Fitzgeraldo II (end)

First off all, I’ll dedicate this outstanding Moto Guzzi road movie, ha!, to my friend Patrick Hayes. Who’s Patrick? Just a nice guy in ´Gringoland’. Patrick and I know that Moto Guzzi’s are tough, reliable cruisers, whether they are one day old or in my case thirty. When you sit almost two years on your bike, cruising through all this strange countries without any problem, a bike starts to live. Yeah man, it’s almost that my bike comes to life. Still hope she turns into a horny little princess when I kiss her headlamp in the South of Argentina as a reward of a safe journey. We’re back! Got interrupted by some nice Seattle-people and we started to drink. And then I drank more on Maria’s party. And then I got shit faced. Embarrasing. Can’t remember anything. Maria woke me up the next morning; felt a sleep in the ballroom. The night before, I declared my love to her in front of some people. Luckily Don Dickhead passed out as well and didn’t hear all this. Think that I’m lucky that I still can breath. People say motorcycles are dangerous. Nope, cheap Ron is dangerous. Two days later and I’m still not recovered. Anyway what I wanted to say is that after two years of torture, the Guzzi still sounds like this… Love my bike. Thank you all for visiting us the last year. Will hang out a little while in Quito and than we move on. Have a good one.

Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English

  1. Paul:

    Merry Christmas!

    It’s good to see that you and the Guzzi are still moving south!

    According to Greg Field – 03:34 (op 25 December ’06)
  2. Wat een smooth weggetje……….. feest!!! Voor jou en guzman dan…
    Feliz Navidad.

    According to Theo – 05:01 (op 25 December ’06)
  3. Paul vrolijk kerstfeest volg je belevenissen al een poos,man wat maak jij wat mee.
    geniet enorm van je fimpjes!
    zo krijgen we hier ook een beetje een idee wat je zoal beleefd.
    veel succes met je verdere reis we volgen je!

    According to Henk Diedering – 09:47 (op 25 December ’06)
  4. Lieve Paul,

    Vanuit een koud en grijs Soesterberg, wensen Dory en ik je hele fijne kerstdagen en een héél goed 2007, met nog meer mooie verhalen, dames en avonturen!

    kus
    Stephanie

    According to Stephanie – 13:34 (op 25 December ’06)
  5. Paul, we’re watching… we’re watching. Keep’em coming. You’re making us all very proud. Soldier on Guzzi & Paul!

    According to Todd – 17:01 (op 25 December ’06)
    • Prettig Kerstfeest *

    Daan

    According to Danielle Wempe – 17:38 (op 25 December ’06)
  6. Ciao Paul !!!

    Merry Chrismas and a Happy New Year !!

    I have been folloing you on the internet,..i really
    like your adventure !!

    My best from Scania south Sweden.
    Kjell

    According to Kjell – 17:48 (op 25 December ’06)
  7. Tsjaaaa! Gesoes,Paulus, wat een geweldige film weer, met dat “de bocht uitrijden” erbij. De gedroomde werkelijkheid komt tot ons dmv pixels.
    Het wordt een waas van realiteit wat je ons dit jaar allemaal ( voor deze kant GRATIS) hebt gebracht. Veel dank daarvoor, want ik weet dat het voor jou een hoop extra werk met zich meegebracht heeft! Superkid, thank you mucho.James Brown is dead, maar als je P. van Hooff leest heb je meer. Dus,, so what!

    According to roland Optveld – 18:33 (op 25 December ’06)
  8. Wat een heerlijk echt geluid maakt dat ding toch!~mooie filmpjes!

    According to Tim – 21:56 (op 25 December ’06)
  9. He Paul
    Hij is weer meesterlijk. Tank er eentje op mijn kosten. Cheers.
    Zie graag je volgende rapport weer tegemoet. Het ga je goed, ook in 2007!
    En….denk eraan dat je mijn collega volgend jaar in Chili even gedag zegt…..
    Groeten Reint

    According to Reint – 23:54 (op 25 December ’06)
  10. Tunnel filmpje was bizar, al moesten wij het enkel met je commentaren doen alhoewel jij misschien net zoveel zicht had als wij vanaf hier.

    Werd wel even bang dat je de rest van de rit over dat biljartlaken zou blijven rijden (moet best wel ffies lekker zijn). Gelukkig toch weer wat kuiltjes met stenen! Maar wat loopt die Guzzi mooi zeg, onvoorstelbaar hoe robuust die fiets is!

    Wens je vele veilige kilometers toe voor het nieuwe jaar, zal me voornemen wat minder kritisch te worden……

    According to Surfroy – 11:51 (op 26 December ’06)
  11. Gozer,
    Het is weer prachtig.
    Voor de lezers heb ik nog wat info
    Als paul een GPS zou hebben,gebruiken of te leen hebben,wij lezers hadden het het lang geweten.
    Paul van z’n voetstuk vanwege een paar elpees????Paul is/was met z’n muziekkeuze altijd de tijd vooruit.Harry en Jean-Paul kunnen wel even alle bandjes opnoemen waar Paul dan weer mee aankwam.Ikzelf ben meer van stones en cure
    En verhuizen is juist het middel om van je bende af te komen.
    Ik heb Paul 5 keer verhuist en meestal was de volvo stationwagen genoeg.De rest bleef achter.Dit moet de zesde keer geweest zijn en achterlaten mocht natuurlijk niet.
    Ik wens Heer Wempe wel sterkte met Paul z’n eigendommen welke niet met de motor mee konden.
    Het is wel een hele leuke site.Daarvoor dank aan alle lezers en schrijvers.
    Allemaal de beste wensen voor 2007 en stay tuned….
    Succes Paul

    According to Kees – 12:55 (op 26 December ’06)
  12. Hey ther Paul and Ms. Guzzi
    Still following your adventures, and enjoying them. A very Merry Christmas to you and a Happy New Year.

    Dave

    According to Dave Gladden – 02:41 (op 27 December ’06)
  13. Man your doing what so many dream of doing . I have watched every posting and I understand a little of what your going through. I am an American living in Valencia Venezuela so if you decide to cross into Venezuela and need a place to stay let me know.

    Stay Safe

    Jonathan

    According to Jonathan Baker – 15:06 (op 27 December ’06)
  14. Met Daan kerstavond bij de buren gezellig van een kaasfondue genoten. zij attendeerde mij op deze site.
    heb zelf op een motor Sri-Lanka ontdekt maar dit lijkt mij toch wel een hele ervaring

    According to Cees Beuk – 20:30 (op 27 December ’06)
  15. Hey Paul,

    Al hoor je niks meer van me, ik hou je nog wel in de gaten hoor. Geen goedbedoelde adviezen dit keer, alleen een welgemeend goed uiteinde gewenst en een heel gelukkig 2007.

    According to Tim Dekkers – 10:10 (op 29 December ’06)
  16. hoi paul, voor de laatste dagen van 2006 wens ik je veel succes en nog mooie kilometers en voor 2007 hoop ik dat we elkaar weer ontmoeten.
    Je bent in mei 2005 vertrokken voor een geweldige reis van noord naar zuid.
    Wanneer je het eindpunt bereikt is niet bekend maar dat je het in 2007 gaat halen is een ding wat zeker is.
    Ik heb je filmpjes gezien en deze zijn geweldig om te zien, net of we er bij zijn. Wij hopen dat je een goed oujaarsavond hebt met je Guzman en …??? en een goede start voor 2007.
    liefs Bep en Harrie

    According to bep – 20:29 (op 29 December ’06)
  17. Hey neef Paul,

    Natuurlijk al vanaf het begin van de reis volg ik alle belevenissen. Hoewel mijn reactie meestal niet verder komt dan een glimlach, bewondering en misschien ook een beetje jaloezie, wil ik nu toch de raektie omzetten in een kort berichtje om je een goede jaarwisseling te wensen. Dat de reis voorspoedig mag verlopen met hopelijk geen grote mankementen aan de Guzzi.

    Goede reis en succes met de zoektocht naar…………….

    According to Johan van Leusden – 23:03 (op 29 December ’06)
  18. aan een ieder die dit leest; een prettige jaarwisseling toegewenst (in de ruimste zin van het woord) en veel geluk en het nieuwe jaar. Groeten uit Ossendrecht

    According to sjaak – 12:41 (op 30 December ’06)
  19. Hé dude,
    wat een gave trip! Wanneer je terug bent in Nederland moet je een keer langskomen in spanje met je motor. Trouwens die tas van Carl Denig staat erg mooi op de foto!!! Ik ben Steven die je die tas in carl denig heeft aangesmeerd. Heel veel succes met je reis.
    Groet, van Steven en Alwin

    According to Steven & Alwin – 23:07 (op 30 December ’06)
  20. Goed nieuw jaar, Paul. Wij gaan nu met Maarten en Corne wijn en Champagne drinken op en trashy zigeunerfeest. We zullen er ook een paar op jou drinken.

    According to Vasilis – 18:22 (op 31 December ’06)
  21. He Paul,
    HAPPY TRAILS in 2007! Ik hoop dat je ons blijft verwennen met je verhalen!
    Peace.

    According to Denace – 13:01 (op 01 Januari ’07)
  22. Elke dag opnieuw een gelukkig nieuwjaar, Paulus!

    Ik houd je (beter)in de peiling, makker…

    Joost.

