Nukri the tank destroyer

Ik heb elf dagen op een parkeerplaats gewoond, een kilometer of vijftien buiten Tblisi. Nurki (1 van 1)Ik moest even bijkomen van een dubbele longenontsteking en een lichte hersenschudding. Die dubbele longenontsteking heb ik, zoals jullie weten, opgelopen aan de Turkse grens. De lichte hersenschudding op de parkeerplaats, tijdens een avondje drinken met de mannen. De mannen zijn Pelé, Rama en Nukri. Alle drie hebben ze in het leger gezeten en gevochten tegen de Russen in 2008. Kerels dus. Kerels die ook van drinken houden. Ik meedoen. Want goed kunnen drinken is ook weer zo’n nutteloos talent. Bij elk glas wordt getoast, op de doden, op de levenden, op onze kinderen, op voorspoed & geluk. Zinvol drinken. Glas in één keer leeg, even naar adem zoeken en hoppa, op naar de volgende toast. Kan het zijn dat we nog een keer hebben gedronken op de tragisch overleden kat van een verre oma? Het schijnt dat we aan het eind van de nacht de hardheid van onze hersenschalen hebben getest. Dus: wie het hardst met zijn hoofd tegen de muur kan rammen. Best wel een zinloos spelletje, maar niet als je al een paar liter op hebt van… Weet je dat ik niet eens meer weet wat we dronken – iets sterks. Afijn, met gepaste trots kan ik jullie vermelden dat ik dat spelletje met gratie heb gewonnen. Kennelijk ramde ik al mijn frustratie eruit. Puntje is wel dat ik me er niet zoveel meer van kan herinneren, want ik ging volgens de mannen meteen gestrekt. ’s Morgens werd ik wakker en wist bij God niet waar ik was. Kater van twee dagen, dacht ik. Zat een behoorlijke bult op mijn hoofd en de hoofdpijn ging niet over. Even op internet gecheckt en ja hoor; voldeed aan alle eisen van een lichte hersenschudding. Dit spelletje ga ik niet meer doen. Heb genoeg kopzorgen

Even bijkomen van alles. Ben echt geschrokken van Turkije, dat ik mijn leven zo aan het wagen ben voor Hondje (1 van 1)een boekie dat hopelijk de weg opent naar een nieuw leven in Bolivia. Die week veel alleen doorgebracht, nauwelijks de poort uit geweest. Mijn taak was ook een beetje om op de boel te passen als de mannen van alles met de auto’s deden, verkopen, opknappen. Beetje schrijven, beetje nadenken, vooral over het feit waarom mijn leven in Bolivia zo is mislukt waardoor ik in deze situatie ben terecht gekomen. Maar ik moet terug, vanwege mijn Mannetjes. Die kan ik in die menselijke rimboe niet alleen laten.

In de week vrienden geworden en het respect gewonnen van de Georgiërs. Op een avond kwam Nukri binnen. Drukke, maar vrolijke kerel. ‘Paulie good’ was zijn mantra. Hij heeft me een paar woordjes geleerd en beetje bij beetje kwamen we met handen en voeten en met die paar woordjes steeds verder. Wat een geweldige kerel. Kookte voor me, luisterde naar me als ik hem probeerde uit te leggen waarom deze reis zo belangrijk voor me is.
Op een dag kwam hij met een hondje binnen die hij van de straat had gered. Arme beest had uit stress de hele wagen ondergekotst maar voelde zich na een paar dagen meer dan welkom. Er waren dagen dat het hondje en ik alleen op het terrein waren. Tja, dan kom je je zelf wel tegen, op een goede manier overigens. Dingen beginnen langzaam op hun plek te vallen. Dat ik er in Bolivia behoorlijk ben ingeluisd bijvoorbeeld. Afijn, afgelopen zaterdag weer met de mannen wezen drinken, ik heel rustig aan. Hadden we het ineens over de oorlog in 2008. Kwam Nukri met een stapel dienstfoto’s aanzetten. Nukri was met zijn maten gelegerd in Abchazië toen de Russen binnenvielen. ‘Tijdens de bombardementen dronken we Pelé, Rama, Nurki (1 van 1)allemaal een fles wijn en gingen rustig slapen. Watjes die Russen, komen alleen uit de lucht. Niks aan.’ Toen haalde hij er een foto bij waarop hij afgebeeld staat met een RPG-7. En toen kwam de soldaten en de tanks. Hij deed na hoe hij dat ding op zijn rug droeg, uit de bosjes kwam, door zijn knieën ging en kaboem, een Russische tank onschadelijk maakte. Tankbemanning hebben ze laten gaan. ‘Arme jongens die om hun moeder riepen.’ Ik zat met open mond te luisteren. Rama en Pelé bevestigden het verhaal en wisten te vertellen dat Nukri de onderscheiding heeft geweigerd. Nukri: ‘Onderscheidingen zijn voor watjes.’
Nukri, die vrolijke, luidruchtige kerel (‘Paulie good’) is dus een held. Als ik ooit weer in A’dam ben, laat ik hem overkomen en gaan we aan de joint. Kijken wie er dan wint. 🙂

Inmiddels in Tblisi…

Share This:

28 gedachten over “Nukri the tank destroyer

  • januari 30, 2017 om 22:51
    Permalink

    Goed verhaal Paul, Kerel, je brengt het wel op een leuke manier, hoe je dingen benoemt of op zijn plaats zet.. Beterschap en doe heinig aan..

    Beantwoorden
    • januari 30, 2017 om 23:45
      Permalink

      Dat lees je nog wel een keertje, Michel.

      Beantwoorden
  • januari 30, 2017 om 23:45
    Permalink

    Wat is dat toch met die achterlijke linkpreview?

    Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 06:15
    Permalink

    Take care Paul en neem je rust. Er liggen nog heel wat wegen voor je.

    Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 10:18
    Permalink

    Paultje, de foto van Pele, Rama en Nukri in de tekst wordt bij mij niet geladen… De andere foto’s zijn mooi!

    Hoe warm/koud is het daar?

    Kus

    Beantwoorden
    • januari 31, 2017 om 10:25
      Permalink

      Weet niet wat dat is, Sig. Lukt me niet. Iets met linkpreview. Snap er niets van. Het vriest hier, maar niet zo koud als voorheen. Zit in een te gek relaxed hostal (vijf euri). Doe even rustig aan. Veel kussen.

      Beantwoorden
    • februari 3, 2017 om 11:46
      Permalink

      De foto’s zijn maar kort zichtbaar geweest, waarschijnlijk betreft het hier Militair materiaal.. En Wout, Beeldscherm Bikers.. Paul verzoekt om hem uit te dagen, tenminste dat is mijn gedachtegang hoe hij ons uit de Tent lokt.. Fuck Watjes sta op…. Weet niks negatiefs te bedenken over Paul, hij lijkt mij een VERSCHRIKKELIJK aardige Gozer… Ga zijn Boek Man in het zadel lezen voor zover je het nog niet hebt. Geweldig boek. Paul, mocht je weer aan het Travellen zijn.. Ride safe.

      Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 11:24
    Permalink

    Hoi paul
    Wederom genoten van je verhaal !en best wel geschrokken van je turkije ervaring ? mooi dat je het nu weer een beetje op de rit hebt?
    Top van die mannen dat ze je geholpen hebben en dat stukkie over samen drinken! (Niet wetende wat?) , en afsluiten om met je harsers tegen de muur te batsen?helemaal geweldig! En een ervaring rijker ? ik kijk al weer reikhalzend uit naar je nieuwe boek man!! Nou kalm aan denk aan jezelf en Guusje!

    Groeten Peter en christien

    Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 11:29
    Permalink

    Strak plan, voor zover dan jij iets kunt plannen ;-), om ’t even rustig aan te doen. ’n Longontsteking is ook geen kattenpis hoor.
    En….. heel langzaam begint de lente in beeld te komen.
    Ciao!

    Beantwoorden
    • januari 31, 2017 om 11:48
      Permalink

      Nog steeds pijn in mijn kneiter.

      Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 11:50
    Permalink

    Hm, toegeven, ’t is wel een beetje braafjes. Rienck, schop er eens eentje in?

    Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 12:28
    Permalink

    Zoo heb me pauze weer goed besteed en de wereld weer even vergeten haha top verhaal weer

    Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 12:50
    Permalink

    Gut gut gut, de 50+ puber moest weer een dom aan de zuip. Er is daar natuurlijk niks beters te doen. Die koppijn gaat wel weer over Paul, maar ik vrees dat je toch ook wel een beetje katerig bent dat Roy hier niet meer mee mag doen. Sindsdien is Rienck ook opvallend stil geworden en neemt het commentaar hier Fb achtige vormen aan. Niet dat mijn commentaar nou zoveel bijdraagt maar ik mis het echt wel.

    Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 14:04
    Permalink

    Tja, Heerco. Wat te doen? Meneer is niet alleen een pedant kutje, ook een trotse aap. ’t is inderdaad een beetje stil. Maar hé, ik ben er ook, en er gebeurt van alles – van mijn kant. Symptomen van een hersenschudding zijn ook: beetje angstig, licht geraakt, kort lontje. Kortom, alsof je een enorme kater hebt, zo’n depri kater, plus de kater die ik echt had. Nou ja, vul maar in.

    Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 14:06
    Permalink

    Voordeel is wel: ik heb ‘m die 50 euro terugbetaald, dus claimen dat-ie aan deze farce heeft meebetaald, kan-ie niet meer.

    Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 14:14
    Permalink

    Naar mij luistert Paul altijd wel Heerco;–)), en idd Paul………… haal Roy terug. Veel betere teksten en houd jou scherp, was zeker zo in het verleden.

    Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 14:40
    Permalink

    Kom op zeg, je gaat toch niet verwachten dat Roy nu zo maar met hangende pootjes terugkomt “sorrie sorrie jongen ik zal nooit meer de pedante kwast uithangen mag ik terugkomen pleaaaaase?” Zou me van ‘m tegenvallen.
    Helaas, zoals alles is ook het commentaar van de heer SR aan inflatie onderhevig, de laatste posts van dit heerschap, daar lusten de honden geen brood van toch? Scherp, oke, leuk, maar plain afzeiken lijkt me niet ok.
    Wellicht valt er nog wat uit te spreken tussen Dhr. SR en Paul.
    Rienck, kom er maar in, wat vind jij hier nou allemaal van?

    Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 14:57
    Permalink

    Trouwens, leuk nieuws, morgen komt een Spaanse motorrijder hier bij me langs. Is ook onderweg. Eindelijk een lotgenoot! En in het hostal zit ook een Turk die me gaat helpen om door Azerbeidjan te komen. Hij woont daar en het schijnt echt een kutland te zijn. Gevoel had ik al een beetje. Het enige waar iedereen in geïnteresseerd in is, is money. Morgen ga ik met hem mee naar de ambassade. Heb veel zin in Kazachstan, schijnt wel weer te gek te zijn.

    Beantwoorden
  • januari 31, 2017 om 19:12
    Permalink

    Beetje het nadeel van een hersenschudding is dat de stemmingen wisselend zijn. Bijv. gisteren zo zwaarmoedig als een dominee met gewetenswroeging. Vandaag zo happy als fuck. Luister al de hele dag hierna. https://www.youtube.com/watch?v=7clWQq2A-rM Het is overigens wel duidelijk hoe het met jullie loyaliteit is gesteld. Ben al elf jaar verantwoordelijk voor dit vehikel, heb de voorwaarden geschapen dat jullie hier allemaal lekker je ding kunnen doen, en nu laten jullie me nu een beetje ronddolen omdat een wuft persoon, iemand die me niet harder had kunnen treffen door mijn kinderen erbij te slepen, niet meer welkom is. Geloof me of niet, maar met deze reis riskeer ik letterlijk lijf en leden om weer bij mijn Mannetjes te kunnen zijn. Die andere persoon zit thuis een beetje te rukken achter de computer, beledigt hier en daar wat mensen en wordt vervolgens op handen gedragen. Schiet me lek, maar ik begrijp er niet veel van. Eigenlijk niets. Jullie? Is dit de tijdgeest ofzo? Kom op, sta op en schrijf! Stelletjes fuckin’ watjes.

    Beantwoorden
  • februari 1, 2017 om 00:43
    Permalink

    Zal wel aan mij liggen, maar ik ben blij het gefuck van SR en Rienck niet meer de hele tijd in m’n gezichtsveld te hebben. Is eigenlijk de reden dat ik een jaar of 7 geleden ben afgehaakt met het lezen van dit prijzenswaardige vehikel. Nouja, dat en het feit dat de reis klaar was natuurlijk.

    Anyway, I’m back. Volg je al weer een paar weken. Petje af voor je moed om deze trip te beginnen, op deze manier. Ik denk dat ik je strategie een beetje snap, qua niet te veel plannen en zien waar het schip strandt. Willens en wetens de problemen opzoeken. Als dat nog geen interessante verhalen oplevert, wat dan wel! Enige ding is, waar Zuid-Amerika het klimaat nog enigszins in je voordeel was en jij nog (net) de leeftijd (of dan tenminste het uiterlijk) had om door te gaan voor een hedonistische jonge god, heb je nu gekozen voor een route met moeilijkheidsgraad 100% en ben je inmiddels een 50-plussende vader met een mid-life crisis die z’n leven weer op de rails probeert te krijgen. Not the same thing. En je voert het wel VERDOMD ver met het risco en de problemen opzoeken, als het allemaal klopt wat je schrijft. Maar het is wel een verdomd interessant gegeven! Want wie wist ueberhaupt dat het hebben van een midlife crisis NIET alleen is voorbehouden aan mannen die zich hebben geconformeerd aan het klassieke huisje boompje beestje? Ik in ieder geval niet, al ben ik het nu first hand aan het beleven. Op m’n eigen manier geprobeerd m’n droom te verwezenlijken, en daarin tegelijk geheel in geslaagd en toch op fantastische wijze ook compleet gefaald. Go figure. Anyway, kan niet wachten te waar je verder op stuit en hoe je reis zich verder ontwikkelt. Je schrijfstijl is alvast weer helemaal terug, real, ruig, in your face. Dat wordt een fucking goed stuk literatuur tegen de tijd dat je klaar bent.

    Te complimenteus, te zoetsappig? Well fuck it. Volgens mij kick je d’r wel een beetje op, anders zou je je wederwaardigheden niet zo publiceren. En ’t is verdiend.

    My pleasure.

    Beantwoorden
    • februari 1, 2017 om 06:06
      Permalink

      Zo het er nu naar uit ziet wordt het eerder een vervolg op ‘Bonanza’. De naam heb je, pistolen Paultje.. Dan heb je Cluckcluck, komt zeker verderop in je reis ? Vervolgens de reizende zon !… Nee Paul, hier zit niemand o te wachten. Oh, Shit, dat was oehoe oehoe, met andere woorden, wat komt noe. Dit was van 1 van de Fuckin, watjes. PS: Mischien komt het toch een beetje goed met de Turkse Gast.. Begroet hem mét merhaba en je komt alles te weten over de Beste man …. All the best.

      Beantwoorden
    • februari 1, 2017 om 11:01
      Permalink

      Daar ben ik dan wel nieuwsgierig naar, Carel: droom najagen, falen en toch ook weer niet. Thanks, Dude.

      Beantwoorden
  • februari 1, 2017 om 20:58
    Permalink

    Visum Azerbeidjan – check.

    Beantwoorden
  • februari 2, 2017 om 16:05
    Permalink

    Ik mag toch hopen dat als je door dit soort tankdestroyers wordt bijgestaan dat niet afhankelijk ben van kritisch geluid van die beeldscherm bikers hier.

    Afijn je hebt er wel wat van geleerd. als het boek of je reis saai lijkt worden: gooi je vol met zelf gestookte bocht. wordt je vanzelf creatief van.

    Beantwoorden
  • maart 5, 2017 om 08:30
    Permalink

    Even een Like, voordat deze Site uit zichzelf oplost. Stil hier ondertussen…..! Lig je nu met Moslima’s te knuffelen?

    Beantwoorden

Laat een reactie achter op Paul Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *