Tussenstand: slechte voorvork en te weinig onderbroeken

paulus-in-de-alpen-1-van-1Ik verdwijn liever in de mist, zoals in 2005. Maar ja, behalve dat ik het stuur van de Guzzi vasthoud, heb ik niet zoveel in de melk te brokkelen wat deze reis betreft. Dus bedacht ik dat het wellicht wel aardig was om vanuit MotoPort Den Bosch te vertrekken. Kunnen motorrijders een stukje over die immer exotische A2 meerijden. Ik werd nog verlegen van de opkomst. Duizenden motorrijders hadden zich verzameld op de parkeerplaats van deze topvestiging van MotoPort. De sliert motorrijders, veel Guzzi’s deze keer, was op een hoogte van 74,14 kilometer via de satelliet waar te nemen. Ik als een veldheer aan kop uiteraard. Kneep ‘m eigenlijk best, want dit zijn de momenten waarop alles mis kan gaan, terwijl er 84 GoPro’s op je gericht staan. Maar Guus gedroeg zich voorbeeldig en stampte in één ruk door naar Maastricht, waar Luc van den Akker de eer had als eerste gastheer voor ons te mogen zijn. Daarna door naar Trier, naar mijn maatje Coko Morales. Die is een tijdje geleden in Trier gaan wonen, kocht een Moto Guzzi California 1100i en ging met me mee naar Mandello del Lario aan het Comomeer. De motor liep al die tijd als een spreekwoordelijk zonnetje. Wel heb ik problemen met de voorvork. Die veert niet bepaald van hier tot Tokio. Sterker, hij veert voor geen meter. Dat viel in Nederland met al dat biljartlakenasfalt niet op. Wel in Italië, waar ik behoorlijk wat klappen kreeg te verwerken. En we moeten nog naar Mongolië!

Tijdens de rit naar Mandello voelde ik me als die koe die na een winter op stal in het voorjaar eindelijk de wei in kan. Dan zijn een hoop zorgen ineens verdwenen. Volgens Coko is een remlicht ook geen overbodige luxe. Hij knalde bijna twee keer op me. Maar ik rijd meestal alleen. Dus ik weet niet of de noodzaak van het goed verlicht zijn opweegt tegen een extra draadje (nummer 6). Voor de rest heb ik erg weinig spullen bij me. Zo heb ik te laag ingezet met het aantal onderbroeken. Heb er nu twee. Ik overweeg de aanschaf van een derde. Beetje het jammere van Europa is dat onderkomens niet te betalen zijn. Dat was het grote voordeel van Zuid-Amerika, waar ik in elk dorp voor een paar peso’s een hostal kon vinden. Nu slaap ik naast de motor. Zet mijn tent niet eens op, want dat is het wildkamperen, en dat mag niet hier. De ochtenden zijn wat taai, zogezegd. Deze trip naar Mandello was belangrijk voor het boek. Ik kon Coko meekrijgen. Met hem kan ik beginnen met terugblikken op mijn 5-sterren leven in Bolivia. Dat is belangrijk voor de onderlaag. Afijn, na deze eerste succesvolle episode ga ik me volledig richten op mijn vertrek op 1 oktober naar mijn Mannetjes. Ik zal een maand bij ze blijven. Dan pikken we de reis begin november weer op. 

Share This:

7 gedachten over “Tussenstand: slechte voorvork en te weinig onderbroeken

  • september 20, 2016 om 07:08
    Permalink

    Duizenden motorrijders minus 1 dan……. hier even vergeten te vermelden van je vertrek? Als het om geld gaat weet je mij wel te vinden……….

    Beantwoorden
  • september 23, 2016 om 08:03
    Permalink

    Hier krijgt Paul niet zoveel instant likes ?. Ja inderdaad vertrokken. Volgens mij is Paul nu eerst een maand vakantie vieren in Italie en daarna een maand Bolivia.( van jouw geld haha) wat een leven!

    Beantwoorden
    • september 23, 2016 om 19:51
      Permalink

      En in Bolivia is er vast wel weer een zielig verhaal of een lucratief business-voorstel, dat gefinancierd moet worden, waarna ook het restant vervlogen is….

      Roy, ….moet je nóg meer bijspringen, ….. wil je ooit zicht krijgen op een gedrukt exemplaar.

      Je Duc gaat deze winter weer op stal, wellicht kun je die tot volgend voorjaar verpanden, zodat wij zeker zijn, dat Paul richting Siberië vertrekt en er uiteindelijk een boek gaat komen.

      Beantwoorden
  • september 24, 2016 om 07:30
    Permalink

    Jeetje, echt waar, ben ik er ingestonken? Wat onnozel van mij. Nee ik hou vertrouwen in de mensheid en dat hij zijn woord/reis/boek nakomt!

    De Duc in de winter op stal? Echt niet, voordeel van klimaat verandering je kunt gewoon jaar rond door knallen en notabene vandaag en morgen lekker naar strand, eind september!

    Beantwoorden
  • september 24, 2016 om 20:23
    Permalink

    Het zielige verhaal in Bolivia zijn twee Mannetjes die hun vader al een jaar niet hebben gezien. Dank voor je positieve bijdrage Rienck.

    Beantwoorden
  • september 25, 2016 om 09:32
    Permalink

    Over “stinken” gesproken: Ik denk dat we hier voorlopig weinig ruiken van Paul z’n avonturen. We wachten af……

    Beantwoorden
  • september 26, 2016 om 16:30
    Permalink

    He Heerco, ben even wat dagen aan het killen. Vrijdag naar de Mannetjes. Dat is momenteel eventjes het enige dat telt. Hang on!

    Beantwoorden

Laat een reactie achter op Paul Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *