtigheid van een dikke mistbank. Het gaat om geld Paul, om te overleven, ook in Nederland. Ze hebben wolven van ons gemaakt. (en het wordt hier nog veel erger)
Maar dat terzijde.
Laten we dan tenminste zo gelukkig mogelijk zijn, niemand voor t hoofd stoten en blij zijn met wat we wel hebben. Zoals jij jou laptop en camera en heldere schrijversgeest.
Mij zou het niet verbazen, als het hele leven, van iedereen, werkelijk helemaal nergens, maar dan ook echt nergens toe dient.( ik spreek voor mezelf) En daarom maak ik me er ook niet druk over.
Succes met bestaan gewenst.According to Roland Optveld – 00:54 (op 21 Oktober ’06) -
Tuurlijk heeft het leven geen enkele zin, uiteindelijk worden we allemaal weer gewoon een stukje van 2 meter grond of een paar kilo as. Daarom, maak er wat van, zoveel mogelijk dingen doen die je leuk vindt, zoals een reisje naar Amerika, lekker op de motor. Het leven in NL hoeft niet ZO duf te zijn hoor!! Dat heb jij (Paul) hierboven toch ook opgeschreven over je leven in Amsterdam. Ik snap dat je af en toe ff de weg kwijt bent. Heb ik ook wel eens last van trouwens, zo’n beetje de hele tijd, af en toe kom ik ff op het asfalt…
Je vergeet wel de hele tijd om je rekening nummer door te geven, nu je het geld wilt gebruiken voor goede dingen (en niet voor een retourtje Europa) zal ik mijn beschuldiging van geldwolf terug nemen, sorry hoor!
Wat denk je Paul: Als je daar echt ergens een bestaan op zou bouwen, zou je dan ook gelukkig zijn/blijven?? Gelukkiger dan hier..?According to Luc – 10:09 (op 21 Oktober ’06) -
Morgen PSV – Azalkmaar op de televisie, life! Moest even spitten in mijn vertroebelde geheugen wie Azalkmaar ook weer was. Wellicht een nieuwe Turkse belofte aan het Chaimpions League front? Of een verenigd Moslim-elftal dat vanuit het niets furore maakt op de vaderlandse velden en vooral succes oogst zelfmoord-aanvallen op de enkels van te snelle spitsen. Maar nee, na de woordontleding bleef AZ uit Alkmaar over. AZ-PSV dus. Een klassieker nog wel. Morgen met een bord dampende spruitjes op bord en een Heineken-flesje binnen handbereik roepen dat Kees Kist er helemaal, maar dan ook helemaal niets meer van kan.
According to Paul – 23:30 (op 21 Oktober ’06) -
Quiteno, how is Quito?
According to guzman – 04:10 (op 22 Oktober ’06) -
Roland bedankt voor je verhaal kerel en jij zoals altijd Luc. Ik heb geloof ik een eindredacteur nodig. Veel foutjes. Schermpje is te klein. Quito, ben hier geloof ik al een dag of tien. Volgende week maandag weer op de motor springen. Moet een verhaal tikken en de deadline is pas over een week. Dus ik stel uit, en stel uit. En dan ineens komen ze, de woordjes. Ben in de oude binnenstad. Erg mooi, maar een sfeertje zoals in Medellin is ver te zoeken. Ben hoofdzakelijk in mijn eigen straat te bekennen. Is een hoerenbuurt. Veel Colombiaanse vluchtelingen, zoals Maria van het hotel. Nog geen een foto gemaakt. Meer heb ik niet te vertellen over Quito. Weet iemand een goed sateliet-adres. Moet wat plaatsen opzoeken in Midden Amerika. Doe ik het liefst per sateliet. Moet toch zo’n site zijn. Maar waar? Dank.
According to Paul – 22:19 (op 22 Oktober ’06) -
he Paul! K zou je graag helpen, maar ik zou echt niet weten wat je bedoelt met sateliet-adres. Wat ben ik toch een naief menneke! Is er geen atlas of encyclopedie op internet, of …zoek je luchtfoto’ s?
Vandaag zou ik helpen om een filmset af te breken, een schnabbeltje midden in de nacht. Maar ze belden af omdat ze al genoeg mensen hadden. Jammer, decors kapottrekken en in mekaar trappen; kan altijd opluchten zoiets. En poen verdienen en overdag even gemotiveerd uitslapen. Maar wel fijn uitgenodigd op een wandelingetje door de stad, en eten in een aziatisch restaurant, met bvb vele lekkere sushi’s. Supersmakelijk, erg goede sfeer. Jesus, wat een lekker eten is dat. Ken je wel, knettervers.
Het wordt inmiddels ook al vroeg donker, past bij de seizoenswisselingen. Dus veel lamplicht. Mijn buurvrienden Yuko en Michiel hebben binnenkort ook een reetje in de diepvries liggen. Dat betekent perfecte vette bouillon, patee, haasjes en reerug met cranberrysaus, om maar wat te noemen. Overigens is dat heel stevig en zwaar voedsel, dat echte wild. Geschoten in de Eifel trouwens.
Krijg nu al wer honger. Tijd van de salades is nu weer voorbij hoor!
Wat doet deze vent morgen? Geen idee. Proberen een opdrachtje los te weken bijvoorbeeld? We beginnen de dag maar eens met een kop koffie bij de legendarische Take Five, kranten doornemen , en dan verder toezien op het grote geheel, dwz
het schip moet wel blijven drijven natuurlijk.
Gelukkig maak ik wel elke dag iets leuks mee, is totaal niet saai. Laatst nog een goeie tip gegeven
aan fellowdesigner Maurice, over een plaatjesboek.
De man was er zeer content over. Kijk, dat doet me goed. Koopt die gast niet een boek, maar gewoon direct weer twee! Dadendrang. En zo kan ik echt uren doorlullen, over hoe leuk ik het heb. 3ater meer. X, a.c.j.According to acj vd akker – 02:10 (op 23 Oktober ’06) -
Hoi Paul
Wat een heerlijke drukte op jouw site.
Weet me god niet wie Stella is Paul,wel die het kunnen zijn maar waarom is een raadsel.Daarom.Stella doe even gek en kom uit de kast.Doe ons een plezier.
Paul,hier in nederland zijn ze eindelijk begonnen met m’n huis.De eerste paal zit erin.Geld heb ik nu tekort,maar voor jouw koop ik 2 minuten film.Wel iets van de omgeving filmen en de mensen met wie je uithangt.
(Paul’s rekeningnummer is 442272324)
De discussie of nederland met TV en kids nu kut is of niet is zinloos.
Iedereen mag doen wat die wil en kinderen zijn leuk.TV kijken vind ik ook zinloos,maar op zondag neem ik het voor lief.Als iemand te hard moet werken om de monden te vullen is eigen verantwoordelijkheid.
Ome Cok is dood Paul.De beer is geveld.
Nooit ziek.(moest zichzelf voorstellen bij de dokter,was er 50 jaar niet geweest)Altijd een geintje,gezellig met een biertje daarbij…….Is niet meer.Het doet pijn.4 weken geleden hoort hij dat hij kanker heeft,3 weken later is hij niet meer.Een voorbeeld minder en een gemis in het dorp.
Nederland heeft echt wel mooie dingen,je moet ze alleen willen zien.
Jij ziet ook mooie dingen.Je bent op reis,net als je pa,maar jij op de motor.
Is Stella Hanneke of Lidwien!!
Geniet ervan Paul Ik groet je. XXXAccording to Kees – 21:49 (op 23 Oktober ’06) -
Love the video Paul
According to Graeme – 10:09 (op 24 Oktober ’06) -
Cok Meiland? Aardige man was dat. He wat erg Kees. Lieve groet Daan.
According to Danielle – 11:29 (op 24 Oktober ’06) -
Hoi Danielle,
Ja,Cok Meiland.De sterkste gaat als eerste.Ga je goed.
Groet…According to Kees – 22:37 (op 24 Oktober ’06) -
Cok de beer is niet meer. Was een markant persoon uit De Zilk. Klauwen als kolenschoppen en rug waarop hij de hele Zilk kon dragen. En altijd een vriendelijk woord. Inderdaad, goeie kerel die Cok. Ik moet ook naar de dokter maar stel het nog even uit. Sterkte Kees en je moeder. Beso,
Paul
According to Paul – 01:04 (op 25 Oktober ’06) -
en een rug (shit!)
According to Paul – 01:05 (op 25 Oktober ’06) -
Pauli,
Waar ‘blijven’ de vlindertjes?
Gr. Maurice
According to mvanbakel – 15:23 (op 25 Oktober ’06) -
Nou, waar blijven de vlindertjes? In
Equador schijnen prachtexemplaren
rond te vliegen. Weergaloos!According to Freek van de Wijdeven – 18:37 (op 26 Oktober ’06) -
En, jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa hoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooorrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr daar zijn we weer! Filmpjes kijken? Hier 6 minuten lang. Een andere Paul, maar wel met een zelfde voorliefde.
http://video.google.com/videoplay?docid=..According to Eric – 09:10 (op 27 Oktober ’06) -
Liefde. uiteindelijk draait het allemaal om liefde. Toch Paul? Vooruit nog ééntje dan: http://video.aznmovie.com/video/3ae55ff2..
According to Eric – 09:46 (op 27 Oktober ’06) -
Filmpjes? Nog ééntje dan maar nu voor iedereen en met muziek. http://www.veoh.com/videoDetails.html?v=..
Heerlijk zo’n ski reunie met zoete hapjes!According to Eric – 09:57 (op 27 Oktober ’06) -
Oké… one for the road! Paul deze is voor al je dart vrinden van de KOE. Blijf nog maar even weg daar want bij gebrek aan betere spelers zijn ze bij de KOE een beetje de weg kwijt geraakt. Proost mannen!
http://www.veoh.com/videoDetails.html?v=..According to Eric – 10:09 (op 27 Oktober ’06) -
Ha!!!
Toch alweer 72 reactie Paul! Dat moet je te denken geven, populair gastje hoor!
Heb geprobeerd om je te mailen maar kreeg hm steeds terug, kan ook aan mij liggen trouwens….
Eric, bedankt voor de filmpjes, altijd leuk maar die van Paul toch wel echt stukken meer uit het leven gegrepen. Bedankt Paul voor dat stukje leven.
Het weekeinde staat hier weer voor de deur en dat betekend weer een hoop ondernemen. Deze week was helemaal niet verkeerd in NL wat mij betreft, prachtig weer!! Zelf gewoon lekker met mijn broertje Guus op het terras gezeten, in het zonnetje, met uitzicht over de Maas, sigaretje erbij en een glaasje wijn, da’s toch een heerlijke pauze he.
Ben benieuwd of er al mensen zijn die filmpjes bij je besteld hebben en hoe het leven je nu bevalt in Equador, beint het al een beetje te wennen??
GrtzAccording to Luc – 17:42 (op 27 Oktober ’06) -
Mensen opgelet! Cabrero Paulito Fan Gooffe heeft ergens binnenkort weer een deadline, una limite.
Het zou best eens zo kunnen zijn, en wij moeten niet al te suggestief de zaken uitleggen, dat hij zit te broeden op zijn eieren. Straks gaat hij die woorden er een voor een uitpoepen. En omdat hij er nu op zit te broeden, kan hij ons nu niets schrijven. Verwacht nu niet teveel van hem, en ondersteun el parcero met vriendelijke woorden en diverse schouderklopjes. Geef hem op tijd wat voer, en ga niet zitten zieken. Trek hem niet aan zijn veren en prik hem niet in zijn buik. Jaag hem geen angst aan met beschuldigingen en kom niet nu niet met beledigingen. Weest verdraagzaam en heb geduld.
Questo hombre porraquietan el mismo chequo con el Luz del Pasqua. Claro ? Si. Y todo por la patria tambien.According to pigo de Conecho – 19:16 (op 27 Oktober ’06) -
Hi guys, ja sorry, even uit beeld. Internet 1 dollar per minuut en dat hakt erin. Moest dus even bezuinigen. Ben bijna met mijn motorverhaaltje klaar, wordt erg mooi al zeg ik zelf. En over vlinders gesproken, heb ze gevonden. Shit vrienden, heb ‘t te pakken. Ongelooflijk, schrijf erover (over de liefde die ik zo mis) en ja hoor ze keek om ‘t hoekje en… problemen. Eigenares van het hotel. Colombiaanse (hoe anders). Ik bof dat ze maar 1 man heeft en 1 kind. Wees mild voor haar en voor mij. Blijf hier nog zeker een week en dan… echt geen flauw idee. Waarschijnlijk weer een tijdje doelloos en bloedend rondrijden. Levert wel de betere verhalen op. Och lieve Heer, wees mild vooral voor haar.
According to Paul – 05:17 (op 28 Oktober ’06) -
Ik denk dat je geen ruzie moet zoeken met een Latino man…of is dat onzin?? Bedoel; zijn ze erg meedenkend in overspeligheid daar? Of is het een kwestie van hunkeren en niks doen? Jammer…
According to Luc – 14:13 (op 28 Oktober ’06) -
Godverdomme die godvergeten kutbroer van m eheeft op de verkeerde knoppen zitten duwen en nu is mn hele stukje verdwenen!! Eikel!!!! En ik was net zo lekker melig bezig! Dit gaat namelijk helemaal nergens over en bovendien hb ik net een paar lekkere glaasjes Calvados op, dat is best een lekker appeldrankje uit Normadie voor de sufferds onder onder ons die dat niet weten… Wat nu, alles nog een keer op schrijven? Buhhhh, heb ik helemaal geen zin in. Waar ging het uberhaupt over, ff denken, over die filmpje svan je “vriend” Eric geloof ik..ahh ja over die film met die dikke konten! Jeetje man, volgens mij was dat filmpje opgenomen in zuid-amerika, of misschien was het gewoon en soort van zelfportret! Kijk eens naar die foto’s van Eric van de wintersport, wie skiet er nu zo met zn reet naar achteren… Ach wat doet het er nu toe…hebben wij tenmiste wat te lachen he!! Jij zult het wel lekker naar je zin hebben daar, kan me nog ZO goed die vakantie in Tignes herinneren toen het slecht weer werd, we zaten op het terras en er waren twee meiden bezig om hun skieschoenen aan te trekken. Een lelijke en een lelijke met een dikke reet, wat zat jij je op tegeilen aan die lelijke dikke reet!! Begreep er helemaal niks van! Maar dat geeft niet, intuusen begrijp ik het iets beter…..misschien loop ik een beetje achter in de pas 😉 Waar moeten we het verder over hebben, de liefde, daardraait het om he, of niet de liefde maar gewoon de sex, of het idee van de sex. Ach Paul, rijdt nou nog eens een een stukje en laat ons een stukje van het leventje daar zien. Wij kunnen ook wel wat showen hoor, maar dat kost geld, keiharde euro’s!! En dan bedoel ik, echte filmpjes of foto’s, die zijn goedkoper. Mn moeder is jarig geweest en ze geeft dit wknd een feestje voor de familie, ik bedoel, het gezin. We mochten niet komen de avond van te voren want dat is veel te druk voor haar, maar dat kan ons niks schelen, gewoon gaan natuurlijk en de hele drank voorraad opdrinken!! Ach, wat maakt het uit joh…. De helft is nog niet eens verschenen, mn oudere broertje, die is de alcohol ontgroeit en mn zusje, tsja, het is een schatje! Helaas is ze er alleen morgen en overdag mag er niet gedronken worden natuurlijk….jammer! Zo, Paulus, ik hoop dat je die lekkere hotelmadam eens lekker pakt en dat je er heelhuids vanaf komt!! Nu maar weer eens een drankje nemen denk ik ….. Vele groeten uit het fantastische paradijs Holland!!!
According to Luc – 23:07 (op 28 Oktober ’06) -
Helaas heb ik een niet al te positieve reactie mogen lezen van mijn collega. En, het feit dat hij af en toe moet wachten op een trein, betekent niet automatisch dat Ik moet wachten op een trein. Je hebt altijd wel personen die begrijpen hoe het werkt bij de Nederlandse Spoorwegen. Enige verontrusting lijkt mij hier op zijn plaats, maar hierbij spreek ik voor mijzelf. Ik ben er echter van overtuigd dat u uw reis op een optimistische wijze zult voortzetten. Oprecht verwachtend, veronderstel ik dat u een fjnzinnig rapport zult schrijven over uw ervaringen in het land van de equator.
Uw eventuele relaties met de autochtone bevolking lijken mij inderdaad een geheel plaatselijke aangelegenheid.
Zelf ben ik slechts benieuwd naar de wetenswaardigheden van u als reiziger; en zoals een beroemd schrijver reeds mededeelde ; ‘“South-america is an anarchy of sex and hunger.”
Het is uiteraard niet aan mij om de woorden van een beroemd schrijver als P. Theroux op enigerlei wijze in twijfel te trekken. Nochtans wil ik niet beweren dat ik het ook met hem eens zou zijn, vanwege het feit dat ik niet geheel op de hoogte ben van zijn teksten, en de context waarin zijn gekozen woorden zich bevinden.
Het is echter op zijn minst opmerkelijk te noemen, dat u wel mensen irriteert die printers verkopen, zoals bijvoorbeeld ikzelf, maar zelf geen cont geven over uw huidige omstandigheden. Dit gaat over uw verblijfplaats, uw vrije tijdsbesteding en uw werkzaamheden. Ik wil niet overdreven overkomen, maar aangezien u zelf anderen het vuur aan de schenen legt, mag ik ook van u verwachten , als journalist, dat u uw eer te na komt, als journalist zijnde. Kortom, wanneer zien we nu eens enkele frivole dames passeren die uw oog hebben getart.According to dhr Besjanel – 23:44 (op 28 Oktober ’06) -
Nog steeds geen vlinders?
Gr. M.
According to mvanbakel – 15:24 (op 31 Oktober ’06)
Love, peace & handgrenades (2)
I was determined to leave for Pasto today and asked the hotel receptionist 
to wake me up at 5.30. I felt strong, had everything packed and was ready for the ride. The road to Pasto is only safe in the early hours of the day. It’s a remote, mountainous area and has the reputation of being dangerous. Too many ladrones (lowlife) here. And like always, the Guzzi and I would be an easy target. Leaving early is the trick, people tell me. Pues, wake-up call at 5.30. I rolled over for a sec or two and… woke up at 11. Yes, I know that’s 5,5 hours late. Nobody cares. This means that I’ve some time to kill. Popayan, where I’m now, is at its self a nice city – they call it for some reason the white city of Colombia – but I’m not connected. Still miss Medellin, my friends. When you leave you have to start all over again: meeting people, finding your way. To be honest, I don’t give a flying fuck about museums, archeological sites or whatever. I prefer to meet nice people and to hang out. Everybody knows that the street is the place where you learn most, which is so true (without taking any lessons my Spanish is getting fluent). I don’t get any information of a badly conserved pre-historic stone, rusty spoon or 500 years old lousy painting. The Guzzi and I live in the present.
Anyway, I promised to upload a little diary, therefore I’ve to look back. I don’t know what date it is today or when I left Medellin exactly. I think its five days ago when I left, or six. Well, let’s see:
Day one – I was sad to leave Hostal Medellin, run by Claudia, Lili, Teresa and Patricia. Spent 1,5 month with them – nice people, good friends. And I was sad to leave my friend Yuko. She’s a very elegant Japanese woman traveling with her husband Yoshi from 
Deadhorse to Ushuia – on a Honda scooter. Yoshi had to go back to Japan for work, got sick and had to be hospitalized. I took care of Yuko and she took care of me. We wandered a lot through Medellin, taking all these award-winning pictures. But the moment I pulled the throttle I got myself organized; finally the Guzzi and I were together. I mean she always waits for me paciently and is at my service whenever I want, the sweet. And she never, I mean never fails on me. Like on this day. She ran beautiful. Thanks to my friends of Moto Angel who worked hard on the bike, almost for free. Indeed, Colombians are generous sweet souls.
Just outside Medellin a girl jumped on the Guzzi, shouting hystericaly that I and the Guzzi were so cool. The only thing I could think of was: Damn, wish I was 18.
I must have been near la Pintada that the Guzzi came to a sliding halt. Army boys! They didn’t ask for documents, just wanted to see the bike and hear some wild traveling stories. I offered them a gaseosa (a Coke) and wanted some good pictures instead. I was still looking for good photographs of militaries and the bike. I need an 
opener for the Colombian story for Motor Magazine (Leest dat blad!) and I think I’ve got one now. The militaries you see guarding the road are regulars. They serve for two years and are mostly bored to the bone. You hardly see the professionals. They fight the FUCK-FARC in the jungle. It’s a part of traveling in Colombia, seeing all these soldiers beside the road. Most of the time I have a lot of fun with them. In this case the Guzzi was decorated with automatic rifles and handgrenades before I knew it. ‘We’re the best army in the world. Always alert’, the guys said. This is negotiable, as the following pictures will show. I mean I was close to throw a grenade myself. Sitting on the bike they melted. Some cool pics: pic one, pic two, pic three, pic four.
After the ‘photo shoot’ I drove one more hour and found in the little villageIrra a cheap hotel (10.000 pesos is the regular price, 3,30 euros) and hit the sack.
PS The night before I left I said goodbye to my Medellin friends in the Parque de Periodista, a groovy place in the centre where you can smoke your joint without being molested by the police. Took this last picture of Katherin, who has the sweetest face I’ve seen on this trip. Said Taylor goodbye.
Day two – Uh…Got a gap in my mind. Think I was aiming for Salento, or Pereira? I like the marihuana of Colombia a lot. It’s pure 
and cheap. You smoke a plant that’s all. But I forget things now and then, like waking up in time. Yes the goal that day must have been Salento a touristy village in the mountains. Got there at… hell do I know? At least it was still light. Salento is in the heart of the Colombian coffee zone. Lots off fincas here. Needed some coffee pics for the magazines. And that’s exactly what I did on day three. With Julian, a Wales guy I met in Cartagena, and Elke, a German girl, we walked an hour or so to see the finca El Ocaso. The coffee season last only two months (April and May), so there was not much going on. Made some pictures of details I might can use. Hm, I see now that I didn’t wash the dishes and what is that fly doing there? Will kill it in Photoshop.
Day four – The whole idea of this expedition was to ride to San Agustin in the south, left of Pasto, where you find Indians and where you can chill out. Yes I needed a break. 
But it’s a FUCK-FARC area so it could be tricky. To get there I had to go for Pereira, Armenia, Ibaque, Neiva and then San Agustin, hundreds of lonely kilometers. Never got there. The army, professionals this time, sent me back when I reached the top of the mountain range, 3500 meters. The road was too dangerous. All FUCK-FARC. ‘People get shot here’, said the lieutenant. ‘And the kidnap risk is too high. I highly recommend you to drive back.’ And that’s what I did on day four and progressed zero (0) kilometers.
Day five – Didn’t like this ride. The road was plain and boring. And it was hot. Don’t like the heat anymore, that’s why I choose for the mountains the other day. I could see them all the way to Popayan over my left shoulder. Drove like 400 k’s that day and arrived tired at Popayan. 400 k’s on this old, fully loaded Guzzi is not that bad. Well folks, that’s all for the moment. Let’s see if I can make it in time to Pasto tomorrow. Well, lets see if I can make it to Pasto.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
-
Wow, vette foto’s met die grote Supersoakers.
According to Iwan – 12:03 (op 06 Oktober ’06) -
Hey Paulus,
ben blij dat we weer wat van je kunnen lezen! Dat geeft ons de mogelijkheid om onze gedachten even af te laten dwalen, zittend op kantoor op deze regenachtige oktober-middag. Ik las een mooi stukje van Mark Twain: Over twintig jaar zul je teleurgestelder zijn over de dingen die je niet hebt gedaan dan over de dingen die je wel hebt gedaan. Dus gooi de boeilijnen los. Zeil de veilige haven uit. Vang de passaatwinden in je zeilen. Onderzoek. Droom. Ontdek.
Dit voor ons achterblijvers in NL. Niet voor jou, Paul. Jij was Mark Twain al voor!
Succes met deze spannende tocht. Ik denk aan je!
Liefs, SigridAccording to Sigrid – 13:48 (op 06 Oktober ’06) -
Mooi stuk! Like the english! go on go on
According to Tim – 17:54 (op 06 Oktober ’06) -
Hoi Paul, schitterende foto’s van de rit en de mensen. Jammer dat het te gevaarlijk was om verder door de bergen te gaan en je weer terug moest.
Maar je zult zeker komen waar je naar toe wilt.
Interessant is ook te lezen dat je hier en daar bekenden tegenkomt die al eerder op je reis hebt ontmoet. Zou leuk zijn als je Mel of Tal weer tegen zou komen. maar wie weet wat je reis nog in petto voor je heeft.
Doe voorzichtig ( doe je uiteraard) en geniet.
gr Har en BepAccording to bep – 20:59 (op 06 Oktober ’06) -
Much ado about nothing. The road to Pasto was awsome. The good thing about waking up early is that I saw the sunset. Had been a while ago. Woke up myself this time, at 5 o clock. Bike ran like a kogel. Lets get over with it, so probably tomorrow Ill cross the border to Equador. Colombia sobre todo.
According to Paul – 23:27 (op 06 Oktober ’06) -
Hit the road, Paul!! Geniet en ik geniet mee. De de Guzzi de groeten.(zag er trouwens verdacht olie en vetvrij uit…)Sjaak
According to sjaak – 17:55 (op 07 Oktober ’06) -
K heb. K heb vernomen. Uit diverse bronnen. Daaruit heb k vernomen dat. Dat Equador het mooiste land ter wereld is. Niet. Niet heb ik vernomen. Nooit heb ik vernomen. Dat de meisjes er mooier zijn. Niet mooier dan elders. Wel romiger.
According to pigo de Conecho – 04:21 (op 08 Oktober ’06) -
good to read youre stories paul….!!
see you here in argentina….
quidate
bessosAccording to tal – 22:10 (op 08 Oktober ’06) -
Amigo, you’ve got your biological clock upset: waking up early and seeing the sunset isn’t correct….must have been the sunrise……or was it the marihuana, the local brew…..some girl(s)…..that hazed your perception?
According to Surfroy – 12:01 (op 09 Oktober ’06) -
Deze avond kwam Thijs bij me met een flesje Spaanse wijn. Hij had zin om uit te gaan, en eerst even een klein hapje macaroni mee te eten. Op Eurosport vond een vechtsport plaats, wat zijn goedkeuring niet verdiende. Er werd net te veel geslagen, geschopt, gemept en de verliezer leek op voorhand duidelijk. Een programma van het jong-achtige BNN trok bij het zappen zijn aandacht: Gevaar, lekkere meiden, dolle stieren in Pamplona en een jonge man die moedermelk drinkt van een vreemde meid, dat was wel aan hem besteed. Vond ik trouwens ook wel een goed idee. Alleen een beetje aanstellerig uitgevoerd, en toch een beetje gebracht op populair-wetenschappelijke wijze. In Nederland is het Jack-ass gehalte zeer gewaardeerd, waarschijnlijk door een zouteloze en slappe houding van het publiek zelve. Ik bedoel….wie maakt er nu echt wat mee hiero?
Maar goed, de avond ging verder, en bij de Shamrock in de Brusselse straat gingen we, het jonge publiek doorkruisend, regelrecht op het dartbord af. We trotseerden de menigte dwaze jongeren bij het poulbiljart en wierpen de pijltjes om de beurt. Thijs werd een beetje afgekamd, maar dat is hij gewend. Het tweede potje werd zelfs door hem gewonnen, met een dubbel twintig als semi-professionele laatste inzet. De daaropvolgende partijtjes waren een echte totaaloverwinning voor ondergetekende. Vooral het uitgooien was voor hem een fluitje van een cent….Bijna zielig voor de ontmande tegenstander…. Na het vijf nul enen volgde een potje tactics, met een tripel twintig en een tripel negentien en een achttien. Geen wonder dus, dat iedereen vol bewondering de held aanstaarde en om handtekeningen begon te vragen.
Thijs zakte weg in een roes van despiratie, slaap en ogenschijnlijke vermoeidheid. Hij had deze dag een zware treinreis achter de rug met het beroemde Nederlandse treinenstel. Van Bergen, de stad waar hij trouwde, naar Maastricht , de stad die hij zijn domicilie mag noemen, in een uur of vier. Niet zo merkwaardig dat hij deze avond wat afwachtend begon aan een partijtje poulen tegen Duitsers. Maar toen we de eerste partij wonnen, refereerde hij toch fijntjes aan de tweede wereldoorlog. Helaas verloren we de tweede omdat we eigenlijk gewoon niet meer aan de beurt kwamen tegen die mazzelende goochemerds. De avond eindigde in een klein drama. Geen kroket of kipcorn, friture de kommel was om maandag gewoon gesloten. En plotseling brak een vreselijk duidelijk inzicht onze motivatie op: Morgen werken…….According to guus vd akker – 02:19 (op 10 Oktober ’06) -
Hi!!!Paul!!!I am happy that you are fine on tha road.My husband Yoshi will come back to Medellin tomorrow(11Oct.)!We will run after you soon!See you later!
According to Yuko – 18:33 (op 10 Oktober ’06) -
Hee Paul!
Flink verhaal van mn broertje…lekker naar de kroeg zonder mij wat te zeggen, vind je daar nou van?? Niet dat ik het tot 4.00 in de ochtend uit zou houden natuurlijk, absoluut onmogelijk, ik zou de volgende dag gewoon gebroken zijn, ik probeer echt zo VEEL mogelijk te slapen! Dan voel ik me een stuk beter!
Persoonlijk heb ik trouwens niet zo heel veel met al die plaatjes van die militairen omdat ik gewoon geen gevoeletje heb bij die kleren, die wapens en bij het hele idee achter die jongetjes, ik vind het maar achterlijk gedoe eerlijk gezegd. En eigenlijk een heel zielige vetoning dat in die landen deze aanblik volstrekt normaal is. Wat dat betreft kan je natuurlijk heel erg zeuren over Europa, mijzelf incluis, maar dit soort carnevaleske prietpraterij wordt ons hier goddank gespaart. En dat heeft toch ook wel wat.
Lijkt mij de prachtige ritten op je fiets wel fantastisch, stuur daar ook eens wat fotootjes van joh!!
Ben natuurlijk blij dat je die enge rit tussen de F-F’s door weer gewoon overleefd hebt en vind het zo jammer voor al die mensen die daar leven en zo lief zijn (volgens jou de liefste mensen ter wereld) dat ze zich niet vrij kunnen bewegen…
Hier maak ik me me over veel simpeler dingend ruk, zo was er zaterdag een overactieve sukkel van de parkeer politie zo vrij om een stikker op mn vooruit te plakken a raison van € 50,00 keiharde eurootjes. Best wel schattig hoor, zo’n kansloze sufferd die toch een maatschappelijk aanzien kan krijgen hier! Jammer alleen dat die oerlul ff niet in de gaten had dat mijn vergunning gewoon duidelijk in het zicht tegen de achteruit geplakt zat. Staat er ook nog bij: Aanvullende opmerkingen: Voertuig grondig gecontroleerd.
Na enig overleg met de politie in dit bekrompen zuid-limburgse dorp blijkt dus dat ik geen poot heb om op te ss-taan want die suflul houdt voet bij stuk dat er op het moment dat HIJ daar langs kwam geen vergunning in mijn auto zichtbaar was dus dat wordt gewoon dokken.
Het is nog even wachten tot meneer in charge gewoon zegt dat ik door rood rijdt, op straat schijt, in de Maas pis, weet ik veel wat die limbolullen allemaal kunnen verzinnen en me daarvoor voor eeuwig in de bak dirigeert, hufterlul. Maar dat mag ik niet zeggen want dan voelt het aan als bedreiging en dan ga ik 2 x zo lang de bak in waarschijnlijk. Laat ze toch allemaal de tering krijgen joh.
Binnkort gaan we (als ik nog op vrije voeten ben) lekekr saampjes skidia’s kijken en mijmeren over de tijd dat jij er nog bij was…snik!
GrtzAccording to Luc – 22:31 (op 10 Oktober ’06) -
De van de Akkertjes forever! Die begrijpen tenminste hoe een weblog functioneert. Nu ik nog. Trouwens Luc, die soldaten stonden wel garant voor een safe passage door Colombia. Ze waren nu eenmaal onderdeel van de trip (heb er honderden gezien) en ik heb altijd lol met ze gehad. Prima volk. Buen parceros. Geloof me, die koddige blauwpetten met hun vlassige snorretjes zijn heel wat vervelender, behalve Tony natuurlijk. Ben je weer in het land Guus en hoe was je trip? Ben benieuwd. Als je mooie digifotoos hebt en een verhaal geef ik je wat ruimte op mijn site. Wat dacht je daarvan, parcero? Ben trouwens vanmiddag aangekomen in Quito, na zo’n tien dagen reizen. De oude binnenstad is een droom. Als het goed is ga ik hier een Equadoriaanse journaliste ontmoeten die ik vijftien jaar geleden in Amsterdam tegen het lijf liep. We werkten toentertijd, zo bleek, aan het zelfde verhaal: een hoerenkeet gerund door Latinas down town Adam. Overigens, de motor liep geweldig. Wel klote dat mijn windscherm totaal naar de knoppen is. Met dank aan een gringo motorreiziger. Zijn motor viel om tegen die van mij. Stof, steenslag, regen krijg ik nu vol in mijn gezicht. Zal binnenkort weer wat uploaden. Niet dat ik veel heb te vertellen. Mis Colombia. Colombia sobre todo. Ongelooflijk dat ik nooit heb gelezen dat de Colombianen de fijnste mensen ter wereld zijn. Alleen maar kutnieuws hoor je over mijn parceros en parceras. Kutnieuws verkoopt. Die hele journalistiek kan me inmiddels gevoegelijk gestolen worden. Heb er tabak van. Maar wat dan? In de Koe klaagden ze ook al dat sinds mijn vertek het dartniveau ernstig is gedaald. Kan nog altijd professioneel darter worden. Wellicht blijf ik reizen. Net zo lang dat ik van mijn Guzzi kukel. Tot snel, mazzel. Bedankt voor de berichtjes. Je weet: ik vind het ook leuk wat te lezen.
According to Paul – 02:39 (op 11 Oktober ’06) -
Krijg inmiddels meer (prive)mail van de Colombianen dan van de kaaskoppen. Geeft dit te denken?
According to Paul – 03:21 (op 11 Oktober ’06) -
Guus heeft prachtige foto’s!!
According to Luc – 14:06 (op 11 Oktober ’06) -
He Paulus, ik heb je laatst een priveberichtje gestuurd, heb je dat wel ontvangen? Waar moet ik het anders heen sturen?
According to Eef – 10:04 (op 12 Oktober ’06) -
paul, geniet nog steeds van je stories en pics, blijf scherp op je route
groet RoblemansAccording to roblemans – 12:37 (op 12 Oktober ’06) -
Hallo held
Blijf rijden en schrijven, en laat ons genieten van jou avonturen.According to Bruce – 16:27 (op 12 Oktober ’06) -
Pauli,
Nog efkes een mailtje voordat het week-end weer voor de deur staat! Wat ontzettend gaaf dat filmpje. Motor met zijspan tegenwoordig? Binnenkort ski-reuni, dus van de partij zijn monsieur ‘la bombe’!
Met groet,
MauriceAccording to mvanbakel – 17:55 (op 13 Oktober ’06) -
Paul, at first glance, this photo scared the shit out of me. Just think if you walk up to your bike and see armed soldiers sitting on it. What the hell would you say to them to be sure they’re cool?
A great story, though, very fun. I wish I was out there travelling on my bike as well. So keep having fun for the rest of us, and stay safe!
According to Greg – 22:15 (op 13 Oktober ’06) -
Aardig filmpje, leuk gedaan. Zijspan? Dan wel links gemonteerd zeker? Wel een fantastische site Paul, dat dit allemaal kan….Die power onderin, en dat fijne koppel zet goed aan in de boxen hier. Maar misschien toch iets doen met de kleppenstelling?
According to Roland Optveld – 23:27 (op 13 Oktober ’06) -
Paul, fijn om weer wat van je te horen. Wij zitten meer bij je in de buurt dan voorheen. Momenteel voor 3 jaar op statia (sint Eustatius) groet je neefje Sander
According to sander – 02:09 (op 20 Oktober ’06) -
Hee Paul,
Ik ben een vriend van Daan.
4 jaar geleden met Kerst heb ik met jullie vader, jou en Daan gegeten in La Storia della Vita aan Weteringschans!Jonge wat gaat jouw reis relaxed en langzaam, geen stress en alleen maar contact met echte mensen!
Veel geluk, Lars
According to Lars – 19:55 (op 21 Oktober ’06)
){kind=link}
Love, peace & hand grenades I
I’ve very little time. 
So I ‘ll keep it short. Want you to see just one picture. This one, pues. When I arrive in Pasto – near to the border of Equador – I’ll upload a little diary (Yes my friend Patrick Hayes, in English) whith nice pics. Got even better ones of the militairies. I want you all to know that Colombia is the best country I’ve ever visited. I mean until so far. Still have to face a difficult road. The one from Popayan to Pasto. Seems to be a little dangerous. Pues, I’ve to leave at daybreak. In general the Colombians treat me like a king. I feel here more relaxed than in Mexico, the States, Holland… well you name it. I’ll leave Colombia with a bleeding corazon. I decided to come back. Yes, I’ll be back.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
-
Hey Paul, good to read your doing ok. This blog thing is finally getting up to speed. Happy hunting for those must-read stories!
According to Freek van de Wijdeven – 22:30 (op 04 Oktober ’06) -
Looks like those handgranates are 2nd hand…..been used before?
According to Surfroy – 15:36 (op 05 Oktober ’06) -
Hi Paul, glad you enjoyed Colombia. I visited South America 10 years ago on a truck with 12 other gap year kids. By far my favorite was Colombia. The people are lovely generous souls and I miss the beauty of the country. Might be tempted to re-visit now I’ve read your accounts. Keep posting, it’s great being along for the ride with you. Ride safe
Eugene
According to Eugene – 17:29 (op 05 Oktober ’06) -
Hee Paul! Back on the road, how does it feel? As if you had never stopped, I hope. Greetings my Guzzi-friend.
According to sjaak – 22:47 (op 05 Oktober ’06)
Au revoir Medellin
Vandaag, 25 september, maar eens vroeg uit de veren gekomen. Om één uur ’s middags stond ik fris en geschoren naast 
mijn bed. Heerlijk, zo’n vroege ontwaking. Heb je tenminste nog wat aan je dag. Wat te doen te doen met zo’n zee van tijd? Misschien toch maar eens wat aan mijn armzalige blogje doen. Armzalig, zei ik? Meer dan honderd reacties op een paar fotootjes van leuke Colombianen en een oude motorfiets. Dat doen weinig bloggers me na. Heb me wat verdiept in het fenomeen de blog. Schijnt dat inmiddels de hele wereld zijn privé-gedachten of bevindingen op het net zet. De burgerjournalistiek rukt op. Het belang ervan ontgaat me. De gemiddelde mens heeft niet zoveel te vertellen, of je werkt op de financiële administratie van de Akzo. Dan verandert alles. Kijk naar mij. Nog altijd in Medellin en leef het leven van een grijze muis. Heb zoveel geslapen dat ik er moe van werd. Waarom dan toch mezelf aan het tikken gezet? Welaan, ik las dat een van de voorwaarden voor een succesvolle blog de frequentie ervan is, ongelogen. Elke dag een stukje of een overpeinzing is aanbevelingswaardig. Elke dag? Zo he, dat kwam aan als een schot met hagel. Ik bestudeerde de datum van mijn laatste vrijwillige bijdrage aandachtig en zag dat het alweer zo’n anderhalve maand geleden is dat ik de fotootjes op mijn site zette. De tijd vliegt inderdaad Guzman. Nog altijd aan de reizerij, parcero. of inmiddels weer in terug het Maastrichtse? Klinkt ver weg, Maastricht.
Bata, Makro en Goudse Kaas
In Medellin staat mijn huis, hostal Medellin. Het ligt aan de carrera 65, vlak bij het metrostation Sur Americana. In de buurt hebben we Carefour, een Frans winkelketen, Exito, Homecentre en zelfs de witgoedkoning Makro is prominent aanwezig. Ik kan mijn geluk dus niet op. Ik heb me geregeld de vraag gesteld wat de Makro toevoegt aan het leven van de gemiddelde Colombiaan en ben je het antwoord verschuldigd. Ik zie in de stad ook winkels van de steunzolenspecialist Bata. Makro en Bata zijn de Nederlandse inbreng hier in Colombia. Gelukkig verkopen ze ook van die – iets te zoute – bolletjes Goudse Kaas in de Exito. Je ziet, Nederland heeft een dikke vinger in de Colombiaanse maïspap. Ach gut, Nederland. Troonrede was een succes, las ik. Het eigen vermogen van de Nederlander is met 88 miljard gestegen, of zoiets. Met dank aan het eigen huis. Verkopen die handel. Verkopen, verkopen! Sla je geld stuk in een Thaise hoerenkeet, Colombiaanse salsatent, of Mexicaanse tequilabar. Maar nee, de gemiddelde Nederlanders zit op/of in zijn geld en sterft het liefst rijk. Liggen je botten te verkleuren in een zompig graf betaal je nog altijd belastingen, het lot van de gemiddelde Nederlander. Het woord spaartegoed kent de gemiddelde Colombiaan niet. Zijn salaris verdwijnt in zijn linker borstzak en als hij misgrijpt, zet hij zich weer tevreden aan de arbeid, zoals het hoort. Minder financiële zorgen, grotere glimlach.
Yuko Ishizawa
Mijn vriendinnetje in het hostal heet Yuko. Terwijl haar man al weer een dikke maand in een ziekenhuis in Tokio ligt te creperen (iets met zijn nieren), pas ik goed op haar. Geregeld trekken we er met zijn tweeën opuit om in de stad fotootjes te schieten. Yuko was vormgeefster en ik stukjeskakker. We kijken compleet anders. Zij kijkt klein, ik groot. Ben ook zo snel afgeleid. 
Terwijl ik krom loop van het gewicht van de grote Canon en schichtig om me heen kijk of er geen kapers op de kust zijn, schiet zij er met de kleine Ricoh vrolijk op los. Ze ziet veel, Yuko. Details die mij volledig ontgaan, zoals affiches op een muur. Wat een rommel, daar ga ik geen digitale foto aan besteden, mompel ik dan en loop stoïcijns door. Zij niet en kijkt net zo lang totdat ze het juiste kader heeft gevonden en drukt af. Ik vind haar foto’s beter dan die van mij.
Als Yuko en ik door de stad slenteren valt het me op dat ze nogal de aandacht trekt. Een Japanse in Medellin is net zo opmerkelijk als een ijsbeer aan de Weteringschans. ‘De mensen kijken naar me alsof ik een dier ben’, zegt ze dan. ‘Nee Yuko, ze kijken naar elegantie’, probeer ik haar gerust te stellen.
Yuko is mijn eerste Japanse vriendinnetje. Ben een groot fan van haar. Op en top een vrouw. Loopt kaarsrecht, bijna bedacht. Mooie, elegante bewegingen. Haast zich nooit. Vertrekt gewoon wat eerder. Fascinerende glimlach. Georganiseerd tot op het bot en in detail. Ze volgt Spaanse lessen hier in het hostal. Meestal zit ze vijf minuten voor aanvang van de lessen geduldig te wachten op de professor die meestal te laat is. Boeken uitgespreid, huiswerk klaar. Japanse waardigheid. Lieve hemel, wat een vrouw. Denk dat ik mijn geluk maar eens in Japan ga zoeken. En 
ze is dapper. Achterop de vol bepakte scooter met zijn 15 inch bandjes zag ze de natuur in Alaska voorbij glijden. Helemaal naar Deadhorse gereden (geloof me, dat is echt een taaie rit) en nu dus in Colombia. Manlief keert over een week of drie terug en dan door naar Argentinië. Daar willen ze de scooter verkopen en huppekee naar Afrika, Europa, Azië. Rondje wereld dus. Yuko heeft geen kinderen. ‘Anders konden mijn man en ik niet reizen.’ Yuko en haar man hebben wél hun huis verkocht. En zie haar stralen, de schat. We hebben overwogen om een speelfilmpje te maken met mijn nieuwe kleine Canon (Titel: Sin tetas no hay paraiso, Zonder tieten geen paradijs), maar hebben er om onduidelijke redenen vanaf gezien.
Over de motor
Ze – in het Spaans is motor een vrouwelijk woord – had wat onderhoud nodig. Dat zal je niet verbazen. Alles onder de blubber en het stof. Ze verbruikte een flinke slok benzine. Voorrem was slecht, veel speling tussen de kleppen en de olie was aan vervanging toe. Bij Moto Angel in het centrum van Medellin hadden ze zin om aan de Guzzi te werken. Ik hoefde maar te kikkenen Hector ging aan de slag. Bij elkaar heeft 
Hector een uur of vijf aan de Guzzi gewerkt. Hoefde alleen de olie voor de versnellingsbak, cardan en motor te betalen. Bij elkaar zo’n 14 euro. Wat een behulpzame mensen zijn die Colombianen toch. Hector constateerde wel een probleempje: gasnaalden zijn versleten. Hector heeft het gat waarin de gasnaald valt wat opgevuld met een dun koper draadje zodat er minder benzine verloren gaat. Nou maar hopen dat ze niet te weinig benzine krijgt en de boel niet te heet raakt. Uiteraard zijn de carburateurs gesynchroniseerd. Nog een probleempje: linker demper en de balanspijp zijn volkomen doorgerot. Heb de boel met een reparatiekitje kunnen lappen. Maar voor hoe lang?
Na zes maanden zoeken heb ik sjorbanden gevonden. Die zijn altijd handig onderweg, zoniet hoogst noodzakelijk. Ik gebruik ze als extra ondersteuning voor de zijkoffers en om de bagagerol vast te sjorren. Was er vier verloren en had nog maar twee banden over. Het heeft er alle schijn van dat de Guzzi en ik weer eens een flink stuk gaan rijden. Zal nu veel door de bergen rijden en daar is het koud, god zij dank. Ik wil met korte tussenpozen doorrijden tot aan Bolivia. Ik wil daar de zoutvlakten op en de plek bezoeken waar Che Guevara zijn laatste adem heeft uitgeblazen. Voor de rest is alles blanco. Peru en Equador zeggen me niet zo heel veel. Ach, wie weet rijden we in één ruk door naar Argentinië. Heb erg veel zin om te rijden namelijk. Het geld raakt ook op, ongelogen. Een inspiratiebron is Tal. Ze heeft met vallen en opstaan Argentinië bereikt, helemaal in haar eentje. Nu ik nog.
En voor de rest…
…heb ik het prima naar mijn zin gehad in Medellin. Voelde me echt thuis in de stad waar Pablo Escobar op zijn troon zat en er hard vanaf viel. Fijne, overzichtelijk stad, waarin zo’n drie miljoen mensen wonen. Het regent van de bloedmooie vrouwen, terwijl de zon altijd schijnt. Gemiddeld is het hier 25 graden. Broeierige mix. Heb een paar interessante dames ontmoet. Gelukkig zat ZIJ er niet tussen. Anders kom je nooit weg uit dit verrukkelijke land. Verder
heeft de stad een fantastisch metronetwerk. Weinig koloniale invloeden. Oude kerken staan ingeklemd tussen torenflats. Mensen zijn onveranderlijk voorkomend en bijzonder geïnteresseerd in de reiziger. Voelde me veilig. Behalve als ik met de grote Canon over straat liep. Gebruik ‘m niet graag in de stad. De Canon springt nogal in het oog. Vermeldenswaardig – heb in een motorblaadje gestaan en kan feitelijk niet meer ongemerkt over straat. De brieven van vrouwelijk bewonderaars stromen geleidelijk binnen. Helemaal foutloos is het stukje niet. De verslaggever maakte geen een aantekening en toen hij zijn verhaaltje vanuit zijn geheugen optikte, gingen enkele details een eigen leven leiden. Kijk, je kunt over me zeggen wat je wilt, maar niet dat ik te lui was om aantekeningen te maken. Parcero, schreef me altijd de blaren op de vingers zodat geen feitje verloren ging. Misschien moet ik maar weer eens wat vaker de pen ter hand nemen
Losse flodders
LF 1) En om het goed te maken heb ik nog een uitsmijter, ongelogen. Foto’s van Yuko en mij. Min of meer op de zelfde dagen gemaakt tijdens onze vrolijke wandelingetjes door de stad. We hielden een dodendagje wat reuze gezellig was. Eerst naar het dodenakker San Pedro (Voluit: Museo Cementerio de San Pedro). De lichamen worden hier bijgezet in een tombe. De vele bloemen kunnen de lijkengeur niet verdringen. Foto Yuko, foto ik, foto Yuko, foto ik, foto Yuko, foto ik, foto Yuko, foto ik, foto Yuko, foto ik.
LF 2) Yuko en ik waren in the mood en besloten het om het graf van Pablo Emilio Escobar Gaviria te bezoeken. We moesten daarvoor helemaal naar de zuidkant van de stad, het kerkhof van Montsacro. Het graf, pal naast de betonnen kapel, ligt er sober bij. Foto ik, foto Yuko, foto Yuko.
LF 3) En toen hadden we iets met trappen: foto ik, foto ik, foto Yuko.
LF 4) Slenteren door de stad. Foto ik, foto Yuko, foto ik, foto ik, foto Yuko, foto Yuko, foto Yuko, foto ik, foto ik, foto Yuko.
LF 5) Zoals gezegd heeft Medellin de metro aardig op orde, nu Amsterdam nog. We namen de metro cable (soort van uit de kluiten gewassen skilift – gratis) voor een mooi uitzicht over de stad. Foto ik, foto ik, foto Yuko, foto Yuko. Zo, en nu als de brandweer naar Argentinie.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
-
Moppie, daar ben je dan. Wat heerlijk dat je weer schrijft…was tijd. Ben benieuwd naar de rest van je avonturen. Ik ben ook op reis geweest…Kopenhagen, niet zo indrukwekkend als jou reis maar is echt vet leuke stad. Ga maar weer es een baan zoeken ofzo. Love Ya!!
I
According to ilana – 09:40 (op 26 September ’06) -
On the road again, goed werk man, stil zitten is niet goed en tja dan rot e.e.a. weg aan een Guzzzz 😉
Op naar Argentinie enne dan ff carnaval vieren !According to Cor – 13:58 (op 27 September ’06) -
Goede reis, broer.
Greetz Daan
According to Danielle Wempe – 14:47 (op 27 September ’06) -
elke dag kijk ik effe want je staat in me favo’s en eindelijk weer een verhaaltje! Erg cool! Vooral die foto van je motor en die militairen.
en nu maar weer on the road!
timAccording to Tim – 19:30 (op 27 September ’06) -
Met grote vreugde mag ik er van hebben kennis genomen dat ‘ de held’ uit het verhaal zich weer als een ‘ schoenmaker zich bij zijn leest heeft gehouden’.
Ik wens u een goede reis met veel avonturen toe.
Hoogachtend, Johan Bodegraven.According to Johan Bodegraven – 11:15 (op 28 September ’06) -
Verdomme Paul, dat is een verschrikkelijk aandoenlijke en aanstekelijke enthousiaste, dankbare en leuke glimlach op dat muiltje van die kleine Yuko. Effe slikken! Ga je haar verlaten? Ik huil mee met de wolven……Het leven van een man is tomeloos hard, en ondankbaar. Een niet begrijpbare drang neemt telkenmale bezit van hun zoekende ziel. De man moet.
According to pigo de Conecho – 11:21 (op 28 September ’06) -
Zoo hehheh ffies weer weg kunnen dromen, man ik lees dat als een grote jongens avonturen boek – wat voel ik me dan een ukkie.
Maar toch de nodige overeenkomsten, ook hier in Qatar de Carrefour (hier met 2 r’s), homecentre en de Bata. Nog maar niet te spreken over de Maaslander kaas, bietjes en andere hollandse groeten/producten. Blijkbaar hebben we inderdaad nog iets in de wereld te brokkelen als NL….ennuh dan heb ik net van de zomer een 2 onder 1 kap jaren 30 in zo’n heerlijke zompige ouwe wijk aan het bos achter strand gekocht in NL. Ga je dan met je hypootje, ach de Schelp betaald. Nog 2 jaartjes hier in de zandbak en het schip is binnen.
Ohja nog een overeenkomst, de NL sticker achter op de Guzzi, zitten hier ook op mijn XC70 en Dodge (V8-5.9l). Nu nog wachten op de Duc, staat in de haven, maar transporteur is vergeten er exportpapieren bij te leveren, kan ze ws. niet op weg geregistreerd worden ach met wat Riyalen wapperren doet wonderen……klinkt je dat bekend? En anders kan ik haar alleen maar op het circuit gebruiken, ja sorry moeders en kinders, papa moet ‘weer’ op het circuit de 998 uitlaten.
Japan? zeker doen, vorig jaar rond deze tijd wat weekjes zakelijk mogen vertoeven, echt een aanrader, heb er een leuk japans vriendinnetje aan over gehouden, Chisa, later nog een paar keer in London (zakelijk…..yeah right) ontmoet en ws komt ze eind Oct naar Doha – Qatar. Kijk zo houden we het hier ook nog een beetje spannend….
According to Surfroy – 19:08 (op 28 September ’06) -
hoi paul, fijn te lezen dat je weer op weg bent. ben benieuwd wat je weer tegen gaat komen. Vast weer iets interessant’s om over te schrijven. Heb niet al je foto’s gezien van de mensen die je in colombia voor je lens hebt gehad maar zal zeker veel inzet hebben gevraagd van de mensen en van jou om ze zo ver te krijgen. zeker om even op de GUZZI te kunnen zitten!
Hier alles Oké. De plannen voor de volgende motortrip van de DAREDEVILS ligt alweer op tafel. Volgend jaar gaan ROB en MARTIJN het organiseren en de richting zal waarschijnlijk Tjechië
zijn. Dat zal eind april worden. MIsschien ben je weer in holland en heb je zin om weer een eindje te rijden.
We missen je!!!groetjes H en B.
P.S.morgen is Boudewijn jarig!!!!According to bep – 23:10 (op 28 September ’06) -
Kreeg ik gister het Motor Magazine binnen, stond je ook 4 pagina’s breed in… Dubbele dosis!
According to Tim – 17:32 (op 29 September ’06) -
Ha Paul,
Vandaag in “Motor” voor het eerst een stukje van je gelezen. Maakte me nieuwsgierig en dus nu verder gekeken. Leuke verhalen. Je durft wel met zo’n oude motor en bij als gevaarlijk bekend staand volk. Omdat ik van plan ben naar Argentinië op vakantie te gaan, ben ik erg benieuwd naar jouw verhalen over dat land. Ik hou je in de gaten. Sterkte en geluk gewenst. RickAccording to rick – 17:33 (op 29 September ’06) -
He man, stoer zo’n verhaal in de buitenlandse pers. Laat vooral uitgebreid lezen hoe Argentinie is, dat staat op mijn vakantielijst voor volgend jaar! Greetz.
According to Joe – 20:41 (op 30 September ’06) -
He vriend, Paul. wat ben je aan een geweldig avontuur bezig. Ik lees het met meer dan veel plezier. we leven hier met je mee, wensen je een goede voortzetting van de reis, heel veel succes en spoedig tot ziens en maken we hier in dit kikkerlandje samen weer eens een reportage voor Motor. Groet een een behouden vaart mate. Guus van Goethem
According to Guus van Goethem – 15:22 (op 01 Oktober ’06) -
Hee Paulus!! FF snel een reaktie, ik heb nog niet eens je verhaal gelezen…sorry!! En nou is de batterij leeg:( Lator…!!
According to luc – 20:35 (op 01 Oktober ’06) -
Klasse Paul
Leest weer heerlijk en prachtige foto’s
Vooral Medellin at night.
je bent nu weer op pad denk,doe voorzichtig en geniet ervan.
Groet….According to Kees – 19:13 (op 02 Oktober ’06) -
Begint al weer saai te worden………sterkte, Jac
According to Jac de Brey – 18:39 (op 03 Oktober ’06) -
Vlak bij de grens van Equador. Paar mooie platen geschoten onderweg. Het traject van Popayan naar Pasto is het meest gevaarlijk. Moet erg vroeg vertrekken en achter auto’s hangen. Werd al een keer in de buurt van Armenia teruggestuurd door de militairen. Had een mooie bergroute gevonden, maar de bleek te gevaarlijk. Met dank aan de FUCK-FARC. Ach, als dat al mijn problemen zijn. Heb een mooi verhaal voor MOTOR geschreven. Ligt als het goed is in de winkel of op je deurmat. Koopt en Leest dat blad. Nu als de brandweer mijn mail beantwoorden. Box zit vol met berichtjes van lieve Colombiaanse meisjes en vrouwen enzo, ongelogen. Ga het land met een bloedend hart verlaten. Heb al besloten dat ik terug ga, ooit. Tien keer beter dan Mexico, 100 keer beter dan NL. Zo het is eruit. Blijf schrijven. Doe ik ook. Waarschijnlijk morgen al, in het Engels. He jakkes inderdaad, maar ik kan zien dat mijn gringo-vrienden ook graag meelezen, vandaar. Paar hele strakke platen van de militairen waarmee ik altijd zo’n lol heb. Behoren tot mijn betere foto’s ongelogen. Bedankt voor de berichtjes. Vergeet niet dat ik ‘t ook leuk vind om wat te lezen. Lator, Paul
According to Paul – 04:07 (op 04 Oktober ’06) -
hoi,
Lees iedere keer je verhalen van a tot z en van z tot a in de motor mag. Geweldig verhaal en en mede door je verhaal krijg ik ook steeds meer drang om iets soortgelijks te gaan doen…
Ik wens je nog een geweldige trip toe en : Keep riding !!!!!gr,
Vanuit het natte Nederland …According to Hanne4u – 09:48 (op 04 Oktober ’06) -
Eindelijk lezen we weer iets. Ik was even nog bang dat je niet op de motor naar huis kwam maar in een kist. Gelukkig: alive and kicking in Medellin.