    According to Overzee – 13:45 (op 01 Januari ’07)
  23. Lieve neef, we wensen je een jaar toe vol mooie momenten spannende enerverende belevenissen interessante ontmoetingen en boeiende overpeinzingen. We blijven je ook dit jaar volgen. Liefs van Eef en Bart

    According to Eef – 15:47 (op 01 Januari ’07)
  24. Whoooohooooo Paulus, kwas ouwejaarzdach bij een Motoport vestiging (Wateringen voor de intimie, mezelf een nieuw reesbotsdekseltje kadeloo gedaan – UVEX volledig carbon weegt nog geen kieloo) en daar kwam ik oog in oog met de Griso 1100, tsjek de link wat een fiets, dat moet haast wel de opvolger van jouw trouwe dame zijn, hoe kun je zo’n vette uitlaat bedenken, dat kunnen enkel italianen. Schitterend, als die ooit de trouwheid kan waarborgen die jouw guzzi ten toon spreidt, count me in Griso op een van Hooff expeditie.

    According to Surfroy – 16:37 (op 01 Januari ’07)
  25. “als de rook in je hoofd is verdwenen”!!!!
    Hoi paul, laat van je horen of je het jaar 2007 goed bent ingegaan.
    Liefs Bep en Har

    According to bep – 22:11 (op 01 Januari ’07)
  26. Hee Paul! GELUKKIG NIEUWJAAR!!!! Wat je ook op je pad tegen moge komen, het ga je goed man.
    Ben erg benieuwd naar je avonturen met M en haar dochter, moeder, en weet ik wie allemaal nog meer, en met Don Lullo natuurlijk. Kan me niet voorstellen dat je net zo’n relaxed sfeertje had als vorig jaar, god, wat waren dat een romatische foto’s joh..
    Hier alles in familieachtige sferen beleefd, best relaxed 🙂
    Over drie weekjes zitten we weer met de vrienden in de sneeuw, de hemel geprezen, het is vandaag gaan sneeuwen in de Alpen, pfffjjuuuuuuuwwww, dat was hard nodig, anders hadden we allemaal een mountainbike mee moeten nemen. Maar ik heb er weer zin in.
    Dank je wel voor je mooie verhalen Paul en voor de filmpjes en de foto’s natuurlijk.
    Ben benieuwd hoe verder…..
    Grtz

    According to Luc – 00:12 (op 02 Januari ’07)
  27. Hoi Paul en mede lezers,
    Gelukkig nieuwjaar, de beste wensen en wat al niet meer..
    Maar aan Paul in het bijzonder wens ik veel voorspoed en kilometers toe

    groetjes

    According to Jan – 10:40 (op 02 Januari ’07)
  28. Luc is er weer! Gelukkig maar, ik dacht even dat hij van het toneel was verdwenen.
    Lieve Broer gelukkig nieuwjaar. Never regret anything that make you smile. (tekst is gejat vond het wel een leuk bericht voor het nieuwe jaar) Zusje van Paul.

    According to Danielle Wempe – 11:03 (op 02 Januari ’07)
  29. Paulus, smakelijke verhalen en mooie plaatjes!
    Hoop dat het nieuwe jaar je veel geluk en wijsheid mag brengen. Doe voorzichtig blijf schrijven en vooral een gezond 2007.
    Grt Eric

    According to Eric – 13:32 (op 02 Januari ’07)
  30. Het was niet de bedoeling dat het echt op zou vallen dat ik er ff tussenuit was…sorry. Maar leuk, dat uitroeptekentje achter de vermelding dat ik er weer ben, maakt me blij, dank je wel daarvoor Danielle!
    Overigens, nou ik toch aan het schrijven ben, ik ben heel erg blij met de laatste berichten van Paul. Ik vond namelijk de afgelopen maanden dat het wat minder werd daar, beetje weinig he, soms meer dan een maand niks schrijven, vreemd. Maar nu is hij toch wat communicatiever en stuurd ook veel meer beeldmateriaal, en dat is juist zo leuk. Jammer alleen dat ik zelf geen puf had om het allemaal te lezen. Dat heb ik dus tijdens de feestdagen gedaan en ook een beetje geslapen enzo en daarom heb ik nu weer zin om wat te schrijven. Verder, ach ik was een beetje van het pad af, heb ik wel vaker last van.
    Any way, lief van Jan dat hij ons allemaal een fijn nieuw jaar toe wenst! Jammer voor hem dat dat voor ons vele malen beter begint dan voor hem, haha, hij heeft namelijk besloten om NIET met ons mee te gaan skien, tsjaaaaaaaa…..jammer voor hem! Maar goed, hoeven wij niet naar zijn gesnurk te luisteren! En die foto’s maken we zelf wel hoor, en die Taise drap kunnen we nu vervangen voor wat lekkers!
    Have fun in het nieuwe jaar allemaal!!
    Grtz

    According to Luc – 14:19 (op 02 Januari ’07)
  31. Beste Vago, ik weet niet of ik tegen een of ander droombeeld praat, maar ehhh.. gelukkig nieuwjaar dan maar . En nog meer charmes toegewenst. En veel plezier. En en en en!!!
    Garoete en veel succes in de liefde. Besta je nog? And what about…Moto Guzzi?

    According to roland optveld – 17:56 (op 02 Januari ’07)
  32. Fijn, dat je me gaat missen Luc. Ik wist wel dat je van me hield.
    Ook goed om te weten dat ik het volgende jaar, als ik weer mee ga, niet hoef te koken. Het is in ieder geval beter te pruimen dan die jachtschotels uit blik van jou.
    Ik probeerde je vandaag trouwens een mail te sturen lukte niet erg.

    According to Jan – 23:17 (op 02 Januari ’07)
  33. Hee Lullo(Jan), ik heb nog nooit een blik open getrokken op vakantie! Thuis trouwens ook niet, ik houd niet van blikvoer… Ben bang dat je in de war bent met mn vriend Patrick, je weet wel, die gozer die zo wanhopig opzoek is naar de ware, haha, kun je lang zoeken, maar dat terzijde… Hij presteerde het inderdaad om 2 blikken ossenstaartsoep open te trekken en daar pasta bij te koken, onsterfelijk! Wat een gore troep. Dat doet ie nooit meer!
    En by the way, ik hou nog steeds van je hoor Jan!
    En als we dat Taise spulletje van jou een jaartje over slaan dan gaat het volgend jaar vast wel weer. Ben in ieder geval blij dat je volgend jaar weer mee gaat!
    Je kunt me trouwens rustig mailen hoor, niks mis mee: notebook@studio-wyck.nl

    Ik weet niet wie mister Roland in het veldje is maar hij heeft in ieder geval wel gelijk: VAAAAAAGGGGGGG die Paul van Hoof, waar is ons heerschap????

    ps Nou je het zegt Jan, ik heb inderdaad toch een keer een paar blikken open getrokken, daar maken we toch zeker een uitzondering voor he, normale mensen doen daar een moord voor: Confit de Canard, heeeeeerlijk!!

    According to Luc – 17:31 (op 03 Januari ’07)
  34. Iedereen heeft elkaar nu wel een goed nieuwjaar gewenst. Maar Paul hoe zit het ermee? We wachten op jou.

    According to Jan – 00:10 (op 04 Januari ’07)
  35. HOi Paul, ik wens je het allerbeste toe voor 2007. dat het een geweldig jaar mag worden voor je. hier in Noordwijk geen nieuws. vanavond gewoon even naar de Stip! ik zal een extra biertje op je drinken!! groeten ook van Conny en Cathrine!!
    en Kees…..wanneer gaan we nu dansen in de BOB???

    According to Jannet – 14:49 (op 05 Januari ’07)
  36. Zo hehe, daar zijn we weer. Alles wonderbaarlijk goed verlopen tijdens de kerst en nieuwjaar. Alhoewel. Valt toch niet mee om hier een getrouwde vrouw te daten. Is wat anders dan in NL. Daar zeggen ze ´blijf me je gore stinkpoten van mijn wijf af´ als je met een zeer jaloerse echtgenoot te maken hebt. Hier schieten ze, tenminste dat lees ik in de kranten en vertellen de mensen me. Iedereen zegt ‘moven’, maar de Guzzi en ik beslissen vooralsnog anders. Kom slecht van mijn meisje af. De week tussen kerst en oud en nieuw was heftig. Heb mijn eigen angst kunnen ruiken, maar ´moven´ ho maar. Wil er best over schrijven (dagboekvorm). Ben alleen bang dat mijn zusje heel, heel, heel erg boos op me wordt. Oke, als zij toestemming geeft, zal ik wat optikken. Deel vijf van Bekentenis van man in de war. Ik hoor ‘t wel. Ciao allemaal. Bedankt voor de lieve berichtjes,

    Paul

    According to Paul – 20:52 (op 05 Januari ’07)
  37. hoi paul
    Blij weer van je te horen.
    jij doet toch geen dingen waar je zusje heel heel heel erg boos om wordt?
    zo wel dan kun je het ook wel met ons delen.
    Wees lief
    Dominiucs

    According to dominicus – 22:49 (op 05 Januari ’07)
  38. Hee Paul!

    Nou, ik ga accoord hoor, je bent toch niet bang voor je zusje he?? Haha!

    Goed om te horen dat je in ieder geval nog leeft, je haar toch gewoon ‘meenemen’ als jullie zo blij met elkaar zijn…
    Zal wel spannende sex zijn als je de hele tijd het gevoel hebt dat er op je geschoten wordt!

    Danielle, geef ff je fiat…thx!

    Grtz

    According to Luc – 16:33 (op 06 Januari ’07)
  39. Ha Paul,

    Geen idee wat ik kan toevoegen aan de reacties van mensen die jou kennen, die jij kent.
    Volg je verhaal al tijden, en geniet steeds weer van het avonturen boek dat zich uitrolt. Blijft een absurd idee dat jij dat live meemaakt.
    Hou het nog een tijdje live alsjeblieft, en geniet ervan !

    Plezier,

    Gijs

    According to Gijs – 21:25 (op 06 Januari ’07)
  40. Yooh ook ik weer terug in Paradise, na 2 weekjes NL weer in het midden oosten. Buiten de bezine prijzen en het weer mis ik hier niet zoveel. Kwisnie dat NL toch zo diep in mijn aderen zit.

    Noujah trackday season is geopend, zo’n beetje om de 2 weken tot de zomer het circuit op met de Duc, kijk daar word ik dan wel vrolijk van.

    Maar die van Hooffjes, wat is dat met hun, nu moeten we weer zijn zus om gaan kopen/paaien zodat broederlief zijn dagboek (weer eens) open doet.

    Nou kom op Danielle, plies plies plies zeg maar wat we moeten doen?

    According to Surfroy – 09:06 (op 07 Januari ’07)
  41. Dear Paul,
    thank you for sharing with all the Guzzisti around the world this amazing journey of yours.
    I am currently editing a book about Moto Guzzi worldwide and I will be delighted to include some of your pictures and diaries in it.
    Please contact me as soon as you can if you are interested.
    Best regards and congratulations again for your fantastic achievement.

    G.

    According to Goffredo Puccetti – 09:58 (op 08 Januari ’07)
  42. Zou het niet vreselijk saai zijn als ik schrijf, ach Paul, toe, schrijf een prachtig verhaal over de vrouw die leeft in zonde? Zusje van Paul.

    According to Danielle Wempe – 10:24 (op 08 Januari ’07)
  43. Zoo hee Paul volgens mij zijn je geldzorgen binnenkort verleden tijd. Moet je eens op die site kijken van GaanFredje Pucetti, die gozer moet loaded zijn met zulke klanten, ik zou hem dik laten betalen voor je verhalen en foto’s!

    According to Surfroy – 11:20 (op 08 Januari ’07)
  44. Nee natuurlijk zou dat niet saai zijn Danielle! Zit dat vage gedoe jullie in het bloed of zo?? Weet je wat saai is?: Zo’n gast (lees PvH) die gewoon niks laat horen en dan een heeeeeel klein tipje van de sluier opligt en dan zegt dat ie eerst de goedkeuring van zn zusje nodig heeft! SISSI!! Lekker gevoelig doen en doen moeten wij met zn allen op de knien om hem lekker zn egootje te strelen zo dat ie eindelijk eens wat laat horen en een heerlijk gestreeld zieletje heeft…kom op zeg, wij schrijven toch ook wat, moeten wij ook bij Paul op de knieen?? Nou, ik dacht het ff niet!
    Geen gelul Paul, schrijf maar zonder toestemming van je zusje!

    According to Luc – 22:41 (op 08 Januari ’07)
  45. Luc als ik jou toestemming geef om te schrijven wat je hier maar kwijt wil, krijg ik van jou dan ook toestemming om mijn geheimen te verklappen?????

    Tsssss inderdaad wat een softies die van Hooffjes, misschien wordt het tijd dat we onze eigen site gaan openen!!!!!

    According to Surfroy – 07:24 (op 09 Januari ’07)
  46. Hee SR! Tsja wat zal ik zeggen, moeten wij elkaar nu ook al toestemming gaan vragen…??!! Van mij mag iedereen schrijven wat ie wil maar het is natuurlijk Paul zn site. Het gaat om hem, om zijn belevingen! En heel graag willen we weten wat hij allemaal beleefd, vooral als hij ons een worst voor hangt!

    Ik ga natuurlijk niet allemaal mijn geheimen opschrijven, ik kijk wel uit! Een geheim moet je nooit op internet zetten he.

    Vraag me nou serieus af of PvH deze reacties leest…

    In ieder geval: Je hebt mijn toestemming Surfroy!

    p.s. Ik zal niet meer zo lelijk doen over Paul want een echte Sissi is hij natuurlijk niet, gezien de avonturen in het duistere Z-Amerika. Kon hij maar ff een weekje mee skien! Wat zouden we dan veel te vertellen hebben!!

    According to Luc – 09:16 (op 09 Januari ’07)
  47. I kiss my bike too. I say a prayer before each ride for it and me. And I stroke it when I’m riding. Bikers know what I mean. It’s all love. I’m such a lucky bastard—my wife treats me great, and my bike treats me great.

    According to Greg – 23:08 (op 14 Februari ’07)
  48. Ride-get drunk-screw and ride some more,you are in heaven. If I were you I would slow way down-to like about 5 mph and start doing circles,if not for yourself do it for us poor slobs who only get away now and then. Go man go.

    According to Diablo – 08:10 (op 01 April ’07)

Share This:

Fitzgeraldo II (2)

I just had lunch and enjoyed some miles of asphalt roads when I drove into this tunnel. There was no light, just (sometimes) knee-deep pools of water and the sound of dripping water. I thought that this 2-mile long tunnel was a hell whole and started to get worried. Yeah, it was a bit spooky and I softly cried for my mother. She told me not to worry. You see, when I’m in trouble help always is underway, which is so true. The funny thing is that most of the time help comes within five or ten minutes, but not this time. I thought I had a better chance at the edge. The middle part of the tunnel was full of water. Sometimes deep, sometimes shallow. Don’t forget that the bike is fully loaded and weighs with me 400 k’s, 800 pounds. And my bike is low and gets stuck easily. So I chose for the edge. Wrong: quicksand, silence, darkness, cold, wet, tears. I think I stood there half an hour or so, watching the darkness. The bike sank to his axle in the mud. I just had a small lamp to see what was going on. Eventually I pulled the bike out myself. And just when I was about to set off this Toyota guy showed up and I was surrounded by bright light. I truly was relieved when I saw the end of the tunnel. The light was so clear.

Pues part two of this early Monday morning ride. Boy did we have fun. The Guzzi and I don’t mind bad roads, as long as we know that they are bad. Then we are prepared. For the newcomers, the road from Macas to Riobamba is actually non existing. It’s a tough climb on a stone road. I go through the national park of Sangay. The Guzzi and I started at an altitude of 900 meters and had to climb to 3500 meters to cross this Andes mountain-ridge. The Cayambe volcano was a walk around the park compared with this. The bike is very old and not built for these circumstances. But I know now that my Guzzi can climb every, including the Mount Everest if he was around, no lie. The only problem is the ground clearance and the suspension (front). Left fork lost all the oil, I guess. Happy travels in 2007.

Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English

  1. Werkt allemaal niet zie ik. Ben te moe. Morgen maar weer eens proberen. Wel grappig filmpje. Ciao.

    According to Paul – 04:31 (op 22 December ’06)
  2. Word overigens niet graag voor sukkel uitgemaakt. Het afgelopen jaar was ik de sukkel in NL met als resultaat dat mijn reisgeld is gesloopt en ik nu mijn hand moet ophouden, waarvoor ik me schaam. Sukkel werkt als een rode lap en vergalt mijn dag.

    According to Paul – 04:34 (op 22 December ’06)
  3. OK, the vidoes are a little crude, and some would say too much weight on an old bike, but this is raw adventure doing things most only dream of, and many would fail in their attempt before they left home simply for the fact they had prepared too much! Your on one of my favourite bikes. It sounds good. True adventure – keep at it mate! Just do it (but go easy on the risks!)

    According to Derek – 11:26 (op 22 December ’06)
  4. Ik kijk uit naar het filmpje.
    Wat betreft die lekkende voorvork: niet zo’n probleem, doet niet veel op de toch al matige wegligging, maar je moet er misschien niet al te lang mee door rijden. Zonder smering gaat op een gegeven moment je voorvorkpoot (binnenpoot en voeringen) eraan, zeker op dit soort wegen, en dat wil je niet. Die onderdelen moeten vast van ver komen. Gelukkig lijkt het soms alsof je bakken olie verliest, terwijl er toch nog wel wat olie in de vork blijft hangen voor de meest noodzakelijke smering. Kortom, ‘t is slim om zo snel mogelijk even de voorvorkkeering te laten vervangen. Of anders er nog even wat olie bij te gooien (maar niet te veel) om de zaak niet kapot te rijden. Maar dat had je ongetwijfeld zelf ook al bedacht.

    According to Carel – 11:34 (op 22 December ’06)
  5. WOW
    Can you imagine…
    One meter snow on the roads, no possibility to ride.. but hundreds motorcyclist start their engines inside the garage… senseless… but this will happen soon if you do not stop… 😉
    Thank you !
    Keep sailing 😉 / All the best for 2007.

    According to Roger – 12:08 (op 22 December ’06)
  6. Another nice movie, Paul. Remembers me of the old Mandello tunnels with no striping, bends and bad roads. It is a pity they fixed it there.
    Nice surprise when you came out of the tunnel, they reconstructured the bridge just a few meters alongside the old road.
    I imagine that you are instantly awake at that moment ?
    Fred

    According to Fred – 21:51 (op 22 December ’06)
  7. Hoi,
    Alweer een geweldig verslag en weer in een ademteug gelezen.
    Wens je alvast een fijne kerst en een Safe en goed 2007 !
    Hanne4u

    According to Hanne4u – 09:46 (op 23 December ’06)
  8. Yo Pauli,

    Nou, nou, nou waar zit je nou weer?
    Het lijkt wel op een ‘kruistocht in een spijkerbroek’ welke binnenkort in de bios verschijnt. Alleen het berenvel en de knots, ontbreekt nog op je filmpjes! Ik wens je voor de komende kerstdagen weer een warm en zacht vrouwenlichaam toe, met heerlijke spijzen uit de directe omgeving. Dit heb je volgens mij wel weer eens nodig. Maar ‘respect’! Voor wat, hoort wat! (Zeggen ‘ze’).
    Hierbij mijn beste wensen en succes met alle ‘wonderbaarlijke-ontmoetingen’ komende tijd en nieuwe jaar!

    Met groet,

    Maurice

    According to mvanbakel – 15:27 (op 24 December ’06)

Share This:

Fitzgeraldo II (movie)

Fitzgeraldo – the man and his boat – was a softy. We all know that. Like him I had to get my steamer over this mountain-ridge. The difference between Fitzgeraldo and me is that he had hundreds of helpers, I none. You see I got myself trapped in Macas, the capital of the state Morona-Santiago near the border of Peru. My goal was to drive back to Quito to spend Christmas among friends. I mean, to suffer alone on the Guzzi while El Flaco (Jesus) celebrates his birthday is a bit too much, que te parece Guzman? But how, there are only two roads from Macas to civilization and they are bad? And that’s an understatement. The cart-rude (karrenspoor) to Puyo, where you can find better roads to Quito, I knew already. So there was no alternative to face evil and to choose for the direction of Riobamba. It’s a 150 km (70 miles) ride through the national park of Sangay. No asphalt-roads, just rocks. The Guzzi and I started at an altitude of 900 meters and had to climb to 3500 meters to cross this Andes mountain-ridge. The Cayambe volcano was a walk around the park compared with this. Don’t forget that the bike is fully loaded and weighs 320 kilo’s. The tires are as good as gone. We had to wade through several rivers, but the Guzzi never failed on me although we do this nearly two years now. It took us 12 hours to get to Riobamba. I talk a lot in the first movie. I mutter about the difficulties driving a bike like this (suspension and ground clearance) and that life is beautiful. Well, I hope that you people with your busy lifestyles have time to watch a 4.30-minute movie on Internet. I wish you all happy travels in 2007.

Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English

  1. Leuk verhaal weer, fraaie plaatjes maar wat zien ik op de foto van de ‘steamer’? Is dat niet een GPS?

    Jahaaa dat is waarachtig een GPS. Ik wil de afkorting vertalen tot Goh Paul Sukkel, ik dacht dat U alleen op de kaart, zon, maan en Marie navigeerde, wat valt me dat lelijk tegen zeg. Een GPS op de Gallore nee echt dat vind ik te bont, dat slaat nergens op.

    U valt nee dondert van het voetstuk waar ik U op had gezet. Die verhuizing details deden me niks, U bleef mijn held maar dit. En ook dat filmpje over die slechte weg? Wat is daar in godsnaam slecht aan? Er zit toch for crying out load schokdempers op de Guzzi? OK het is geen asfalt maar ik zie verdorrie meer netjes plat hard aangereden grond met hier en daar een steentje erin dan zwaar off road gedoe.

    Ook valt mij op dat U precies door de slechte plekken heen rijdt ipv er langs. Een cursus offroad rijden met ondergetekende had U uitkomst kunnen geven. En dan die doorwateringen tsssss wat is daar nu de moeilijkheid aan? Zoals je weet zit ik hier in het midden-oosten – droogste plek op aarde?, nou de afgelopen weken geregeld door kniediep water moeten manouvreren, zelfs afgelopen vrijdag met de 998 toen we verrast werden door een rainy dessert storm aan de andere kant van het (schier)eiland. So grow up, get a life, kom met beter materiaal dan dit, anders ga ik volgende week (als ik toch in NL) ben mijn donatie terug vorderen!

    Beste Paul zie dit als opbouwende kritiek, wens je zalige kerstdagen toe als flikker met Marie (wink wink notch notch)
    PS kijk je wel uit met Marietje, tenzij je mijn emailadres uit je bestand verwijdert hebt……

    According to Surfroy – 07:50 (op 21 December ’06)
  2. beste surfroy,
    Heb als vrouw nou niet zo heel veel technisch inzicht maarre een gps kan ik niet ontdekken hoor!Volgens mij zijn het gewoon de klokken van de guzzi die je ziet!
    Paul kijk je uit met de kerst?t zou zo jammer zijn als don je ineens als een bedreiging gaat zien!
    Mir

    According to mir – 08:22 (op 21 December ’06)
  3. Volgens mij heeft Surfroy het over de Global Positioning Streetmap die je onder in beeld ziet. Die lijkt me ook nogal overbodig in een gebied met welgeteld één weg. Maar om Paul meteen van zijn voetstuk te donderen vanwege een wegenkaart lijkt me wat overdreven.

    According to Vasilis – 09:32 (op 21 December ’06)
  4. kijk maar eens op het eerste plaatje van dit verhaal genaamd steamer, wat ligt daar op het zadel???? Ik meen ook ergens in een filmpje een shot van een GPS achtig scherm opgevangen te hebben in het verleden, toen dacht ik nog van neuuhh daahebik verkeerd gezien……. maar nu begint 1+1 bij mij toch echt 2 te worden. ik hoop zo dat ik het mis heb en dat ie echt puur natuur is zonder op die kunstmatigeheden te hoeven vertrouwen zodat ‘mijn’ Paul weer op zijn voetstuk kan glunderen totdat het schaamrood mijn kaken doet opgloeien……

    According to Zeurfroy – 10:53 (op 21 December ’06)
  5. Deze mensen zou je toch tegengekomen moeten zijn: http://www.flickr.com/photos/49882424@N0..

    According to Highsider – 11:08 (op 21 December ’06)
  6. Lieve Paul ,hierbij wensen wij jouw een fijne kerst (ach wie weet )
    en vooral een gezond en goed 2007 en keep on!

    Gerard ( die de feestdagen op zee doorbrengt ) en Len

    According to lenny van Hooff – 12:09 (op 21 December ’06)
  7. Iedereen heeft het maar over GPS. Wat is dat precies? Wat je op het zadel ziet liggen is de oplader voor de batterij van de kleine Canon. En die kleine Canon gebruik ik om van die fantastische filmpjes te maken, weet je nog. Digitale camera’s hebben de neiging het niet te doen zonder een volle batterij. Ik heb daarop geanticipeerd door de oplader te kopen die je op mijn zadel ziet liggen. Ik weet ‘t, erg modieus allemaal en ik bied bij deze mijn verontschuldigingen aan. Ik dacht alleen dat jullie nog wat meer van die bergrit wilden zien. Sorry.

    According to Paul – 16:43 (op 21 December ’06)
  8. Paulus, ze zijn allemaal JALOERS!!!!!

    According to sjaak – 21:41 (op 21 December ’06)
  9. En wat nou GPS. Al rijd je met ABS,SIPS, KAT of weetikwat, GVD:
    Het blijft een ouwe motor op een heel slechte weg. Puur emotie, man !
    Laat ze maar lullen, niemand doet je na ! Ik blijf stinkend jaloers…..
    Het ga je goed !
    Fred

    According to Fred – 21:49 (op 21 December ’06)
  10. Allemaal jaloers
    Paul zalig kerstfeest
    en alle anderen natuurlijk ook
    Dominicus

    According to Dominicus – 23:43 (op 21 December ’06)
  11. Heb zelf in nederland een GPS op mijn ouwe Guz, in het buitenland zou ik hem absoluut zeker meenemen. geloof niet dat jij er 1 hebt Paul.
    wens jou met je Mary net zo’n fijne kerst als ik hier met mijn Mary hoop te hebben.
    Nico Almere

    According to nico – 22:51 (op 22 December ’06)
  12. Een heel prettige kerst en , thanks for sharing your travel adventures .
    Ekke .Airdrie AB Canada
    Merry Christmas to all the readers

    According to Ekke – 19:53 (op 24 December ’06)
  13. Gelukkig Paul, je blijft mijn held (alsof jij daar wat omgeeft). Wat een lieve reacties van al die mensen hier als je een kritische noot plaatst. Ben weer even in NL en ik begrijp meteen waarom ik nederlanders in het midden oosten het laatste is wat ik mis!

    According to surfroy01 – 11:34 (op 26 December ’06)
  14. Hee Paul,

    Twee en een half jaar geleden geouwehoerd met een of andere gozer (waarschijnlijk in de Koe, of was het Cox??!?) over een tocht met de motor door weet ik veel waar.

    Stormt één dag geleden die zelfde vent ten burelen van Maurice binnen. Stevige handdruk, legerbroek, goed gebruinde kop, camera, intense verhalen. Twee jaar ‘on the road’. Indrukwekkend! Da waarde gij dus.

    ‘Waar ben ik ook alweer mee bezig, hier?………………….Oja!’

    Ik ga je maar eens volgen op de weblog……

    Laat ‘t je en je geliefden goed gaan.

    Klaas

    According to Klaas – 15:11 (op 23 Februari ’07)

Share This:

Ilana Chiriapa

Waar te beginnen? Bij de gewoonlijk wat afwachtende Shuar-indianen? Bij mijn sponsor – ja Guzman ik heb een sponsor, wat ongelooflijk sjiek en professioneel – die me een geldbedrag heeft toegezegd waarvan ik twee tot drie maanden zorgeloos kan leven in Peru? Bij Maria Trinidad, voorheen vagelijk voorgesteld als Mary dan wel M., voor wie Edison Sharupi Jua (Shuar)ik nog net niet op de knieën ben gegaan ongelogen? Bij de lijdende Guzzi, of wordt het wellicht tijd Tania, Tomás, Julián en Nantu voor te stellen? Worstel hier al een dag of wat mee met als resultaat dat het computerscherm leeg blijft. Maar vandaag pakken we de zaken anders aan. Ik ga zitten en zal optikken wat in me opkomt, oké? Eens kijken of we op deze manier de hersenen aan de kook kunnen krijgen. Als ik me niet vergis, meldde ik in mijn laatste berichtje dat ik was gestoken door een mug. Dat was op 6 december. Het insect heeft zijn onbezonnen actie betreurd. Ik heb me niet laten kennen en stortte me als een Engel der Wrake op haar – stekende muggen zijn van het vrouwelijk geslacht, hoe anders – fysieke aanwezigheid. Allereerst heb haar vleugeltjes verwijderd. De gedachte hierachter is dat een lopende mug minder kwaad kan dan een zoemende. Om haar loopritme te verstoren verwijderde ik pesterig één van de zes poten en was tevreden over het resultaat. Vervolgens concentreerde ik me met een chirurgische precisie op de boor, maar kon helaas niet voorkomen dat ik het hoofdje meetrok. Na deze onbedoelde, forse ingreep kwam ik tot bezinning en liet ik de gedecimeerde mug vrij. Ik riep haar na: ‘Ga heen en zondig niet meer.’ Ze zei dit te overwegen. Als ik me niet vergis ben ik in Mexico voor het laatst geplaagd door een mosquito. Meer dan een jaar geleden, vandaar dat die drilborende mug nogal indruk op me heeft gemaakt.

