Door de vlucht van de oproerpolitie uit La Paz is het na drie dagen van hevige 
confrontaties rustig in de stad. De gevechten tussen de politie uit La Paz en de studenten eisten vooralsnog vier doden. De brandweerkazerne, de plaatselijke gevangenis San Roque en het hoofdkantoor van politie staan in brand. De politie schoot met scherp. In het centrum van de stad liggen overal lege hulzen. Naar verluidt zijn twee inwoners van Sucre gestikt in de traangaswolken. De Nederlandse ambassade in La Paz probeert de vele Nederlandse toeristen in Sucre te evacueren. De zwaar bewapende politie vluchtte op motorfietsen de stad uit nadat het hoofdkantoor door de menigte werd bestormd. De Sucrenses vrezen de komst van de militairen. Ik hoor berichten dat Herculesvliegtuigen uit Venezuela landen op het vliegveld even buiten de stad. In Santa Cruz zijn inmiddels ook hevige onlusten uitgebroken. Bolivia balanceert op het randje van een burgeroorlog. Het land is ernstig verdeeld geraakt door de komst van een nieuwe grondwet. Hier in Sucre is men bereid te sterven voor de democratie. Die staat volgens hen op het spel door de nieuwe grondwet.
Ik heb geprobeerd het allemaal op de voet te volgen. Mijn middelen zijn zeer beperkt. Ik film met die malle kleine Canon waarvan de lens vastzit en niet meer in en uitzoomt. De groothoeklens van de grote Canon stelt niet meer automatisch scherp. Intussen vliegen de kogels om mijn oren. Al oprukkend naar de gevangenis, waar een massale uitbraak plaatsvond, is er twee keer gericht op Michel, een negentienjarige psychologie student die als gids en steun en toeverlaat fungeert, en mij geschoten. Ik hoorde de kogels rakelings langs mijn kop suizen. De straat waarin ik liep oogde rustig. Ben ook weer in een gaswolk terecht gekomen. Heb nog nooit zoveel en zo hard gerend en dat allemaal op een hoogte van 3000 meter. Toch maar eens stoppen met roken.
Vooral bij de gevangenis was het spannend. Ik zag dat de gevangenen over de muren klommen en vier meter lager hard terecht kwamen. Er waren ook familieleden binnen. Een meisje kwam op haar hoofd terecht. Daarna werd de noodklok geluid en koos de politie het hazenpad. Ik zag ze zwaarbewapend op motorfietsen voorbij rijden roepend dat ze weer terug zouden keren. Het valt niet mee om het allemaal een beetje te coveren. Moet filmen, foto’s schieten, zo nu en dan rennen voor mijn leven, stukje tikken, foto’s bewerken, filmpje in elkaar draaien en internet zien te vinden. En dat laatste lukte maar niet.
Wat me opvalt is dat ik totaal geen angst heb. Vind het maar wat spannend, al is het me daar niet om te doen. Wil het gewoon zien en filmen. ’t Zit blijkbaar toch in mijn bloed. Jammer dat ik geen echte camera’s bij me heb, want wat had ik een mooi materiaal kunnen 
schieten. Een persaccreditatie zou ook handig zijn. Nu loop ik het risico opgepakt te worden. De oproerpolitie is niet happig op camera’s. Gisteren is een Boliviaanse journalist gemolesteerd en zijn apparatuur kapot geslagen. Ik maak me dus slechts druk om mijn apparatuur. Gisteravond ben ik met Michel, die me wegtrekt als het te gevaarlijk wordt, afgezakt naar het militaire kamp La Glorieta. Daar was het in de avond bijzonder grimmig. Honderden studenten, aangemoedigd door alle Sucrenses, waren de hele dag in gevecht met de oproerpolitie die ondermeer vanaf de heuvels op hen schoot. Ik ben met Michel in het donker tot de laatste barricade gekropen. Een student naast me kreeg een traangasgranaat in zijn buik. Ik zag de politie op zo’n honderd meter afstand de ene na de andere traangasgranaat afschieten. Continu hoorde ik zware klappen om me heen. Het was moeilijk te bepalen of het zwaar vuurwerk, dynamiet of geweerschoten waren. Gisteren zijn twee Sucrenses door naar men zegt scherpschutters doodgeschoten.
Ik bewonder de vasthoudendheid en het lef van de studenten. Ze rukken op, schuilend achter schilden, terwijl er met van alles op ze wordt geschoten. 
Ze beantwoorden het vuur met Molotov cocktails en stenen. Ik hoorde gisteravond in de voorste linies zeer zware explosies. Dat wijst op het gebruik van dynamiet. Nadat Michel en ik voor de zoveelste keer in een gaswolk terecht kwamen, keerden we terug naar Sucre. Daar bleef het de hele nacht zeer onrustig. Vandaag concentreerde de gevechten zich in de straten bij het Plaza Centraal. In de calle Ayacucho verscholen studenten zich achter schilden die ze buit hadden gemaakt op de politie, terwijl ze beschoten werden met hagel en traangasgranaten. Het was indrukwekkend om te zien hoe ze op deze manier toch terrein op de oproerpolitie wisten te winnen. De brandende banden zijn een afleidingsmiddel. Hun aanvalswapens zijn stenen, Molotov cocktails en vuurwerk dat ze afschieten. Op veilige afstand werden ze aangemoedigd door de Sucrenses. Later zag ik op die plek de resten van een hand, afgerukt door een bom die voortijdig ontplofte.
Inmiddels ben ik compleet gesloopt. De adrenaline is volkomen uitgewerkt. Eens kijken wat de dag van morgen brengt.
Dit kwam nog binnen in mijn mail. Geloof dat ik de enige ben die NIET weg wil:
In deze donkere dagen in Sucre is het goed te weten dat er aan ons gedacht wordt. Ik werd net gebeld door Wilma Blok, onze consul van de ambassade in La Paz. We hebben afgesproken dat ik de contactpersoon ben in Sucre voor de NLers en Joy Ride het toevluchtsoord met als uitwijkoptie mijn huis, Azurduy 271. Dit slechts in geval dat de zaken erger worden waar ik niet op hoop. Er wordt in geval van evacuatie samengewerkt met consulaten hier in Sucre (de franse).
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
Paul, waar zit je jongen? Ik ga vanavond met Ted en een paar barmannen in de kroeg slapen om op te passen. Mochten ze binnen komen, Ted heeft z’n mega maglite en een honkbalknuppel meegebracht. Voor de lezers: vast nadat Paul het bovenstaande heeft geschreven kwam het laatste nieuwtje binnen: de politie heeft de gevangenen uit de gevangenis losgelaten. Er zwerven nu dus meer dan naar schatting 120 moordenaars, verkrachters, dieven en ander gespuis door de stad. Ook gezellig in een stad waar geen politie meer is. Er wordt ook nog gepraat over meer ponchos rojos (de geweldadige El Alto stam/groep) die hierheen zouden komen en uiteraard (nu de politie pleite is) het leger, al of niet uit Venezuela. De president heeft in ieder geval te kennen gegeven de asambla constituyente die de nieuwe grondwet schrijft te ondersteunen. Daar is Sucre en het niet altiplano deel van het land het niet mee eens. Oftewel de lucht klaart nog niet op in Sucre.
Succes in de vuurlinies Paul! Wanneer breng je m’n batterij terug?
Gertje, wat ben je toch een angstig miepje. Denk je nou werkelijk dat ze met die ranzige bitterballen van je aan de haal gaan 😉
Zeg meiden alsof er nog niet genoeg onrust in de stad is bij jullie, gaan jullie ook nog eens ruzie maken!!!! Klinkt alsof er serieus knikker aan de stront is in Bolivia, passen jullie wel op?
Het spannendse wat ik mee gemaakt heb is dat mijn vlucht gisteren een half uur vertraagd was, ja daar schrik je van he?
Ola Paul,
Dacht dat je gestopt was met roken.
Tot mijn stomme verbazing weinig tot geen reactie in de media, vooral omdat deze rellen de regio zeer onstabiel kunnen maken.
Over je camera je doet het goed hou je lens schoon en richt op de actie. In vroeger tijden hadden ze ook geen zoomlenzen en maakten toch mooie beelden, blijf integer en maak backups op internet en hou zo min mogelijk op je archief daar. Het eerste wat de politie bij een arrestatie zal doen is al jou media in beslag nemen en eventueel tegen de mensen gebruiken die jij gefilmd hebt.
Dat de politie zich terug trekt is geen best teken. Die zullen inderdaad terug komen, vooral nu een collega van hun gelyncht is (als je de media mag geloven). Ik las trouwens dat de vooral de oude en rijke garde achter de rellen zitten en stimuleren. Vooral omdat deze regering gekozen is door de armen van dat land, klopt dat?
Groetjes let op en let op elkaar,
Jan
Broer, gebruik niet alleen je intuitie maar ook je gezonde verstand. Prachtig verhaal. Pap had al wel beelden gezien op tv. Hij dacht bij de BBC. Kus van je zus.
Yo Yo Pauli,
Nou, nou, nou.
Wat een beelden.
Ook wij hadden even een ‘controle-post’ (in eetcafe ‘de gevulde Koe’) georganizeerd, om in deze hectische en ongestructureerde tijden, steun en toeverlaat te vinden, bij vrienden van je ‘web-log’.
Je prijs voor het ‘aanleveren’ van informatie en artikelen moeten flink omhoog, omdat we hebben besloten om regelmatiger elkaar te treffen om je reis te evalueren.
We hebben ook een rekening geopend bij de Koe op naam van onze oorlogscorrespondent Paul van Hooff, want met een lege maag evalueren gaat niet zo lekker!
Hieronder alvast een eerste overzicht;
Aanwezig;
Dhr. Roel Zeekaf
Heeft wel afgerekend, te weten enkele coctails en koffie.
Luc, Guus, Bartold en Harrie hebben genoten;
13x vaasje Bavaria a €2,00
2x glas huiswijn a € 2,60
Italiaanse salade € 8,00
salade € 6,50
3x vleesgerecht € 49,50
patat € 1,60
gegrilde groente € 3,50
bijgerecht € 3,40
2x coca-cola € 4,00
koffie € 2,00
grappa € 4,00
—————————-
totaal € 113,70
taxi-kosten totaal € 42,00
Geef even aan wanneer het ‘de spuigaten’ uitloopt naar jouw gevoel, wij proberen ook aan te geven wanneer we vinden dat jij ‘te ver’ gaat daar in de front-linies.
Sterkte en succes,
Het thuisfront.
Moet zeggen dat er wel meer ‘aanhang’ gewenst is voor volgende bijeenkomsten.
Een verhaal om van te watertanden maar tegelijkertijd hoop ik dat het je nog steeds goed gaat. Ook die vriend van jouw Gert. hopelijk
staat zijn kroeg er nog. Hou je taai.
Wat studeren die gasten allemaal? Volksopstand met beperkte middelen. Ik zou er niet direkt opkomen een katapult die door drie man wordt bediend. Dat zie ik die arme scholieren in NL nog niet doen voor hun 1000-uren norm!
Nou, vijf reacties. Te gek. Steek nog eens mijn nek uit.
Rustig,
De verhalen worden op de voet gevolgd,
maar niet altijd in staat om te reageren.
Trouwens zijn die onrusten alleen daar ter plekke of wordt is het al landelijk.
Hier heb ik alleen wat vervellende studenten gezien die met eieren gooien, omdat ze 1040 uur naar school moeten of zoe iets.
Volgens de Houston Trubune zijn er ook rellen in Santa Cruz. En hoeze steek jij je nek uit Paul, je gaat toch alleen voor de adrenaline-kick of niet? Zo te zien zit je de hele tijd met je neus in het witte poeder. Zat jij trouwens ook niet te wachten op nieuwe cameraspullen. Ik las dat er geen vluchten meer zijn op Sucre
Als jullie denken dat het me om de adrenaline te doen is, heb je een loodzwaar vertekend beeld van me. Ik heb ooit journalistiek gestudeerd en verdien daar al weer een tijdje mijn boterham mee. Ik had, zoals jullie waarschijnlijk hadden gedaan, mijn biertjes kunnen hijsen in Joyride. Ik had mezelf niet meer serieus genomen. Gebeurt er eindelijk eens wat op mijn website en word ik beticht van sensatiezoekerij. Fijn om te lezen. Ik had mijn energie ook aan kunnen wenden om een verhaal te maken voor een buitenlandredactie, maar koos voor mijn website. Dat is waarschijnlijk mijn enige fout geweest de afgelopen dagen. Geloof dat ik pissed off ben.
Ok, paul nu niet direct boos worden…
Geef ons wat feiten, De Pers (landelijk gratis krantje) zat er helemaal naast vanochtend en bericht dat de Sucrenses VOOR de wetwijzigingen zijn en dat ze VOOR La Paz als hoofdstad zijn…
Vertel ons een hoe het precies zit en sla die oelewappers bij het ANP een om de oren met juiste journalistieke feiten en berichtgeving.
Ik zie hier een carriere move van je welste, wel even in leven blijven daar.
Doe je voorzichtig en delete je foto’s en filmpjes zodra ze op het net staan.
Viva Paul!
Paul, even voor je gemoedsrust, niet iedereen reageert de hele tijd maar het aantal bezoeken aan je site is vandaag, tot nu toe, al twee keer zo hoog als normaal en het aantal unieke bezoekers bijna twee keer zo veel. Het werk wat je levert wordt dus goed gevolgd. Ga door met het geven van info, jij bent momenteel de enige nieuwsbron op dit gebied in NL.
Kan ik beamen idd. Ik hoop dat je het er levend vanaf brengt daar. En dat je camera’s en het internet blijven functioneren… sterkte daar!!!
kom op Paul, we leven met je mee.
prachtige beelden en voldoende sensatie!
Klinkt mij wat al te risicovol, maar ja, daarom zit ik hier achter de pc en jij in Bolivia.
nog geen rode poncho’s gezien?
nico
Hola Paul.
Hoe is ´t nu met je? Goed geslapen afgelopen nacht? Een beetje bijgekomen na al dat rennen, springen en klimmen van de laatste dagen? Werken je beenspieren weer normaal, of sputteren ze nog tegen? Ik hoor het wel.
Kom net uit de Joy Ride, maar zag je daar niet. Wel kwam Bill even binnen; hij heeft het weekend doorgebracht in zijn appartement en durfde dat niet te verlaten… Voerde als excuus zijn teenoperatie aan! Watje!
We zien elkaar vast nog wel vandaag! Tot dan.
Peer.
Als er ooit nog een letter op de nieuwssites verschijnt over Bolivia en Sucre dan zal het aantal bezoekers hier ook wel toenemen. Of misschien andersom, eerst hier, dan het “echte” nieuws. Maar ja, die verwende scholieren hierzo stelen de krantenkoppen helaas.
Is er al uitzicht op een oplossing? Of wordt het voorlopig alleen nog maar slechter? Wel super reportages hoor Paul, graag meer nieuws van het front. En schuilen in joyride kan toch niet meer? Die tent is gebarricadeerd met een zaklamp.
BTW, Maurice, als jij de volgende keer weer de uitgaven optelt in de koe zet ik alles aan de kant om erbij te kunnen zijn, spotgoedkope avondjes zijn dat dankzij jouw rekenwerk.
Waar heb je eigenlijk in al deze hecktiek de Gallore gestald? Met al die fikkies op straat zou het toch doodzonde zijn als ze haar te grazen zouden nemen!!!!!!!
Willen Bertje Koenders, E.Z., Shell International, ABN-Amro, en het hele Corps
Diplomatique even wat geld storten op de rekening van de jongeheer van Hooff.
Ook graag schenkingen van A.P., A.N.P., en diverse andere persorganisaties.
Niemand die verder het voortouw op die manier neemt, om te zorgen voor adequate
informatie en de heldere uitleg waar het allemaal om draait.
De verzekeringspremie zal ook wel weer omhooggaan als je met je enthousiasme
partij neemt in zo’n conflictje wat in de verte te maken heeft met ‘democratie’.
Terwijl je honderd kilometer verder ook weer goeie vrienden voor het leven kan maken. Misschien toch niet zo’n slecht idee om , met een striemende kogelregen om je heen, letterlijk een low-profile te houden.
En die vrouwelijke intuitie van die Stella blijft toch nagonzen in je hoofd, als je het eenmaal gelezen hebt.
Tot die tijd: Confontatie mijden als de pest.
Sorry Paul.
lees al 3 jaar je reisverhaal in de motor en dacht zal eens inloggen op je web site,maar wat ik daar zag het lijkt libanon wel,ik wist niet dat je dit er ook nog bij deed.
Pas wel op want ik wil wel je verhalen in de motor blijven lezen.
veel geluk en alvast een gezond en gelikkig nieuwjaar.
grtz joop
Hola Paul,
Una pregunta que todavia no está respondida en el Observers.france24.com:
Que era esa pintura blanca que tenias en la cara?
http://observers.france24.com/fr/profile..
Saludos, y buén viaje!