According to Anneke – 13:15 (op 04 Oktober ’06) -
He broer,
goed te horen dat je weer gaat rijden, betekent voor ons namelijk weer vermakelijk leesvoer. Ben benieuwd hoe je Argentina gaat beleven. Buenos Aires schijnt (volgens de laatste TV programma’s ) een fantastische stad te zijn.
Ik hoor (en zie) dat je flink afgevallen bent. Lijkt me niet zo moeilijk daar. maar …shake hands… ik ook. Momenteel 77 k en ga voor de 75 k. Ik ben dan uiteindelijk 13 k kwijt. is hier wel moeilijk hoor met overvolle winkels en adds die mij toeschreeuwen dat ik vooral fastfood moet eten.
Ik verbouw momenteel de motor. ik kan het niet laten. Het ding (k1200rs) rijdt fantastisch, het blok is een echt oerblok…….bestaat al langere tijd en is herhaaldelijk geredesigned lees verbeterd. ik mail nog wel de laatste
foto’s.
Ik moet een dezer dagen je spullen verhuizen zoals je inmiddels weet. Ik heb wel een fysiek rug probleem. laatste maand structureel last en ga vanavond voor het eerst naar een fysio. Het neigt een beetje naar een hernia achtige situatie. maar goed, ik los het verhuisprobleem wel op. Zijn er op dit forum vrienden of vriendinnen van Paul die mij willen assisteren?….Stella …mischien?
salut e vaya con DiosAccording to Peter – 13:18 (op 05 Oktober ’06)
100 Colombians and a Guzzi
I’ve to introduce this properly. Worked hard on these photos. I was sick. Couldn’t even move a finger. Anyway, 
I took this pictures in the village El Carmen de Bolivar, 110 kilometers southwest of Cartagena. I stayed there 1,5 month. Not many travelers end up in El Carmen. The last one was a French journalist two years ago. It supposed to be pretty dangerous down here. The village is situated in a zona roja and is practically surrounded by Farc-guerrillas and para-militaries. At night the army close the main roads. When I was there nine of them were blown up by the Farc only 12 miles from El Carmen. I didn’t know this was a delicate part of the country. I ended up here by accident. You see, during my first hour on the Colombian roads I got fined twice. I didn’t have a seguro for the bike. Nobody told me I needed one. First fine I paid off with 40 bucks. Second one was more complicated. A police chief called Dalmiro Betancourt practically took all my money in a place called San Juan, near El Carmen. I didn’t get a bill. I was pretty pissed off. So, next day I went to the alcaldia (local government) of San Juan and talked about this man Dalmiro. Surprisingly they took my complaint serious. I talked to a number of prosecutors; one of them was in El Carmen de Bolivar. That’s how I ended up in this town. To be honest; besides the police I have never met so many nice and sweet people as in Colombia. Colombians are incredibly hospitable. So, from day one I made many, many friends in El Carmen. I started to feel sorry for the Colombians en general. I mean they are sick and tired of being the asshole of the world. La mala fama. So I was thinking; if I can show you the Colombians I’ve met, you’ll see that they are not all guerrillas or narcotraficantes. They’re just people like you and me. In general they are friendlier than you and me.
About the pictures; I’m not a photographer. I just like to take pictures. Hardly ever work with flashlight at night, so some of them are of poor quality. I took them all in front of the church. I used the bike, because the people here absolutely love the Guzzi. Sometimes, especially in the weekends, 200 people surrounded me. So the biggest effort is that I have 100 pics. No names, because I thought it was better this way. I mean with the Farc and the para-militaries and all it could be too much information. Now I regret this. I mean Patricia Rivas Mendéz sounds a lot better than for example photo 56.
And what about Dalmiro Betancourt; he actually lost his job because of me. He is banned from police work for the next ten years. It turned out that I was the first one who complained about him. The people of San Jan had enough of Dalmiro who had the reputation of being a bandito. He’s probably selling hamburgers or polishing shoes now, hijo de cien perras.
foto 1, foto 2, foto 3, foto 4, foto 5, foto 6, foto 7, foto 8, foto 9, foto 10, foto 11, foto 12, foto 13, foto 14, foto 15, foto 16, foto 17, foto 18, foto 19, foto 20, foto 21, foto 22, foto 23, foto 24, foto 25, foto 26, foto 27, foto 28, foto 29, foto 30, foto 31, foto 32, foto 33, foto 34, foto 35, foto 36, foto 37, foto 38, foto 39, foto 40, foto 41, foto 42, foto 43, foto 44, foto 45, foto 46, foto 47, foto 48, foto 49, foto 50, foto 51, foto 52, foto 53, foto 54, foto 55, foto 56, foto 57, foto 58, foto 59, foto 60, foto 61, foto 62, foto 63, foto 64, foto 65, foto 66, foto 67, foto 68, foto 69, foto 70, foto 71, foto 72, foto 73, foto 74, foto 75, foto 76, foto 77, foto 78, foto 79, foto 80, foto 81, foto 82, foto 83, foto 84, foto 85, foto 86, foto 87, foto 88, foto 89, foto 90, foto 91, foto 92, foto 93, foto 94, foto 95, foto 96, foto 97, foto 98, foto 99, foto 100, foto 101 (?), foto 102 (?), foto 103 (?).
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
-
spelletje memory?
Mooie foto’s, maar je had hem wel even kunnen poetsen!According to sjaak – 12:09 (op 23 Juli ’06) -
wauw, wat een leven!! Wij gaan ook spannende dingen doen. Ik heb een baan gekregen op st Eustatius. Klein en nieuw. Niet zo sensationeel als wat jij doet.Groetjes Judith
According to Judith Sander en Beau – 11:29 (op 24 Juli ’06) -
Wil het graag even inleiden dit allemaal, maar nu even niet. Griep. Kan je ook in Cartagena overkomen.
According to Paul – 17:45 (op 24 Juli ’06) -
Geachte heer van Hooff, mag ik zo onbescheiden overkomen om u te feliciteren met uw schitterende reportage uit het warme Colombia. De vreugde en het warme enthousiasme wat uit deze artikelen en foto’s spreekt, is werkelijk hartversterkend te noemen.
Passion for fun, zo zou ik het willen betitelen.
Goede reis en veel geluk gewenst.
Met vriendelijke groet, Johan BodegravenAccording to johan Bodegraven – 00:49 (op 25 Juli ’06) -
Paulito, fijne plaatjes. Die met die muilezel erbij vind ik helemaal te gek!
En wat een schattige mensen…
Misschien tie sjurts gaan verkopen met el Carmen de Bolivar erop? Of potjes honing? Hete ballen?
Parcero……According to acj vd Akker – 15:30 (op 26 Juli ’06) -
Ik ga voor foto 101 🙂
According to bruce – 11:59 (op 28 Juli ’06) -
Ik voor foto no.4. We houden van romig.
According to Paul – 17:18 (op 28 Juli ’06) -
howdy paul! you’re photos are even better than ever…awesome work my friend!!! i look forward to your book…peace, jon
According to jon hill – 07:25 (op 01 Augustus ’06) -
ut geat mieseraabel mit kastro!
According to guzman – 01:01 (op 02 Augustus ’06) -
maurice is getrouwd.
According to guus van den Akker – 14:29 (op 02 Augustus ’06) -
Klinkt als Castro is dood. Zo erg kan het toch niet zijn, trouwen.
According to Paul – 16:40 (op 02 Augustus ’06) -
Castro Forever
According to Cienfuegos – 22:34 (op 02 Augustus ’06) -
saludos desde Oaxaca
Cafe Sem del panzon y vero
¿nos recuerdas verdad ????’
nos da gusto que estes tan lejos y vivo:)..::’‘’‘::..
.;’‘ “;.
:: :: :: ::
:: :: :: ::
:: .:’ :: :: `:. ::
:: : : ::
:: `:. .:’ ::
`;..“::::’‘..;’
“::,,,,::“/´¯/)
,/¯ /
/ /
/´¯/’ ‘/´¯¯·¸
/’/ / / /¨¨/¯
(’( ´ ´ ¯&;/’ ‘)
‘ /
‘’ _.·´According to Vero – 04:47 (op 05 Augustus ’06) -
kun je dit even vertalen, Paul.
ps. Hoe is het met de Guzzi?According to sjaak – 17:34 (op 05 Augustus ’06) -
Vero was een vriendinnetje in Oaxaca (Mex). Ongelooflijke lieve meid. Runde het restaurantje Coffee Sem naast mijn hotel. Ik was de enige klant die niet hoefde te betalen, ik bedoel het eten. Moest aan haar denken en zie hier een berichtje. Is dit voorbestemd? Echt de enige waar ik niets van hoor is die canadese. Wonderlijk hoe de zaken zich ontvouwen. Dat je maar op de hoogte bent, Sjaak.
According to Paul – 18:28 (op 05 Augustus ’06) -
Wau !
Thanks for the photos and the work to translate the story to English.
Keep rolling and have a good time !According to Roger – 13:43 (op 06 Augustus ’06) -
Dit is een test
According to paul – 00:38 (op 07 Augustus ’06) -
Paul, I’m still following along. Been spending a little time hanging out with Robbie last the few weeks. Good to see a story in English. I’ll spread the word. Happy travels, and hope to talk to you again one day soon.
According to Todd – 00:32 (op 08 Augustus ’06) -
ik voor nr. 90 , of is ze nog geen 16?
According to maarten en de meisjes – 14:08 (op 08 Augustus ’06) -
dit is geen test
According to maarten en de meisjes – 14:08 (op 08 Augustus ’06) -
he paul de griep alweer te boven?????????we wachten op nieuwe verhalen enne….wanneer is er weer eens een wedstrijd ?
.Tenslotte heb ik de vorige keer toch zo’n beetje gewonnen!
kus Mir en bas en peetAccording to mir – 07:42 (op 09 Augustus ’06) -
Polleke, eindelijk man! Goed om weer ff een stukje over je belevenissen te lezen. Blijft leuk en moet maar eens gezegt worden dat jou webman Vasillis toch een strak stukje werk voor je geleverd heeft waar velen plezier aan beleven. Foto nr 44 zou ik zeggen vanwege de pose en de blik van het jochie naast haar. Vooruitzien is regeren dus hou haar ff in de gaten voor over een tijdje mocht je nog langer willen blijven op je huidige standplaats. Bon ik ga weer achter de vlindertjes aan, tot snel hopelijk. Keep the spirit en neem een ‘parasetamolletje’ voor het geval. Grt Eric
According to Eric – 09:20 (op 09 Augustus ’06) -
Ook een verdomt goede keus van Maarten trouwens, maar met een grote mate van zekerheid durf ik te stellen dat ze krap aan 16 is. Never a dull moment, blijf fotograferen!
According to Eric – 09:31 (op 09 Augustus ’06) -
Ola Paulıto, ıek bıen op fakantsıe aan een soetwatermeer met hele lekkere karpers. Tot ofer twoee maande. Feel plesıer ın Prachtıg Colombıa!
According to Parcero Accero – 10:29 (op 09 Augustus ’06) -
Oh, moeten we een nummertje trekken?
Doe mij mevr. 84; kan volgens mij lekker koken, da’s ook niet verkeerd. Doe ze de groeten maar, PaulAccording to sjaak – 20:25 (op 09 Augustus ’06) -
Nummer 84, Yoheisa kan inderdaad lekker koken. Deed ze elke dag voor me Sjaak. Trouwens, het is niet zo goed te zien, maar nummer 30 (Patrica) is toch eigelijk mijn favoriet. Zo’n fantastische kont. Helaas getrouwd. Maarten, als een meisje hier dertig kilo weegt is ze volwassen genoeg, zegt men. Ik pas er toch een beetje me op. Het verbaast me trouwens dat dit een contest aan het worden is. Had er toch hele andere bedoelingen mee. Ik bedoel… Wacht eens, ga toch voor nummer 4.
According to Paul – 20:12 (op 10 Augustus ’06) -
Nummer 44, Eric. Weegt 29 kilo. Eerst permissie aan haar vader vragen. Wel een leuk meisje.
According to Paul – 20:14 (op 10 Augustus ’06) -
Kom op dames foto……..31??????
According to mir – 09:18 (op 11 Augustus ’06) -
Paulo
wat dacht je van foto 2 daar heb je tenminste echt iets aan, zeker als je de bergen in trekt.
blijf schrijven, wij gaan een biertje in Noordwijk doen.mazzel Har
According to Har – 20:01 (op 12 Augustus ’06) -
OK nog een trouwe lezer (no. 90 mijn favo – lijkt op mijn vrouw…..heh heh)
According to Surfroy – 07:42 (op 15 Augustus ’06) -
hi paul…
just wanted to say hi…
hope you feel good
take care dear
miss you
tulitaAccording to tal – 20:55 (op 15 Augustus ’06) -
Hi Paul,
Quiet over there………everything OK or just lazy or on holiday during your holiday ?
The Guzzi gets rusty…….run it !
FredAccording to Fred – 22:34 (op 22 Augustus ’06) -
He maestro,
gaat ut nog een beetje? ik wou fotootje 101 bijvoegen maar die zal ik per e-mail jouw kant opsturen. Die eerste 100 foto´s zijn inderdaad gaaf.
Guzz greetz,
CorPs. volgens een kroatisch maatje van mij betekend Guzi (let op de spelling) neuken, tis maar dat we het weten.
According to Cor – 14:18 (op 23 Augustus ’06) -
Wij, hen die volgen, wachten op het onveranderlijk spannende nieuws van wetenswaardigheden van companero Paulito.
Graag ook weer extra plaatjes van leuke dames…………………According to Dhr Besjanel – 17:32 (op 23 Augustus ’06) -
He neef, weer even een berichtje van ons. Hoe gaat het met je. We volgen je nog steeds hoor.liefs van Bart en Eveline
According to Eef – 14:47 (op 26 Augustus ’06) -
Hele lieve foto’s Paul, wat een lieve mensen! Moet je hier eens proberen….
GrtzAccording to Luc – 16:16 (op 27 Augustus ’06) -
ポール！オスタルメデジンでいつもありがとう。
あなたのムービーや写真が大好きです。これからも長い付き合いになると思いますがよろしくね。
お互いに気をつけて旅を続け、そして精一杯楽しみましょう！
祐子According to ゆうこ – 01:25 (op 30 Augustus ’06) -
Hierboven nog eentje die zich beklaagt over het uitblijven van nieuws en nieuwe plaatjes.
According to brun – 08:46 (op 30 Augustus ’06) -
Hi Paul!
I see you are doing up and downs in Colombia. I will be in Chile from 03.10 to 15.10. In Colombia from 05.11 to 20.11. So, maybe we could arrange and get together for a drink. If you go to Venezuela or Brasil that time, tell me the date, Could arrange a “shortcut”.
(Camina bajo la sombra, amigo)
Karsten and Nancy, Jens and Tatiana
According to Karsten – 09:08 (op 30 Augustus ’06) -
Hola,
Sabes que, aqui me encuentro, escribiendote…. acompanado por tu hermana. Si, estoy con la Daan 🙂
Aun no me crees, asi es!
Groetjes vanuit Haarlem, aan de wijn, zo eten, jij ws. net aan de lunch geweest?
Daan en Marcel (nee, geen stel, dan had Daan jou dat wel gezegd)
According to Marcel – 19:58 (op 30 Augustus ’06) -
Tjesus, meer dan een maand geleden dat ik iets van me heb laten horen Guzmannetje. Beetje ingedut geloof ik. Beetje heel erg. Ben met een klusje bezig dat godbetert wel betaalt, motorklusje. Lang leve de motorbladen (komen wel de afspraken na. Nou ik nog, deadlinewhise dan). Ben omringd door lieve mensen in het hostal (hostal medellin). Yuko voorop. Yuko en haar man Joshi doet de zelfde reis als ik (ook in Deadhorse geweest en zo), maar dan op een scooter. Japanners zijn echt knettergek, maar dat is geen nieuws. Yuuk en ik gaan een speelfimpje maken met mijn nieuwe Canonnetje (opvolger van de IXUS 4). Ja je leest het goed, een nieuwe camera. Kon er zomaar vanaf. Hoop ik. Ook nog twee nieuwe onderbroeken en een nieuwe broek gekocht. Het gaat dus crescendo met Donnetje Pablito. Nog altijd in Medellin. Het weer is hier hemels. Eeuwige lente. Plof een beetje op mijn Guus door de stad, zoals ik dat in Amsterdam ook deed. Bij voorkeur knetterstoned. Dan rijd ik het meest ontspannen, zeg ik maar. Zal binnekort eens wat laten zien. maar wat? heb niet zoveel geschoten de laatste tijd. Zal me concentreren op een paar goede Colombiaanse konten. Hoop dat ik hier ooit weg kom. Kijk voor de grap even op Yuuks site. Ze is de meest elegante vrouw op dit continent. krijg geen genoeg van haar als ze glacias zegt. Ja de R blijft lastig. Kortom, zoals je ziet geen klap te vertellen. Later lieve mensen.
According to Paul – 09:22 (op 31 Augustus ’06) -
Oh lieve Paul, mijn blijdschap ken geen grenzen, nu er eindelijk weer een teken van leven van je is. Je weet dat ik je al zo lang ken, dat verrassingen zeldzaam zijn. Maar ik begon me even zorgen te maken. Als jij in een gekke bui bent, zijn er Goden tekort. En met je vage plan heb je jezelf bijna naar de evenaar gebracht. Als het donker wordt, denk ik steeds vaker aan je, je zoekende ogen als eerste blikvanger. Weet je nog dat ik je ooit bij kaarslicht (in de zomer) de mooiste man ter wereld noemde? Je bent in mijn hart.
According to Stella – 10:38 (op 31 Augustus ’06) -
En wat is Yuuk’s site dan?
Groetjes
According to Jan – 11:40 (op 31 Augustus ’06) -
Jan, klik even op die link in haar reactie. En Stel lieve meid, sorry dat ik een tijdje geleden wat naars schreef, al met al vind ik Benno best een toffe naam. Wil je met me trouwen? En Marcel, je mag dan wel mijn zusje neuken maar dat wil nog niet zeggen dat je mijn site kunt gebruiken om HP-artikelen aan te prijzen. Zit je in de printerbusiness? Tragisch.
According to Paul – 17:39 (op 31 Augustus ’06) -
Klik ook nog even op deze site. Staan wat Yuuk-foto op. Advies: beetje wild klikken. Begijp er zelf ook niet zo heel veel van. Ik zou zeggen Kanpai (proost). Even een aanwijzing van Yuuk. Klik op de foto van de kleine kinderen en je komt op de fotopagina. Helemaal onderin vind je dit teken (rechts) 次のページ. Schijnt volgende pagina te zijn. Ze heeft de site zelf ontworpen, de schat. En doe me een lol. Willen jullie een berichtje voor haar achterlaten. Comments, onderin de pagina.
According to Paul – 17:59 (op 31 Augustus ’06) -
Hey mop, doe je eigenlijk nog iets anders dan stoned zijn?? Er is hier geen klap aan aangezien het al 4 weken non stop regent, rij ook geen seconde op mijn Ducje vanwege dit KUT weer. Wordt er echt helemaal gestoord van. Verder alles okidoki, nog steeds werkeloos…ach…
X I
According to ilana – 13:05 (op 01 September ’06) -
30 augustus, 01.25 uur, I suppose, Jane.
According to Helene Dacroix – 15:09 (op 01 September ’06) -
Ha die Paul, net terug uit Alpe d’huez; even een bakkie doen bij m’n oude buren. Was maar 2200 km heen en terug. Stelt natuurlijk niks voor met hetgeen wat jij doet, maar m’n Le Mans had er duidelijk zin in; score: 1 km-kabel defect. Het is ook wel eens anders. Ik begrijp nu weer precies hoe je je voelt als je alleen op je motor door den lande rijdt. Moest alleen snel terug om m’n lief op te halen voor een weekje Ibiza. Motorgroeten uit Ossendrecht
According to sjaak – 15:31 (op 01 September ’06) -
Lieve Paul,
alles goed daar we hebben al een tijdje niets van je vernomen. Hier alles goed, oma is als herboren.. geen last meer van haar arm en topfit. Wij emigreren rond 4 oktober. En je hebt er een neefje bij, Ronald heeft een zoon gekregen met de naam Robbie.
liefs JudithAccording to Judith – 09:50 (op 02 September ’06) -
Snap geen hol van die site van Yuuk, allemaal van die vierkantjes…..wel mooie foto’s.
Ilana, je hebt gelijk, KUTweer!! Moet niet lang meer duren….
Denk dat ik maar eens aan de alcohol ga, Stella, je bent een schat, zie je over twee weken!!
GrtzAccording to Luc – 14:26 (op 03 September ’06) -
Jaaaa, het is weer eens zover…ben die ene Colombiana tegengekomen (nr. 104) die jij dus vergeten bent op de korrel te nemen! Ha ha ha!
Leven is zo mooi!According to Thomas – 02:43 (op 05 September ’06) -
paul….todo bien??donde estas…??
many stories to tell you…..talAccording to tal – 19:55 (op 05 September ’06) -
Ogenschijnlijk komt er niet al te veel uit mijn handen. Het is zo stil op mijn sitje. Evenwel, vorige week een groot verhaal voor MOTOR MAGAZINE (leest dat blad!) geschreven. Schrijf niet zo veel meer, ben uit mijn schrijfritme, dus heb mijn tijd nodig. Voor de rest doe ik het rustig aan. Mijn camera raak ik nauwelijks aan. Ben redelijk gesloopt in Medellin aangekomen. De drie maanden in Cartagena en El Carmen de Bolivar hebben me lichamelijk volkomen uitgeput. Niet vanwege de rumba, nou ja beetje dan, meer vanwege de hitte. Elke dag zo’n veertig graden, het was gewoon te veel voor dit lijf. Ze noemen me hier flacito (mager mannetje). Dat hebben ze in NL in geen twintig jaar tegen me gezegd. Tien kilo afgevallen. Begon in Mexico (Mel) en heb het niet meer kunnen corrigeren in Midden Amerika en in Colombia. Over het algemeen is het eten hier kut. Was een grote jongen, nu een scharminkel. Was volkomen uitgedroogd. Mijn spieren deden de hele dag pijn vanwege het zouttekort. Het goede nieuws: het gaat al weer wat beter. Slaap veel, en doe het zeer rustig aan. Kortom, we moeten gewoon even bijkomen. Bovendien ben ik werk aan het zoeken via internet en wil mijn sitje als referentie gebruiken, die honderd foto’s en zo. Vandaar even geen nieuwe uploads. Over Medellin. Voel me hier ongelooflijk thuis. Zo´n fijne stad. Het weer is een droom. De lente is hier voor altijd en eeuwig. 365 dagen per jaar zon en af en toe een flinke plensbui. Gemiddeld is het hier 25 graden. De mensen zijn onveranderlijk lief, voorkomend en zeer geintereseerd. Geloof niks meer wat je over Colombia leest, behalve als het van mijn hand is. Ik begin sterk het gevoel te krijgen dat ik niet meer thuis kom. Elke dag voel ik me meer Latino. Ik zet in op Argentinie, of anders Colombia. Dit land is Mexico voorbij gestreeft, en dat wil wat zeggen. Mijn reis maak ik af, wat er ook gebeurt. Ik heb vorige week voor het eerst sinds bijna 1,5 jaar met mijn zus gebeld via een progammaatje op internet, Skype heet het geloof ik. En met mijn maatjes in de Koe. Toen besefte hoe zeer ik jullie allemaal mis. Maar of het voldoende is, ik weet het nog niet. Ik weet ‘t, in NL verdienen we een bak met geld. Maar ik begin steeds minder te begrijpen waarom het leven allemaal zo schofterig duur moet zijn. Het leven is hier gemiddeld zo’n zeven keer goedkoper. Valt veel op het land aan te merken, maar in de regel zie ik meer glimlachjes op de gezichten van de mensen. Geen onbelangrijke referentie. Afgelopen zaterdag reed ik met de Guus naar het parque de las periodistas, een hangout voor punks, alternatievelingen, artesanos en weet ik wat voor volk allemaal. Het is een soort van vrijplaats, waar ik graag kom. Kwam er Katherine tegen en nog twee vrienden van haar. Flink aan de Ron Medellin. Daarna doorgefeest in het huis van een van die twee parceros. Je begrijpt ik heb een selectief geheugen wat namen betreft. Kwam terecht in de bario Buenas Aires, redelijk berucht. Je kijkt uit over de bario La Sierra, waar vier jaar gelden nog een oorlog woedde. Het huisje in Buenas was zo klein dat we met zijn vieren in een bed moesten slapen, knetterzat. Ik naast Katherine, dat wel. Ik bedoel, dat doe je dus gewoon hier. Heel vertrouwd allemaal en vreselijk gezellig (zei ik gezellig? Woord kennen ze hier niet eens). Als ontbijt slappe patatten en een flinke kus van Katherine. Ik had het drietal nog niet eerder ontmoet, maar voelde me volkomen op mijn gemak. Week ervoor groot feest in een of andere twijfelachtige villa, met zwembad, vijf auto´s voor de deur, gewapende bewaker en weet ik wat voor toestanden allemaal. Heer des huizes was vliegenier, maar als je het mij vraagt was het coke-geld. Hoe dan ook, ik heb genoten. Met de Guzzi gaat het uitstekend. Hij is volkomen doorgelicht door Moto Angel, soort van Motortoer, waar ik geregeld een bakkie doe en slap ouwehoer over motorfietsen. Ze hebben vier uur aan de Guus gewerkt en moest 12 euri aftikken. Ik bedoel maar. Voor de rest ben ik veel in het hostal. Uitkijken dat ik niet volkomen indut, want het is hier zeer relaxed. Het is een groot en luxe huis net buiten het centrum met alles erop en eraan. Mijn beste maatjes hier zijn Yuko en Satoshi, beiden uit Japan. Satoshi spreek nauwelijks Engels, over zijn Spaans maar te zwijgen, en is al zes maanden in Latijns Amerika aan het rondreizen. Ik ben zijn eerste white eyed friend – zo noemt hij de blanke mens. Ik ben de eerste blanke man die de tijd neemt om naar zijn Engels gestamel te luisteren. Hij is nu al fan van NL, door mij. Lief toch. De andere dag keken we naar de film ´Empire of the sky´, over een Japans interneringskamp. Ik vertelde hem dat mijn Pa vier jaar lang in Indonesie in een Jappenkamp heeft gezeten. Daar werd hij toch een partij treurig van en bood mijn vader (bij deze Pa)zijn verontschuldigingen aan. En oprecht he. Satoshi is mijn eerste Japanse vriend. En Yuko (Yuukie) mijn eerst Japanse vriendin. Ze is de meest elegante vrouw in Latijns Amerika. Wordt helemaal opgewonden als je Glacias zegt. Ze heeft wat moeite met de r, vandaarrrrr. Kunnen jullie een berichtje op haar site achterlaten. Dat vindt ze ontzettend leuk en hoe ze het doet weet ik niet, maar ze beantwoord je mail in het Nederlands. Yuukie heeft met haar man dezelfde route afgelegd als ik. Ja, ze is ook in Deadhorse geweest, twee maanden later dan ik, achterop de scooter(!) van haar man. Ze hebben de deur in Japan achter zich dichtgetrokken en doen een rondje om de wereld. Ze willen ergens anders wonen, net als ik. Haar man moest terug naar Japan en is daar ziek geworden en ligt al weer drie weken in het ziekenhuis. Ze is hier al twee maanden in het hostal, in haar eentje. Ze kan dus wel een hart onder de riem gebruiken. Zou het leuk vinden als jullie een berichtje op haar site achterlaten. En echt ze beantwoord je in het Nederlands, de schat. Als ik weer wat fut heb zal ik wat foto’s schieten. Geloof me, heb in een maand tijd twintig foto’s genomen. Gewoon de energie niet voor. Maar maak je niet ongerust de dames van het hostal zorgen erg goed voor. Ik groet jullie hartelijk, ongelogen, en bedankt voor jullie berichtjes. Zullen we voor de 100 reacties gaan. Dan is het net alsof deze site rete populair is. Daarna maak ik het weer goed met jullie. Beloofd. Nou, slaap lekker allemaal en tot snel. PS Guzman heeft ook de kuierlatten genomen en is al sinds een kleine 2 maanden aan het rondreizen in het Midden Oosten. Nou jullie nog. Dag,
Paul
According to Paul – 05:03 (op 06 September ’06) -
Even wat aanvullingen. Yuukies site: ゆうこ Staat ook een reactie of tien hierboven. De film heet overigens Empire of the Sun. Sorry voor de taal- en tikfouten. Schermpje is ook zo klein. Als je niks te doen hebt, bekijk deze film dan eens; Maria full of grace. Prachtige en bekroonde Colombiaanse film over drugsmokkel. Wellicht begin je het dan een beetje te begrijpen. Bovendien zie je nog wat van Colombia. Ciao,
Paul
According to Paul – 05:14 (op 06 September ’06) -
He Luc, jij weet dus wie Stella is. Vooruit met de geit… Ik heb beloofd om met haar te trouwen. Wel fijn om te weten met wie precies.
According to Paul – 05:24 (op 06 September ’06) -
HOi Paul,
Je hebt je hart al verpand aan Mexico Colombia, dat wordt nog wat voor de rest van Zuid Amerika.
EN Paul valt me tegen dat je Stella niet meer kent. Schitterend mens, gevoelig, altijd een goed humeurgroetjes Jan
According to Jan – 11:43 (op 06 September ’06) -
Good to hear from you again, flacito !
Your stories give some colour on things here in Olanda.
FredAccording to Fred – 12:32 (op 06 September ’06) -
Paul, geloof me, je wilt NIET met Stella trouwen!!!!! Maar ja, beloofd is beloofd he……
According to Luc – 15:05 (op 06 September ’06) -
(reactie 59, nog 41 te gaan)
Ik wordt wel heel nieuwsgierig naar die Stella……According to brun – 15:25 (op 06 September ’06) -
Hé Paul,
Alweer een tijdje geleden, maar na Lowlands (weggeregend!!) en Malta is het weer tijd om te werken. En zowaar schijnt de zon vandaag en is het lekker weer, maar voor hoe lang?
Zou wel willen ruilen met je, beetje hangen in de zon, beetje niets doen.
Zoals je ziet zijn er nog genoeg mensen die volgen wat je doet, dus wat nieuwe foto’s zal wel leuk zijn.kus
StephanieAccording to Stephanie – 16:50 (op 06 September ’06) -
Leuk weer wat van je te lezen. Doe rustig aan zou ik zeggen. En goed eten is wel belangerijk man!
According to tim – 20:33 (op 06 September ’06) -
hola SENOR !
Sorry i never told you my email address changed, I got sick of the spam and then Ingrid has been working me like a dog to get her website finished 🙂Ingrid and I went riding with Todd and a whole “flock” of MotoGuzzi riders on Sunday. It was hilarious !!! We miss you Paul, you ended up being the topic of conversation at lunchtime – the legendary Dutchman !
Todd has a new girlfriend, we introduced him to Ingrid’s trainer Gretchen, so he’s been coming up to visit us a lot as she lives here in Santa Monica. They are inseperable !
So when you coming back to visit us ?
Robbie
According to Robbie – 06:58 (op 07 September ’06) -
Hello from Seattle! After seeing all the beautiful people in your photos I realize why you like the place so much.
I bought a 43’steel sailboat in the state of Maine (northeast coast) which
was made in the Netherlands in 1959.
Hope to sail it there in 5 years or so.
It needs a lot of work. Haven’t seen Jack lately—- Wage Peace and happy travels!According to mark – 08:13 (op 07 September ’06) -
toch snel reageren om de honderd te halen. Dan wordt het weer eens wat met de Continjoeing Paul van Hooffstorie.
According to jac de brey – 10:52 (op 07 September ’06) -
Nou paulus, hombre neem je advies ter harte en vlieg morgen dan maar halverwege het Oosten. Hijs de zeilen en ga voor een week en langer hardcore zeilen hoop ik nog verder naar het oosten. Li en Mika komen later. Wellicht de laatste keer, scheepje gaat in de verkoop. Maar geen zorgen tzt in NL komt er wel weer iets nieuws en de oversteek kan dan alsnog.
Vrees dat ik dit jaar wederom De Bark Ushuaia – Elephant Island ga missen. En naar wat ik zoal lees haal jij Ushuaia deze zuidelijkhalfgrondse zomer vermoedelijk ook niet. Volgend jaar dan maar proberen?
Dus na NL is er de keuze de Colombianen of de Argentijnen…Bij die laatsten is de drugs weer aan de prijs, die mazzel heb je in NL dan weer.
Wat je ook besluit: Go Slow, Drive Safe.
Tot over een tijdje maar weer amigo en zal eens op zoek gaan naar dat motor magazine met jouw verhaal.
Greetz Roel
According to roel – 15:09 (op 08 September ’06) -
Ja Paul komop zeg wat maak je ons nu, jij doet alles wat wij niet durven, waar we te klein burgelijk en/of schijterig voor zijn. Jij verwezenlijkt wat volgens mij vele van je lezers het liefst zouden willen doen, niets wat moet! Maasr nee, vast geroest in vaste banen en hypotheken.
Dus kom op met die updates, dat geeft ons de gelegenheid om weg te dromen bij hoe het zou kunnen zijn. Ik kijk echt regelmatig of er updates zijn, lees zelfs alle reacties door als er geen update is. Moeten we nu echt gaan wachten tot de honderste inzender????
Man dat overleef ik niet…..
Roy.
PS waar is Guzman in het midden-oosten? Als ie in de buurt van Doha-Qatar is mag ie gerust bij me langs komen…..
According to Roy – 11:33 (op 10 September ’06) -
Paul doe het rustig aan want wat moeten wij als de reis is afgelopen.Maar hou ons regelmatig op de hoogte van je belevenissen
DominicusAccording to Dominicus – 21:40 (op 11 September ’06) -
Oh,oh Pauli,
Nog even een hele ‘late’ reactie op de foto van je vlinder. Wat een fraai exemplaar! Hier kun je de vlinders, in het algemeen, alleen aanschouwen in een ‘plastic-doosje’.
Misschien is het een leuke ‘nieuwe’ business voor je om daar vanuit het zonnige zuiden deze beelden aan te bieden als ‘screen-savers’!
Hier in het Amsterdamse is warempel weer een ‘nazomer’ aangebroken met temperaturen van ca. 27 graden! Dus klagen over het weer, deze week dus even niet.
Zaken gaan verder goed,zodat we het gezinnetje voldoende kunnen ‘onderhouden’, en zo nu en dan een ‘uitstapje’ kunnen maken. Maartje gaat ook al richting de drie levensjaren, en het is nog steeds genieten van al haar ontwikkelingen.
Op de Weteringschans is alles nog vrijwel onveranderd, alleen is er een ‘leeg’ plekje, waar vroeger een GUZZI stond. Ben benieuwd naar al je verdere plannen en avonturen!Blijf je volgen!
Groeten, MauriceAccording to maurice – 11:03 (op 12 September ’06) -
U verbaast uw lezers, en ook mij. U heeft het woord tragisch in de mond genomen. Welaan, ten eerste verkoop ik zelf printers. Ten tweede maakt u zelf een schitterende wereldreis, maar tragisch genoeg blijft de berichtgeving toch erg regelmatig achter bij uw avonturen. Nu is het zeker niet zo dat wij daarop recht zouden hebben,ook wil ik geen blijk van kritiek geven. Maar aangezien u er blijkbaar een punt van maakt dat sommigen printers verkopen, voel ik mij niet verplicht om een kleine kanttekening bij uw stoere verhaal te noteren. In de verwachting spoedig weer een bericht van u te vernemen, teken ik, met de meeste hoogachting, Johan Bodegraven.
According to Johan Bodegraven – 11:46 (op 12 September ’06) -
zeventig
According to Luc – 17:30 (op 12 September ’06) -
eenenzeventig
According to Luc – 17:31 (op 12 September ’06) -
tweeenzeventig
According to Luc – 17:31 (op 12 September ’06) -
vierenzeventig
According to Luc – 17:31 (op 12 September ’06) -
drieenzeventig
According to Luc – 17:32 (op 12 September ’06) -
ik kan niet zo goed tellen…
According to Luc – 17:33 (op 12 September ’06) -
achtenzeventig
According to Luc – 17:34 (op 12 September ’06) -
de negenenzeventig wil niet blijven hangen, heb het al drie keer geprobeerd…
According to Luc – 17:35 (op 12 September ’06) -
tachtig!!!!!!!!!!!
According to Luc – 17:36 (op 12 September ’06) -
En nou heb ik geen zin meer, kan iemand anders het ff overnemen??
According to Luc – 17:36 (op 12 September ’06) -
Lekker weertje hier trouwens
According to Luc – 17:37 (op 12 September ’06) -
Laat die dope maar ff staan want je moet zo gaan schrijven Paulus
According to Luc – 17:37 (op 12 September ’06) -
vierentachtig
According to Luc – 17:38 (op 12 September ’06) -
Schrijf binnenkort wel iets anders…
According to Luc – 17:38 (op 12 September ’06) -
Na mn afspraakje met Stella misschien, we hebben veel plannen!
According to Luc – 17:39 (op 12 September ’06) -
Hoever zijn we intussen??
According to Luc – 17:39 (op 12 September ’06) -
Trouwens, wat ga je doen Roel? Je boot verkopen?? Waarom?! Ga je printers verkopen….
According to Luc – 17:40 (op 12 September ’06) -
Nou tot de volgende keer dan maar
According to Luc – 17:41 (op 12 September ’06) -
achtentachtig
According to Luc – 17:42 (op 12 September ’06) -
Grtz!!
According to Luc – 17:43 (op 12 September ’06) -
NEGENTIG!!!!
According to Nico – 00:13 (op 13 September ’06) -
Luhuc, wie is Stella? Ben vandaag met Yuukie weer fotootjes wezen schieten. Bij het graf van Pablo geweest. Hij ligt daar een beetje anoniem te zijn, de stakker. (92)
According to Paul – 07:24 (op 13 September ’06) -
trug van weggeweest, prettig tochtje door de pampas, skigebiedjes en rondstuivend grind onder de achterband.
Ben benieuwd Paul, of je al een beetje bijgekomen bent….Stay alert-Stay alive….According to roland optveld – 11:44 (op 13 September ’06) -
PS Paul, heb jij npg iets gehoord van die door de farc vastgenomen francaise?
Het schijnt dat haar echtgenoot fotoos van de kinderen heeft laten uitstrooien boven het oerwoud, zodat deze haar bereiken. Dan zou haar motivatie hoger worden , om de ellende vol te houden…According to roland optveld – 11:49 (op 13 September ’06) -
PS Paul, brgrijp ik het goed dat wij op een onleesbare site iets moeten trachten te typen aan een meisje, zodat jij haar, eventueel, maar wat graag kan verwennen? Met alle plezier! Maar jij komt er niet in, en ik kom er niet uit.
According to roland again – 11:54 (op 13 September ’06) -
Overigens zullen die honderd reacties wel snel komen, nu een ieder een vervolgje wil. Dames Eerst!
According to roland again and again – 12:00 (op 13 September ’06) -
Beste jongens en meisje, laat de vent nog even zijn gang gaan. Hij heeft meer te doen dan stukjes schrijven! Hij moet ervaringen opdoen! T is geen trekpop waar je, uit verveling om je zelfgekozen saaie bestaan, even aan het koordje rukt. Respect mensen…Denk aan de gemoedsrust van een goed mens, Flacito.
According to pigo de conecho – 12:12 (op 13 September ’06) -
Paul….Stellaaaahhhhh!!!!!!!!!! Erg knap, erg bruin, erg erudiet, erg ja….gewoon erg mens. Daarom weet ik zeker dat je Stella erg graag mag! Maar, helaas voor jou, er is nog iets belangrijks met Stella’s, je moet het er op kunnen, en geloof me, je kunt het er niet op!
Ik vind het zielig om Stella bekend te maken, ik zou Stella kwetsen..en daar is Stella te lief voor!!According to Luc – 23:12 (op 13 September ’06) -
Achtennegentig…..
According to Luc – 23:13 (op 13 September ’06) -
negenennegentig
According to Luc – 23:13 (op 13 September ’06) -
HONDERD!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!HONDERD DUS, DUS…………….
According to Luc – 23:15 (op 13 September ’06) -
Stella, hm. Ze is toch geen loopse herdershond ofzo? (101)
According to Paul – 04:44 (op 14 September ’06) -
Nee….
According to Luc – 13:05 (op 14 September ’06) -
snurk, snork, gggggvvwrrt, knor, mwwws, tmlsa, chra, snurk, enz.
According to freek van de wijdeven – 10:43 (op 16 September ’06) -
Paul ik ben ff naar Gr, reken erop dat je een nieuw verhaal hebt als ik terug kom. Heb gvd 86 reacties geschreven man…
Grtz!!According to Luc – 22:47 (op 16 September ’06) -
He Paul! Alles goed daar? Hier een vraagje van Jan met de XT. De tijd tikt en langzaam nader ik mijn eigen vertrek datum. Iedereen heeft het opeens over een carnet de passage wat ik nodig schijn te hebben. Ben er inmiddels achter hoe je er een kan krijgen maar omslachtig is het wel. Wat zijn jouw ervaringen lokaal? Heb jij er al een nodig gehad? Heb jij er uberhaupt een? Andere tips? In januari zal ik in Colombia aankomen ik hoop dat jij er dan nog bent! CIAO
According to Jan Weitner – 15:18 (op 20 September ’06) -
Dag Paul, Je leeft nog. Mooi. Dat je noooooit meer terugkwam naar NL had ik allang in de gaten. Nou dan moet ik maar weer een keertje richting Latijns Amerika. Maar eerst ga naar Namibië over een paar maanden. Tsjou jongen, het ga je goed en we ‘ll meet again. Willem O.
According to willem o. – 17:04 (op 21 September ’06) -
mi querido amigo , donde estas ??
espero que estes bien y que una luz enorme te acompañe en lo que resta de este gran viaje, CUIDATE MUCHO un arazo muy fuerte , si necesitas algo escribeme … tu amiga de oaxacaAccording to vero – 03:43 (op 22 September ’06) -
Pauli,
Schijnt de zon daar nog?
Hoor het graag van je.
Groet,
MauriceAccording to maurice – 14:03 (op 23 September ’06)
El Carmen de Bolivar en andere wetenswaardigheden – oftewel, wat hebben Don Paulus en Het Guusmobiel de afgelopen tijd uitgespookt
De tweede hittegolf in één maand tijd en de een na hoogste temperatuur ooit 
gemeten, toe maar. Nederland krijgt tropsiche trekjes. Nu nog de staat transformeren tot een Bananenmonarchie en ik sta binnen de minuut bij je op de stoep, Guzman. Over de hitte, vanaf Californië schroeit de zon mijn kruin en mijn hersenen raken geregeld aan de kook, ongelogen. Vandaar dat er niet zo heel veel uit mijn handen komt. Alhoewel, gisteren tot zeven uur in de ochtend aan de Playstation gehangen. Ik speelde een Fifa-voetbalspelletje met als opponenten de Australiër Christian en de Colombiaan Viktor. De laatste zorgde ervoor dat de koppies niet gingen hangen en dat we tot het laatste fluitsignaal als een stelletje schuimbekkende dwazen over het veld konden rond razen. Mijn bloed is echt te dik voor deze contreien. Douche me vijf keer per dag en begin het zo onderhand zat te worden de hele dag in mijn eigen zweet te baden. Ben tien kilo afgevallen (74 kilo schoon aan de haak) en mijn lijf zit onder de uitslag. Ben nu wéér inCartagena waar het helemaal schofterig warm is. Heb mijn visum verlengd: heb weer twee maanden aan mijn verblijf in Colombia toegevoegd. Wil nu naar de bergen. Waarschijnlijk binnen drie dagen vertrek ik naar Siërra Nevada, in het noorden van Colombia, waar het tot over de 5000 meter piekt. Siërra is weer zo’n gezellig Farc-gebiedje. ‘Niet doen. Veel te gevaarlijk’, zeggen ze in El Carmen de Bolivar. Het is meer de onwetendheid, want hetzelfde zeggen ze hier in Cartagena over El Carmen de Bolivar. ‘Estas loco hermano. Quieres morir? Hay Farc, hay de todo. Es muy peligroso alla!’
Nee ik heb geen doodswens, Guzman en het potentiële gevaar leek me in
El Carmen de Bolivar te overzien. Ik ben blij dat ik blanco reis. Geen reisboek die El Carmen aanprijst. De reisgidsen spelen op safe en willen dat de reiziger vooral een gezellige tijd heeft samen met andere leuke reizigers. Je ziet ze overal veilig samenklitten, de rugzakkers. Het is de angst voor Colombia die verbroedert. Weinigen trekken hun eigen plan en reizen van het ene aangeprezen hostal naar het andere. Tja, dan kom je nooit in plaatsjes als El Carmen of San Juan. Het begint er alle schijn van te krijgen dat het lot me voortduwt, Guzman. Want waarom juist El Carmen? Waarom rolde ik dit dorp binnen dat te boek staat/stond als een schiettent?
Ik heb uiteindelijk twee weken in Cartagena doorgebracht volgens de ‘boekjes’ een van de mooiste steden van Zuid-Amerika, maar door mij aanvankelijk betitelt als een ‘wicked city’, vol met 
bloedmooie hoeren, goedkope drugs en andere verleidelijkheden. Ik en verleidelijkheden, ben er zeg maar nogal wat gevoelig voor. Eerste nacht in Cartagena: viel als een blok in slaap naast een hoer en werd de volgende ochtend alleen en platzak wakker. Ik bedoel hier overigens de portemonnee. Dat schiet dus niet op. Na de rust en de ongereptheid van Nicaragua en de daarop volgende avontuurlijke reis met de motor naar Panama-Stad en met de Stahlratte naar Cartagena werd ik echt overvallen door vileine glimlach van de parel van het Noorden. De eerste week kuierde ik met Thomas (Trouwens parcero nog bedankt voor de nieuwe Deus-cd en de Beautiful girls, draai ze helemaal gek) door de stad, de tweede week bracht ik door met Tal, die inmiddels een flink stuk voor me uitreist. Volgens traditie zal ik haar wel weer ergens tegen het lijf lopen. Na twee weken dus beklom ik de motor voor mijn eerste ritje door Zuid-Amerika. Ik voeg nu een verhaaltje in dat het een en ander over mijn eerste kilometers op Colombiaans grondgebied vertelt:
DALMIRO GAAT HET GEVANG IN
Ik reis met mijn dertig jaar oude Moto Guzzi V7 van Alaska naar Patagonië. In veertien maanden tijd heb ik nauwelijks ongemak ondervonden van de verkeerspolitie. Niet in de Verenigde Staten, niet in Mexico, niet in Honduras of welk land dan ook. Maar mijn eerste uur met mijn motorfiets in Colombia is geen succes. Voordat ik ‘t weet heeft de verkeerspolitie mijn zakken tot de laatste peso leeggeschud. De eerste multa (boete) volgt al na een half uurtje koersen. Bij een controlepost nabij het plaatsje Cambote in het departement Bolivar constateert een agent al handenwrijvend dat de dertig jaar oude Moto Guzzi V7 niet is verzekerd.
Ik vertel hem dat de douane in Cartagena na het overhandigen van de noodzakelijke invoerpapieren me verzekerde dat ik zonder problemen mijn kon vervolgen en dat alles in orde was. Kortom, mijn naam is Haas. De agent is volhardend, want hij ruikt geld en ik moet mee een kantoortje in. Hij haalt het boeteboek tevoorschijn en wijst op het bedrag dat ik volgens de wet moet betalen: 408.000 pesos, het equivalent van een minimum maandsalaris. Daar schrik ik van en vraag of twintig dollar de lading dekt. Niet dus. Het dubbele? De man knikt gretig van ja. Probleem opgelost. Althans voor even. Ik besef dat de controleposten tot aan de grens van Equador niet te tellen zullen zijn en dat de verkeerspolitie, op zoek naar buit, me tot op mijn versleten onderbroek zal strippen. Ik moet dus zo snel mogelijk een verzekering op de kop zien te tikken. Dat kan in het dertig kilometer verderop gelegen plaatsje San Juan, verzekert de agent terwijl hij tevreden de veertig dollar in zijn borstzak stopt. Een half uur later rol ik San Juan binnen en besef dat ik geluk heb gehad. Te vroeg gejuicht: wéér een controlepost verdorie tweehonderd meter voor een hotel. Verzekering, bitst de agent. En dan begint het gelazer. De agent haalt zijn meerdere erbij en voor de tweede keer binnen het uur verdwijn ik in een zweterig kantoortje. Ik leg de politiechef, die zich voorstelt als Dalmiro Betancourt, uit waarom ik geen verzekering op zak heb en waarom ik in San Juan ben. ‘Niks mee te maken. Hoeveel heb je op zak?’ Vijf minuten later zit ik weer op de motor – platzak. 340.000 pesos (115 euro, een vermogen als je lang reist) liet ik achter. Uiteraard zonder bon. Het is inmiddels te laat om naar de dichtstbijzijnde stad Sincelejo te rijden. Dit gebied in Bolivar geldt als een zona roja. Vanwege de onveiligheid sluiten de militairen om zes uur de hoofdwegen voor elk verkeer af. In de omringende bergen wemelt het van de FARC- en ELN-guerrilla’s, paramilitairen, zwaar bewapende criminelen en god weet wat voor tronies nog meer. Ik vind onderdak in het hotel en vertel briesend van woede wat me even ervoor is overkomen. De hotelier raad me aan om aangifte van corruptie te doen bij het gemeentehuis. ‘Wellicht krijg je je geld terug. Je weet maar nooit.’ De volgende dag weet ik niet wat me overkomt. Ik praat met een personero (een soort van ombudsman), een gemeentesecretaris en een officier van justitie. Men heeft belangstelling voor mijn case. De politiechef wordt zelfs ontboden op het gemeentehuis en mag in mijn aanwezigheid vertellen wat de dag ervoor allemaal is gebeurd. En nu zweet hij peentjes. Een dag later praat ik met nóg een officier van Justitie in het twintig kilometer verderop gelegen stadje El Carmen de Bolivar. In totaal leg ik vier verklaringen af. De voortvarendheid van het justitiële apparaat verbaast me. Ben ik immers niet in Colombia waar corruptie net zo gewoon is als een Hollandse bruine boterham met kaas? De officier vertelt me dat één van de speerpunten in het beleid van de herkozen president Álvaro Uribe Vélez het terugdringen van de corruptie is en dat de politiechef mogelijk zijn baan verliest, een flinke boete krijgt of zelfs een gevangenisstraf. ‘Hij heeft te veel fouten gemaakt. En het bewijs oogt sluitend.’ Ik besluit nog een tijdje in El Carmen de Bolivar te blijven. De plaatselijke bevolking, die sporadisch een buitenlander in hun dorp ziet, is op de hoogte van mijn malheur en is bijzonder gastvrij en vriendelijk. In de regionale krant El Universal lees ik verschillende keren dat een burgemeester, gemeentesecretaris of zelfs senator is opgepakt wegens fraude en begin me af te vragen hoe het is gesteld met de politiechef Dalmiro Betancourt. De dag erop krijg ik antwoord. Ik ontmoet op straat een vrouw uit San Juan. Ze vraagt: ‘Ben jij niet de gringo die door Dalmiro is beroofd?’ Opgewonden vertelt ze dat Dalmiro sinds mijn aangifte zo mak is als een lammetje. ‘Hij doet geen vlieg meer kwaad. Je bent de eerste die aangifte tegen hem heeft gedaan. En weet je wat, hij gaat waarschijnlijk de bak in. We zijn je dankbaar, want we waren hem spuugzat.’ Gerechtigheid schijnt dus te bestaan – ook in Colombia. Maar mijn pesos heb ik nooit teruggezien.
Kortom, de balans na een uurtje toeren in Colombia: een politiechef krijgt de zak vanwege een Hollander die een beetje rond ploft op zijn hippie motor (Met alle respect voor jouw dagelijkse doortastendheid Guzman, maar dit doe je me toch echt niet na). Dit is inmiddels bevestigd in San Juan waar ik vorige week even een praatje maakte met wat vrienden. Ben inmiddels nergens meer bang voor, dat moge duidelijk zijn. Afijn, zo ben ik dus in El Carmen de Bolivar terecht gekomen.
Pure Voorzienigheid. Het klikte meteen tussen mij en El Carmen de Bolivar. Zonder sentimenteel te worden kan ik zeggen dat de anderhalve maand tussen de Carmero’s één van de hoogtepunten, zoniet dé hoogtepunt van mijn reis is. Ik weet inmiddels dat ik vriendschap zoek. Ik wil vriendjes met de hele wereld worden. En ik ben al aardig op weg. Vanaf minuut één sloten de mensen me in hun armen. Ze waren op de hoogte van mijn schermutselingen met Dalmiro en zeiden me dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken; ‘Het dorp zal je beschermen’, zei Juancho, motortaxist en goede vriend. Door dat ongelooflijke geklooi met de belastingen heb ik me toch wel even druk gemaakt. Ik bedoel, als Dalmiro het nou eens op zijn heupen had gekregen en het werkelijk op me had gemunt – we zijn nog altijd in Colombia, waar je voor minder overhoop geschoten kunt worden, ongelogen – dan heb ik ‘vluchtgeld’ nodig. Dan moet ik meteen kunnen vertrekken en dat gaat niet als de Nederlandse belastingen je bankrekening plunderen. In gedachten las ik de volgende krantenkop: STARHEID BELASTINGEN KOST NEDERLANDER HET LEVEN. Daarom maak ik me af en toe druk Guzman: het is gevaarlijk om hier zonder geld te zitten. Vooral als je zoals ik veel vragen stelt en foto’s maakt. Ik moet meteen kunnen vertrekken als ik dat nodig acht, begrijp je dat parcero (gelijkgestemde)?
Maar ik dacht er niet over om te vertrekken. En ik bleef. En ik bleef. En ik plakte er nog maar eens een weekje aanvast. Tijd zegt me echt helemaal niets, Guzman. Bestaat niet. Als donker is weet ik dat de avond is ingevallen. Als het heel erg donker wordt en de hanen beginnen te kakelen, weet ik dat het tijd is om te slapen. Het enige wat telt is mijn bankpas, een soort van monetaire kalender.
Ogenschijnlijk heb ik weinig uitgespookt in El Carmen. Goed, ik was wat bezig met mijn projectje Honderd Colombianen en een Guzzi, waarover later meer, heb zo’n beetje alle voetbalpotten gezien en… Maar vergis je niet. Blijven plakken in een dorp als El Carmen geeft je de mogelijkheid om Colombia op te snuiven en laten we het onder de knie krijgen van de taal niet vergeten. Met iets meer inspanning dreigt mijn Spaans vloeiend te worden.
Afijn, ik had snel in de gaten dat de situatie in El Carmen, vooral voor Nederlandse begrippen, aan de ‘onacceptabele’ kant is. In de tijd dat ik er zat liepen negen soldaten in een Farc-hinderlaag met fatale gevolgen. Een week later zes agenten. Dit speelde zich op nog geen twintig kilometer afstand af van El Carmen. Niemand die hier van opkijkt. Het is slechts een item voor de landelijke nieuwszender Caracol en een flink nieuwsbericht op de derde pagina van de kranten and that’s it. Wat geloof ik wél de internationale pers heeft gehaald is de ontvoering door de Farc van 170 houthakkers in de staat Chocó en de moord op tien van hen.
Ai que Colombia! Je mag het gerust weten: ik ben echt enorm onder de indruk van de Colombianen. Ze zijn zo krankzinnig voorkomend. Zeer sociaal en nieuwsgierig volk. Het is schijnbaar de aard van het beestje: gastvrij zijn. Maar onderling kunnen het een stelletje barbaren zijn. Het geweld was hier ongemeen hard en bij vlagen nog steeds. Tuurlijk, de drughandel speelt de voornaamste rol, maar toch. El Carmen was tot vier jaar geleden de hel op aarde. Paramilitairen en de Farc namen om beurten het dorp in en schoten er ogenschijnlijk willekeurig op los. Elke dag werd wel iemand om zeep geholpen en dat zo’n anderhalf jaar lang. En dat in een dorp van 8000 inwoners! ‘Wie was het vandaag’, vroegen de Carmero’s zich elke dag angstig af. Huizen werden opgeblazen (de expertise van de Farc) en mensen op straat op klaarlichte dag om wat voor reden dan ook geliquideerd, meestal het werk van paramilitairen. Zo nu en dan kwamen de Farc en de paramilitairen elkaar overdag tegen in het centrum van El Carmen en dan kon je als dorpeling zomaar in een vuurgevecht terecht komen. ‘De Farc aan de ene kant van het centrum en de paramilitairen aan de andere kant. En wij er tussenin. Iedereen op de grond. Kogels vlogen om je oren. Zo’n vuurgevecht kon zomaar twintig minuten duren’, zegt Johnny motortaxist en vriend.
Je begrijpt, weinig buitenlanders hebben El Carmen op hun things-to-see-lijstje staan. De laatste was een Franse journalist, al weer zo’n twee jaar geleden. Als ik me niet vergis ben ik de eerste motorreiziger in El Carmen. De motor en ik hebben dat geweten. Op elke straathoek hield ik een praatje. Als ik wat door het dorp kuierde hoorde ik overal mijn naam roepen: Paúl, El Holandés, Paúl van Hooff (Ja, ze weten zelfs mijn achternaam) of mono (blanke). Je hebt geduld nodig, want ze vragen de hele dag 
door het hemd van mijn lijf. Voelde me echt een koning in El Carmen. Bijzonder gevoel. En ze liepen weg met de Guzzi, wat heet. Eerste twee weken steevast een groep mensen om me heen als ik de Guzzi ergens parkeerde. En steeds maar weer dezelfde vragen: hoe groot, waar vandaan, hoe hard en hoeveel versnellingen? En dan keken ze op de snelheidsmeter; ‘Zo hé, kan hij 200 km per uur?’ En dan knikte ik van ja. In het dorp wemelt ’t van de 100 cc-motorfietsjes. En dan valt zo’n witte walvis natuurlijk al snel op.
Toch werd me op het hart gedrukt een low profile aan te houden, vanwege de Farc-spionnen in het dorp, ongelogen. De Farc heeft vooruit gestoken ´posten´ die de bewegingen van het leger in de gaten houdt. En misschien wel die van mij, weet ik veel. Was de enige buitenlander in de regio. Op een nacht dacht ik dat de Farc me kwam halen. Om vier uur in de ochtend hoorde vlak bij het hotel een serie droge knallen gevolgd door een zware dreun. Was niet bang, slechts behoorlijk opgewonden en had de camera al in mijn hand. Het bleek slechts vuurwerk te zijn. Meer Carmero’s overigens dachten dat de Farc met een offensiefje was begonnen. Ik bedoel, het blijft een zona roja.
Waarom is het de laatste vier jaar relatief rustig? Goddank voor de Colombianen beseft Uribe dat veiligheid de sleutel tot stabiliteit is. In Carmens Wild West-jaren hielden veertig agenten een oogje in het zeil. Men zegt zelfs dat de politie een hand had in de moorden. Nu is het corps uitgebreid tot zestig zwaarbewapende agenten. Bovendien zijn 
er zo’n honderd twintig tot de tanden toe bewapende militairen gelegerd. In de directe nabijheid van Carmen heb ik verschillende legereenheden gezien. Op de wegen zie je ze overal in groepjes staan, de soldaten die me altijd vriendelijk groeten zo niet aanhouden om een praatje te houden. Het leger herken je aan de leren kisten, de guerrilla aan de rubber laarzen. Op een dag kwam ik wat laat terug van Cartagena en moest de motor de sporen geven. Het was eigenlijk meer een race tegen de klok. De zon ging al hangen, de schaduwen werden langer en dan weet je dat de weg binnen afzienbare tijd door de militairen wordt afgesloten en de kans op een ontmoeting met de Farc groter wordt. En als je dan een camouflage pak uit de bosjes ziet stappen, slaat je hart toch een keertje over. Leren kisten, gelukkig.
Het verbaast me hoe snel je went aan een land als Colombia met zijn interne conflict, drugshandel en corruptie. Kijk echt nergens meer van op. Toch krab ik me geregeld achter mijn oren als ik me opmaak voor een ritje. Vooral die eerste keer. Het is het gebrek aan kennis over het land dat angstig maakt. De 
Colombianen zijn die mala fama spuugzat en terecht. Ik weet nu dat Colombia een sociaal paradijs is, althans voor mij. Ik stel me wagenwijd open, toon bergen met respect en krijg oprechte vriendschap terug. Mooi! Wat me in Nederland tijdens mijn reisvoorbeschouwingen de rillingen over mijn rug jaagden was het idee om Latijns Amerika zonder geld te komen zitten. Daar kon ik zomaar wakker van liggen. Alleen al van de gedachte. Het is me dus overkomen, acht dagen lang. Had geen ene peso. Nada. Noppes. De pinautomaat had het in El Carmen begeven en dan duurt het hier even voordat zo’n apparaat zijn wonderlijke kunstjes weer vertoont. Ben niets te kort gekomen, Guzman. Niets! Mensen stopten me zelfs geld toe. Rocio kookte twee keer per dag voor me. Ze is mijn schoonmoeder. Ik had een beetje verkering met haar dochter Yoheisa, een verpleegster in opleiding. Rustig aangedaan hoor. Ben inmiddels volledig genezen verklaard van mijn Melanie-gemis en wil dat voorlopig nog even zo houden. Elke dag dus bij Rocio op de koffie. Steevast om 12.30 uur. Het huis zat altijd vol met stevige vrouwen als ik langskwam, vandaar dat ik geen dag oversloeg. En niet te vergeten Rocio´s geestelijk gehandicapte dochter Anjelic. En Rocio kan lekker koken. Wat een geweldig mens. Ik ben haar zoon (Mi hijo!) en zij mijn moeder. Je mag het gerust weten Guzman, ik heb al 22 jaar geen moeder, maar met Rocio heb ik er weer eentje bij. Al met al is het leven beslist de moeite waard.
Ik heb nog geen afscheid genomen van El Carmen. Ik kom nog voor een paar dagen terug en dan door naar het zuiden richting Medellin. Het dorp zit echt onder mijn huid. Ben me een Carmero, ongelogen. Voel me er zo belachelijk op mijn gemak. Besef je een beetje wat er is gebeurd, Guzman? Ik had aanvankelijk angst voor het land, zoals zo velen. Door interesse te tonen en me open te stellen, werden mijn ´angsten´ weggenomen. Het duurde slechts een dag om de mensen voor me te winnen. Knap, al zeg ik het zelf. En zo blijven we leren.
Het idee om die 100 foto’s te maken kwam al snel boven borrelen. Als ik in een dorpje neerstrjik, moet ik wat te doen hebben, ook al verdien ik er geen cent mee. Bovendien, als we aan een willekeurige Colombiaan denken zien we in gedachten een kerel zijn neus vol snuiven, is het niet? Vandaar die foto’s. Ik wil niet al te pretentieus overkomen, maar als ik alleen al die vooringenomenheid bij jullie (de drie trouwe wekelijkse lezers van deze Galore-ongein) weg kan halen, heb ik mijn doel bereikt. Ik heb voor het eerst ervaren hoe het voelt als een dorp, en wat voor dorp!, je volledig accepteert en je als een gelijkgestemde behandeld. En wat moet je daarvoor doen? Helemaal niets dan jezelf zijn. Je mag het gerust weten, ben best trots op mezelf. Tijdens die fotosessies was ik af en toe omringd door zo´n tweehonderd mensen die heel dicht op me stonden. Moest er echt bovenuit schreeuwen om ze een beetje te regisseren. Heb geen namen bij de foto’s. Ik bedoel, foto’s en namen, het kan net iets te veel informatie zijn als je begrijpt wat ik bedoel. Zal ze morgen uploaden.
Afijn, de laatste week in El Carmen de Bolivar stond in het teken van Carmen zelve. Ze is volgens de katholieke volksmond de beschermheilige van de chauffeurs. Dat neemt niet weg dat het hele dorp met haar wegloopt. Het is Carmen voor en Carmen na. De derde week 
van juli eist ze alle aandacht op. Een feestweek dus. Volgens traditie elke avond om half acht in het centrum trappen tegen brandende ballen. Complete chaos. Heb zelf een keer in de fik gestaan van voetzool tot kruin. Een bal ontplofte achter me op het moment dat ik een foto in camera bekeek. Dan loop je zomaar het vuur uit je sloffen. Vinden die Carmero’s geweldig. Geloof dat ik me onsterfelijk heb gemaakt. Maar dit terzijde. 17 juli mocht Carmen de kerk verlaten. De baar waarop zij stond bood een fraai uitzicht op de menigte die in devotie voor haar uitschuifelde. Stevige mannenschouders zeulden haar tot diep in de nacht met zich mee – Guzman, je begrijpt dat ik hier veel liever een romige Colombiaanse laat zien, maar het dragen van de maagd is in Colombia nu eenmaal mannenwerk – en gingen aan geen huis voorbij. Luidkeels riepen de kerels om de zoveel tijd ‘Viva el Carmen, neustra patrona!’, (Lang leve Carmen, onze beschermheilige!) en de duizenden aanwezigen riepen hen na: ‘Viva el Carmen. Nuestra patrona!’ En het bleef nog lang rustig in het dorp El Carmen de Bolivar.
PS, het verhaaltje over El Carmen de Bolivar staat niet op zichzelf. Vele dorpen in Colombia kennen hun bloedbaden.
PS, Zo en nu met zijn allen op vakantie naar Colombia. Goedkoop, mooie natuur, hoop avontuur en inderdaad de lekkerste wijven van de hele wereld.
PS, En op verzoek van Mauriceke een mariposo. Trouwens parcero, hoorde via, via, via, via, via, via, via, via dat je gaat trouwen.
PS, Heb een koppelingskabel vervangen. En nu koppelt hij niet lekker, terwijl ik de kabel goed heb afgesteld, inclusief de paar millimeter speling bij de koppelingshendel. Nog meer onderhoud gepleegd: nieuwe contactpunten geplaatst. klopt ´t dat de ruimte tussen de puntjes 0,5 mm bedraagt? Ik vind de motor wat pingelen. Ben ook door mijn bougies heen en heb een bougie van een auto geplaatst.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
-
Dat was weer genieten zeg. Prachtige verhalen, Paul!
According to Linda – 20:51 (op 21 Juli ’06) -
Hulde!
According to Theo – 10:57 (op 22 Juli ’06) -
Kijk, dit zijn de verhalen van een reiziger. Kompleet met mannentaal.
Even over je Guzzi: de contactpunt opening bij een 700 is 0.42-0.48 mm. Het pingelen zou kunnen zijn dat de grondplaat van je puntjes wat verschoven is en dat daardoor het ontstekingstijdstip van je linker cilinder niet meer juist is. Ook kan het zijn dat je condensator, die parallel over je puntjes zit, kapot is (overmatig vonken tussen je puntjes). Wat je koppelingskabel betreft, ligt dat toch aan de afstelling. Is het aangrijppunt hetzelfde als voorheen?
ff chekken
Ik kijk elke dag op je site of er al nieuws is; hoor ik nou bij die 3 vaste lezers? Take care and be happy!! SjaakAccording to sjaak – 15:51 (op 22 Juli ’06) -
Paul,
Je hebt minimaal 4 lezers! had echter tot nu toe nog niet de behoefte om te reageren! Echt superleuk om de toch zo bij tehouden!
Ciao
jap
According to jap – 10:55 (op 24 Juli ’06) -
Beste Paul
Maak je maar niet te veel zorgen over die belastingdienst, dat is de zwarte kant van onze samenleving. Door het lezen van jouw verhalen kan ik het gezeur in nederland wat vergeten, men klaagt hier alleen maar over dat het iets te warm is, of er valt weer iets te veel water.
Vriend blijf schrijven.According to bruce – 11:42 (op 24 Juli ’06) -
Niet te veel / ver rijden met die pingelende motor; krijg je spijt van. Door de nieuwe puntjes is je ontstekingstijdstip waarschijnlijk wat verschoven. Bijstellen is niet moeilijk, maar je hebt er wat gereedschap voor nodig dat je wellicht niet bij je hebt. Misschien heeft een van je lezers een goede tip om dit klusje te klaren met een minimum aan gereedschap?
Gave avonturen verder, dude!(by the way, hoe kom je toch steeds zoveel backpackers en ‘echte’ reizigers tegen tegen op plekken waar verder geen reizigers komen…?)
CarelAccording to carel – 19:50 (op 24 Juli ’06) -
Paul, je bent briljant! Wat een prachtig verhaal weer! Ik heb al meerdere malen gekeken of er al nieuws was…dus je hebt echt wel meer dan drie fans. Het is allemaal heel indrukwekkend wat je meemaakt en schrijft. Echt te gek! Ik blijf je op de voet volgen.
Veel liefs, xxx
SigAccording to Sigrid – 11:55 (op 25 Juli ’06) -
Hier nog een trouwe lezer 🙂 Prachtig verhaal!
According to Tim – 16:58 (op 25 Juli ’06) -
Trouwe lezers….
Daar hoor ik ook bij! Ik geniet van je verhalen, Paul. Écht waar!According to Tony – 17:33 (op 25 Juli ’06) -
Hola Bonito!!!!!
Qué lindas fotos!!!, la verdad es que nuestro aprendizaje de idiomas sigue siendo malísimo y no podemos entender nada de lo que explicas en la página. Sin embargo, creemos que todo te va muy bien y que sigues feliz y, por las fotos, sigues haciendo feliz a los que están contigo!!!!.
Sólo seguir animándote y decirte que nos acordamos mucho de ti!!!!.
Un besazo bien fuerte desde Cuenca (Ecuador)According to Ferran y Montse – 18:46 (op 25 Juli ’06) -
Beterschap Paulus. Kus van je zus
According to Danielle Wempe – 10:30 (op 26 Juli ’06) -
Trouwens die Ferran en Montse zijn twee ontzettend leuke Spanjaarden die ik in Balgue ben tegen gekomen. Ik geloof dat Montse wel een beetje op me geilt. Maar ja ze heeft een vriend Ferran. Erg grappige kerel. Ik noem hem payaso, de clown. Afijn, nog steeds ziek. Reizen is niet altijd even leuk, wel altijd anders. Nu eens niet ziek aan de Weteringschans maar in Cartagena aan de Calle de Escalon. Ben ik toch liever in Amsterdam. Je begrijpt, ik heb werkelijk geen klap te vertellen. Mazzel
According to Paul – 23:41 (op 26 Juli ’06) -
so dear,
i wont say im not a bit disapointed that i cant understand what you write anymore,
but youre language is youre language, so i can understand that…
so maby just once in while write something for us- the english spanish speakers…ok??
quidate
bessos
talAccording to tal – 01:29 (op 28 Juli ’06) -
Hey Paul,
je hebt wel een neus voor “interessante” situaties. SUPER. Het leven is leuk immers en moet ten volle geleefd worden.
Guzzi Groeten en ik ga 3 weken vakantie vieren en ff het klooster in (je verzint het niet)
CorAccording to Cor – 15:48 (op 28 Juli ’06) -
Beste Paul,
Als oud Guzzi rijder lees ik je verhalen regelmatig en moet zeggen petje af wat jij en je Guzzi allemaal al beleeft hebben.
Wat betreft je ontsteking heb ik wellicht een eenvoudige tip.Neem 2 klemmetjes een stroomkabel en een 12V lampje en monteer dit zodanig dat als je de klemmen op de + en de- van de accu zet het lampje gaat branden.
Dit wordt je controleinstrument voor de ontsteking juist af te stellen.
Stel eerst de contactpunten op de juiste afstand af.Verwijder op de versnellingbak het rubberen dopje waardoor je het vliegwiel kan zien.Monteer op de onderbrekerzijde van de contactpunten een klem en de ander aan massa.Verwijder bougies om makkelijk de motor in de versnelling via je achterwiel rond te kunnen draaien.Zet het contact aan en draai het achterwiel(juiste draairichting)langzaam rond en kijk wanneer het lamje uit gaat(stop direct met draaien)(lampje brand bij gesloten punten).
kijk op het vliegwiel bij welk punt dit gebeurt(hier staan getallen) en bepaal hoeveel voorontsteking je hebt(helaas kan ik je niet het aantal graden voorontsteking opgeven daar dat bij iedere motor verschilt)maar service team zal je dit kunnen vertellen.Door de grondplaat te verdraaien(heel weinig) kan het tijdstip worden aangepast(het is overigens een noodoplossing en controle nadien met een stroboscooplamp is uiteraard het beste).Succes.JanAccording to Jan van Rijsoort – 20:59 (op 30 Juli ’06) -
Hier nog een trouwe lezer, geweldig je reis en je verhalen.
According to Fred – 01:20 (op 02 Augustus ’06) -
Prachtige verhalen Paul.
Blijf je volgen.According to Mike – 10:37 (op 02 Augustus ’06) -
Pauli,
Ja jongen, die tam-tam werkt goed! Zelfs tot in Colombia! (Wist niet dat ‘mijn/onze’ handelingen doordringen tot Zuidelijk Amerika! Maar bij deze ‘het’ is een feit! We voelen ons er goed bij!
Nog dank voor de mooie vlinder-afbeelding, weer zo’n fraai exemplaar, net zoals je me ook ooit eentje hebt gegeven, afkomstig uit Cuba (Wat bende toch een ‘wereld-reiziger’!)Hier in het Hollandse hebben we 16-dagen van een zogenaamde ‘hitte-golf’ weer achter ons en is het regenweekje weer aangebroken (dus verkoeling voor onze ‘ouderen’). Volgende week voor een tijdje naar Griekenland om daar ook weer eens ‘de verre einder’, zonop- en ondergangen, plantjes en bloemetjes te aanschouwen en een verfrissing op te zoeken in het water.
Denk aan je!Groet,
Maurice
According to maurice – 14:32 (op 02 Augustus ’06) -
Hé Paul!
Leuk om je reisverslag te lezen! Verder alles goed met je? Heb gister bij Daan gegegeten. Was heel erg gezellig. Veel plezier nog!
Liefs Kiran
According to Kiran van Steijn – 17:00 (op 02 Augustus ’06) -
lieve paul na een welverdiende vakantie weer even bijgelezen,mooie fotoos!Beterschap hoor.
Dikke kus uit lisse van ons allemaalAccording to mir – 08:02 (op 04 Augustus ’06) -
Ola Paulo!
Gusta mucho los avonturos del Guzzi!
Heb zelf zo’n 15 jaar geleden jouw route afgelegd. Van San Diego naar Santa Marta en terug.
Jouw Colombia is mjn Colombia. Het mooiste en warmste land ooit ontmoet. En ik kan je zeggen, na 15 jaar zit het nog steeds diep in m’n corazon. En zo te horen aan jouw story’s, is het land en de mensen geen spat veranderd.
Wat zijn je favoriete radiozenders? Check effe radio el tropicana. Die zitten op tropicanafm.com, maar ook in de vrije ether. Ook zwaar oke: elvallenato.com.
Mucho suerte y un grande beso!
Martijn (amigo van Geert van de funky fietsenstalling)
According to martijn de Vreeze – 23:55 (op 15 Augustus ’06)
100 Colombians and a Guzzi (preview)
Yo Guzman, het projectje begint al aardige vormen te krijgen. Zal je alvast wat foto’s laten zien, zodat je weet waarmee ik bezig ben. El Carmen de Bolivar, 8000 inwoners, is het hoogtepunt van mijn reis. Colombianen zijn echt hartverwarmend en ze helpen me waar ze 
me helpen kunnen. Ik logeer bij een vriend, af en toe stoppen de dorpelingen me een maaltijd toe en motortaxistas bieden me gratis ritjes aan. Een minimum maandsalaris bedraagt hier 125 euro (!?). En wees gerust, komt geen enkele illegale Colombiaan, Nicaraguaan of Guatemalteek jullie kant op. Dat heb ik ze wel uit hun hoofd gepraat. El Carmen de Bolivar werd vier jaar geleden nog belegerd door FARC-terroristen en para-militairen. Elke dag was het raak: bomaanslagen en executies. Het is nu gelukkig rustig door de komst van militairen en politie. Mensen kunnen weer ademhalen. En dat is te zien, wat een vrolijkheid. Wij in Nederland (ik ook) beginnen al te janken als een paar Moslim-jongeren de boel op stelten zetten. Valt veel te leren van landen als Colombia, geloof me. Intussen houd ik achterhoede gevechten met de belastingen. Hijos de cien mil putas. Maar goed hier nog wat foto’s. Rest volgt spoedig. Pues, todo chevere. Nos vemos. Foto 1, foto 2, foto 3, foto 4, foto 5,foto 6.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
« Zeer Geachte Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Wille…
El Carmen de Bolivar en andere wetenswaardigheden –… »
El Carmen de Bolivar en andere wetenswaardigheden –… »
-
hoi Paul,ik begrijp dat geld wel wat uitmaakt, vooral als je dan afhankelijk wordt van de goedgeefsheid van mensen die al weinig hebben. Maar de achterliggenden gedachte is dat mensen die al weinig hebben, toch heel veel kunnen geven, ( gastvrijheid.)
Ik moet bekennen dat ik dat bedrag wekelijks uitgeef aan boodschappen voor een huishouden van 2 personen. Af en toe komt er natuurlijk wel eens iemand aanschuiven maar met het bedrag wat jij noemt kan ik zelfs die gastvrijheid niet geven die jij ondervind, dit is echt belachelijk vind je ook niet.
De luxe die wij hier hebben, ondanks belasting betalen e.d. kan een mens niet gelukkig maken. Als de fik erin vliegt en je bent alles kwijt, dan ben je ook echt alles kwijt als je je alleen op luxe focust.(raar woord eigenlijk). Het zit ‘m in andere dingen.
Genoeg gepreek en fijn om te lezen dat je nog on tour bent tussen lieve mensen.
groetjes B en HAccording to bep – 00:37 (op 20 Juni ’06) -
Paul,nog even een nareactie. je bent nu in een land waar de wetten op een bepaalde manier nageleefd worden. Wij zijn blij dat je goed doorheen komt.
Wij hebben goede vrienden waarvan hun zoon vorig jaar is gepakt met een beetje drugs en sindsdien in Caracas ( venezuela) vast zit. hij is 22 jaar.
Het is een drama voor het hele gezin.
Hij is nog jong en hopelijk loopt het voor hem en zijn ouders goed af. Het kost veel geld en doorzettingsvermogen om hem vrij te krijgen. maar dit vslt niet mee door de manier waarop men omgaat met wetten die daar gelden. (je begrijpt wel wat ik bedoel)
Weet niet waarom ik dit meldt, misschien is het dat je tevreden moet zijn met een goede gezondheid. een motor die altijd start en met de wetenschap dat je weer naar huis kunt als je wilt.
Liefs B en HAccording to Bep – 00:52 (op 20 Juni ’06) -
Wat is een beetje drugs? Kilootje, coke? Krijg je in NL ook problemen mee. In het algemeen mijd je de politie als de duvel het wijwater. Een extrañjero betekent hier geld. Dan telt geen wet meer. Maar ja, wil ons wel eens zien als we 150 euro per maand verdienen. Gaan er een hoop goede voornemens overboord, ongelogen.
According to Paul – 03:02 (op 20 Juni ’06) -
Buenas. Leeft het voetbal een beetje bij jullie? Heb weinig van de laatste pot kunnen zien. Zag wat schimmen op en neer bewegen. De bal heb ik nooit gezien. De ontvangst was wat magertjes, vandaar. Gaan we winnen zondag van Portugal?
According to Paul – 19:28 (op 22 Juni ’06) -
Hoi Paul,
Leeft het hier, dat kun je wel zeggen. Helaas kun je niet meemaken hoe de pers elkaar te lijf gaat omdat ze geen vat krijgen op van Basten en het N-Elftal. Verwijten over en weer omdat men vindt dat men hem te zacht aanpakt. Eerst was de verdediging niets, nu is het middenveld en ik hoorde ook al de eerste stemmen die vinden dat van Persie er maar uit moet omdat hij teveel mee zou verdedigen. Een Duitse Pers die vindt dat Nederland Duits voetbalt. Het is zeer vermakelijk en ze hebben waarschijnlijk niet in de gaten, dat ze zichzelf volledig belachelijk maken.
Daarnaast is Australie ondertussen door de meeste Nederlanders ook in de harten gesloten (Hiddin), dus we hebben het gevoel dat we op 2 ijzers in het vuur hebben. Maar over het Nederlands elftal uiteraard gaan we winnen, het zal moeilijk gaan maar wij zullen uiteindelijk winnen waarschijnlijk met 2-1According to Jan S – 07:45 (op 23 Juni ’06) -
Hi Paul,
Of voetbal hier leeft ? Dit land is ziek: alles moet oranje t/m vrouw, kinderen en voortuin. Albert Heijns worden vrijwel bestormd voor oranje wuppies. Alle TV programma’s wijken voor voor- en nacommentaren over voetbal van iedereen, die maar verdacht wordt van enige link met voetbal te kunnen hebben (hetzij via familie of via ex-en).
Nog maar een paar weken, de heer zij gelooft !Fred (remt niet voor oranje)
p.s. weer mooie foto’s bijdewee !
According to Fred – 09:17 (op 23 Juni ’06) -
Paulie,
Zomaar efkes iets op de ‘zondag-middag’, de straten zijn leeg en de BBQ’s staan klaar in de achtertuinen, tuinbanken in cafe de ‘gevulde’ koe, en inderdaad heel veel oranje. Wens je meerdere kleuren toe, van vogels en vlinders en bloemen, dus misschien dat je wat kunt ‘schieten’ als vergelijkingsmateriaal. Weet je het nog? Hier is de grijs-bruine huismus, de grijs-wit gespikkelde spreeuw, de zwarte merel, het vosje, het koolwitje, soms een koninginne-page (uiterst zeldzaam), narcisjes, tulpen en heel veel oranje ‘africaantjes’.
Stuur maar eens een paar ‘close-upjes’ van heeeeeeel dichtbij!groet,
Maurice
According to mvanbakel – 14:49 (op 25 Juni ’06) -
He Paulus, mooie foto’s. Ik kan me nu een beetje voorstellen wat een attractie het moet zijn als jij zo’n dorp in komt rijden. Ik hoop dat je toch nog een beetje lol hebt ondanks de tegenslag met de pegels. Bye
Jean-PaulAccording to Jean-Paul – 19:39 (op 25 Juni ’06) -
paul fijne vrind
volgen je natuurlijk nog steeds hombre,vaas vorige week getrouwd met zijn liefje, top feestje in de loods (we doen er meer dan uitlaten aan elkaar bakken)carmen zit heerlijk in haar vel en we doen elke avond wat dansjes. de auto krijgt een spuitje, dus lekker naar het strand in ned.en eten in de okidoki. have fun paulus, kussen van ons!According to maarten en de meisjes – 21:32 (op 27 Juni ’06) -
Ben inmiddels wel benieuwd hoe het met je gaat. Zoals bekend net met de suz 900 aangekomen in Valparaiso.
Ga als een speer met die knalmachine door het pampasgebied. Hoop spoedig iets van je te vernemen. Hoop dat je ergens tevreden bent………….According to roland Optveld – 02:40 (op 28 Juni ’06) -
He broerlief, I am back. Was even weg, Italie met Kim en 2× 1pk. Was erg goed. Ook nog paar dagen bij de mams van Kim geweest in Frankrijk. Spreek je snel. Big x Daantje
According to Danielle Wempe – 21:32 (op 28 Juni ’06) -
Hoi Paul, je vroeg je af of het WK gebeuren hier een beetje leeft. Jawel alles was oranje. van muren met oranje plastic bekleed en zelfs bomen bekleed met oranje en mensen in de vreemdste uitdossing. Leek wel carnaval.
Maar de kater is er, alles is weer weg na het verliezen van Portugal met 1-0.
ik geloof dat er 14 gele kaarten zijn uitgedeeld en 4 rode. Belachelijk hoor.
een andere kleur is wel zo leuk lijkt me.
Het nederlandse team heeft het goed gedaan ( naar wat ik gezien heb en mijn kennis ervan) zeker de scheidsrechter die alles heel??? goed onder contole had.
Maar goed alle gekheid op een stokje, men zegt dat Brazilie gaat winnen. We zullen zien.De oranje ploeg is weer in nederland en van Basten is gevraagd langer aan te blijven, maar heeft hier nog geen antwoord op gegeven maar was wel vereerd dat hij voor een langere periode is gevraagd.
De Dare Devils zijn weer terug van weggeweest( met oranje WK shirt) Ze hebben het weer goed gehad en zijn heelhuids weer thuis.
Laat even weten hoe je plannen zijn voor de komende dagen en good luck.
Gr. van H. en B.According to bep – 23:03 (op 28 Juni ’06) -
paul!! como va?? donde estas??
write to me
bessos
talAccording to tal – 01:36 (op 29 Juni ’06) -
Paul wanneer lezen wij weer eens van je?
Het is in Nedeland wel lekker motor weer
Groetjes DominicusAccording to dominicus – 21:27 (op 04 Juli ’06) -
Het is hier ook zomer, laat ik maar zeggen. Vorige week een hittegolf te verstouwen gekregen. De week ervoor totaal platzak (een week lang) vanwege een defect aan de pinautomaat. Niks te kort gekomen overigens. Mensen zorgen goed voor me. En niet te vergeten: VOETBAL. Denk dat ik zo´n beetje alle potten heb gezien. Was voor het eerst in mijn leven voor Duitsland. Ja je leest het goed, Duitsland. Leuk, enthousiast team dat zelfs verliest. Het Duitse voetbal krijgt zowaar menselijke trekjes en ik zie niet zoveel snorren meer. Zuid-Amerika a fuera dus en dat kunnen ze maar moeilijk bevatten. Frankrijk nu torenhoog favoriet. Heb mijn interesse in Italie, na die vermaledijde strafschop tegen Australie, verloren al speelde het mooi tegen Duitsland. Nederland – mwah. Waarom speelde van Nistelrooij niet? Voor de rest prachtig kampioenschap. Je in deze steeds kleiner wordende wereld (mondialisering) in de kijker schoppen wordt steeds belangrijker, zo lijkt. Voor de rest alles oke hier. Vorige week liepen negen militairen in een FARC-hinderlaag. Nog geen 20 km hiervandaan. Allemaal dood. Gisteren zes agenten. Hoor je daar iets van? Lijkt me niet. Vannacht hoorde ik om vier uur een serie droge knallen, gevolgd door een explosie. Dacht de de FARC me kwam halen (ben een van de weinige blanken in de streek). Bleek slechts vuurwerk te zijn. Nog niet klaar met de 100 fotos al is het eind in zicht. Valt toch niet mee. 100 is veel en ik hoor net als in Mexico steeds maar weer mañana. Wil nog twee maanden langer blijven in Colombia. Heb nu slechts 100 km gereden in 1,5 maand tijd. Dat is inderdaad niet zo veel. Land zelfs is de grootste verrassing. Het is een sociaal paradijs hier, althans voor mij. Hoop binnen een week die fotos toch eens te kunnen laten zien. Zitten een paar mooie tussen. Tot gauw. Paulus
According to Paul – 19:21 (op 05 Juli ’06) -
Hee Paul, leuk om weer wat van je te horen!
Ik vind dat maar eng klinken met die FARC en inderdaad horen wij daar hier helemaal niks van, in NL zou zoiets totaal onvoorstelbaar zijn…en gelukkig trouwens maar, ben erg blij dat ik hier kan gaan en staan waar ik wil en me nergens druk over hoef te maken wat dat betreft. Voor de rest heb je hier natuurlijk alleen maar stress en nu is het bovendien ongelooflijk warm en benauwd!! En wij moeten dan gewoon doorwerken, zonder slaapjes tussen de middag en zonder hangmat en zonder dat sappige fruit waar jij zo verslaafd aan bent. Gelukkig heb ik airco in mn auto en kan ik daar af en toe ff helemaal afkoelen 🙂
Ik kijk zelf ook bijna elke wedstrijd en ik vind het behoorlijk verslavend, jammer dat het straks weer afgelopen is. Ben blij dat die verdomde toneelspelers (Portugezen) eruit zijn, bah, ik hou niet van dat schijnheilige gedoe van die lui, voetbal toch gewoon, zoals inderdaad de Duitsers maar die waren gewoon niet goed genoeg. Tsja nou wordt het kiezen tussen Italianen en Fransen, Fransen dan maar he…
De vakantie is in zicht, ff een paar weken gewoon lekker lui leven!!!! Yoh…
Het ga je goed Paul!According to Luc – 18:33 (op 06 Juli ’06) -
Paulus,beste kerel.
Ik lees alleen maar goede dingen,nog maar 100 km gereden en wil nog een maand blijven.Klasse!!
Ben benieuwt naar de volle 100 foto’s.
Het begin ziet er goed uit.
We hebben niet alleen de voetbal,maar ook de tour en wimbledon zijn begonnen.
Nog weinig gezien,maar ook niets gemist.
Hou je taai mijn vriend en ga zo door.
Tot lator…According to Kees – 20:06 (op 06 Juli ’06) -
Het hoogtepunt van het WK is de ontdekking geweest dat de Duitsers toch over humor beschikken. Zo hadden de thuiskijkende Duitsers onderling afgesproken bij de wedstrijd tegen de Italianen, massaal, na het fluitsignaal voor de aftrap, 1 pizza te bestellen. Kijk, das nou humor!
According to brun – 10:47 (op 07 Juli ’06) -
Even snel een verhaaltje. Ik vertelde toch dat een politiechef mijn geld had gestolen? Dat ging als volgt: bij San Juan liep ik in een politiefuik. Papieren waren in orde. Ik had alleen geen verzekering op zak. Wist niet dat dat nodig was. In de meeste landen niet dus. Moest mee een kantoortje in en daar werd ik platzak geplukt door politiechef Dalmiro Betancourt. Bonnetje, ho maar. Was bijzonder pissig. Ben het een beetje zat dat iedereen aan mijn geld zit (Nederland voorop) behalve ik. Volgende dag naar het gemeentehuis om aangifte van corruptie te doen. Sprak met een Ombudsman, het openbaar ministerie en twee officieren van Justitie. Was eigenlijk meer voor de grap. Wilde wel eens zien hoe het Justitiele apparaat hier functioneert. Gisteren ging ik op weg naar Cartagena om mijn visum te verlengen en kwam langs San Juan. Vroeg hoe het met Dalmiro was. Hij is ontslagen! Vanwege mijn aangifte. Zie hier: Paul Lul pruttelt wat met zijn brommer door Colombia en hervormt hoogstpersoonlijk het plaatselijk politieapparaat. In San Juan zijn ze rete trots op me. Ik was de eerste die aangifte tegen Dalmiro deed. Hij staat bekend als een platero, geldwolf, en de mensen waren hem spuugzat. Maar hoe loos je een politiechef? Afijn, nou maar hopen dat Dalmiro zijn pistool op zak houdt. Het is slechts 20 km rijden van San Juan naar El Carmen en hij weet dat ik daar nog steeds ben, hijo de cien mil putas. Blijf nog een week in El Carmen de Bolivar. Mensen willen niet dat ik vertrek. Heb daar 8000 vrienden. Colombianen zijn de liefste mensen die ik ooit heb ontmoet. Behalve Dalmiro dus. Nos vemos. Paul
According to Paul – 22:44 (op 08 Juli ’06) -
FF een vraagje over je voorband in relatie tot Dalmiro, stel dat je nu heel snel met de Guzzi moet vertrekken, how the f*ck krijg je die fiets flux een bocht om met zo’n voorband????? als circuitrijder ben ik toch erg benieuwd hoe de Guzzi stuurt……
According to SurfRoy – 10:51 (op 09 Juli ’06) -
Menig persoon zou zeggen: Die van Hooff he, die heeft een stel enorm benijdenswaardige ballen!
According to guzman – 16:09 (op 10 Juli ’06) -
Wat ben je toch een held!!!
kus
StephanieAccording to Stephanie – 16:14 (op 10 Juli ’06) -
Sufroy, heb ook mijn bochtjes gedraaid op Assen en weet ik waar. Je zult het niet geloven, maar ben meer tevreden over mijn 40 euro off road bandjes (een setje) dan de Michelins. Sturen niet slecht. Alleen maken ze nogal wat herrie. Binnenkort die fotootjes maar eens plaatsen. Probleem: internet is nogal traag hier en heb eerlijk gezegd geen reet zin om mijn verblijf hier het in het Engels te verwoorden. Heb het beloofd hier aan de mensen. Vandaar dat het allemaal zo lang duurt. Het is hier warm, erg warm. De Carmen feestweek is begonnen. Hele week zit de kerk vol. ´s Avonds voetballen in het dorp met brandende ballen. Ze dopen ballen gemaakt van jute in benzine en slingeren ze dan het publiek in. Twee ballen per keer. Vijftig per avond. En dan maar trappen. Gekkenhuis. Hele dorp rent achter die ballen aan en trappen ze alle kanten op. Heb kerels zien branden, maar ze blijven lachen. Ik mocht de aftrap doen. Mijn laars stond zeker 20 seconden in de fik. Great balls of fire dus. Tot gauw.
According to Paul – 00:00 (op 11 Juli ’06) -
Hoop dat je daar ook foto’s van genomen hebt…lijkt me waanzinnig!!!
Als ik het goed begrijp hebt je dus zojuist het leven van een klootzak verneukt, good thinking!
GrtzAccording to Luc – 14:26 (op 11 Juli ’06) -
He Paul! Dank je voor je reactie uit Colombia. Je maakt wat mee! Ik kan niet wachten om ook te gaan. Gelukkig ben jij alvast van Colombia een beter land aan het maken. Ik houd je reis in de gaten! Zodra ik meer nieuws heb over mijn eigen reis kom ik bij je terug! Hou je taai! CIAO! Jan
According to Jan met de XT – 16:36 (op 11 Juli ’06) -
Wees blij dat je daar nog eens iemand KAN omkopen.
Hier in het gereguleerde doorgefokte land stond ik vanavond met een vuist vol bankbiljetten , om kwart over negen s avonds, voor een gesloten loket op amsterdam amstel. Geen kaartje dus! Want ik kon niet pinnen, omdat er niets op mijn rekening stond. Dat kan wel eens gebeuren.
Op het perron komen was al een kwestie . Controlerende ambtenaren wezen me op het feit dat ik geen kaartje had. Intelligent!
Uiteindelijk mocht ik daar naar boven, “op eigen risico”, sneerde zo n klootje me na.
Dan in de trein de reeds voorziene probleempjes; een conducteur, die ik beleefd gewaarschuwd had, moest me helaas een boete opleggen van 35 euro, omdat ik geen kaartje had. De gozer was zo stoned dat ie om de haveklap zijn eigen hersenpan aan het bekijken was met zijn wegdraaiende ogen. Na mijn weigering die boete te betalen, stonden er op station Utrecht twee koddebeiers van de spoorwegpolitie me op te wachten.
Het gezeik duurde daar nog eens een stijf kwartiertje. Personalausweis. Niet omdat ik een verdachte was, natuurlijk, maar om mijn naam te controleren. Alles voor mijn eigen veiligheid uiteraard, en het kwam allemaal omdat anderen misbruik maakten van het systeem, aldus de knul die het woord voerde. De andere politieman stond erbij met een openhangende mond, als een dronken misdienaar tijdens de nachtmis. Van succesvol ondernemer met wit geld tot gecriminaliseerde ondervraagde in een half uurtje. Met geld op zak!
Tja Paolo, de ongeciviliseerde soepjurken en apekoppen trek je een pakje aan, en ze gaan met hun salarisjes jou het leven moeilijk maken, met de wet in de hand; bewijs jij maar dat je onschuldig bent. Er zou een acceptgiro thuisgestuurd worden, en ik kon bezwaar maken tegen de boete. Rinkelend van de handboeien vertrokken ze, op weg naar de snackbar van Hoog Catherijne. Het is vooral de harteloze kant van de zaak, die me beroert. En dan te weten dat ik nog een Nederlands pratend, blank ventje ben, met cash! Er is gewoon geen enkel argument wat de jongens de belachelijkheid zou kunnen laten inzien. Plotseling dacht ik aan jou, en de stompzinnige manier waarop de Nederlandse Overheid met jou omgaat. Kunnen die miezerige klojo’ s niets anders doen dan het braaf aanharken van hun eigen grindkop?
Kortom Paolo, veel plezier. DAAR!According to Jac de Brey – 01:55 (op 12 Juli ’06) -
Wees blij dat je daar nog eens iemand KAN omkopen.
Hier in het gereguleerde doorgefokte land stond ik vanavond met een vuist vol bankbiljetten , om kwart over negen s avonds, voor een gesloten loket op amsterdam amstel. Geen kaartje dus! Want ik kon niet pinnen, omdat er niets op mijn rekening stond. Dat kan wel eens gebeuren.
Op het perron komen was al een kwestie . Controlerende ambtenaren wezen me op het feit dat ik geen kaartje had. Intelligent!
Uiteindelijk mocht ik daar naar boven, “op eigen risico”, sneerde zo n klootje me na.
Dan in de trein de reeds voorziene probleempjes; een conducteur, die ik beleefd gewaarschuwd had, moest me helaas een boete opleggen van 35 euro, omdat ik geen kaartje had. De gozer was zo stoned dat ie om de haveklap zijn eigen hersenpan aan het bekijken was met zijn wegdraaiende ogen. Na mijn weigering die boete te betalen, stonden er op station Utrecht twee koddebeiers van de spoorwegpolitie me op te wachten.
Het gezeik duurde daar nog eens een stijf kwartiertje. Personalausweis. Niet omdat ik een verdachte was, natuurlijk, maar om mijn naam te controleren. Alles voor mijn eigen veiligheid uiteraard, en het kwam allemaal omdat anderen misbruik maakten van het systeem, aldus de knul die het woord voerde. De andere politieman stond erbij met een openhangende mond, als een dronken misdienaar tijdens de nachtmis. Van succesvol ondernemer met wit geld tot gecriminaliseerde ondervraagde in een half uurtje. Met geld op zak!
Tja Paolo, de ongeciviliseerde soepjurken en apekoppen trek je een pakje aan, en ze gaan met hun salarisjes jou het leven moeilijk maken, met de wet in de hand; bewijs jij maar dat je onschuldig bent. Er zou een acceptgiro thuisgestuurd worden, en ik kon bezwaar maken tegen de boete. Rinkelend van de handboeien vertrokken ze, op weg naar de snackbar van Hoog Catherijne. Het is vooral de harteloze kant van de zaak, die me beroert. En dan te weten dat ik nog een Nederlands pratend, blank ventje ben, met cash! Er is gewoon geen enkel argument wat de jongens de belachelijkheid zou kunnen laten inzien. Plotseling dacht ik aan jou, en de stompzinnige manier waarop de Nederlandse Overheid met jou omgaat. Kunnen die miezerige klojo’ s niets anders doen dan het braaf aanharken van hun eigen grindkop? Kunnen die angstige slippendragers niet eens die spoorbielzen uit hun verdroogde ogen trekken? De debiele betweters trekken liever aan iets anders, en leuteren verder uit het handboek regelgeving en ordehandhaving……….
Kortom Paolo, veel plezier. DAAR!According to Jac de Brey – 02:01 (op 12 Juli ’06) -
Hey Paul!
Zo te horen zit je je niet te vervelen! Er is genoeg te beleven in Colombia, ik weet ´t…, maar ben toch blij dat ik weer naar ´t noorden ben gegaan, het is beter zo…
Ben in Panama City na aankomst eerst effe twee weekjes lekker ziek geweest, moest er maar weer eens van komen, voordeel: ik voel me weer zo lekker schoon van binnen nu alle shit er uit is.
Derde week: bankpassen onbruikbaar geworden, zit nu dus op nieuwe uit Nederland te WACHTEN. Wat een gedoe, ik begrijp precies wat je bedoelt, een beetje medewerking van je landgenoten is wel het laatste wat je kan verwachten!
Verder is ´t hier warm, heel erg warm, ben nooit droog, alles is klam, maar ja, dat noemen ze lifestyle toch?
Mis je een beetje, het was goed op die schuit en ook in Cartagena.
Grappig detail; ze stonden hier versteld van m´n spaans na m´n Colombiaanse avontuur ha ha!
Verder nog een requestje, welk progje gebruikte jij eigenlijk voor die nieuwe dEUS?
Happy travels, ciao!According to Thomas – 05:45 (op 12 Juli ’06) -
Strak verhaal Jac. Sta weer op scherp en heb terstond besloten er NOG een jaartje aan vast te plakken. Trouwens, heb je het al gehoord? Er is een rechtzitting geweest. Door Telfort geinitieerd. Grote afwezige: ik. Abonnementsgelden enzo. Dacht toch dat ik het allemaal keurig netjes had afgesloten. Ik wil dat het eens ophoudt dat ongelooflijke gezeik vanuit NL. Jullie zijn echt een trots landgenoot aan het verliezen. Afijn, gisteren weer een balletje getrapt. Dat met die brandende ballen gaat de hele week door. Heb van mijn tenen tot aan mijn kruin in de fik gestaan. Bal, zwanger van de benzine, ontplofte net voor mijn voeten. Lachen man. Slechts een persoon belandde met brandwonden in het ziekenhuis. Kleine Canon in de chaos overleden. Zouden de plaatselijke ´autoriteiten´ in Nederland zo’n voetbal feestje toelaten, denk je Guzman. Ik begin Nederland het stomste land van de wereld te vinden. Alleen jammer dat al mijn vrienden en familie er wonen. Over vrienden gesproken. Geloof dat ik in Carmen onsterfelijk aan het worden ben. Zondag vertrek ik wederom naar Cartagena om mijn visum ter verlengen en dan waarschijnlijk naar Sierra Nevada. Raar om El Carmen de Bolivar te verlaten. Voel me inmiddels een Carmero. In Cartagena zal ik de site weer eens oploaden. Internet werkt wat rapper daar. Nos hablamos.
According to Paul – 18:55 (op 12 Juli ’06) -
Hey Paulus….ik kan ff een tijdje je verhalen niet lezen, triest natuurlijk, maar ik krijg erveel voor terug hoop ik. Neem bijvoorbeeld mn laptop niet mee en ook geen telefoonnummers van klanten enzo. Alleen maar Teva’s en een paar korte broeken en mn surfplank natuurlijk. Niet te vergeten mn vrouw Nora en zoon Raven en bovendien komt mn zonneschijntje Steffie naderhand nog met het vliegtuig naar ons toe, dat kindje reist ook maar wat af he, kleine bofkont! Any way, nog een paar dagen en dan zit ik met mn voeten in het fijne zand, overdag wat zon en afkoelen in het water en ‘s avonds eten en naar de sterren kijken, en dan die stilte en dat zachte gekabbel van de kleine golfjes op het strand….heerlijk! Voorlopig voor mij dus ff geen internet en geen andere moderne zaken, gewoon aards. Tot lator Paul, ik ga ff heeeel lui zijn…………………………………………bbbzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz……………………………..
According to Luc – 23:36 (op 15 Juli ’06) -
Pauli,
Efkes met ‘bezwete vingertjes’ achter het toetsenbord, want ook hier is het inmiddels heeeeeet! Maar wel lekker op de XT door een fohn-windje rijden, dus enige herkenning van je situatie als je op je GUZZI zit.
Alweer een week terug uit Barcelona, waar de beursstand voor CONVERSE een groot ‘succes’ is geweest. Verder afgelopen week-end met de meiden naar het noordelijkste puntje van Limburg geweest, waar onze ‘grote’ vriend Roel Hugen zijn opnieuw ingerichte boswoning heeft betrokken. Een droomplekje met uitzicht op een binnenwater. BBQ en vrienden erbij, dus alles zag er weer eens goed uit.
Jij verder nog een ‘jaartje’ daar in die tropische paradijzen! Gelijk heb je, genieten van iedere dag en van elk moment, en niet zoals onze lieve heer verkondigd; “nu lijden, zodat we in het hiernamaals een beter leven kunnen verwachten”.Zit trouwens nog steeds te wachten op die foto’s van vlinders, bloemetjes etc. (je hoeft je niet alles te beschrijven en te determineren als Darwin, maar laat maar eens zien wat ‘daar’ nou zo bijzonder is, jij als ‘ambassadeur’ van het zonnige zuiden.Tot mails,
de groeten van maurice
According to mvanbakel – 13:05 (op 18 Juli ’06) -
Hey Moppie, alweer een paar dagen terug uit Spanje. We waren in Tarifa, stad van de wind (en dat is geen leugen het stormt daar constant. Schijnt dat Tarifa een ongewoon hoog percentage zelfmoorden heeft, blijkbaar worden de menzen gek van de wind… Heb je een paar fotootjes gemailed, eentje voor Guzman.
X I
According to Ilana – 22:41 (op 18 Juli ’06) -
Paul, kut man ik ga niet met vakantie. Heb jij nog verhalen om de tijd hier door te komen. Waar ben je in godsnaam? Eric
According to Eric Hesen – 12:34 (op 20 Juli ’06) -
Nou had ik toch een partij zin om die site eens flink van info te voorzien, doet-ie ´t niet goed. Even geduld dus. Dank en groet
According to Paul – 00:51 (op 21 Juli ’06) -
Vol verwachting klopt ons hart, en verder graag ook enkele recente verhalen over liefdes en erotica a.u.b. Menigmaal wordt een dame uit Colombia verkozen tot Miss World, en adel verplicht. Tabee!
According to dhr Besjanel – 14:10 (op 21 Juli ’06) -
hey tu cara de monda por vas te deseo lo mejor en tu s viajes no olvides a ela el carmen bolivar
According to jhonny tu amigo – 00:46 (op 21 Oktober ’06)
){kind=link}
Zeer Geachte Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Willem Alexander
Ik was blij verrast een berichtje van U op mijn site te mogen aantreffen. Dat de faam der Oranjes verder reikt dan de landsgrenzen van de staat der Nederlanden staat inmiddels vast. De schermutselingen met de plaatselijke politie hier in Colombia zijn inmiddels in de kiem gesmoord. Ik heb sterk het vermoeden dat Uw interventie daaraan fors heeft bijgedragen. Ik dank U daarvoor meer dan hartelijk Zijne Koninklijke Hoogheid. Ik ben inmiddels gearriveerd in het allerhartelijkste plaatsje Carmen de Bolivar, honderd kilometer zuidelijk gelegen van Cartagena. U zult hebben begrepen dat een schildpad met een sleepbeen meer kilometers aflegt dan ik het afgelopen jaar. Ik voel me nu eenmaal zeer in mijn element in Latijns Amerika en waar ik ook kom is het zeer moeilijk vertrekken. En ter plekke heb ik nauwelijks tegenslag te verduren. En ach corrupte overheidsdienaren, ik kijk er feitelijk niet meer zo van op. Wat me wél oprecht grieft, Zijne Koninklijke Hoogheid, is dat alle tegenslag vanuit Nederland komt. Wellicht kunt U me nog eenmaal uit de brand helpen.
Ik lig nu bijvoorbeeld in de wurggreep van de belastingen. Alleen al de boetes voor niet betaalde inkomstenbelastingen overstemmen inmiddels mijn povere reisbudget en de belastingen heeft kans gezien om mijn bankrekening te vorderen. Ik vind dat nogal pretentieus, onterecht, schaamteloos (Doen ze dat overigens ook met de Grote Jongens?). Komt bij dat ik nu word aangeslagen voor het jaar 2006 (inkomstenbelastingen en zo). Ja Zijne Koninklijke Hoogheid, U leest het goed: inkomstenbelastingen. De 2006-aanmaningen – en daarop volgende boetes – zijn nu al niet meer te tellen. En laat ik maar zwijgen over het jaar 2005. Ik wil U er graag op attent maken dat ik al die tijd NIET in Nederland was/ben en dat mijn bedrijfsresultaten door de forse investeringen voor de reis en de continue uitgaven zeer, maar dan ook zeer droevig zijn gestemd. Kortom, dit armzalige eenmansbedrijfje draait fors verlies. Ziet U, hier word ik op handen gedragen en in Nederland word ik als een schurftige straathond, ja als een crimineel behandeld. Dat stemt mij als (voorheen) trotse Nederlander droevig. Ik bedoel, heeft U ooit wel eens in Colombia voor een pinautomaat gestaan, niet wetend of er en luizige peso uitrolt? Geldpinnen, het is een angstig moment. Het heeft er alle schijn van dat ik mijn reis moet afbreken door de gretigheid en onredelijkheid van de Nederlandse staat. Ik zeg U dat ik liever in het niets verdwijn dan dat ik onder deze omstandigheden vervroegd terug moet keren naar huis. Bovendien, welk huis?
Inmiddels overweeg ik om ’s avond een forse wandeling te maken in de lommerrijke omgeving van Carmen de Bolivar. Dan krijgt U over een paar weken een telefoontje van een of andere commandante met het verzoek 10 miljoen euro – of misschien wel meer – over te maken voor mijn vrijheid. Heb ík tenminste nog wat lol van mijn belastingcenten. Maar zover hoeft het niet te komen. Nee, deze reis hoeft beslist niet te eindigen in een kroniek van een aangekondigde verdwijning. Daarom, beste Prins der Nederlanden richt ik me tot U. Wellicht kan ik in aanmerking komen voor belastinggratie, of zoiets. Of voor onbepaalde uitstel, zo lang de reis duurt. Ik zou dat volkomen terecht vinden. U ook, dat weet ik. U kunt natuurlijk ook een Koninklijke boterham minder eten. Bespreek het een en ander eens met Uw Moeder. Ik wil namelijk graag het land van Uw geliefde Maxima leren kennen mijn waarde Prins. Ik hoor graag spoedig iets van U. De nood is namelijk hoog. Vanuit een broeierig Colombia,
Paul en de Moto Guzzi
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
-
Paul, ga je maar eens goed bezatten. Katrien en ik gaan vandaag trouwen.
According to Vasilis – 08:36 (op 17 Juni ’06) -
Paul, waar is je zaakwaarnemer als je hem/haar nodig hebt? Toch meen ik ergens gelezen te hebben dat U gelukkig is. Gelukkig… Rustig aan met het FARC,
en Vasilis gefeliciteerd!According to Theo – 21:07 (op 17 Juni ’06) -
Wohow, Vasilis, weet je het zeker, mijn waarde webmaster? Hm, bezatten. Spijtig dat ik daar geen geld voor hem. Ben trots op je jongen en op jou Katrien. Maak er een mooi leven was. Wish I was there.
According to Paul – 21:26 (op 17 Juni ’06) -
Maak er een mooi leven van.
According to Paul – 21:27 (op 17 Juni ’06) -
Moppie wat een gekloot met de belasting zeg. ben zelf ook niet de sterkste in het open maken van de blauwe enveloppe. Tijdje nix laten horen, sorry. Had shit op werk en ben wederom op zoek naar een baan …verrassend! Ben nu vrij en de zon schijnt dat daar geniet ik maar van. Zo motortje aanslingeren en to the beach I go!.
Kissss I
According to ilana – 11:17 (op 18 Juni ’06) -
hallo Paul,misschien is het micro krediet waar Maxima zich voor inzet in diverse landen iets voor jou. Dus doe een beroep daarop. met weinig middelen een zo’n groot mogelijk resultaat behalen, daar zet zij zich voor in. Succes!!
De afgelopen 2 weken zijn wij in Canada geweest en was het moeilijk om je site te volgen, en was verbaasd in welke situatie je bent. Het is een star beleid hier in nederland. ( een zooitje)
men zegt dat nederlanders tolerant zijn maar dat is ver te zoeken. Zorg dat je van deze reis ( waarvan je al op de helft bent)de rest van je leven kan nagenieten ondanks het geldgebrek. ( wat is nou geld) Je kan altijd gaan knutselen onderweg. Kun je ook wat mee verdienen.
De Dare Devils de Zilk zijn weer onderweg en zullen het Wk Nederland-Argentinie volgen in Frankfurt. Misschien zijn W.A. van Oranje en M. er en kunnen zij een goed woordje voor je doen.
Veel geluk Paul. En heb je iets nodig, laat het even weten.
H. en B.According to har en bep – 20:48 (op 18 Juni ’06) -
Mag toch wel hopen dat die avondwandeling in t gezelschap van een heel plezierige dame mag verlopen.. Carmen de Bolivar, wat een schitterende naam voor een wilde parel, bruin van tint, trots als een pauw, haar borsten dragend als een stier zijn horens…
According to dhr Besjanel – 01:14 (op 19 Juni ’06) -
Hola guapo, ook in Nederland zijn de (belastingdienst) ambtenaren cor-rupt. Alleen hier zijn ze wat duurder. De grote jongens kopen hun “schuld” gewoon af en wij met zijn allen (we zijn met velen) zijn makkelijke prooien, ach ja tis niet anders, ik zal vanmiddag mijn staatsloten controleren, eens kijken of dat de zaak kan verbeteren.
Los ballos
Corleone di GuzziAccording to Cor – 12:11 (op 19 Juni ’06) -
Paul,
Hoeveel heb je NU onmiddelijk nodig?
Joost
According to Joost – 19:20 (op 20 Juni ’06) -
Joost, vind het moeilijk om geld aan te nemen. Een vriend beheert nog altijd een spaarpotje. Maar als daarvan iets wordt overgemaakt gaat het naar de belastingen. Wil gewoon rustig mijn reisje afmaken, zonder al te veel gezeik vanuit NEDERLAND.
According to Paul – 20:27 (op 20 Juni ’06) -
Ok, maar just in case…
Joost
According to Joost – 18:28 (op 25 Juni ’06) -
Bueno, bueno, asi que ahorita solo escribes en holandes, eh??? Nos han gustado mucho las fotos, de verdad, son geniales.
Nos vemos en Quito???
Adios tonto, un beso muuuuuuuuy grandeAccording to Ferran el payaso – 01:10 (op 30 Juni ’06) -
Great to read about you still Paul. The journey continues. I too ride a Guzzi and you are doing the name proud.
Fly like the eagleAccording to Graeme – 10:06 (op 24 Oktober ’06)
Colombian corruption = the best
Want to have a taste of Colombian corruption Guzman? I’ll give you a bite. But first I’ll tell you that Cartagena is a wicked city. Yes it actually is. I know that we the tourists are to blame. We have the money and we are looking for cheap pleasure. 
Without us Cartagena would probably be an average port with incidents with drunken sailors or drug runners. Down town looks okay. It’s an old city, well preserved, lots of police and militaries carrying their M16-rifles. The old city centre is just a façade. The nicely painted houses and expensive shops can’t cover reality: it looks like the whole city is on coke. And than the girls, beautiful but most of them are prostitutes, aiming for ignorant tourists. Coke and whores, it’s a dangerous combination, especially when everything is according to European standards so ridiculously cheap. And than this heat; you’re pouring sweat all fuckin day. Just think of the idea of moving a leg and you’re soaking wet. So, coke, whores, tourists, tropical climate, that’s rush this city is in. Anyway, a Dutch friend and I were drinking a beer outside on the Calle de Arsenal. Young whores flocked around us. My friend apparently went off to take a sniff. He came back, looked in his pocket for money to buy another beer and then the police confronted him. He had to empty his pockets and they found two grams of coke. He got arrested. My friend doesn’t speak any Spanish so I came with him to translate and to negotiate. A tourist with coke, for sure he was in trouble and faced jail and deportation. After 15 minutes sweating I started to talk about a way out of this. ‘Hay otra manera? Si hay, qual es?’ Jorge, the policeman, started to smile and then I knew everything would be okay. It was only a matter of ‘how much.’ So my friend paid 150 bucks and got his stay-out-off-jail-card. But that’s not all. He got his coke back and Jorge gave me two bowls of marihuana, he ripped from a girl some hours before, because I did so well. While walking back to the hotel I realized that I could get arrested myself for carrying drugs a policeman gave me.
PS Guzman don’t worry I’m clean.
PS Surprise, surprise, the Dutch Taxes will block (?) my bank account (beslagleggen op). I thought they only do this with guys like Cees van der Hoeven, corrupted vastgoedhandelaren and not with a stone-broke journalist who doesn’t produce, because he took some time off. The good news is that there’s nothing on my account. It’s a continuously fight with Holland, Guzman. It seems that you’re going to win, I mean the World Championship. To be honest, I’m getting awfully tired off this all.
PS No, I don’t like it here at all. I’m still in Cartagena waiting for my friend Tal. She is Panama City and will come on Sunday.
Anyway a lot has happened since I left Balgüe. It took me five days to get to Panama City where I easily found a boat to Cartagena. The bike ran beautiful; although it was pouring rain most of the time we traveled. But where to begin Guzman? So I’ll just show you a bunch of pics I’ve left of Nicaragua, Costa Rica, Panama and the amazing trip to Cartagena and tell you some details.
Fidel the fisherman
The main reason I stayed so long in Balgüe was the simple lifestyle and the close relation to nature. 
There’s no money in Balgüe but plenty of food. If you’re hungry you go out fishing on the lake of Nicaragua, one of the biggest sweet water lakes in the world. If you look at Fidel it’s easy. In one hour he got 35 fishes. And some more pics: like this one myself a lot, and this one, and this one even more.
Jesper and his horse
In Amsterdam I don’t even know how a horse smells; you never see them. In Balgüe a horse is transportation. You pay 150 bucks for a strong horse. I even played with the taught to buy one for myself. So everybody is on them, even little Jesper. He is only 6 years old.
Chicha Coyol
If you feel like drinking but you don’t have a peso to spend you make yourself an Ometepe Chicha Coyol. Here’s the recipe: you find yourself a Coyol, cut it down with your machete, make a square whole were the leaves spring and wait. The Coyol now produces his milk you can drink. I drank it pure, with the ants and all and it tastes like a Belgium beer and you even get lightheaded. Two times a day you get a refill. This goes on for a week or two then the tree is dried-out and dies. You drank 40 liters of his milk.
Jasmina
Jasmina was the first one I took pictures of for this I want you-vehicle. 
She has such a beautiful face. So one day I went to visit her and took some more pictures. She had no problems with the camera. Uris, the boy next to her, is deaf and dumb. I made this smile sign, so he’s actually smiling. The woman is her mother. Other boys are nephews and stuff. As you understand, this family who lived in a remote area of Ometepe is not used to that people take pictures of them. Francisco, Jasmina’s older brother, thought I was in love with the girl and he offered to be the intermediate. I told him that I was old enough to be her grandfather. He replied that true love everything makes possible, which is a lie anyway. I never came back.
Deyner Morales
Deyner became a good friend in Balgüe. I climbed the volcano with him. He is a lively and brave young man who felt in love with this German girl who worked as a volunteer in Balgüe. They stayed together for 6 months and then she left. Deyner was persistent to visit her in Germany, but how? Average wage in Balgüe is 400 dollars a year. So he decided to go to Costa Rica where he’ll make more money. I took him with me to San Jose. Deyner had a brand new passport; since it was the first time that he left the country. It took us two days to get at San Jose. First time I actually took somebody on the fully loaded bike. Deyner was freaking out and shouted things like ‘freedom, adventura’. I was surprised that the bike could carry all this weight. So we felt only once and got only one flat tire, the first one. I really hope Deyner makes it to Germany.
San Jose – Paso Canoas
I stayed only one night in San Jose. The transition Balgüe – San Jose was enormous. People, traffic, drug addicts, skyscrapers, people buying things, it just looked like an average day in Amsterdam. Felt absolutely lost. First time that I saw a supermarket in months. I was used to the little dusty stores in Guatemala, Honduras and Nicaragua. Next morning I left for Paso Canoas, the border at Panama. I found a highway that would bring me straight to Paso Canoas, a 6 hours ride with nice views. 
I wanted to change oil for the bike, but couldn’t find a garage. At Cartago I took a wrong turn and ended up in the city centre and found by accident a garage. The owner Enrique turned out to be a very good sport. I got the oil for a good price and his brother found the leak in the electricity-system. So I was surrounded by bright light again. Above all Enrique bought me a meal. I think I stayed only a hour or two with Enrique, but we left as friends.
My goal that day was the border at Paso. Wishful thinking. I had to cross this mountain range and climbed for hours. The next for hours it was mainly raining. I drove until dark and ended up in this little village Ray Curre. It turned out to be a peaceful and quiet Indian reserve. I asked the local policeman if I could use my tent and if there were snakes around. I could, but they were, so I got frantic. I know now that I get help when I need it. So Fidelia, a local woman, invited me to her house. I could stay the night. She made me some meals and I could use the shower. And she had this beautiful daughter, but I had to leave the next day. Still don’t know why, though. Again, we stayed only one day together but left as friends. I loved Fidelia. That’s what I like most of my travels, these unexpected friendships with people you will never forget.
Paso Canoas – Panama City
It’s a 500 k’s ride from the border to Panama City. The road was awesome. the best since the States. You see, no wholes. It rained all-day and hard. And it was hot, so I started to smell bad. I drove until nine in the evening. For three hours I couldn’t find any shelter, so I decided to move on, driving on the tail of this huge truck. Don’t like to ride at night, but sometimes it’s just necessary. That day I saw a dead crocodile beside the road. It was run over by a car. Five minutes later a saw a luiaard (monkey kind of animal with huge nails), hit by a car but still alive and I realized that this is not an ordinary trip. Next day I crossed the Panama Canal.
The Stahlratte – Panama – Cartagena
While drinking my beer in De Koe, my local hangout in Amsterdam, people were bothering me with questions about the passage to Colombia. ‘No idea, I’ll see when I get there’, I answered and focused on the girl on my left side. Same question in Anchorage. ‘No idea man, first I’ll have to deal with the bears.’ Same question in Canada and in the US and in Mexico, 
Guatemala and so on and so on. What is this Guzman, with the Darien Gap, the most southern state of Panama that fits to Colombia? Why do people go hysteric when they hear about the Darien Gap, as it has this huge stop-sign? I know Guzman, there’s no road and it’s freaking dangerous with al the drug runners, para militaries, FARC guerrillas, local lowlife or snakes and swamps. If you have a death wish you’ll drive your bike straight into the jungle, trying to find your way to Colombia and probably die a slow death while doing this. And if you make it to the Colombian border you get arrested for trespassing and suffer some time in a sweaty prison. So, cruising by land to Colombia is no option. I knew that. Pues Guzman you take a boat, dead simple, but apparently not for all of us. Some gringo bikers tried to find a boat for weeks, without success, and turned back. I just talked in Panama City one minute to this crazy German guy Ludwig, captain of the Stahlratte, and had a deal. It turned out that I had a very good deal.
Rusty shipwreck
The Stahlratte (Steal Rat), more than hundred years old and built near Scheveningen (Holland), was lying near Porvenir, a small island 180 k’s north/west of Panama City. To get there I had to drive to Miramar a small fishers and trading village on the Caribbean coast. The rainy season just started so again it was pouring all fuckin day. The Guzzi and I where sliding on muddy roads, 
crossing unstable bridges and trying not to loose our cool for five hours or so when we arrived without any problem, but tired at Miramar. It took another four hours to get by lancha to the Stahlratte. I liked that: bike at the back, me sitting on the bow with my feet in the water, like riding a whale or something. On my right I saw the Panama coastline; jungle, empty beaches and here and there a rusty shipwreck. By all means I was on the move and couldn’t stop smiling. Arrived at eight, got the bike on board, met the crew, smoked my joint and went to bed. Interesting ‘coincidence’: next morning I woke up and saw Thomas, who boarded a day later. He’s a Dutch friend (I’m just one day older) I’ve met four months ago in Guatemala. The night before he boarded the ship he could see on my website that I was in Panama and wanted to meet somewhere.
The next five days were… lets say interesting. I mean, I’ve been traveling for a year on my own and now I was stuck on this beautiful boat with 25 other people, most of them man. Besides the toilet there’s no other place to hide from mankind. But why hide? The German crew was a bunch of funky Berlin-outlaws who are sailing this ship for years now. Absolutely cool people. Pues, the captain lowered the anchor for two full days at [[popup:_mg_1202.jpg:San
Blas::1:inline]], an archipelago of small exotic islands inhabited 
by the Kuna Indians. It was one of the most relaxing scenery’s I saw in my life. One night the five of us were looking at the Perfect View; a full moon, a glistering ocean and these palm tree islands filling the picture. And there was no wind, just silence. I looked at the person on my left and saw Tomas who was pretty hammered by beer and a joint, looked at my right and saw Claus, same deal. Five lonely souls watching the Perfect View, that’s pathetic Guzman.
The sisters Ruth and Yodalis Flores saved the trip. I met them in the water near the island. They came floating by in this canoe and asked my if I wanted to buy some stuff of them, like handmade cloths. I asked them to come back the next day and they actually did. They’re so sweet Guzman. They stayed for one hour, sold some of their stuff on the boat and sailed off again. After the islands it took the Stahlratte 35 hours to get to Cartagena. We saw dolphins, whales and got into a real lightning storm, so we got pretty good value for our money and nobody drowned or died because of deadly shark attack or something. On Saturday morning I went off board, realizing that Cartagena, with all his cheap drugs and ten dollar-whores, is a place where you easily can drown. (Which didn’t happen, I know now, I think)
PS Guzman, YOU CAN RUN, BUT YOU CAN´T HIDE.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
-
Heerlijk verhaal weer!
According to Tim – 13:51 (op 27 Mei ’06) -
Gesus Paul, wat een doorzettingsvermogen heb je.Geweldig!
Het was alsof je aan het einde van de wereld was on the road en in the mist and by yourself.
Maar je bent weer een stuk verder.
De boattrip ziet er fantastisch uit en ben weer je even aan jezelf toegekomen.
Groet van ons en hold on.
H. en B.According to bep – 17:53 (op 27 Mei ’06) -
wauw paul wat een mooi verhaal!En wij maar smachten naar een beetje warmte in ons natte landje!zag dat stella ook weer van de partij is ! Lang niets gehoord.
dikke kus mAccording to mir – 21:10 (op 27 Mei ’06) -
Hi Paul,
Wow i love your latest pictures, especially the shark !!!
Ingrid and I are still in Texas, it’s ridiculously hot, hopefully we’ll head back to Los Angeles next week. Stay Safe !!!According to Robbie Booth – 21:35 (op 28 Mei ’06) -
Hi Paul,
Love your journal about your trip. Helge Pedersen (from Norway) crossed the Darian Gap on his BMW R80 G/S….
Have a nice life!According to DriverD – 12:01 (op 29 Mei ’06) -
Ideale combinatie: reizen per motor EN boot. Hm!
According to Carel – 18:50 (op 29 Mei ’06) -
a real nice webpage paul!!!! and nice stories too!!! go ahead like this….saludos from old zeijllogger STAHLRATTE (built in holland as JOHANNA MARIA -or was it mariajohanna???) ludowigo
According to crazy capitano – 21:56 (op 29 Mei ’06) -
Tijdelijk sprakeloos.
Afortunado!
Hoop dat je altijd door blijft schrijven.
Neem alvast voor mijn gerief aan,
dat je altijd blijft rondbanjeren.
En, zoals ze op BFBS zeggen:
“ Stay alert, stay alive”.
Chao, PauAccording to guus van den Akker – 02:12 (op 30 Mei ’06) -
Hey Paul, nice one, your website. Thanx for words & pics about us, funky Berlin outlwas. Good to see you enjoyed the trip. Stay tuned with our Old Lady! As we do with you and your bike. cu Tom
According to Tom – 20:59 (op 30 Mei ’06) -
haha Paul fraai verhaal de ‘vaart’ zit er goed in. Heb ik altijd de mooie kanten van reizen gevonden: reizen tot de volgende onoverbrugbaar lijkende passage, en dan de passage afdwingen, day zijn de mooiste. Je rakelt herinneringen bij me op.
Een ouwe Hollandse logger met aan dek een ouwe motorfiets op de Grote Oceaan hoe metaforisch, en dan voor anker met alles erop en eraan. Helemaal af. Life is smiling at you.
Nog een weekje en ook ik hijs de zeilen en zet de vaart erin, kleine Mika wacht z’n eerste zeiltraining! Ben met een maand of 5 weer in Amsetrdam, benieuwd waar je dan uithangt.Paulus bien vjages
Roel
According to roel – 23:22 (op 30 Mei ’06) -
Fijn verhaal, fijne foto s.
According to dhr Besjanel – 14:24 (op 31 Mei ’06) -
Paul zat nog niet op de Grote Oceaan ( of Stille Oceaan),
maar de Caraibische zee. Alhoewel de golven overal groot kunnen zijn……..Groetjes, Roel , waar zit jij eigenlijk?According to Tina Draaienberg – 15:45 (op 31 Mei ’06) -
Paulo,
Jij op een cruise-schip, wat is dat nou dat doe je toch pas als je een jaar of 80 bent. Goed ik vergeef het je het was noodzaak nietwaar.Wel weer een belevenis, top man lekker relaxen heerlijk van het uitzicht genieten en dan ook nog een walvis zien supergaaf.
Morgen vliegen we naar Canada, Bep dr zus geeft een feestje altijd gezellig om er even langs te gaan, En gelijk daarna nog even met de mannen op de bike weg.
Rustig aan Pikschrijf je later Pik
According to Har – 01:07 (op 01 Juni ’06) -
PAUL,
Dit keer maar eens met hoofdletters!
Tussen alle ‘bedrijvigheid’ door hier maar eens een berichtje van een van s’werelds beste barricade spelers! (ja ook jij moest er aan geloven ondanks je fantasie dat je nog kansen zou hebben).
Na je laatste verhaal waande ik me even, in een episode van de avonturen uit ‘scheepsjongens van bontekoe’, wat al weer heel lang geleden lijkt.
Wat een avonturen!
Hier geen walvissen maar meerkoetjes in de Lijnbaansgracht, hier geen palmbomen maar platanen die het soms zwaar hebben met het dragen van het gewicht van de regendruppels, hier geen helder water in de gracht, alleen uit de kraan, kortom geen vergelijkingen mogelijk met hier!
Binnenkort naar Barcelona + Berlijn, want we hebben weer een lekkere klus binnengehaald voor een grote beurspresentatie van Converse, die gympen waar ‘rockers und alternatieven’ op rondhuppelen. Verder nog bezig met presentaties voor diamanten, een nieuwe residentie voor Roel, kortom weinig tijd voor bier.
Vanavond waarschijnlijk naar de presentatie van Ollie (je ‘jongere huisgenoot’ want zijn studie op de foto-academie is ‘afgerond’).
Blijf je volgen!Met groet,
Maurice
(koppie er bij blijven houden!)
According to maurice – 14:04 (op 01 Juni ’06) -
Klasse Paul
Mooie verhalen over mooie mensen.
ook je foto’s zijn super.Je wordt ook steeds handiger met die aktie-zelfportretten.Hou je taai beste gozer en ga zo door.
Nog even de complimenten aan de Guzzi,echt een toppertje.
See you lator…..According to Kees – 22:00 (op 01 Juni ’06) -
Ha die paul, Geweldige verhalen, foto’s en ervaringen.. Ik heb je net weer 2 dagen rijden cadeau gedaan, maar ik las ook dat de belastingdienst er nu mee aan de haal gaat. Ik hoop toch dat het bij jou terechtkomt. You deserve it man!
Grtz. TijnAccording to Tijn en Yvonne – 01:21 (op 02 Juni ’06) -
……..sprakeloos……lees dit als een groot avonturenboek. Geweldig! Jaloers! Ben weer even in de comfortzone, de 998 naar Biggelaar gebracht, wordt klaar gemaakt voor verscheping naar Qatar…..
According to Surfroy – 07:56 (op 02 Juni ’06) -
Moppie, wat chill op die boot….ben JALOERS!!!!
Kus I
According to ilana – 09:38 (op 02 Juni ’06) -
Hi Paul,
Lurking on your site and living vicariously through it for travel gossip-stories-surrealness. Great trip, love the adventure your having enjoy/be safe on that great old guzzi. Cartegena sounds the same as I remember it 10 years ago, beautiful, decadent and corrupt. Managua is corrupt, but without the redeeming features, be careful.
EugeneAccording to Eugene – 17:38 (op 02 Juni ’06) -
Paul:
Congratulations on making it to South America! Way to go. If you need some friends when you get to Buenos Aires, I’ll put you in contact with Patrick Bennett, the photographer who you met at my house in Seattle. He and his family are living there now.
Also, I rebuilt the motor on the 1967 V7, so it’s ready if you ever get back to Seattle.
Bon voyage!
According to Greg Field – 16:57 (op 03 Juni ’06) -
Ben benieuwd naar de rest van Zuid-Amerika. Inmiddels zal je Cartagena wel verlaten hebben met een vriendin achterop. Even afspoelen bij Maracaibo?
According to Roland Optveld – 10:43 (op 07 Juni ’06) -
Paulus,
Hang in there! kom je misschien wel opzoeken, ben bezig met rijlessen en als ik het haal komt er een Harley Roadking… Time for you to get married and have loads of kids…
Keep up the good work.
JoostAccording to Joost – 13:15 (op 07 Juni ’06) -
Don Pablo, mooie verhalen. Ben en blijf benieuwd naar nieuwe avonturen. Poultje al ingevuld in het lokale wedkantoor?
According to Theo – 16:20 (op 08 Juni ’06) -
Hi guys, got myself in trouble with a local police chief in San Juan. Can’t leave the place. Corruption here is beyond incredible. First three weeks in Colombia are madness. The people itself are until so far the sweetest I ever met. San Juan is based in a zona roja (red alert). Place is surrounded by FARC, ELN, para militaires (autodefensa), heavily armed criminals and so on and so on. Policechief stole all my money. Absolutely love the place. Guzman, will tell you more about this all when I have money to travel. But this is all so unimportant, because Holland is going to win on monday. What time, by the way. Nos vemos parceros.
According to Paul – 02:54 (op 09 Juni ’06) -
Antieke tip, die reizigers al eeuwen volgen: zorg er voor dat je meerdere beurzen bij je draagt, elk met precies genoeg geld om een rover/corrupte smeris tevreden te stellen. Zo ben je niet in een keer van al je geld af en kan je meerdere criminelen blij maken. Tel uit je winst!
According to Vasilis – 10:11 (op 09 Juni ’06) -
Paulo
Hee gozer kijk in godsnaam uit jongen
we willen nog lang van je genieten,
dus doe geen gekke dingen daar.
groeten Har van uit Helliburton.CaAccording to Har – 16:05 (op 09 Juni ’06) -
Wat een stel ontzettende dwazen daar, zou er niet tegen kunnen om afhankelijk te zijn van zulke randdebielen…
Pas maar op Paul.
Take care!!According to Luc – 23:56 (op 09 Juni ’06) -
Te queremos Pablo.
Muy buenas las fotos. Tanto como tu. Esperamos verte en Bogotá.
Muchos besos
Montse y FerranAccording to Montse y Ferran – 00:33 (op 12 Juni ’06) -
Hi Paul,
Everything OK over there ? It’s getting a bit quiet last few days. Still trouble with the local pigs ?
FredAccording to Fred – 22:01 (op 12 Juni ’06) -
Would you be so kind to give a free passage to our fellow countryman Paul van Hooff?
Thank you very much and best regards!
The Royal Highness of Holland, Europe, World.According to prins Willem-Alexander – 02:05 (op 13 Juni ’06) -
Hallo Paul,
Alles goed daar? Fantastisch om je verhalen te lezen. Ik werd attent gemaakt op jouw site door Theo Vermue. Zelf ben ik van plan 28 november a.s. te gaan rijden van Buenos Aires naar Vancouver met een Yamaha XT600. Periode staat nog niet vast. Ik dacht aan 4 tot 6 maanden maar als ik jouw verhalen lees dan moet ik dat misschien bijstellen maar dat is ongeveer de tijd die ik max heb. Ik ben zeer benieuwd naar jouw Colombia verhalen aangezien ik dat een moeilijk element in de reis vind. Heb wel een vriendin in Bogota die me kan begeleiden. Anyway. Zou leuk zijn om wat ervaringen uit te wisselen misschien als je nog onderweg bent aan het eind van het jaar kunnen we een biertje drinken in BA?! Zie dat Maurice Selling een van je sponsoren is. Een van zijn ex-monteurs (Guido van de Meche) is de broer van een vriend van mij. Via hem wilde ik al een keer de ervaringen van Maurice uitwisselen die hij heeft opgedaan in zijn afrika avonturen. Ken je toevallig ook Roel die off the road man? Maat van Maurice? Weet niet precies hoe dat zit. Bij hem heb ik nog een off the road cursus gedaan. Anyway ben zeer geinteresseerd in je verhalen! CIAO!!
According to Jan – 10:22 (op 13 Juni ’06) -
hy paul
today i got your web from rainer the german on the pedalbike. he gave me your adress because; http://www.travelluna.blogspot.com
greetings lunaAccording to luna – 05:19 (op 15 Juni ’06) -
Yep Guzman, ben weer eens blijven hangen. Heb welgeteld 100 km in Colombia gereden en ben inmiddels al weer dik een week in het plaatsje Carmen de Bolivar. Kom er niet weg. Ben bezig met een projectje. Kijken of we de 100 hier wel kunnen halen, als je begrijpt wat ik bedoel. Over de Colombianen: zonder te overdrijven zijn het de liefste, leukste, hartelijkste mensen die ik OOIT in mijn leven ben tegengekomen. Geloof me, geweldig volk. De Guzzi heeft nog nooit zoveel liefdevolle aandacht gekregen. Mensen zijn gek van haar, en gelukkig ook van mij. En niet te vergeten: prachtige meiden hier en ben inmiddels voorzien. Het leven lacht me toe hier, ongelogen. Gevaar is moeilijk in te schatten. De een zegt ‘oppassen’ de ander ‘valt wel mee.’ Feit is wel dat vier jaar geleden het dorp (8000 inwoners) nog werd belegerd door FARC en paramilitairen. Elke avond was het raak en de straten waren na zes uur ‘s avonds uitgestorven. Situatie is gelukkig heel wat verbeterd. Veel tot de tanden toe bewapende politie en militairen op straat, allemaal even attent naar mij toe. Het heeft geen zin om ‘s avonds een forse wandeling te maken buiten het dorp. Dan kom ik 100 procent zeker niet meer terug. Maar goed, ben toch een beetje lui aangelegd dus wandelen laten we aan Pieterpad-adepten over. De hoofdweg was berucht. Hier werden de meeste mensen ontvoerd. Hoofdweg is na zes uur ‘s avonds gesloten. Trouwens, leeft het voetbal een beetje in Nederland, eh. Ik kijk in mijn eentje in een restaurantje. De Colombianen leven met me mee en zijn inmiddels ook voor Nederland, de schatten. Dus Jan met de XT: maak je geen zorgen hier in Colombia. Zorg dat je een beetje Spaans spreekt en kijk er niet van op als je omringd wordt door Colombianen als je ergens pauzeert. Ze zijn helemaal gek van motoren. Ben gelukkig. Nos vemos parceros.
According to Paul – 22:09 (op 15 Juni ’06) -
Nog even een gewetensvraag Guzman. Het ziet er toch naar uit dat ik finacieel in de problemen door de belastingen in Nederland. Ik moet nu inkomstenbelastingen betalen over 2006. Zoals je waarschijnlijk weet heb ik het afgelopen jaar nog geen wind in Nederland gelaten en heb echt geen hol verdiend. Vind je dit terecht? En wat kan ik doen? Moet wel zeggen dat mijn lieve zus Daan er boven op zit. Toch word ik wat zenuwachtig. Help!
According to Paul – 22:56 (op 15 Juni ’06) -
Het financiele geweten….moet je vooral bij mij zijn….heb geen enkele tip… ben blij dat je voor de honderd gaat….samen met hen…..de sympathieke beschrijving tart elke fantasie….leest fantastisch….warmte..geluk….menselijkheid… .medeleven…nederlands elftal……hier is het een komen en gaan van fantastische uitzendingen is in praktisch elk cafe op loepzuivere lcd schermen worden vertoont…een tot nu toe- supertoernooi met een hittegolf…. gr gu
According to guzman – 01:18 (op 16 Juni ’06) -
Jouw lieve zus Daan kennende zet ze heel EY op deze zaak! Toch moet je haar eens uitleggen wat het verschil is tussen een band, een velg en een wiel. Wat een thuisbrengertje is en, toch ook niet geheel onbelangrijk, de plek waar het resevewiel zich bevindt! Dat bespaart ons dan weer een hoop tijd 😉
According to brun – 09:53 (op 16 Juni ’06) -
Het belangrijkste van de belasdienst is dat je sowieso ALLE enveloppen open maakt… En dat je OP TIJD reageert! Dat zul je vast niet gedaan hebben en dan heb je een probleem… Je kunt nu gewoon bezwaar aan tekenen en je kunt zelfs belasting terug krijgen over vorige jaren als je een paar jaartjes verlies maakt met je bedrijfje. Carry back heet dat fenomeen. Als er een accountant in de groep zit moet die zich er maar FF mee bemoeien want ik weet natuurlijk verder niet hoe dit werkt…
E.e.a. betekend trouwens niet dat je nu niet hoeft te betalen hoor, daarvoor had je die brieven eerder open moeten maken…
Ach jij redt je wel denk ik he 🙂
Achter de buis met een lekkere Colombiaanse chick, heerlijk.
Voetbal is leuk hier, vanavond holland, ben benieuwd, veel oranje mensen en zo.
Have fun Paul!!According to Luc – 10:41 (op 16 Juni ’06) -
Hey Paulus,
Still going strong lees ik en zie ik. Ben blij om te lezen dat het goed met je gaat. Wil je iets nieuws horen? ‘The 4th of july’ zou een gedenkwaardige dag moeten zijn geworden volgens onze zwangerschaps-tabel. Alleen net zoals de meest betrouwbare beurskoers wil dat nog wel eens schommelen en dat overkwam ons dus op 31 mei jl. Iets te vroeg, maar gezond en wel hebben wij een zoon gekregen! Zien: check je e-mail ff voor een plaatje van dit mooie ventje. Paul hou je taai! Groet van een trotse vader EricAccording to Eric Hesen – 10:49 (op 16 Juni ’06) -
Hoi Paul,
Gelukkig ze hebben je mac niet ingepikt en je camera ook niet. Het duurde even voordat je weer iets van je liet horen. Er zitten een aantal hele mooie foto’s bij. Ben benieuwd hoe je projectje er uit gaat zien of doe je dat zonder camera…..
Eric gefeliciteerd,Groetjes Jan
According to Jan Sprij – 11:59 (op 16 Juni ’06) -
Als Robben of van Persie weer eens scoort klinkt de Colombiaanse Evert ten Napel als volgt: GOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAALLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! En dan valt hij bewusteloos tegen de vlakte. Wat een pot!
According to Paul – 20:42 (op 16 Juni ’06) -
Beste vrienden: vriend Eric heeft een zoontje geproduceerd. Zou het op prijs stellen als jullie hem feliciteren. Eric & Wil bij deze: ben trots op jullie.
According to Paul – 20:50 (op 16 Juni ’06) -
Oh ja, Paul, dat radiostation is lavallenato.com.
MUUUUYYYY RRRRRRIIIIIIIIIICCCCOOOOOOOOOOO
According to martijn de Vreeze – 00:20 (op 16 Augustus ’06) -
Hey Paul,
I love your journal. I met you breifly in that lovely little hostel in the drug infested whore town of Cartagena, and no I am not a whore. Anyways I think what you are doing is fantastic, maybe we will meet again one day.
Rachel.According to Rachel – 20:04 (op 29 September ’06) -
Paul,
Looks like you are having way too much fun!! Hurry up and get your ass back to Ak. so we go for a putt!! H. A. halloween party next Friday.
Take care of yourself brother. “Keep On Truckin’” Love you man!
BrianAccording to Brian – 16:43 (op 21 Oktober ’06)
Climbing La Conceptión
One of the things I had to do in Balgüe was to climb La Conceptión. Sure, I could’ve gone for La Madera, the other volcano, which looks more like a steep mountain, but lost any interest when I heard that even women walk to the top, easily. La 
Conceptión, famous for his perfect cone, is a different breed. By all means it’s a dangerous climb all the way up to the steamy crater. Only three months ago it erupted, producing this black cloud off smoke and dust. Two months earlier two foreigners died while climbing to the top. Pues most of the people stay away from it like the devil a Jesus-statue. From a distant La Conceptión looks just like a stiff walk, as there is a paved path all the way to the top. Which is not the case I know now, Luc. At eight in the morning Deyner, José, two local friends, and I walked to the volcano’s foot. By then I was already out of breath and faced a 1700 hundred meter climb. We had little supplies, five liters of water, some dry bread and a piña, but forgot a knife to open it. I was surprised about Deyners footwear (Teva-slippers) and the old worn out army boots José was wearing. He didn’t even bother to wear socks or something. Soon clouds surrounded us. That was our luck, well at least mine; it protected us from the burning sun, but we realized that the view over the island would be poor as soon we reached the top.
Vortex
The climb was harder than expected. You seek your way through the loose volcano rocks, jumping for hours from one to the other. Climbing, sliding, cursing. Wherever you fall its for sure that you brake some bones. I was behind all the time, excusing myself for taking all these fancy pictures. Which was a fuckin lie. Couldn’t even push the button due to deadly fatigue. Deyner and José, twenty years younger of age, non-smokers and used to heavy labor work, walked to the top. The last 500 meters (1500 feet) were the hardest. The soil was loose. One-step forward, two behind. At the end I crawled, cursing every fuckin rock my sore foot stood on. The change of vegetation and climate was dramatic at this altitude. It felt like doing exercise on the moon or something. The wind was blowing storm-like. The air was so humid that it felt like raining. We only wore jeans and T-shirts. I could vaguely see Deyner and José sitting ten meters below the mouth. ‘We have to go down Paúl’, Deyner shouted with his eyes wide open with anxiety as soon I reached them. ‘It’s too dangerous up here. It’s too cold, too windy. Tenemos que bajar.’ One picture I said bravely and crawled on my belly to the mouth. Then I got scared. You see, I could feel the storm behind pushing me and the same time the mouth was pulling me. like a vortex. With my face down in the hot soil, smelling the gas coming out of the volcano I took this picture with just one hand, without knowing I was aiming for. Believe me Luc; I didn’t have to guts to come closer than this. And I hope you’ll forgive for being such a coward. It was close enough. Back in Balgüe I realized that it was pretty dumb climb for a guy who didn´t pay for his health insurance.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
-
I had my meal Paul, pasta with pesto and after that a very good bieftuk, Nora was being good to me… as always you know. Together with some white wine this makes me a happy man.
And sure, I think this was close enough my friend, I think more than that, look a bit of discovery channel and you know what I mean…
Any way, fantastisch dat je de “Conception” hebt bedwongen na al die tijd van verlangen…..
Je verdient een vette knuffel bij terugkeer in NL, als dat ooit zo mag zijn. Ben nog steeds erg benieuwd waar deze reis naar gaat leiden….According to Luc – 21:05 (op 13 Mei ’06) -
wel gaaf om zoiets te ervaren, en dan ook nog zo afzien. Vorig jaar waren wij op sicilie en daar was de ETNA weer actief . We zijn in een dorp geweest wat helemaal zwart was van de lava. en de streek waar we door reden was verlaten en vol met gigantische blokken lava. Prachtige lege huizen gezien maar op het land kon men niets meer verbouwen en zijn de locals weggetrokken. Heel indrukwekkend.
Ook nog een flesje Don Corleone rode wijn gedronken.. Maar wij waren wel verzekerd Paul!!!
Keep on going. Gr. H. en B.According to bep – 22:37 (op 13 Mei ’06) -
Even wat nieuws uit amsterdam, vandaag was bij Motortoer de Italiaanse dag, je vast bekent…Ik heb nog even staan praten met iemand over je reis en we hadden allebei toch wel zeer veel bewondering voor je, ook daar je de technische kennis heb van een schildpad!
Hoe gaat het met de motor? stel je de kleppen wel eens oid?
keep on riding!
timAccording to Tim – 21:07 (op 14 Mei ’06) -
Paulus. Tering…das lang geleden dat ik jou geschreven heb. Het wordt hoog tijd! Zeker als ik zie dat je tegenwoordig nog alleen maar berichten van LUC krijgt. Het lijkt alsof die gozer z’n baan heeft opgezegd om de hele dag met jou te kunnen kleppen. Daar wordt je toch moe van als je al die onzin leest. Heeft ie Steffie ‘t huis uitgezet omdat ze wat met een oudere man had gaat ie nu de sier maken met het feit dat ze in de Rockies beren ziet lopen. Gimmy A Fucking break! Gelukkig krijg je wel leuke reacties van Maurice op het filmpje dat je voor hem hebt gemaakt. Dat scheelt. Tis en blijft lache hier in Nederland. Niets verandert hier… ehh, behalve de buik van Wil. Das langzamerhand wel een aardige voetbal aan het worden en met het WK voor de deur wordt dat nog een aardig wedstrijdje denk ik zo. Zodra er wat valt te tonen komt er plaatje jou kant op. Paul ik sluit af. Ik moet wel want ‘Boer zoekt vrouw’ komt zometeen (ook KRO!!!) en dat ga ik niet missen. Haartjes nat, pantoffels aan en gezellig op de bank onderuit! Heerklijk
Hou je taai en tot snel! Grt EAccording to Eric – 21:18 (op 14 Mei ’06) -
Pfffff hier in Qatar ook grote avonturen hoor, de Shamal waaide van het weekend, dat is zeg maar Qataarse variant van de Mistral, aan het noorden van deze peninsula wezen (wind)surfen met 8bft, rit er naar toe was bizar, zand/dust stormen met minder dan 10 meter zicht, apart. Maarja wel in de gekoelde zweedse comfortzone van de ovloV XC70 hahahaha. Van de zomer gaat de 998 naar hier komen, ben hem nu via ebay aan het verfraaien (Termi’s voor de sound veel carbon voor het visuele) nog ff bij de Bigggelaars laten tunen en op naar de track days na de zomer. Toch blijven jouw verhalen om de 1 of andere reden steeds ‘iets’ spannender. Ga zo door man, deze site wordt een pracht van naslagwerk…..
According to Roy – 05:06 (op 15 Mei ’06) -
O, ja Paul bewaar die plaatjes allemaal goed. Archiveren en desnoots opsturen naar Nederland. Gaan we straks een mooi boekwerk van maken als je ooit nog terug keert. En die plaatjes met mensen erop doe je toch meer dan behoorlijk vind ik. Voor de financiering van het project zou het helpen als je een bijzonder projectje ergens zou kunnen doen. Missiepost, straatkinderen, alcoholverslaafden, cocahoertjes. Efin één maandje inzetten voor het goede doel en de subsidie gelden stromen binnen bij terugkeer. Let maar eens op. En ehh…dat van Luc was niet zo bedoelt hoor. Geintje. Adios E
According to Eric Hesen – 13:37 (op 15 Mei ’06) -
Hé Paul,
Wonderlijk: vanochtend bij het opstaan vroeg ik me opeens af hoe het toch zou zijn met jou? De firma Google linkte vooral naar een uitgeblust Hoofd Der School in Zoetermeer en naar de derde commies van de Directie Handhaving van het Ministerie van Justitie. Gelukkig bleek er ook nog een Paul van H. te zijn die op een ouwe brommerd de ganse wereld doorcrosst. Prachtige verhalen hoor! En wederom een onomstotelijk bewijs dat de wereld geen platte pannekoek is, waar je vanaf valt bij het verlaten van De Zilk. Groet, ArjanAccording to Arjan – 18:09 (op 15 Mei ’06) -
Cool, zo’n berg beklimmen! Ik doe hier in de Rockies ook mijn best, vandaag 7 mijl gewandeld naar de top van een of andere berg, maar het was niet zo spectaculair als gehoopt. Ik heb trouwens maar 1 beer gezien, 2 seconden, maar dat vond ik toch best cool eigenlijk! Sinds wanneer heb ik trouwens iets met een oudere man, Eric? Groetjes en veel plezier Paul, coole foto’s ook!
According to Steffie – 22:27 (op 15 Mei ’06) -
And you didn’t try and take the Guzzi up there? Shame. 😉
Still enjoying your journey very much Paul.
Signed,
FastlaneAccording to Todd – 16:50 (op 16 Mei ’06) -
Klasse Paul
Veel meegemaakt en mooi opgeschreven.
Het blijft leuk om je verhalen te lezen gozer,hier gebeurd ook wel wat maar minder indrukwekkend.
De guzzi levert inmiddels wel een wereldprestatie,vind je ook niet?
Blijf genieten gozer en see you lator
KeesAccording to Kees – 17:54 (op 17 Mei ’06) -
Bravo Paul, wat een prestatie! Heerlijk, als maar ide grenzen verleggen, gewoon doen! Briljant, met net zo’n verhaal als gevolg. Ik hing aan m’n laptop om t te lezen. Ik denk dat wij in NL dit soort momenten missen. Niet elke dag is het zelfde, het is geen sleur maar toch. Ik heb niet elke dag het gevoel dat ik echt LEEF! Jij wel, gok ik zo.
Ga zo door lieve Paul!
Heel veel liefs, SigridAccording to Sigrid – 14:40 (op 18 Mei ’06) -
Paul, wederom een goede reis gewenst vanuit een heerlijk Nederland. Godzijdank heb ik weer wat leuke opdrachten in het interieurcircuit, en deze zomer ga ik zelfs op vakantie! Naar het godenland Greece, alhoewel ze natuurlijk overal goden hebben. Waar de zee blauw is, en de meisjes steeds knapper schijnen te worden. Ondertussen……
The force…According to guus van den Akker – 12:04 (op 19 Mei ’06) -
hoi Paul, alles goed? we hebben al 7 dagen niets vernomen en willen graag weer iets van je horen. Waar je bent en hoe het is gegaan en wat je onderweg bent tegengekomen. Zal best weer interessant zijn om te lezen.
Naar mijn insziens ben je nu ongeveer halverwege. Klopt dit?
Laat even iets weten!
Groetjes H. en B.According to bep – 21:31 (op 19 Mei ’06) -
Hi guys ben in Colombia aangekomen, Cartagena. Vijf dagen op een Duitse boot gezeten. Mooie trip. Heb mooie fotos, maar nu even niet. Redelijk gesloopt. Kan niet zo goed nadenken. Rum enzo. Lator.
According to Paul – 21:09 (op 20 Mei ’06) -
Lieve Paul, verheugd ben ik dat je een veilige overtocht hebt gehad. Nu je eindelijk bent aangekomen in zuid-amerika, kan ik een andere landkaart aan de muur hangen. Hoeveel hoofdstukken bevat jouw levensverhaal inmiddels? We zijn trots op je, waarschijnlijk zonder reden overigens. Dag lieve, slaap lekker. Ik verwarm je met heel mijn hart.
StellaAccording to stella – 12:21 (op 21 Mei ’06) -
He bro, ik vind je op de foto’s er behoorlijk mager uitzien. gaat alles goed?.
According to Peter – 21:15 (op 21 Mei ’06) -
Hé Paul, nog effe over Peter Timmers en die gelifte Barbie-kloon. Je schrijft:
“In Mexico kreeg ik een officiële bevestiging van Timmers dat alles door zou gaan (had toen al tien één-pagina verhaaltjes geschreven) en dat ze in mei zouden gaan plaatsen. Zelf het bedrag was vastgesteld.”
Nou, dan hangen ze toch? Ik ben geen jurist maar dit lijkt me toch echt een overeenkomst. Jij hebt er tijd in gestoken, dus je werk moet gewoon betaald worden. Hop, gewoon een factuur sturen
Good luck, ArjanAccording to Arjan K. – 13:30 (op 22 Mei ’06) -
Ben het eens met het bericht van Arjan!!! Moppie, ik heb een nieuw emailadres.
X IAccording to ilana – 16:54 (op 22 Mei ’06) -
´Ja dan hangen ze toch´, is al weer een tijdje geleden. Kost energie zoiets en die energie heb ik hier een Cartagena hard, hard nodig. Wat een omschakeling. Allemaal al een keer beroofd en de hele stad staat stijf van de coke. Afijn, blijf hier nog een paar dagen. Niet te lang: te heet. Begin het weer in NL te missen. Alleen al de gedachte om mijn pink te bewegen bezorgt me een zweetaanval. Mijn bloed is te dik voor dit klimaat. Wel geinig voor de rest. In ieder geval hebben we Colombia gehaald. Douane was easy. Alle papieren in orde. Motor loopt nog steeds als een tiet. Moet even bijkomen dan zal ik weer wat oploaden. Soms is de verbinding zo langzaam dat het niet eens zin heeft een mailtje te sturen. Nos vemos al rato.
According to Paul – 01:57 (op 23 Mei ’06) -
Paul!!! I was just catching up with you. Hard to believe its been almost a year. We miss you. Your story about the cows was unreal. Your experiences are just so wild…XOXOXO Ingrid
According to Ingrid Vanderveldt – 04:19 (op 23 Mei ’06) -
He Paul
Glad to see that you made it to Colombia.
Have a safe ride.According to Roger – 21:49 (op 23 Mei ’06) -
Paul, je moet nu juist DOOR rijden naar het zuiden! Dan wordt het weer kouder en minder vochtig! Volgens mij is het in Peru en Chili goed uit te houden hoor.
Nou ja, het is hier helemaal geen mooi weer en echt niks om jaloers op te zijn.
Ben blij te horen dat je motor het zo goed doet!
Wees op je hoede in Colombia en verder, ik ben trouwens benieuwd hoe het met Tal is, toch een reisgenootje van je geworden he. Komt ze jouw kant op, of ga jij haar achterna??
Tsjeezus Paul, wat ben je al lang op reis man, voel je je nooit eenzaam? Zo zonder vaste vrienden om je heen??
Ik bespeur iets van heimwee in je berichtje…
Je kunt trouwens wel leuk schrijven, daar moet je iets mee doen!! Leuk idee van Eric trouwens (ik zeg het niet graag, maar ja)
Het is 10uur en nogsteeds een beetje licht in de lucht, geweldig die lange dagen!!
Ben benieuwd naar je vlgd verhalen Paul!
Je bent een kei man!According to Luc – 21:58 (op 23 Mei ’06) -
Tja, soms kom je er gemakkelijker in dan uit! Bij de volgende grens bijbetalen! Ben benieuwd of er plannen zijn,die verder reiken dan de gebruikelijke survival-the hard way. Wel super om te lezen dat ook de vrouwtjes je nog van harte ondersteunen. Dat is toch boffen als je P. v. H. heet, en van dat soort koelbloedige fans hebt. Graag meer nieuws als het kan, heet van de naald… gr R.
According to roland Optveld – 02:13 (op 24 Mei ’06) -
Broerlief, ik heb je een e-mail gestuurd. Lees deze snel. Groet.
According to Danielle Wempe – 13:43 (op 26 Mei ’06)
The Butcher´s Blade
The following episode contains chocking pictures. Dutch: Het is echt een heel eng verhaaltje geworden, Luc.
Round midnight I left my hospedaje Madera and walked towards the direction of the Catholic Church in Balgüe. 
The night was bright and filled with stars. I carried my camera with me and felt like taking some pictures of dying cows, bleeding to death due to the butcher’s blade. Can’t tell you why Luc, but since Mexico I wanted to see how a carnicero prepares a cow. In Balgüe I finally got the opportunity. Pues I took my camera with me to see how people prepare their meal here. Hopefully I would meet Rosalio the local butcher at the church, as I didn’t have an appointment. Next to it there’s a little concrete plaza were he slaughters every Friday night two cows. The old fashioned way, by knife. The butcher was late. Pues, I leaned over to some volcano-rocks and made sure there were no snakes around. I mean, since Tal almost in the dark stood on a boa I got aware. They scare the whimpering shit out of me anyway. After fifteen minutes a shit faced guy showed up. His tongue was paralyzed off all the cheap booze he drank and introduced himself as Wwrrisjard, or something like that. ‘Ah pinche Richard pues’, I guessed. He smiled a drunken grimace and shook my hand without any strength (Here in Nicaragua they shake hands. In Mexico you give your buddies a low five and a wrist-punch). He asked me if I was that Dutch guy on this monster-motorcycle. People knew me by that time, even the drunks. I was hard to miss – you see there was no other blonde guy on a white noisy seventies Moto Guzzi-cruiser around in that dusty little neighborhood.
`You murdering freak’
The butcher showed up half an hour late. I recognized him. I saw him this afternoon when he was leading a grey/black and a brown cow through the main street of Balgüe. So I stood in front of this man holding a razor sharp butcher knife and introduced myself as this Dutch guy owner of this noisy seventies Moto Guzzi-cruiser. He said he hadn’t heard or seen a noisy seventies Moto Guzzi-cruiser around lately. ‘Pues que quieres muchacho?’ I told him that I wanted to take some pictures tonight while he was doing his filthy job. ‘To show the world how you kill animals, you murdering freak’, guessing he didn’t understand anything I’d just said.
Pues I invited myself to this…slice-show. Besides a lot of blood I had absolutely no idea what to expect and how they would kill the animal. Will Rosalio stab it to death, in the heart? Slide the throat? Most likely, but how? When it’s standing 
up, or hanging tied with ropes and all? Hell, do I know, I’m just a city-boy on the run from civilization. Four other guys showed up. They would assist Rosalio while he was stripping the animals. I noticed them in the dark lying down and tied with a rope to a tree. It seemed to be a peaceful night. Only the place where they hung out seemed different than the dry fields just outside the village. When two guys, in one of them I recognized Jorge, he helped me catching this fuckin zopilotes, approached the animals they stood up, anxious about what would happen. ‘Qual primera’, Jorge asked. The brown one, the butcher said, while starring at his one feet long glistering razor blade. ‘Se parece como un assesino’, I feigned a smile. Rosalio laughed. He must have heard this a hundred times. People, even here in Balgüe, like to eat a steak, but without blood on their hands. ‘The knife is the killer. I just sell meat’, Rosalio said wisely. Meanwhile Jorge had tied the brown cow’s legs together and with the help of the other guy he pushed it to the ground. Then they dragged the confused animal to the left corner and tied it with his neck facing the drainage. I wanted to comfort the animal and tell it that there was nothing to be afraid 
off, which would have been a terrible lie anyway. Pues Rosalio stepped forward and without any hesitation he zigzagged the cow’s throat. I could see the blood spouting out off this one-feet big whole in his neck, floating into a rapidly increasing puddle and seeking its way to the drainage. Oh yes Luc, my knees felt weak at that time. I was impressed by the heavy smell of blood, which soon attracted a bunch of dogs. It took at least a minute or five to bleed the animal dry. Same deal with the other cow. Felt sorry for this animal though. It must have known that his life was about to end. I was surprised how fast I got used to this all. Didn’t throw up or something. Maybe it was because I was starring trough the lens and created some distance, but most likely I realized that all this bloodshed was just part of the food-process here in Balgüe. So they stripped the animals routinely to the bone. I noticed myself lighting a Lider-cigarette when Rosalio chopped ofa leg with an axe. Richard who stayed to keep me company already felt a sleep on the concrete floor.
After two hours I got tired myself and went to bed. Around nine in the morning I wanted to come back to make pictures of the meat, routinely sliced in little pieces and hanging out to dry in a banana leaf shack, hidden in a cloud of flies. I saw that the other Saturday when I bought the Zipolite-meat and was disgusted and impressed the same time – by the simplicity of it all. But I never went; I overslept myself
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
-
brrrrrrr but thats life! Ach, hier in een slachterij zal het weinig anders zijn.
Leuke verhalen!Tim
According to tim – 19:40 (op 13 Mei ’06) -
Hee, nog een trouwe lezer, 9 minuten eerder dan ik….
According to Luc – 19:51 (op 13 Mei ’06) -
O 11
According to Luc – 19:52 (op 13 Mei ’06) -
Gatver Paul, heb je daar bij staan kijken?? en heb je soms ook nog geholpen? Dat zou wel grensverleggend zijn van je. Zou je dat ook hier gedaan hebben bij de plaatselijke slager??
Maar goed hier gebeurt het ook, maar dan in de slachterij en zien we het niet, dit heet oogkleppen voor hebben. Wie honger heeft ( mens of dier)gaat op jacht naar zijn prooi en doodt deze en eet het op.
Veel plezier en eet smakelijk.
H. en B.According to bep – 22:23 (op 13 Mei ’06) -
Of ik heb staan kijken Bep? Wel nee joh. Ik huur tegenwoordig voor 100 dollar per dag een assistent in die de onsmakelijke foto´s voor me neemt;)
According to Paul – 00:42 (op 14 Mei ’06) -
Hey gozer!
Zie ik het nou goed? Zit je ook in Panama? Ben zelf eigenlijk per ongeluk hier terchtgekomen en nu ik er eenmaal ben kan ik niet meer wegkomen…
Misschien zien we elkaar nog, zou leuk zijn!
Veel plezier!
Thomas
According to Thomas – 23:42 (op 14 Mei ’06) -
Biertje ??
According to cor – 11:11 (op 15 Mei ’06) -
Gadverdamme!!!!!! Had al beetje spijker in mijn kop van gisteravond maar nu ben ik echt klaar voor vandaag…even naar buiten een frisse neus halen!!!
X
I
According to ilana – 12:16 (op 15 Mei ’06) -
Help Paul de winter door:
http://www.oliepeil.nl/archief/2006/05/p..According to Highsider – 22:55 (op 18 Mei ’06)
Gezellig optrekje, niet waar? M. is la dueña van een hoerenhotel, waar een passant ons betrapte op een innig moment. Veel energie tussen M. en Mij. Ze leest mijn gedachten, kijkt dwars door deuren heen, ongelogen. Vier dagen geleden lag ik in bed mijn ODOL te beloeren (Ontzettend Dikke Ochtend Lul!). Ik had mijn verhaaltje over haar en mij al klaar toen er op de deur werd geklopt: ‘Flacito*, wat ben je aan het doen?’ Uiteraard, ik voelde me betrapt (Holy shit, hoe kan zij dat nou weten?) en moest tegelijkertijd grijnzen: Er is meer tussen hemel en aarde.
Nou, dat ruikt naar meer. Die madam zal ook wel dwars door je broek kijken. En een perfecte titel. Bekentenissen doen het goed. Vrouwen zijn er dol op. Vooral als je hulpbehoevend overkomt. En de grootste groep lezers zijn altijd de lezeressen. Energie.
Ziet er trouwens behoorlijk schamel uit daar. Maar toch weer kleurrijk met die gele lambrizering en die blauwe hoogglansverf. Locaal programma? Leuk om iets over te weten, compilatie van programmaas onderweg. By the way, die Galapagos eilanden, is dat nog iets voor je?
Sinds kort geniet ik van jouw avonturen en ieder avontuurtje is er een met een naam. Geweldige site. Ik zou zeggen: “Carpe diem” en verneem graag nog hoe het zich verder ontwikkelt met de energie tussen jullie beiden. Veel geluk.
en nog heineken bier ook! mooier kan niet
gevaarlijk joh, straks zijn er een aantal jaloers..
Maar nood breekt wetten, dus doe ze de groeten en ook aan Guus!!
Ik vind het wel grappig, vorige topic zit onze pistolen Paultje min of meer af te geven op de NL bankzitter die lekker zit te zappen samen met vrouwtje, zakkie chips en biertje en wat zien ik nu?????
Over een bron van inkomsten door filmpjes te verkopen kan ik kort zijn, dan raak je een groot gedeelte van je lezers kwijt want de NL’er is inderdaad zuinig.
Echter, ben net terug van een weekje Sri Lanka rondtoeren (ligt vanuit Qatar om de hoek), en daar viert het Budhisme hoogtij. Altijd fascinerend om te zien hoe budhisten met giften van de bevolking rond moeten zien te komen. Wat jij nu moet doen, en mij verbaasd dat je daar nog niet zelf op gekomen bent, gewoon je rekening openstellen en zie wat je volgelingen voor je over hebben. Denk dat dat per saldo meer oplevert en je er de kwaliteit van je verslageving aan kunt aflezen.
Denk er eens over!
Hey moppie, ziet er gezellig uit. Toch nog settelen op je…42ste? x
Ja, Mr Surfroy, dat is ook het eerste waar ik aan moest denken bij het zien van die schattige foto… Blijkbaar is dat toch iets mondiaals. En zelfs iets voor onze stoere vrije Paul.
Kan me voorstellen dat je nu al pijn in je pens hebt dat je haar ook weer moet verlaten.
Mijn advies: Maak eerst ff je reis af Paul!!
GRTZ
In de war ben ik ook, Paulus. Als trouwe lezer van je log begonnen de verhalen langzaam een “had ik dat ook maar gedaan” status te krijgen. De held die ik kende. Kilo’s weemoed. En dan zit ie daar te huisje boompje beestje!!! Maar het is schijnbaar een kwestie van de juiste tijd, plaats en persoon. Mijn ego vaart er wel bij, dat wel. Groeten van en collega bankzitter in Maastricht.
Vlinders in je buik?
Ga naar buiten!
Met groet,
Maurice
Gatverdamme Paul.
Ziet er helemaal niet gezellig uit
Boring zelfs
Langzamerhand worden de verhalen van de gebroeders v/d Akker nog interessanter.
Nou… ehhh, nee ook niet echt.
Nou, van je vrienden hier moet je het hebben hoor. Je daagt ze uit met een sullige geensceneerde scene om ze wat reacties te ontlokken. Al weken lang schrijven dezelfde snoeshaantjes op je site , om je wat op te monteren. Je pleziert ze even en houdt ze een deegbal voor de mond. Je rijdt een slordige achtduizend kilometer en rust even uit op de schoot van een toevallige vrouw. Al die kilometers afstand om dichtbij te komen. En wat doen die fijne vrienden? Je gewoon kleineren. Terwijl je trots als een pauw je nieuwe liefde tracht te tonen, en bevend als een rietje afwacht hoe je vrienden haar zullen accepteren. Zullen ze haar knap genoeg vinden? Heeft ze een mooie stem? Is ze communicatief, ook onder de gordel? Is zij jou waard? Je laat het er wel echt op aankomen nu.
Eric hou toch je kop eikel!
Hehe.
I’ll rest my case!