In Cartagena kocht ik een wegenkaart van Colombia, Venezuela en Equador. Een voordeel van een map is dat je kunt zien waar je uitspookt. Bovendien krijg je wat informatie over de staat van de wegen. Een dikke rode lijn op mijn map betekent in de regel dat de weg een voorname is en dat ik niet al te veel problemen hoef te verwachten. Zo niet in Equador. Na Baños was mijn volgende reisdoel Macas. Een ritje van een kleine tweehonderd kilometer over geasfalteerde wegen, tenminste als ik die mooie rode lijn op de kaart mocht geloven. Even voorbij Puyo begon het gelazer. De highway van Puyo naar Macas bestaat sinds de jaartelling hoofdzakelijk uit losse stenen op een harde wasbordachtige ondergrond, cruciale informatie die de kaart niet vermeldt. Ik heb de Guzzi in Alaska na het daverende Dalton Highway-succes op de knieën beloofd dat we ’t rustig aan zouden doen, een belofte die ik keer op keer heb geschonden. De Guzzi krijgt nu en dan zo ongelooflijk op haar lazer dat ’t me werkelijk verbaast dat ze d’r kont nog altijd niet tegen de krib heeft gegooid. Het venijn Guzman zit ’m niet in een vulkaanbeklimming, maar in de onvoorspelbaarheid van de infrastructuur. Ellendig ritje van Puyo naar Macas. Wasbordjes, stenen, kuilen, modder, hitte, jungle, vol bepakte motor, zweet, mosquito’s, vertwijfeling.

BEKENTENIS VAN EEN MAN IN DE WAR 4*

In Tulcan vond Maria Trinidad het nodig een waarzegster te consulteren. We hadden de nacht ervoor voor het eerst met elkaar geslapen en mijn meisje wilde weten wat ze verder nog van het leven kon verwachten. Ik stemde toe, al was ‘t om te zien hoe men hier in Zuid-Amerika in de sterren kijkt. Het orakel van Tulcan, een jonge, gedrongen vrouw Fuerza Latinamet heldere ogen en zachte stem, vroeg vijf dollar voor het consult wat me aan de hoge kant leek, maar vooruit. Haar werktuig bestond uit drie sigaren die ze simultaan oprookte. Ze bespeelde de tuitknakken als een mondharmonica en prevelde zo nu en dan wat gebedjes. De tabaksmaak spuugde ze in een emmertje naast haar. In de asresten, zo vertelde ze, kon ze zien hoe de zaken ervoor stonden. Slecht in het geval van het huwelijkse leven van Maria Trinidad. Ze heeft zich negen jaar geleden in Quito als jonge, alleenstaande uit Colombia gevluchte vrouw gemanoeuvreerd in een huwelijk dat haar slechts twee jaar houvast bood. De resterende zeven heeft ze lijdzaam ondergaan. Don F. vindt het nodig om zo nu en dan flink op het lieve gezicht van Maria te timmeren, haar in het bijzijn van anderen voor hija de puta – in Latijns Amerika het zwaarste geschut om iemand tot op het bot te beledigen – uit te kafferen en de rest van de dag psychologisch te terroriseren. Uiteraard heeft hij andere vrouwen. Maria is zijn eigendom, zoals hij ook een hotel heeft en een bankstel. Maria heeft geen uitzonderlijk huwelijk; ze is slechts het voorbeeld van hoe het machismo hier in Latijns Amerika en vooral in Equador functioneert.
‘Alle liefde is uit dit huwelijk geperst’, wreef de paffende vrouw tot slot in.
Met mij was het orakel gauw klaar: positieve kerel met een open, nieuwsgierige blik, die niet bang voor veranderingen en de dag neemt zoals ze is. En zo is ’t Guzman. Niks meer aan veranderen, pues todo bien. De vijf dollar bleken twee voorspellingen waard: Ik zou een geldbedrag krijgen (en verdomd) en Maria en ik zouden voor lange tijd bij elkaar blijven. Maria Trinidad veerde bij dit laatste gelukzalig op, terwijl ik dieper in mijn stoel wegzakte en me bedacht dat de Guzzi en ik ons beter kunnen gaan bekwamen in sur place, als we daar al geen meester in zijn. Afijn, dit speelde zich drie weken geleden af en het heeft er alle schijn van dat ook de tweede voorspelling tot leven komt, al blijft de vraag wanneer.

Maria en ik komen slecht of liever gezegd totaal niet van elkaar los. Zij is mijn flaquita, ik haar flaquito. We hebben nu al vijf keer afscheid van elkaar genomen en het zal je niet verbazen Guzman dat het me elke keer zwaarder valt deze wonderlijke vrouw, want dat is ze, achter te laten. Momenteel bivakkeer ik in Macas, de hoofdstad van de provincie Morona Santiago niet al te ver van de Peruaanse grens. Drie dagen geleden beseften Maria en ik dat al onze jokers waren uitgespeeld en dat het beter was dat ik mijn weg zou vervolgen. Dit afscheid ging per telefoon – als we elkaar niet zien, bellen we twee keer per dag – en bleek een onvervalste Latijns Amerikaanse tranentrekker. ‘Vete mi flaquito. Ga maar’, snotterde mijn lief vanuit Quito. ‘Op je weg zul je genoeg vrouwen tegenkomen die een minder gecompliceerd leven hebben dan ik. Vete mi flaquito. Doe het voor mij.’ Maria Trinidad snikte een laatste adios en we hingen beiden verbijsterd over het definitieve afscheid op. De volgende ochtend had ze al weer een uitweg gevonden. Maria verjaart op dezelfde dag als El Flaco (Jezus) en bereikt bovendien Zijn leeftijd van 33. De komende kerst staat dus stijf van de symboliek en alleen de gedachte dat ik daar niet bij ben, maakt haar radeloos, en toegegeven mij ook. Ik zal dus gewoon in Quito met een nog te bedenken excuus aan de kerstafel aanschuiven als die verre (‘homo’) vriend en het zal me van Maria tegenvallen als ze geen stoel naast Don F. voor me reserveert.

In het begin dolden Maria en ik Don F. waar hij bij stond en de lamlul had niks in de gaten. De tijd van spielerei is voorbij. We beseffen dat het beter is de vijand recht in de ogen aan te kijken dan het hoofd beschaamd af te wenden. Face the enemey – geen speld tussen te krijgen.
Maria is voor de duvel niet bang. Voorbeeld: Drie jaar geleden liep ze in de vroege avond met Kare aan de hand van hotel Brusseles naar hotel Austria. Beide hotels zijn haar eigendom. Vlak bij Austria werd ze opgewacht door zes man met machetes. ‘Ik riep tegen mijn dochter “ren” en vocht voor wat ik waard was.’ Eén klap trof haar midden in het gezicht, verwoeste haar kaak en spleet haar gezicht open van oor tot mond. Een Cubaanse arts heeft haar vijf keer geopereerd en heeft de linkerkant van haar gezicht fraai hersteld. Wat me intrigeert aan deze vrouw is dat ze nog altijd en zonder vrees diezelfde weg aflegt, op hetzelfde tijdstip, in haar eentje. En niet vergeten dat een straat in het historische centrum van Quito ’s avonds als volgt oogt. Na de aanslag kocht ze de twee Clocks. ‘Dit overkomt me geen tweede keer’, was haar excuus.

Bueno parcero, als het mij al verbaast hoe het leven hier zich de laatste tijd ontvouwt dan kan ik me jouw verbijstering voorstellen. Maar ik zal het flauw van je vinden als je denkt dat ik problemen opzoek. Ik heb nog nooit een affaire met een getrouwde vrouw gehad omdat dat me zo dodelijk saai leek. En zie. Alles en iedereen overkomt me. Ik reis blanco, zonder enige informatie.
Koers op gevoel.
Quito trok als een magneet. Ik heb ’t in de regel niet zo op de hoofdsteden hier in Latijns Amerika. Ze zijn me te chaotisch, te onvoorspelbaar en probeer ze zoveel mogelijk met de Guzzi te mijden. Bueno, vervolgens koos ik voor het historische centrum van Quito. Vermoedde dat daar het toeristencircus zou afspelen. Meestal vind je dan zo onderdak. Ik heb godbetert 2,5 uur met een kokend hete motor door de nauwe en chaotische straatjes van Quito gemanoeuvreerd zonder ook maar een fucking hotel te vinden. In een aller, maar dan ook allerlaatste poging, ongelogen, doken de Guzzi en ik een zijstraat in en zagen een hotel met de naam Austria. Maria Trinidad opende de deur.
Zij: 32-jarige Colombiaanse woonachtig in Quito, getrouwd met een Ecuadoriaanse machista die dreigt haar om zeep te helpen als ze hem verlaat, moeder van een 6-jarige dochter, vastgeklonken aan haar statische leventje, maar met een juweel van een latina-hart.
Ik: 42-jarige Hollandse flierefluiter die op zijn hippiebrommer – momenteel zijn enige bezit – door Latijns Amerika hobbelt.
Vannacht bedacht ik me dat we het ideale paar vormen, ongelogen.

Over vulkanen gesproken, de Tungurahua nabij Baños, waar ik voor de vierde keer van Maria afscheid nam, bleek een aantrekkelijk puist Guzman. Een stoomketel van wederom behoorlijke proporties. Hij meet op de kop af 5016 meter. Ik kon tot eenzame hoogte komen, tot aan de refugio op zo’n 3800 meter. Maar had geen zin. Ik wilde De Guzzi en de Tungude vulkaan zien en beklom de berg tegenover de Tungu. Ik schoot ik weet niet hoeveel fotootjes, maar vond die hier afgebeelde toch het mooist. Aardig dat rookpluimpje, cierto? Hier zie je de Tungu in in vol ornaat. Let even op de lavastroom rechts. Afgelopen zomer is de vulkaan uit elkaar geklapt. De vulkanen hier in Equador zijn net als ik vol levenslust met verschil dat ik geen kwaad in de zin heb en zij de boel met hun ademtocht behoorlijk op stelten zetten, al blijft de schade gelukkig beperkt. Bij de laatste uitbarsting van de Tungurahua in juli kwam naar verluid één persoon om het leven. Ik heb nog twee vulkanen op mijn lijstje staan: de Sangay (5230 meter) en de Chimborazo (6310 meter). Als ’t mogelijk is zal ik de Chimborazo, de hoogste vulkaan in Equador, met de Guzzi beklimmen. Ik kan je geen fraaie beelden garanderen Guzman. Vulkanen laten zich moeilijk fotograferen. Ze hebben meestentijds een door de wolken geformeerd toupetje op kun kop of zijn compleet in nevelen gehuld. Voor een goed beeld op de tuit (el cono) is de vroege ochtend aanbevelingswaardig, maar net als jij ben ik niet zo’n ochtendmens Guzman. Equador telt in totaal 32 jonge vulkanen, waarvan er velen actief zijn. Waarom die hoge concentratie in dit gedeelte van het Andes-gebergte is me een raadsel Guzman. Kan het zijn dat we ons hier op de helft van de wereld bevinden, iets met schurende aardkorsten, of is Equador de fontanel van de aarde? Ik zou zeggen leef je uit.

Ik ben exact op de helft van de wereld geweest, tenminste men zegt dat ik er ben geweest. Man wat een tegenvaller, wat een toeristische ranzigheid. Verwachte dat de 0-gradenlijn een magische plek was in een woestijnachtige omgeving. Had de kleine Canon bij me gestoken en de grote en de driepoot voor een memorabele plaat. Niet een kunnen vinden. Ach ja, je ziet een toren omringd door de windrichtingen en er loopt een met verf getekende lijn die mij moet doen geloven dat ik me precies op de helft bevind. En zo lusten we er nog wel eentje. Paar patatkranen, giftshop en de zoveelste toeristische valkuil is een feit. Als ik weer eens aan de Weteringschans ben, pak ik een kwast, kalk een zoveel gradenlijn, bordje met de tekst ‘Ik heb honger’ erbij en moet jij eens opletten.
Er zijn twee helften van de wereld op zo goed als dezelfde plek. De schatbewaarder van de officiële helft van de wereld zegt dat de schatbewaarder van de onofficiële helft van de wereld de kluit belazerd. Maar je raad ’t al, de schatbewaarder van de onofficiële helft van de wereld zegt dat de officiële schatbewaarder van de helft van de wereld de boel in de maling neemt. De officiële schatbewaarder van de helft van de wereld liet me zijn toren zien. ‘Deze toren is het bewijs dat ik de officiële schatbewaarder van de helft van de wereld ben.’ De schatbewaarder van de onofficiële helft van de wereld liet zich niet kisten en liet een foto (!) zien van zo’n gps-apparaat. Op de display las ik inderdaad een hoop nullen. Maar waar heeft u deze foto gemaakt, vroeg ik de schatbewaarder van de onofficiële helft van de wereld. ‘Nou hier op de officiële helft van de wereld.’ De verwarring was al met al best groot.

Tja, Yuko en Yoshi. Ik liep in Quito over straat het leven een beetje te overdenken toen ik mijn naam hoorde roepen. Ik heb Yoshi nog niet eerder ontmoet, maar ik herkende hem meteen. Hij riep ‘Hé Paul wat leuk je te zien.’ Ik op mijn beurt: ‘Jezus Yoshi wat doe jij hier?’ Je staat elkaar vervolgens van blijheid op de rug te timmeren terwijl je elkaar alleen van foto’s kent en van de verhalen van Yuko. Geweldig stel die twee. Als ik me niet vergis ploffen ze met die veel te zwaar beladen Honda scooter ergens in Peru. Ik kreeg trouwens nog een berichtje van Tal. Ze is thuis in Israël. Ze heeft ’t helemaal in haar eentje gerooid, van Mexico naar Argentinië met als startkapitaal vijf dollar. Sommige mensen zul je nooit van je leven vergeten.

De Guzzi heeft het zwaar gehad Guzman. Sombrero af dat ze het nog doet. Het is de geringe grondspeling en de slechte voorvering die haar op beginnen te breken. Ik begin echt genoeg te krijgen van wasbordjes. Dan hebben we ’t met zijn tweeen toch wel zo slecht. Elk hobbeltje voelen we. Gas opbouwen heeft geen zin, dan stuiter je helemaal van de motor. Blok zelf loopt prachtig mooi rond, daar ligt ´t niet aan. Twee keer een lekke band gehad, binnen twee dagen. Uiteraard geen plakspullen bij. Dan ben je dus afhankelijk van anderen. Ze heeft zich overigesn op die fuckweg van Puyo naar Macas lelijk bezeerd. Doet dit kwaad?

Waarom planten insecten zich voort? Omdat ze net als ik zin hebben om te neuken, of is het instinct? Ik kan me nauwelijks voorstellen dat geleedpotigen ‘gevoel’ hebben dus dat kan ’t niet zijn. Het lijkt me aannemelijk dat ze het ‘doen’ omdat ze ervoor geschapen zijn, zoals een bout geen reden van bestaan heeft zonder moer. Ik zag zojuist een waterjuffer voorbij fladderen. Ze droeg een mannetje met zich mee dat zich aan haar lijf had vast gezogen. Waarschijnlijk hebben ze dit afgekeken van Maria en mij. Ach Maria. In Baños heeft ze toch wel zo’n indruk op me gemaakt dat ik me sindsdien definitief – althans voor ’t moment – aan haar heb vastgezogen. Wat een vrouw. Voorbeeld twee: Kleine Kare, Maria en ik hadden de tweede dag in Baños een moment voor ons drieën. Maria’s moeder, vader en neefje waren reeds vertrokken. In het bijzijn van Kleine Kare omhelsde ik Maria. Dat was niet zo verstandig. ‘Waarom omhels jij mijn moeder? Dat vindt mijn vader vast niet fijn. Ik denk dat ik ’t ga vertellen’, zei ze. Ze had haar handen parmantig in de zijde gestoken om aan te geven dat het menens was. Tja jongen, daar sta je dan als man van de wereld. Had op dat moment liever een hongerige grizzlybeer voor mijn neus gehad, of een tot tanden toe bewapende Farc-guerrillero. Ik vertelde de Kleine Kare dat het gebruikelijk is dat goede vrienden elkaar omhelzen. Ze was niet overtuigd. Kleine Kare en ik kunnen prima met elkaar opschieten zolang ik maar met mijn tengels van haar moeder afblijf. Mooi hoe die twee elkaar beschermen. Ik kocht vervolgens een doos met allemaal Barbiepopjes, we zijn niet voor niets in Equador, een van de meest corrupte landen ter wereld, en verdomd, Kleine Kare begon enigszins te smelten. Dat was hard nodig. Want stel je nou eens voor dat zo’n kleine, zonder dat ze enig kwaad in de zin heeft, loslippig wordt. De gevolgen zouden wer-ke-lijk niet te overzien zijn. Don F. weet namelijk niet beter dat ik ergens in Peru aan het rondploffen ben. Afijn, we dronken een kopje koffie in een etablissement toen de telefoon ging: Don F. Hij had die dag al zo’n keer of twintig gebeld. Vervolgens deed Maria iets dat me volkomen verraste: ze gaf de telefoon door aan Kleine Kare. En ja hoor, Don F. vroeg aan de kleine met wie Maria nog meer aan tafel zat. ‘Nou gewoon met mij, hoezo?’

Ik heb in Quito een hoer ontmoet die zeven maanden zwanger was. Een hoerenloperZe had zo’n twintig klanten per dag. Ze is een lief meisje om te zien, maar geboren en opgegroeid aan de verkeerde kant van de helft van de wereld. De hotels in het oude stadscentrum van Quito worden hoofdzakelijk gebruikt voor ‘momenten’, vandaar dat ik aanvankelijk geen onderkomen kon vinden. In één hotel heb ik de camera-apparatuur mee naar binnen gesmokkeld en met gevaar voor lijf en welzijn de volgende bewegende beelden geschoten.

Zag je die ouwe aan het begin en het einde Guzman? Zag je hoe hij even moeite had met zijn pas? Grappig nietwaar? Moest zelf ook even grinniken. Ter informatie: hij klom zojuist van dat meisje dat zeven maanden zwanger is. Soms begrijp ik helemaal niets van de wereld, van mensen.

Ik begin langzaam aan Equador te wennen. Voelde me aanvankelijk totaal verloren in Quito. Je begrijpt dat Maria daar verandering in bracht. Zij en niemand anders is de reden dat ik ’t toch een behoorlijk tijd heb uitgehouden in de hoofdstad, na La Paz de hoogst gelegen ter wereld (2800 meter, La Paz 3800). De Quiteños zijn zo stug als een door matige bedrijfsresultaten geplaagde Nederlandse aardappelboer. Maar verlaat je het Andes-gebergte en daal je af naar de Amazonas dan beginnen de mensen weer vriendelijk naar je te zwaaien. Fascinerend toch hoe het klimaat het karakter van de mens bepaalt. Zon = leven op straat = gastvrijheid. Tenminste, zo ervaar ik dat al een tijdje.
De Guzzi en ik worstelden nog altijd met het traject Puyo-Macas. Ik zag dat de zon nog maar net boven het woud uitstak. Fam. Chiriapa (Shuar) De hoogste tijd om onderdak te zoeken. Tent was geen optie, vanwege de slangen. In dit gedeelte van Equador worden anaconda’s gesignaleerd. Dat is voldoende informatie. Ik stopte bij een restaurantje en vroeg aan een manspersoon, gestoken in een geel oliepak, om een slaapplaats. ‘Natuurlijk brother. Boven hebben we nog een kamer vrij.’ ‘Quanto vale’, vroeg ik. ‘Je bent een reiziger en reizigers betalen niets.’ En zo mogen we het horen. De man in het oliepak, bleek een Shuar-indegina. Zo’n tachtigduizend Shuar leven in Equador. Ze hebben zich geconcentreerd in de staten Pastaza en Morona-Santiago. Een groot deel leeft autonoom in de la selva, het oerwoud. Edison kon wel een verzetje gebruiken, zo bleek. Om de tijd te doden zetten we ’t op een drinken. Na acht halve liters Pilsenerbier zochten we onze slaapplekken op. De volgende dag namen we al weer afscheid. Net voordat ik mijn been over het zadel zwaaide, kreeg ik een opmerkelijk verzoek. Ricardo, een oom van Edison, vroeg me of ik een naam wist voor zijn pasgeboren dochter. Dat zit zo. Bij de Shuar is het traditie dat een kind zijn naam krijgt na de geboorte. De ouders wachten op de naam die kan komen in een droom of fysiek van ver. In dit geval was ik dus de naamgever. Ik dacht aan Marije, maar de j spreek je in het Spaans uit als een harde g en Marige klinkt niet. Stelde Daniëlle voor en zag geen reactie (Daniëla is een veel voorkomende naam). Ik had nog één ijzer in het vuur en Ricardo veerde op. Ik vertrok met de wetenschap dat aan de weg van Puyo naar Macas bij kilometerpaal 65 een Shuar woont die Ilana Chiriapa heet.

*Na Bekentenis van een verwarde man 3a, kwam dus Bekentenis 3b en Bekentenis 3c, maar besloot die verhaaltjes niet op mijn site te zetten.

PS: Nee Fred, ik had slechts dit uitzicht.

Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English

  1. Bedankt weer, Paul.
    Mooie verhalen. Helemaal zonder rookgenot of koning alcohol opgeschreven ? Knap hoor !
    Fred

    According to Fred – 21:31 (op 14 December ’06)
  2. Blij!

    According to stella – 00:42 (op 15 December ’06)
  3. Ik ook!

    According to Paul – 00:45 (op 15 December ’06)
  4. Dag Paul,
    ik weet niet of er veel Belgen tussen je bewonderaars zitten, maar hier zit er in elk geval een. Groeten en een behouden voortzetting van je pad.

    According to Tom Robeyn – 00:49 (op 15 December ’06)
  5. En zo vlak voor de kerst, zo lees ik in een mailtje van mijn zus, kwam de Belastingman toch nog even langs: betalen. Verwarrend allemaal.

    According to Paul – 01:31 (op 15 December ’06)
  6. he paul

    Bedankt voor jouw verhalen,
    Maar wanneer maak jij de overstek naar Peru?

    According to bruce – 11:02 (op 15 December ’06)
  7. Hallo Paul,

    Mijn nieuwsgierigheid is weer voldaan met jouw prachtige verhalen en foto’s. Nu de waarheid een beetje aan het licht komt over jouw muze begrijp ik de aantrekkingskracht. ga er voor zou ik zeggen ook al is het “against all odds”. Trouwens die guzzi daar moet een museumstuk van gemaakt worden bij terugkomst, en met een hele rijke historie. Groet,
    Eddy

    According to Eddy Soffers – 14:46 (op 15 December ’06)
  8. Hoi Pablo,

    Eindelijk weer bericht van je, wat een verhaal man.heerlijk om weer te lezen.kijk wel uit met de guzzi als je die vulkaan gaat beklimmen, ze heeft wel eerst wat onderhoud nodig gezien de vorige filmpjes en de staat van de wegen.
    Ga zondag naar Daan even wat spullen ruimen, moet er nog iets jou kant op?
    ps
    Ilana is vast trots op je.
    Groet Harry

    According to harry – 18:56 (op 15 December ’06)
  9. Doen die filmpjes ´t eigenlijk wel?

    According to Paul – 23:42 (op 15 December ’06)
  10. Leuke film! Echt te geke dat je zo n gave reis maakt. Ik ben jaloers! Ga nou weer aan het bier bij Luc. Ik heb ondertussen een Nieuw regenpak hoor, dus geef die regenjas maar aan je nieuwe vriendin!!

    Groetjes van je Maastrichtse relatie, Toine

    According to toine dekkers – 00:32 (op 16 December ’06)
  11. Wat betreft de opmerking van Eddie Soffers; gaarne wil ik er iets aan toe voegen. Indien u nu eens, mocht de tijd er rijp voor zijn, uw Guzzi zou willen veilen of verkopen, dan zou ik zeker interesse hebben. Maar, nu komt mijn volgende idee: Het zou zeker tot de mogelijkheden behoren om de Guzzi per onderdeel te verkopen… Zoals bijvoorbeeld een achterspatbord voor +- 45 euro. Of een koplamp, gesigneerd, voor 165,- euro. Om maar iets te noemen. Iedere bezitter die dat bedrag ervoor zou betalen, zal zijn/haar kleinood zeker poetsen en koesteren, en een ieder zou er zijn/ haar verhaal aan toe kunnen voegen. Tevens zou iedereen op de hoogte komen van de verschillende onderdelen, waaruit een motorfiets bestaat. Dus een zekere educatieve functie, waarvoor ook subsidie te krijgen zou zijn, lijkt mij tot de mogelijkheden te behoren.
    Met vriendelijke groet, Johan Bodegraven

    According to Johan Bodegraven – 03:34 (op 16 December ’06)
  12. Zoals jullie misschien gezien hebben heb ik de optie om Paul te supporten toegevoegd onder de kaartjes. Dat kan op drie manieren. Gewoon door geld te storten op zijn bankrekening, door geld over te maken via Paypal of door op de banner van Contender Sailcloth te klikken, een zeil te kopen voor je zeilboot en door te geven dat je ze hebt gevonden via deze site. Wellicht geven ze paul dan nog meer geld. Maar als je geen zeil nodig hebt maak je het geld wat je bespaart gewoon over via de andere opties.

    According to Vasilis – 16:10 (op 16 December ’06)
  13. Paulus, ben trots op je. Ga zo door en doe ze de groeten van me

    According to sjaak – 17:48 (op 16 December ’06)
  14. Staat wel hebberig zo’n paypal-wiebertje? En ook nog eens onbeschaamd zijn rekeningnummer wereldkundig gemaakt, het gaat goed met onze man. Trouwens aardig ritje voor de boeg. Ga dus weer terug naar Quito en heb gekozen voor de ‘weg’ Macas-Rio Bamba. Gaat dwars door het natuurpark Sangay. 120 km alleen maar rotsen en flinke hellingspercentage. Er wonen geen mensen, wel puma’s en jaguars. Vermoed dat het een waanzinnige tocht wordt. Bus doet er zo’n acht uur over. Onverstandige weg zo al met al, maar heb er zo’n zin. Zal cameraatje mee laten draaien. Maandag vertrekken. Hoop dat ik donderdag weer in Quito ben. Heb een date met mijn meisje. En Johan, ik moet erg om je grinniken. Maar het lijkt me nogal oneerbiedig om mijn meisje zo te strippen. Al geef je me 30.000 euro, de Guzzi blijft bij mij, voor altijd en eeuwig. En ze leefden nog lang en gelukkig. Stel dat de Guzzi voor een dag een echte vrouw zou mogen zijn. Hoe zou ze dan ogen? Ben ik zo benieuwd naar. Je begrijpt, zit even zonder tekst. En hoe zit het met Nantu, daarover meer. Mazzel,

    Paul

    According to Paul – 00:02 (op 17 December ’06)
  15. Dank heer PVM dit is weer van hoge klasse. Nu er de mogelijkheid is tot het doneren van een financiele bijdrage heb ik toch wel 1 vraag. Dit is een NL rekening, ik las weer iets over de belasting man, hoe weet ik dat mijn bijdrage (die overigens verdient is zonder ook maar 1 cent belasting in NL erover betaald te hebben) niet direct in de staatskas verdwijnt?

    Dat schiet het doel namelijk faliekant voorbij!

    According to Surfroy – 14:45 (op 17 December ’06)
  16. Mooi leven man! tis me nieuwe stopzinnetje, en hij past jouw goed, mooi leven.
    Prachtige verhalen, vind het soms wat verwarrend met al die namen en die spaanse termen er door heen maar echt gaaf, je foto´s zijn ook erg mooi! Je zou er een paar op wallpaper formaat moeten zetten zodat ik een mooie achtergrond heb!
    de groeten!
    xxxxxxxx
    tim

    According to Tim – 17:15 (op 17 December ’06)
  17. Als het om centen gaat, is mnr PVH er als de kippen bij, weken hoor/lees/zie je niks van hem en 1 vraag over een mogelijke donatie en binnen 3kwart seconde een privemail, bravo.

    Nou ik heb een donatie gedaan hoor jongen, nou niet meteen aan drank, sigaretten en vrouwen uitgeven he…..dat doen wij wel (nou liever sigaren eigenlijk).

    Kun je ons wel een indicatie geven wat we bijvoorbeeld ‘kopen’ voor X euro. Want ja jongen je hebt nu wel je ziel verkocht aan ons, willen we graag weten hoe je dat besteed!

    According to Surfroy – 08:48 (op 18 December ’06)
  18. Paul, als alles goed is gegaan zal het geld deze week op je rekening staan! Ik heb nog een z.s.m. een post-adres nodig van waar je de komende dagen zult verblijven! Succes en fijne kerst gewenst!
    Aksel

    According to Aksel – 10:23 (op 18 December ’06)
  19. Zondagmiddag 1300 uur. Terwijl heel Nederland zich op de kerstmarkten vermaakt, sta ik op de Weteringschans en overzie samen met Daan de puinhopen die haar broer heeft achtergelaten. Als de hospita de deur open heeft gezwaaid lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan. Een grammafoonplaatspeler met Seventeen Seconds van The Cure staat midden in de kamer, een vuile onderbroek ergens in de hoek. Alsof van Hooff zo is weggelopen, maar ook zo weer binnen kan stappen. Ik zat in de 1e lichting, een zekere Harry zou om 1500 uur komen voor de volgende lading. Verder geen vrienden te zien. Vervolgens de auto volgestooid met spullen die je zeker bewaard als je 1 a 2 jaar op reis gaat: 2 versleten motorbanden, een jerrycan met benzine, half leeg, 4 Dirk van de Broek zakken (van die grote rode) vol met Videobanden (KRO materiaal), een motorpak waar ‘het weer’ in zit etc. In het souterrain nog een vochtig hok vol troep. Daan kijkt steeds minder vrolijk. Halverwege de trap dondert een bodem uit een doos; gelukkig zijn het Kuifjes met een harde kaft wat de schade nog enigszins beperkt houdt.
    In de Zilk wordt de lading met weinig instemming ontvangen. De grijzende heer des huizes spreekt er nog net geen schande van maar zijn gezicht spreekt boekdelen. Ik probeer nog leuk te zijn door op te merken dat ie zich deze winter niet hoeft te vervelen met al die videobanden maar 75 of niet, hij kijkt ook alleen nog maar digitaal….
    Achteraf bezien had ik het misschien niet moeten doen. Het hele beeld van die stoere man op zijn Guzzi is aan diggelen als een stapel lp’s met o.a. Alexander O’Neal of Irene Cara door mijn handen gaat. Of een doos waar een stropdas en herensokken uitsteken….

    According to brun – 10:56 (op 18 December ’06)
  20. Leuk stukje Brun over de achterzijde van de spiegel…..maar,..wisten we dit niet al de hele tijd? En voelen we om die redenen ook niet de melancholische warme en ontwapenende triestigheid opkomen indien de held wederom door het lot getart wordt? Hoe stoer kun je zijn als je foute platen luistert, een stropdas bezit, niet voor jezelf zorgt en de Meisjes het werk laat doen dat direct het rollenspel cachet geeft. Een ding is zeker, het werkt!

    According to Roland Optveld – 12:09 (op 18 December ’06)
  21. Het ontluisterende beeld dat wordt geschetst van “de held” , getuigt van de schijnwereld waarin de volwassenen leven. Al die mensen met hun eiland- relatie, waaronder ikzelf, poetsen hun angstige eenzaamheid weg met de valse zekerheid van vast gezelschap en repeterende rituelen. Het absolute en totale gebrek aan continuiteit, aan oprechte verbondenheid met iets of iemand, wordt op ontluisterende wijze duidelijk als we over onszelf nadenken. En elke held is een antiheld, die moedig altijd en overal die verbinding tot stand tracht te brengen om althans tijdelijk te ontsnappen aan de inkzwarte duisternis waarin wij ronddolen, op zoek naar houvast om niet weg te glijden in een onzichtbare, onaangekondigde ravijn.
    En dan nu een kopje koffie.

    According to Jac de Brey – 12:29 (op 18 December ’06)
  22. Ha Paul,
    Ik had al een tijdje niet meer gelezen, dus had ik e.e.a. in te halen. Het stuk over het beklimmen van de vulkaan vond ik prachtig. Ik weet een beetje hoe het voelt, want in Peru ben ik ook om ruim 4000 meter hoogte geweest. Gebrek aan zuurstof en er waren er zelfs met hoogteziekte bij. Sterkte voor de rest van de rit en natuurlijk vooral: veel plezier.

    According to rick – 14:03 (op 18 December ’06)
  23. Paul Smith herensokken, Eur 50 per paar;-). Ik had een prettig weerzien met mijn backpack. Ik denk dat ik haar 10 jaar heb moeten missen. Ik vond haar terug in de kelder.

    Kus van je zus.

    According to Danielle Wempe – 14:45 (op 18 December ’06)
  24. Daan, misschien hadden we beter de hele inboedel op marktplaats kunnen zetten. had je vader meer ruimte gehad en Paulo
    een lekkere kerst.
    maar nu te laat paul, het staat nu netjes boven bij je pa in de Zilk.
    groet Har

    According to harry – 14:57 (op 18 December ’06)
  25. …whouwh….wat lief, weet niet wat ik moet zeggen. X

    According to Ilana – 18:34 (op 18 December ’06)
  26. Harry, Marktplaats?????
    Ik weet niet wat jij door je handen hebt laten gaan, maar ik was doorgereden naar de belt…………….

    According to brun – 20:58 (op 18 December ’06)
  27. Toch leuk die “tenenkaas, knoflook in de schil en ik heb mijn backpack terug” verhalen van de verhuizers.
    ZO kennen we Paul ook nog. Is dat de reden dat je niet meer terug wil Paul?
    Trouwens opvallend hoeveel mensen die hier reageren moeite hebben met hun eigen leven. Jammer, ik zou dan toch een keer goed bij mezelf te rade gaan.
    Paul, je foto’s worden wel steeds minder in verhouding met het begin.

    groetjes Jan

    According to Jan – 10:14 (op 19 December ’06)
  28. Hoi Paul, lang niks van me laten horen maar ik heb het wel zo’n beetje gevolgd hoor. ik vind de filmpjes geweldig en de plaatjes fantastisch. hier in Noordwijk alles goed.ik wens je hele goede kerstdagen toe en een te gek 2007.
    groetejes Jannet uit Noordwijk.

    According to Jannet – 23:06 (op 19 December ’06)
  29. Zo meiden, lekker aan de klets? Hm, dacht toch dat ik alles netjes had achtergelaten. Stropdas heb ik ooit samen met Wout Meppeling gekocht (is fotograaf). Hadden we nodig voor een reportage. Die vuile onderbroek was ik inderdaad vergeten. Mijn Dainese Titanium race-pak a 2000 euro in de schimmel? En hoe zit het met mijn 200 euro Paul Smith-bloesjes, negen stuks En mijn boots? En mijn Kuifjes? En mijn Guus van den Akker design-meubeltjes? En… Ik had me toch een spullen meiden, niet te geloven. Heb ik slecht afstand van kunnen doen. Rit naar Riobamba was er een uit ‘t boekje. Volcano Vibes was sight seeing vergeleken bij de hel van het Westen. Guzzi heeft aardig geleden ik ook. Had drie filmpjes gemaakt en een berg foto’s geschoten maar zie dat er niet meer zo’n behoefte aan is. Helaas Pindakaas. O ja Brun, evengoed bedankt. Jij ook Har.:-)

    According to Paul – 01:48 (op 20 December ’06)
  30. Fotoos? Maar wat graag Paul, daar doe je ons een enorm plezier mee. Niet dat ze meer zeggen dan duizend woorden, maar, wie schrijft er nog duizend woorden?
    Gelukkige dagen gewenst, sincerely, ik.

    According to guus vd akker – 12:46 (op 20 December ’06)
  31. als je doelt op mijn reactie? Ik bedoel met minder, de kwantiteit. Of is dit weer een opmerking dat we je weer meer de hemel in moeten prijzen?

    According to Jan – 14:49 (op 20 December ’06)
  32. Wacht maar tot je Fitzgeraldo II te zien krijgt. Ik bedoel The Movie.

    According to Paul – 19:06 (op 20 December ’06)
  33. Meer dan eens dekken de commentaren de lading van deze site niet meer helemaal. Evengoed toch leuk om te lezen, al snap ik het af en toe niet helemaal. Ik snap wel dat je blijkbaar niet op kunt ruimen. Arme Maria strakjes…
    By the way, krijg je nou ook een kerstpakket toegestuurd? Of alleen maar schone onderbroeken?
    Als ik je niet meer lees(!)en als je er al iets aan doet, dan nog fijne dagen. Iedereen trouwens!!!!!!

    According to sjaak – 21:19 (op 20 December ’06)
  34. Kerstpakket zei je Sjaak. Heb geen eens geld op mijn rekening staan, ongelogen. Ga maar eens op de zak van Maria teren, en zei op de mijne. Vrijdag is de Grote Dag. Gaan we elkaar weer zien na drie weken niks. Het leven is wel leuk, ook al heb ik geen nagel om aan mijn kont te krabben. Stijlvol ten onder, altijd al een grote wens van me geweest. Vreet ze, jullie.

    According to Paul – 22:44 (op 20 December ’06)
  35. #$^!~#$^ niks meer op je rekening staan? Ik heb van de week nog wat overgemaakt!!!! Is dat er nu al doorheen? What next, een gold card op naam van PVH opsturen ofzo?????

    Sjeezus man, dacht dat het leven daar zo veel goeiekoper was!

    According to surfroy01 – 06:42 (op 21 December ’06)

Share This: