M. heeft me vandaag zeven keer gebeld Guzman. 
Een belabberde score voor een maandag. Gelukkig is het is nog vroeg. Krijg geen genoeg van haar ‘ik houd van je flaquito’. Dan bevindt het lichaam zich in de steigerstand. We leven dik een week gescheiden van elkaar op nog geen zeven kilometer afstand – achter de heuvel met de engel woont ze – maar zien even geen mogelijkheid elkaar te zien, te proeven, te betasten, te besnuffelen. Ik troost me met de gedachte dat ik nog even mee kan. Afgelopen zaterdag was ze van mij, drie uur lang. Ze belde me op mijn nieuwe verblijfplaats, laat in de middag. ‘Oye flaquito, de Dikke) is op reis. Hij is bij zijn ouders langs. Morgen, laat in de middag is hij pas terug. Zin om langs te komen? Je kunt zelfs blijven slapen. Que te parece, wat vind je ervan?’ Ze overviel me. Ik bedacht me dat ik nog geen week geleden het hotel halsoverkop en met angst in mijn lijf was ontvlucht. ‘Ik merk aan je dat je er niet veel voor voelt. Laat maar’, zei ze teleurgesteld. ‘Hoho flaquita wacht even. Ik kan van begeerte nauwelijks lopen. Mijn huevos slepen over straat.’ Ze lachte. ‘Entonces, wat is het probleem?’ ‘Zin heb ik altijd en overal, maar lijkt het je verstandig? Nog maar een week geleden dachten we beiden dat we gingen hemelen. Of ben je dat al weer vergeten?’ ‘Ai, wat ben je toch berekenend. Maricon die je bent’, giechelde ze. Dat kwam aan. Ik wees haar streng op mijn avonturen, dat ik in Alaska bruine, zwarte en grizzlyberen met de blote vuist tegemoet trad, hetzelfde deed in Colombia met paramilitairen en Farc-guerrillero’s en dat ik de wereld aan het verkennen ben op een dertig jaar oude motorfiets zonder ook maar enig benul te hebben van de techniek en andere ingewikkelde toestanden. Dus van een maricon (homo) kan geen sprake zijn. M. was niet onder de indruk. ‘Weet je, je bent de lafste man die ik ooit heb ontmoet.’ En ze hing pissig over de vermeende afwijzing op. Ik gaf haar een minuut voor de redail wat aan de ruime kant bleek. ‘Ik wil je graag zien flaquito lindo. Mijn hart loopt over van je. Voor mij is dit ook allemaal nieuw. Je bent niet laf. Sorry, ik heb dat nooit gezegd.’ ‘Dat is je maar geraden ook. Je deelt al negen jaar lang het bed met de lafste man die je ooit hebt ontmoet. Een kerel die vrouwen slaat no vale mierda, is geen reet waard. Wees blij met het moderne Amsterdamse mens dat je hebt ontmoet.’
En dat was ze. ‘Weet je wat, denk er even over na. Ik bel je over een uurtje terug. Lijkt je dat wat flaquito?’
Of me dat wat leek. Het uur ging me te langzaam voorbij. Ik gedachten slingerde in ik M-tje het hele hotel door. Het was alweer twee weken geleden dat ik haar Latina-lichaam in mijn armen kon sluiten. Ik was door geen tien met Clocks bewapende F’s te houden. Mijn missie die avond stond vast: M-tje tot diep in de nacht besnuffelen. De telefoon ging. ‘En?’ Ik had me voorgenomen enige twijfel in mijn antwoord in te bouwen, al was het maar om haar even te laten zweten. ‘Natuurlijk kom ik langs mijn muñequita, mijn poppetje. Op drie voorwaarden en er valt niet te onderhandelen.’ ‘Oké dime, vertel me.’ ‘Een: ik wil dat je me beschermt. Dat is overigens ook voor je eigen bestwil. Als mij wat overkomt, komt mijn zusje Daan je halen. Hoor je me?’ Ik scherm veel met mijn lieve zusje. Op een of andere manier telt het oordeel van Daan voor M. als dat van een starre strafkamerrechter. ‘Ai flaquito, je weet dat ik je altijd bescherm. Geef mijn leven voor je als het nodig is.’ Dit is geen wartaal van een verlangende Latina. Ik weet dat als de nood aan de man is M. voor me vecht als een leeuwin voor haar welpen. ‘Oké, klinkt overtuigend. Twee: Ik wil een kamer met een vluchtweg.’ Ze veinsde een overdenking. ‘Ik geloof dat we nog een kamer vrij hebben op de derde verdieping. Wordt geen zachte landing flaquito.’ ‘Oké laat maar. Drie: Na mijn reis eis ik dat je bij me komt wonen in Buenos Aires of aan de Weteringschans.’ Haar antwoord ging vooraf aan een korte stilte: ‘Je hebt geen idee hoeveel ik van je houd flaquito. Ik volg je overal naartoe.’
Dat doet ze – in gedachten. Tijdens haar dagelijkse gang van hotel A naar hotel B, tijdens de lunch, tijdens het douchen, tijdens het schoonmaken, tijdens het shoppen, tijdens het nagels lakken, tijdens het plassen, tijdens het niet kunnen slapen, tijdens het ontwaken van het niet kunnen slapen, tijdens het naar school brengen van Kleine Karen, tijdens het van school halen van Kleine Karen. De werkelijkheid is dat M-tje uit angst voor zijn toorn vastgeklonken zit aan F.
F. is lastig in te schatten. Hij vermoedt iets, maar weet niet wat. In zijn ogen ben ik nog altijd dat homoventje uit Amsterdam en het verbaast me dat die backdoor nog altijd wagenwijd openstaat. Is dat werkelijk zo, of verbeeld ik me zijn grenzeloze domheid? Er bestaan weinig mensen op deze aardkloot Guzman die ik zo minacht als Don F. Ik meen te weten dat de wereld zelfs erop vooruitgaat bij de afwezigheid van mensen als F., ongelogen. F. is een ranzige lafaard die mijn meisje slaat, vernedert en terroriseert zoals een ware machista betaamt. 
De tragiek van de Latina is dat in feite niemand opkijkt van een nutteloze slijmlul als F. De rol van de vrouw is in Latijns Amerika beperkt. Ze waakt over de kinderen, doet de afwas, kookt en spreidt haar benen als haar man met zijn zatte kop haar met zijn bierplasser penetreert. En o wee als hij niet aan zijn gerief komt. Dan gaat het linkeroog voor een week dicht, en het rechteroog. De terreur is voor Nederlandse begrippen ongekend, en tragisch. Vorige jaar stierven in Equador 35 vrouwen als gevolg van huiselijk geweld, ongetwijfeld een geflatteerd aantal. Guatemala gaat fier aan kop met zo’n 400 ‘bedrijfsongevalletjes’ per jaar, gevolgd door Honduras (350, bij benadering) en Colombia (250, idem). De zoete Latina is de boksbal van de machista en dat komt bij dit modern denkend mens (‘Lang leve de gelijkheid’) hard aan.
Ik weet dat bij een uitkomst Don F. zijn handen niet aan mij zal vuilmaken. Daar heeft hij de huevos niet voor. Hij stuurt een of twee sicarios op me af die me voor vijfhonderd dollar doodleuk door de benen schieten of door mijn hart dat zo vol is van M-tje. Vreemdgaan Guzman is hier geen geil tijdverdrijf, geen pasar tiempo, het kan uitmonden in een dodelijke omarming. Sicarios varen wel bij het schuin marcheren. M-tje en ik dansen, genieten, zoenen, vrijen, liefkozen, dromen op de tuit van de Cotopaxi die volgens de berekeningen elk moment tot uitbarsting kan komen. Onze dans is een salsa mortale. Het goede nieuws is dat we elke dag nieuwe danspasjes ontdekken. We zijn bedreven geraakt en swingen als nooit tevoren. We zijn onaantastbaar. De dans lijkt, nee is ons gegund.
Waarom al die moeite? Waarom niet een chick van 25 met dikke tieten, lekkere kont, zonder sores en koters? Daar lopen er genoeg van rond hier. Maar nee. ’k Hou van M. (zelfs de Guzzi houdt van M. en is een en al begrip) en kom maar niet van haar los. ´Ik ben jouw heroina´, zegt ze me steeds en daar is niets op af te dingen. Heroina betekent heldin en ja ik ben ook aan haar verslaafd.
Ze is slim, een combinatie van streetwhise en aangeboren intelligentie. Ze is elegant – geen vrouw zwaait zo heerlijk over straat als M. – sexy, al vindt ze zelf van niet, vertederend Latina-lief. Ze schrijft me hartverscheurende liefdesbrieven en zingt ballades voor me door de telefoon. Van haar grote, vrolijke ogen en volle mond, krijg ik geen genoeg.
We voelen elkaar verrassend goed aan. We kunnen elkaar zelfs ‘lezen’. Van de week hadden we ons eerste crisisje. Ik had het even helemaal gehad en vroeg me hardop af ‘waar ik in godsnaam mee bezig ben.’ Binnen een dag hadden we de plooi rechtgetrokken. We kunnen dus communiceren als het moet. Vergeet niet dat we heel weinig kunnen neuken, zelfs zoenen is lastig. Iedereen houdt ons in de gaten, zoveel is me inmiddels duidelijk. Fouten, zoals ik die maakte op kerstnacht, kunnen we ons absoluut niet meer veroorloven. Het komt er op neer beste Guzman dat ik meen haar een beter leven te kunnen bieden dan de mentale martelkamer waarin ze zich zo’n negen jaar bevindt. F. kan mijn kont en mijn ballen kussen en ik bid voor de dag dat hij beseft dat hij zijn vrouw heeft verloren aan een Amsterdamse homo die op een dag stopte voor zijn hotel en vroeg om onderdak.
‘Hoe laat wil je dat ik kom?’ ‘Om een uur of half elf heb ik de boel hier wel stil’, zei M. Ik hoorde de opluchting en de opwinding in haar stem. ‘Bel twee keer kort en doen we nog iets aan een wachtwoord?’ ‘Ja, leuk wachtwoorden. Ben dol op wachtwoorden. Doet me denken aan mijn diensttijd (opkomst 84-4), toen ik met mijn met losse flodders doorgeladen Uzi over de heide struinde en verstoppertje speelde achter molshopen. Wat dacht je van aardverschuivingen in Scheveningen.’ ‘Hoe zeg je?’ ‘Ach, laat ook maar.’ ‘Doe Dani maar. Zeg dat je Dani heet en ik open de deur.’
Voordat ik de taxi nam naar het historische centrum, stak ik mijn zakken vol met een zonnebril, een Sandinista-verkiezingspet, mijn botte zakmes, zestig dollar overvalgeld – het kan spoken ’s avonds laat in de binnenstad – wat kleingeld, een pak met Larkpeuken en twee ultra safe condooms. De taxi bracht me naar Plaza Grande waar ik nog even een internetcafé indook om een vriend een laatste groet te brengen voor het geval Don F. besloot om wat voor reden dan ook vervroegd naar huis te keren. Om vijf voor half elf begon mijn wankele mars naar het hotel van M.
Ik vroeg God om vergiffenis en steun, wat Hij beloofde. Twee straten voor aankomst zette ik de Sandinista-verkiezingspet pet op mijn hoofd en de zonnebril. Je begrijpt Guzman dat op zaterdagavond in de regel niet al te veel Nederlanders aan de deurbel van Hotel A. klingelen. De vermomming was mijn eigen idee en ik was best tevreden over mijn voortvarendheid. Ik betrapte me er zelfs op dat ik expres wat wankel op mijn benen stond en steun zocht tegen de deur. Ik prevelde zelfs wat dronkemanstaal. Om exact half elf belde ik twee keer kort. Even later hoorde ik de fluisterstem van mijn schat. ‘Quien, wie?’ ‘Dani.’ De houten nachtdeur, het hotel is 24 uur per dag in bedrijf, ging krakend open. ‘Ssst’, siste M., ‘ik geloof dat iedereen slaapt.’ Ik stond in de binnenplaats en ze begon me te zoenen, wild te zoenen. ‘Oh flaquito, ik heb je zo gemist. Kom gauw. Neem kamer 103. Ik bel De Dikke nog even voor de zekerheid. Ik kom zo, Kleed je vast maar uit.’
En dat deed ik. Ik lag weer in mijn eigen kamertje, zonder te betalen nog wel, en voelde me thuis. De angst was uit mijn lijf verdwenen. In kamer 103 op de begane grond hebben M. en ik elkaar feitelijk ontmoet. Op een ochtend stapte ze beleefd mijn kamer binnen voor een praatje. De rest is geschiedenis. Ik lag daar in het donker mijn zonden te overdenken en kwam tot de conclusie dat het allemaal reuze meeviel.
De deurbel ging weer. Een week geleden was ik ongetwijfeld uit angst naakt de poort uitgerend, hysterisch gillend ‘ik kom terug, hoor je me Maria?’ Ik hoorde de klagende stem van M. ‘Waarom vallen jullie me altijd op dit tijdstip lastig. Ik kom nooit aan mijn slaap toe.’ Vijf minuten later stond ze in mijn kamer. Het was donker. Toch zag ik dat ze straalde. Ja, mijn meisje gaf licht! Ze kleedde zich uit, kroop in mijn armen en fluisterde: ‘Hier hebben we lang op moeten wachten flaquito. Tu eres mi razon de vivir, je bent de reden van mijn bestaan.’ En zo is ’t Guzman, niks meer aan veranderen.
Hij nam de overspelige vrouw in bescherming tegen haar aanklagers en zei: ´Wie van u zonder zonde is, werpe de eerste steen op haar.´ (Joh. 16:9)
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
prachtige verhalen Paul.
pas je op? wordt al angstig als ik het lees…
sterkte en wijsheid gewenst.
Nico
(jongetje van 10 in bad wijst op zijn (nog kleine) zakje en zegt: mama zijn dat mijn hersens? nee jongen, nog niet..)
Yeah Paul: love is the best to get and give and keeps you alive (I hope) !
And, after that, motorcycling on old Guzzis of course…………….
Or was it the other way around ?
Fred
Hola Paul! Salsa mortale, lekker hoor. Je gaat Maria wel redden! Dit verhaal kan niet eindigen zonder redding! Ik zit momenteel in Salsa, eh ik bedoel Salta over 3 dagen in Bolivia! Ik zal is gaan broeien op die Don F. CIAO
Jezus Paulus, dit moet wel gaan aflopen. Wat qua afloop dan goed en fout is wordt me nog niet duidelijk maar dat gaat vanzelf komen. Wel een nieuwe mijlpaal op internet: iemand onvermijdelijk op zijn ondergang af zien gaan. Even John de Mol bellen voor een webcam, heb je zo een èchte sponsor!Beter dan Sterren op het IJs of die flauwe Youtube-filmpjes van een man met een strop om zijn nek… This is real man!
Gaap, lekker spannend een verliefde man. Dacht dat we een geil verhaal zouden krijgen, mooi niet dus. Vakantie liefde in je jeugd ontbeert? of te veel aandacht van mamsie gekregen? te lang in een te krappe box gelegen???? Neem haar vooral niet mee naar hier, loopt altijd fout af (genoeg collega’s het zien proberen). Beter idee om daar in de contreien ergens met haar te gaan bivakeren. En in NL ook genoeg schrijnende gevallen voor je over hoor.
En wat moet ik nu op de site van Jan lezen, knobbeltje op je hand (van het hubo’n?) en onder het mes???? weet je zeker dat je dat daar wilt doen hahaha
He gringo, ken ut gevoel, maare Surfboy heeft gelijk, net na het zingen de kerk uit, laat de bekering maar zitten en gazzzzzz.
Een gebroken hart heelt, acute loodvergiftiging iets minder !
Hallo meiden. Vandaag gezellig op de koffie geweest bij Maria in hotel B. Don F. kwam ook nog even langs. Fijn met hem gekletst. Heb ‘m zelfs nog vijf dollar geleend, de schat. Dindsdag onder het mes. Rare bobbel op mijn hand. Waarschijnlijk ooit een keertje steenslag geweest. Als ik niets doe, kan ik over drie maanden mijn linkerhand niet meer gebruiken en dat is lastig voor een tikgeit als ik. Dus we plakken er nog twee weekjes aanvast. Probleem is alleen dat als ik pech heb de operatie 2000 dollar kost. De hand is een delicaat instrument, dus waarschijnlijk word ik doorverwezen naar een topspecialist. Nou ja, dan gaan we toch te voet verder. Wie biedt?
Surfroy, te veel aandacht van mijn moeder gekregen zeg je? Mijn Grote Lief is al 23 jaar dood. Kanker. Ze heette ook Maria. Wereld is klein.
Is het dan toch dat mannen hun liefde zoeken in de evenknie van hun moeder? Mijn moeder heet ook Maria, de moeder van mijn kinderen heet maria met haar 2e naam…… Toeval bestaat niet zeggen ze toch? Ik weet niet uwer precieze leeftijd maar ik schat dat je dan toch het grootste deel van je jeugd (zeg maar van geboorte tot publiciteitsjaren) veel aandacht van je moeder gekregen zult hebben, sorry dat het wat bot overkomt, maar dus geen excuus om dat weg te strepen ook al is ze veel te jong gestorven.
Vorige week stond ik in NL met een vriendin aan het graf van haar 4-dagen oude zoontje, bij terugkomst hier in Kuttaar krijg ik een mailtje dat een goeie vriend van me overleden is (ook kanker), gisteren hoorde ik dat een jonge collega uit Den Haag in Frankrijk frontaal verongelukt is samen met zijn vriendin…
Soms denk je wel eens wat is het leven waard.
Geniet er van jongen, zolang je kunt, doe ik ook! Maaruh die operatie, moeten we weer gaan lappen?? geen verzekering?
Sterkte vandaag Paul met je hand! Ik hoop dat je exact weet wat ze gaan doen en waarom ze het doen? Jij weet exact wat ze gaan weghalen niet? En waarom die bobbel daar zit??? Ik zit hier samen met een duitse arts dus als je nog urgente vragen hebt. SHOOT!
Die Don F heeft een probleem kan ik je vertellen. Take care man! Ik vertrek over een paar uur naar Quiaca daarna ben ik vermoedelijk enige tijd van de radar. Houd je taai.
Hi Paul!
Getting close to Peru the next weeks?
I will be at ILO, southern Peru coast close to Chile arround 06.03. If you need something from old Europe…chocolate…lakritze…beer…spares…let me know on time. I could deliver it in Arequipa at a hotel. Maybe if you are there on time we could have a “chicha morada” somewhere inbetween.
Take care
Nancy, Jens, Tati and Karsten
het wordt steeds spannender. Wat verliefdheid allemaal niet kan doen. leuk grietje hoor!
xxx
Prettig verhaal. Maria ziet er ontzettend hartelijk uit.
Maar wel weer dollars lenen aan je aartsvijand. Laf?
Of schrander? Wanneer ga je nou eens een kind bij dr maken? Of houden homo s niet van kinderen?
Hey Paul man! Hoe gaat het nou met je hand? Is het allemaal goed gekomen??? Ik heb net de eerste kms in Bolivia afgelegd en de weg was echt te slecht. Door rivierbeddingen, stenen, zand, regen, bussen die je dood willen rijden. In het hotel vroegen ze hoeveel lekke banden ik had gehad?! Niet hoe gaat het maar hoeveel lekke banden…
De volgende 400 kms naar Potosi schijnen pas echt slecht te worden. Jij hebt wel vertrouwen dat ik een beetje doorscheur naar Quito of wil je gewoon nog wat langer blijven daar? Ik kijk er naar uit om een biertje te drinken in Quito met jou en Maria. Zal ik Don F dan maar achterop binden en hem in Colombia ergens dumpen? Ik ga maar is een bandenpomp ergens scoren want die had ik nog niet. CIAO!
Yo Pauli,
Over wegen gesproken.
Net maar weer eens op de fiets naar de studio op de Weteringschans gegaan! De XT na meer dan 6 maanden trouwe dienst maar eens in de tuin laten staan. Wat een ontberingen hier de wegen! Omgewaaide bomen op de Weespertrekvaart, kuilen in de weg door grondverzakkingen (grondwaterstanden wisselen hier voortdurend), boomwortels welke de klinkers en het asfalt omhoog duwen. Taxi’s, trams, bussen, brommertjes, fietsers, voetgangers etc. etc. blokkeren een veilige doorgang. Maar we hebben het gehaald! Weer veilig achter de computer. Wat heb jij het dan goed daar met die wegen waar mensen naar je zwaaien en ook nog helpen als je niet meer weet of je rechts, links, rechtdoor of weer terug moet! Al fietsend weer de beentjes trainen en het evenwichtsgevoel checken, want volgende week naar de witte bergen, al vrees ik dat ook daar de wegen en markeringen zwaar te wensen overlaten. Maar we hebben ervaring opgebouwd in de afgelopen jaren, dus zullen we de afdalingen hopelijk wel weer veilig volbrengen. Genieten van uitzichten en lichtschitteringen in de ijskristallen dat lijkt me wat!
Wat de liefde betreft, gaat alles hier naar wens. Geen strijd, afgunst, jalouzie maar een heerlijk veilig samenzijn in ons huisje met een rondrennend meisje Maartje. Ik zal je wel weer missen, om samen een biertje te pakken ergens op de piste of in het Amsterdamse, maar ik blijf je volgen en hef het glas wel in de hoogte op een mooie voortzetting van je avonturen!
Maurice
Hey Paul,
Ik denk dat we elkaar zo’n twintig jaar geleden voor het laatst hebben gesproken. Dat was in de wandelgangen van de SvdJ in Utrecht. Ik kan me de exacte context van die gesprekken niet meer herinneren, behalve dat het vaak over Mexico ging en ze aangenaam waren. Ik werd door Roel attent gemaakt op je site en je grote avontuur. In een woord: geweldig! Ik heb ‘m direct bij mijn favorieten geplaatst en ga je avonturen vanaf nu volgen. Mijn avontuur beperkt zich nog tot Nederland en is op een andere manier zeker zo spannend. Geef me tzt je e-mail zodat we wat bij kunnen praten. Succes en groet,
Robert
Lekker Paul,
Mooi inhoudelijk verhaal en echt iets voor jou,lijkt me.
Het word al een aardig boekwerk.
Met weemoed bracht je mijn gedachte weer terug bij je moeder.
Jammer dat somige lezers ook gelijk een oordeel hebben in plaats van te lezen hoe jij de dingen beleeft.
Leuk dat ik ook weer mensen van vroeger tegen kom.Reint vd Brink bijvoorbeeld.Een toppertje op de gitaar,(de groeten van Leen Guldemond,heeft veel van je geleerd,zegt hij)
Of Jannet,JA ik doe mijn best,vrijdag naar de bob.
Ben wel heel nieuwsgierig naar het vervolg Paul.Hou ons op de hoogte AUB.
Sterkte met je hand(en hart).
Ciao…..
Paul, met 1 hand kan je ook typen hoor, althans dat is mijn methode (uuhhhh ik beperk me zelfs tot 1 vinger), bijkomend voordeel, ik ken me toestenbord onderhang errug goed…..
He Paul ,jongen wat werp je jezelf in de nesten met die verliefdheid !! Je kent mijn uitspraak vrouwen met bagage alleen maar problemen goede en slechte! Raad van mij ,stijg op die Guzzi en geef gas richting Vuurland !! Als je daar bent en het vlammetje of vlam is nog aan bij jou en bij M ,stuur je er wat geld en laat er over komen met kind naar Holland .Remember elk geheimpje komt uit SOONER OR LATER .Als Donaldo je omlegd hebben jullie beiden niets meer !! Trouwens een tijd van bezinning is ook goed ! Denk er over na ik zou het weten ! Heeft Aksel je al de Contender sticker gestuurd ? Groetjes Guus Bierman
Hoi Paul
Nooit eens bij stil gestaan dat jouw alterego Don F. het internet bezoekt een jouw leuke website leest?
Gazzen op naar de vrijheid met jouw enige liefde de guzzi.
Ja ja, ik weet ‘t jullie hebben allemaal gelijk. Marietje zegt steeds dat ik moet vertrekken, al is ze doodsbang dat ik niet meer terugkom om wat voor reden dan ook. Geldt ook voor mij. Valt toch allemaal niet mee hoor. Bedoel, een tot de tanden toe bewapende Farc-guerillero doet me niets, afscheid van Maria wel. Shit. Meen ook te weten dat ze gevaar loopt. Het leven is nou eenmaal wat anders hier. Maria’s leven is niet eens uitzonderlijk. Ecuador is een schijtland, waarin een hoop schijtmensen wonen, al is het uitzicht op al die vulkanen mooi. Voor de rest door plee ermee. Ben inmiddels wel de beste vriend van Don Diablo. Hij heeft geldzorgen. Maria heeft ‘m 1000 dollar geleend. Hij weet niet beter dat IK hem dat geld heb geleend. Was een ideetje van Maria. ´Dan gaat hij je wat aardiger vinden.’ En verdomd. We mochten zelfs stappen met zijn tweetjes. Ze kreeg permissie tot elf uur ‘s avonds. Ze straalde, ze lachte, genoot, stierf bijna van gelukzaligheid. Jammer dat sommige mensen die mijn site volgen zo’n slecht beeld van haar hebben. Nog niet eerder zo’n mooie, lieve vrouw tegengekomen die ‘t in het leven zo slecht heeft getroffen. Wil van de Nederlandse dames nooit maar dan ook nooit meer horen dat de NL-se heren niet deugen. In onze slechtse buien zijn wij hoffelijke prinsen vergeleken met dat godvergeten stinkende kuttuig hier. Met mijn hand is het niet goed. Moet worden doorverwezen naar een topspecialist. Als ik niets doe, kan ik ‘m over vier maanden niet meer gebruiken. Alles goed hier dus. Jullie nog wat te zeuren?
Niemand hier weet van mijn website. En de informatie is allemaal redelijk verborgen. Ik leg M. tot in detail uit wat ik aan het doen ben. Ze heeft ‘t ook allemaal gezien, al begrijpt ze niet zo heel veel van internet. Als me niet vergis is de kennis van de Nederlandse taal van de gemiddelde Ecuatoriaan te verwaarlozen. Wat betreft Don F. maak ik met niet al te veel zorgen. Hij is werkelijk te achterlijk om te schijten.
🙂
Hey Paul! Just guess who I met in the road to Potosi. You seem to know him from a brokenwindshield affaire in the border of Colombia. He is still appologising for it! I am talking about Fausto!!!!! He is saying HI to you!
Talk to you later man. He is inviting us to come over to his town in Equador.
CIAO
Zo, weer een lezer die publiek gaat. Ik heb geen idee wat ik aan je avonturen nog kan toevoegen, maar misschien ben je ondertussen blij met ieder nederlands bericht. Enkele jaren geleden fietste ik dagelijks langs je guzzi. Ik heb me lang afgevraagd wie er nu toestond dat er fietsen tegen aan geparkeerd werden. Of waren dat je eigen fietsen misschien? Het was jammer van die fietsen maar de guzzi was wel een lichtpunt onderweg tussen al die koekblikken en bakfietsen met vol kinderen.
Na die barre tocht zoals Maurice die hierboven heeft beschreven post ik maar een link naar een fietstochtje in de buurt van het Leidse plein. Dan weet je weer wat je mist. Helaas kwam ik niet tot aan de weteringschans. Duurt best lang dat uploaden. Dan de tijd maar vol typen. Vandaag dus hutspot met klapstuk, dat zal je daar ook niet elke dag eten. Sorry, ik heb echt weinig te melden. Ik hoop maar dat die film ooit eens gaat werken.
Nou zeg, geen URL’s in de tekst?
Kom Paul, ze is een schat. Geef dr nog een veeg, start de Guzzi en ga verder. Snel even over die sentimentjes heengroeien jongen. Het leven moet wel een beetje spontaan blijven hoor. Leuke bekkies genoeg!
hola paul:
tu siempre encuentras un buen lugar donde estar , eso me da gusto por que siempre tendras un epsacio que te quiera en este mundo .
jajaja y por lo que veo tambien muchas mujeres jajajaja
un abrazo y un beso
por siempre vero desde oaxaca mexico
Volgens mij heb je ook wat gedeeltes in het engels geschreven Paul, nu weet ik niet of je daar enige verwijzing(en) naar Maria en Don maakt, maar als ik een site van een vermeende homofiel tegen zou komen waarop mijn vrouw wel heel erg vaak met een verliefde blik in de ogen visueel weergegeven wordt……
Hoe dom Don ook is, hij hoeft maar een 1 IQ slimmere makker te hebben die het internet op kan.
Zoals al eerder geoppert door iemand, afstand nemen kan geen kwaad, als het echte liefde is, overwint dat alles!
Maar als ik het goed begrijp moet je nu sowieso langer blijven voor je knuisje????
En hoe moet ik dat overigens zien dat Maria (ze is toch getrouwd met Don) hem 1000 dollar leent? Verbaast me dat ze A)zo’n bedrag heeft B)het aan hem leent C)hij het al niet had geconfisqueerd…..
Nouja je moet maar doen wat je niet laten kunt, zeg niet dat we je niet gewaarschuwd hebben, zei hij met een schoon geweten.
Paul de stickers gaan vandaag weg .Maak een foto als Maria ze erop plaakt .Lullig voor die hand ,make sure you have the best Doctor !!! je hebt er tenslotte maar twee ,dus opgepast .
Als ik het goed begrijp wil iedereen zich er mee bemoeien hoe jij je zaakjes moet regelen Paul. Zal wel komen doordat we ons allemaal zorgen maken of het wel goed komt daar.
Volgens mij komt het goed, dat is de geschiedenis Paul.
Don Lullo heeft nu alle vertrouwen in je als jij er maar voor zorgt dat hij jullie NOOIT ergens op betrapt want dan gaan alle alarmbellen rinkelen!! En dan zal er in dat minimale brein van hem toch ook wel ergens een lampje gaan branden over eerdere verdachte omstandigheden. Aangezien Don Lullo niet zo’n enorm denkraam heeft en tamelijk makkelijk agressief wordt denk ik dat het dan een beetje moeilijk voor je gaat worden…
Afscheid nemen is niet zo moeilijk als het lijkt Paul. Je bent bezig met een reis. Een reis naar het onbekende. Je zult nog veel dingen op je weg tegen komen. En als de liefde voor M bij je blijft is de wereld klein genoeg om haar na je reis weer te bezoeken. Misschien is een samen zijn met haar helemaal niet zo onmogelijk als jij denkt….
Een beetje missen is toch niet zo erg! Op het moment dat je verder gaat reizen zie je weer nieuwe dingen en zijn er weer nieuwe mensen en avonturen, dat is toch ook leuk!
Trouwens, kan me herinneren dat je bij een van je ski-valpartijen je duim gebroken hebt en je door de lieftallige Franse zusterjes hebt laten bepoedelen nadat ze in het ziekenhuis eerst een metalen pin in je hand gepropt hadden. Hoewel de vrouwelijke aandacht beneden lonkte kon je het toch niet laten om tegen alle adviezen in gewoon te vertrekken uit het ziekenhuis omdat je koste wat koste weer bij ons wou zijn! En de vlgd dag gewoon weer skien he. Maar thuis die pin er weer uit, daar had meneer geen zin in! Begint dat ding er nu vanzelf uit te groeien of zo?? Die Equatoriaanse topspecialist zal nog raar opkijken…
Wat nou: Wij hebben een slecht beeld van M?? Waarom? Je laatste bericht vol foto’s van M bewijzen toch wel een beetje het tegendeel, niet? Any way, ik snap je wel.
Laat je ff helpen aan die hand, laat je goed verzorgen door M, dat zal iedereen accepteren als jij heel zielig met je hand zit, en als je weer helemaal de oude bent en je kunt weer motor rijden dan ga je met die € 1000,00 van Don Lullo verder naar het Zuiden! Het afscheid zal moeilijk zijn, maar die echte warme liefde in je hart slijt niet van een paar kilometer hoor…
(en als Don Lullo het geld nog niet voor je heeft ga je het na afloop van je reis gewoon ophalen, goeie reden om nog ff langs te gaan)
Grtz
Hoi Paul,
Prachtig!!!
Kan over de liefde voor M niet meer zeggen dan dat.
Maar dan die hand van je die verzorging nodig heeft….dat is geen kattepis…zeker niet in die landen, laat er goed naar kijken. Er zal toch ooit een moment komen, als ik ook weer eens terug ben in NL dat we wederom tegenover elkaar staan voor een potje darten de Koe….mis dat enorm..
Gegroet met zon, Freerk
Ja die Fausto. We kamen elkaar tegen bij de grens van Ecuador. Toffe kerel. Wilde niet met me oprijden omdat de Guzzi te langzaam ging. Vervolgens donderstaalde hij mijn motor om (scherm in zes stukken) verontschuldigde zich en ging er als een speer vandoor met die snelle Aprilia van hem. Wel nog even met zijn tweeen naar een hoerenkeet geweest in Tulcan. Man, man wat een doffe ellende. In NL, ongelogen, nog nooit publiek geweest. Was niet nodig. Genoeg vrouwen om me heen. Ik met een Colombiaanse een of ander ranzig hok in. Kind van drie stond buiten op de deur te timmeren. ´Mama´. Heb haar proberen uit te leggen dat betaalde seks niet echt mijn ding is, vooral niet onder dit soort omstandigheden, en stond binnen 1.23 minuut weer buiten. Dan maar niet. Gelukkig zit de bobbel niet op mijn rechterhand. Maria was vorige week in het nieuws op drie zenders, arme schat. In hotel B viel de politie ‘s ochtends binnen om wat hoertjes op te pakken. Een bewoner werd betrapt op het roken van marihuana en werd eveneens afgevoerd. Maria wist van niks en kwam later binnen. Ze zat nietsvermoedend haar krantje te lezen op de bank toen de politie wederom het hotel binnenviel. In haar kielzog een batterij reporters met draaiende camera’s. Arme Maria werd geboeid afgevoerd. Ze wist van niks en verdween voor vijf uur in de bak. Hotel werd voor drie dagen gesloten en een flinke boete volgt. Aanklacht tegen Maria: het toelaten van drugs (marihuana) in het hotel. Ze had beter moeten weten, vond de officier. ‘Maar moet ik iedereen fouilleren die hier binnenkomt’, riposteerde ze terecht. Ze was compleet van slag. Maria was dus in het nieuws omdat iemand marihuana ROOKTE. Hij had niet eens op zak. Ecuador is waarlijk een achterlijk hypocriet kutland. Politie is op zoek naar geld. Boete is gewoon een ‘legale’ form van afpersing. Bon wordt nooit uitgeschreven. Man, man wat heeft dat kind toch een pech. Het huwelijk tussen M. en Don Diablo is morsdood. Ik vroeg haar hoe hij dat doet, slaan. ´Nou gewoon alsof hij met een kerel aan het vechten is. Schoppen slaan met volle kracht.´ Al is het volgens haar de laatste tijd rustig. Uiteraard heeft M. overwogen om hem te verlaten. Maar of dat haar leven verbetert is de vraag. ´Hij zal me tot elke uithoek van het land achtervolgen, lastig vallen tot mijn laatste snik.´ Arm, arm kind. En ze is zo lief. De kerels hier zijn echt een ramp. Don Diablo is 13 jaar ouder dan mijn M-tje en dat maakt hem onzeker. Als je ‘m ziet, wat heeft die kerel een belabberd karma, zul je ‘m begrijpen. Vrouwen hier worden als huisvuil behandeld. Nogmaals Maria’s leven is niet uitzonderlijk. Ik zie zo veel voorbeelden. Mocht Don Diablo voortijdig overlijden zijn onze problemen opgelost, dit is overigens geen hint. Je weet maar nooit. Je krijgt wat je geeft, is ‘t niet? Ben niet eens zo verliefd op M. Meen gewoon mijn meisje ontmoet te hebben. De lijn die we hebben vind ik uitzonderlijk. Bovendien vind ik ‘t een heerlijk wijf. Vind dat ze een beter leven verdient, een leven in vrijheid. Waarom niet met mij? Verbaast me overigens dat jullie denken dat ik nog terug kom. Ik zet mijn zinnen op Argentinie, Buenos Aires. Die stad roept me al mijn hele leven. Ben tijdens mijn reis nogal wat Argentijnen tegengekomen. Bijzonder vrijdenkende en lieve mensen. Argentinie is Europa in Latijns-Amerika. Wonen slechts 40 miljoen mensen. Land is groot, mooi en ruig. Bovendien is het leven goedkoop, nadat de economie vijf jaar geleden volkomen uit elkaar is gespat. De koppeling van de peso aan de dollar was geen succes. Buenos Aires dus. Zal nog wel even terugkomen om mijn bezittingen te veilen. Van de opbrengst kan ik dan een weekje onbezorgd in Buenos Aires leven, met of zonder Maria en Kleine Karen. Je mag het gerust weten: we hebben ‘t er veel over. Kijk me nou eens: 42, bijna 43. Heb zin om mijn vermoeide hoofd op haar schoot te leggen. Ik kan haar met mijn moderne geest veel leren (niet dat ik haar wil veranderen, dat is niet nodig). En zij mij. ‘Wat dan’, vroeg ze me. ´Hoe je een handgranaat moet inactiveren?’ Moest daar erg om lachen, als heeft ze liever niet dat ik dit vertel. ´Krijgen de mensen een raar beeld van me.´ Tja, mijn meisje. Als ik haar vertel over de vrouwen in NL zegt ze: ´Que maricones´. Het leven hier is ruig, echt totaal niet te vergelijken met het kapitalistische paradijs dat NL heet. Morgen ga ik naar een andere specialist. Was even vergeten dat we in fucking Ecuador zijn. Een buitenlander betekent geld. 1000 dollar mijn reet. Het woord tumor viel ook. En dat kan het gewoon niet zijn (sorry Daan). Het zijn twee zachte knikkers, ter hoogte van mijn pols. In El Carmen de Bolivar werd ik er op een ochtend mee wakker. Dacht zelf dat het eitjes waren van een of ander insect. De arts dacht op de echo eiwitten te zien, en eiwitten betekenen larven. Hoop nog altijd dat op een ochtend de larfjes onder mijn huid vandaan kruipen. Levert weer een leuk filmpje op. Morgen dus naar een ander ziekenhuis. Maak me niet zo’n zorgen, al wil ik de bobbels wel verwijderd zien voordat de Guzzi en ik dit achterlijke hypocriete kutland achter ons laten. Na Roemenie – in ’94 met mijn V7 Sport samen met Rop Brandsma op zijn Guzzi 1000 doorkruist tijdens onze heroische tocht naar Turkije – is dit het vervelendste land ooit bezocht. Quito mag van mij compleet bedolven worden onder het as van de Gotopaxi die inderdaad volgens de berekeningen op springen staat. Vervelende stad, vervelende onbeschofte mensen. Wat een verschil toch met Colombia. Kom nogal wat Colombianen tegen en vraag ze wat ze hier in Godsnaam te zoeken hebben. ´Hier valt geld te verdienen. Mensen zijn zo ongelooflijk dom.´ Niet al de Ecuatorianen zijn op zoek naar mijn geld – word me de hele tijd toch een partij afgezet. Ben bij vrienden in het zuiden van de stad. Veertien jaar geleden kwam ik Tania Laurini tegen in Amsterdam. Ze was twee dagen in de stad en had het geluk schrijver dezes tegen het lijf te lopen. Een jaar geleden was ze op internet op zoek naar mijn whereabouts en zag dat ik richting Ecuador aan het koersen was. Heb twee weken bij haar doorgebracht in Macas. Ze is getrouwd met Julian, een Argentijnse documentaire maker, en heeft werkelijk een wolk van een baby, Nantu. Ze was twee weken voor mijn komst van hem bevallen en ´natuurlijk ben je welkom.´ Zie je dat in NL al gebeuren, dacht ‘t niet. Ben nu bij haar zus, Irina. Wat een fantastisch mens is Irina, een modern denkende Ecuatoriaanse. Zo’n ongelooflijk lief mens. Ben onder zeer goed volk, vandaar dat ik me geen zorgen maak. Ben er al zo’n drie weken en betalen, ho maar. We zijn inmiddels familie. Zal eens wat foto’s oploaden. Moeder van Iriana, Maruja, is de hele dag over de vloer en zorgt goed voor me. Heb er weer een moeke bij. Men zorgt uitzonderlijk goed voor me, no pasa nada pues. Jullie hebben geen idee hoeveel zin ik heb om met de Guzzi te vlammen. Gaat redelijk snel plaats vinden. Peru heb ik niet zo heel veel zin in. Wil naar Bolivia. Wil in mijn blote reet achtjes draaien op de zoutvlaktes en de plek bezoeken waar Che zijn laatste adem heeft uitgeblazen. Che is in heel Zuid-Amerika zalig verklaard, en terecht. Al kan hij nog heel wat leren van mij, wat motorrijden betreft. Nog niet hard op mijn bek gegaan, ik. Daarna naar Paraguay en dan weer terug naar Chili om af te zakken naar Tierra del Fuego. Als het lijntje tussen M-tje en mij dan nog intact is, snel naar boven, kijken of Buenos Aires me inderaad bevalt, terug naar NL om mijn bezittingen te veilen en weer terug naar Buenos Aires, samen met M-tje en Kleine Karen. Ik weet inmiddels dat in het leven alles, maar dan ook alles mogelijk is. Ben nergens bang meer voor, zelfs niet voor die kleuren-tv. Zeg Guus Bierman trouwe sponsor van me (jullie kijken toch wel geregeld op zijn site, he?) heb je geen vertegenwoordiger nodig daarzo? Ik bedoel weet alles van zeilen, dat ze veel wind vangen enzo. Nou meiden, houd er even mee op. Maria is aan het koken voor me in hotel B dat weer open is.
PS Dirk, die fietsen waren van mij. Mijn Guzzi heeft vier jaar op straat gestaan en diende eveneens als fietsenrek. PS Maurice, je past toch wel op met die XT van je? Maak me zorgen om je. Geef meisje Maarten een dikke kus van me. Jij krijgt ‘t slecht kerel als dit meisje de pubertijd ingaat. Deur wordt platgelopen door puisterige kereltjes met opgevoerde brommertjes. Sterkte alvast!
PS Freerk!!!! Mijn hart schroeit open kerel. Fuck, heb me toch een zin om een pijltje met je te gooien. Wow, wat een potten. Zullen we elkaar beloven dat we ooit nog eens een hele avond in de Koe elkaar gek maken. Zal ik een dartcafe openen in Buenos. Kom je dan langs amigo?
PS Surfroy, ik kan op internet zien dat jij je stierlijk verveelt. Het gaat toch wel goed met je?
Trouwens mooie docu gezien: An inconvinient truth. Nederland bestaat over een paar jaar niet eens meer, wat een grap. Al enig idee waar de exodus van de kaaskoppen gaat eindigen? In Argentinie is genoeg plek. In de grondwet staat dat elke buitenlander welkom is, mooi!
Wij Nederlanders zouden niet tegen een beetje smeltijs kunnen???
Heee Paultjûhhhh!
Godver, ik lees je en visualiseer incl. geur en kleur. Ik kreeg vanavond zin om “guzzigalore“weer eens te openen. Laatste keer was maanden geleden. Tikkie anders, jouw leventje, vergelijkend met dat van de gemiddelde nl-der. Na het lezen van alle tips & trucs die vrienden en kennissen jou geven volstaa ik met de repliek “als je er niet bij bent geweest, dan kun je er niet over meepraten”, maar e.e.a. = goed bedoeld.In Amsterdam: Mijn fietsenwinkel gaat goed, fiets iedere dag langs jouw woning op de wetering, heb inmiddels al 6 keer die blauwe mountainbike van je opgeraapt en tegen zo’n fietsrek geplaatst. Ik neem m denk ik mee naar de zaak. Dan weet ik tenminste zeker dat ie niet door de gemeente wordt werwijderd. Ik heb verder weinig te melden, met mij gaat t goed, schrijf snel weer iets, dan boeiender……… groet, Geert, fietsenmaker.
Fuck man, zit Paul ineens over mij in…ik voel me vereerd. En ja ik verveel me stierlijk, beetje voor een baas wat schemaatjes en kosten scenariootje in elkaar draaien, how boring can it be?
Ik hou me op de been met de Dakar rally volgen (wil de Adam-Dakar eens doen op een ouwe fiets), vrijdag met de 998 op Losail trackday, Zondag komt mijn Japanse vriendinnetje Chisa voor een week, heb ik sinds Dec 2005 niet meer gezien, dag daarna komt mijn Haagse vriendinnetje (heb ik met kerst nog zien…..en gevoeld) en moeders de vrouw is er op het moment ook niet vies van, dus ja ik verveel me stierlijk van 9:00 tot 16:00 maar daarna kom ik tot leven. Dus kan ik ook mooi uitrusten in de baas zijn tijd – en de diverse sites bekijken zoals die van jou, Jan, DCN (Ducati Club Nederland), QMG etc etc….
Maar wat lees ik nu voor een tegenstrijdigheid? je bent niet eens zo verliefd op M?????
Hey Paulus,
Man wat een verhalen, maar eh, ik begin me toch wel zorgen om je te maken. OK je gaat ervoor, misschien wel handig als je een tijdje door blijft gaan, en dan bedoel ik te ademen.
Stap op je plof rij naar Argentinië, laat Maria en haar kindje overkomen en leef , als je tenminste weet dat zij jou liefde is. Je beschermd haar door te vertrekken.
Jij bent een kat met vele levens, al heb je er al een paar opgesoepeerd, maar of Maria er meer dan één heeft……….. (hoeveel bedrijfsongevalletjes schreef je ? : en hier is ooknog sprake van overspel!)
Paulus prachtige verhalen, prachtig leven, toch een beetje Che!
Hombre! Als jij een dartachtig cafe opent in buenos aires ga ik ernaast wonen. Tot die tijd beloof ik je dat die avond in de Koe er nog een keer gaat komen.
Gegroet en ik kijk ernaar uit, Freerk
aandoenlijk
Nou Paulus tussen al die stoere verhalen een klein, maar aandoenlijk verhaaltje waarin jij je ware reisdoel blootlegt: ergens in de schone mooie luchten van het zuidelijk halfgrond je hoofd neerleggen in de schoot van je geliefde. En misschien wel een familie stichten! En als bron van inkomsten, een dartcafe. Ik lees ook wat reismoeheid. Kom op jong je verhalen lezen als koek en je avonturen maken me zo nu en dan jaloers. Ik kan uit je verhalen de risico’s moeilijk inschatten, maar weet dat mensen (toeristen) aldaar weleens definitief vd radar verwijnen. En dat waren dan maar nietvermoedende wandelaars.
Autorijbewijs
Was een tijdje geleden op een bijeenkomst van de SvdJ, je weet wel zo een waar wij jaren geleden ook geweest zijn samen. Was nu met Marten in het kader van ons eens-in-de-maand- bieravondje. (her)kende niet veel gezichten, maar eentje wel: Laurens R. Na een tijdje babbelen kwam ie met een fraaie anekdote over jou. Tijdens de beginjaren van zijn Baltisch avontuur ging hij op weg, samen met jou naar een van de Baltische staten. Na uren rijden met de bus was hij zo vermoeid dat jou vroeg het stuur over te nemen. “Ik, maar ik heb helemaal geen autorijbewijs”. Hier staat het een beetje droog opgeschreven, Laurens vertelde het beter.
Veilen
Ik bied op dat ik dacht onklaar gemaakte pistool.
Zeilen
Paulus mocht je daar aan het einde vh land bij die zuidelijkste stad Ushuaia nog immer verlangen naar NL en compleet platzak zijn hier een tip. Monster aan op de bark Europa voor een reisje via Antarctica, South Georgia, kaapstad en en de Caraibe (duur: 3 maanden) naar je ‘beloofde’ land. Reis is gratis, maar er moet wel gewerkt worden en schip is groot genoeg voor je schatje(s). Vertektijd is volgens mij ergens maart/april. Info http://www.barkeuropa.com/.. Ervaring heb je al.
Al schrijf ik niet vaak Paul de laatste maanden ben ik weer een frequente bezoeker.
Scheepje staat te koop en tegen de juist prijs is ze verkocht en anders zeil ik haar terug naar NL. Nog steeds in voor ‘n een oversteek?
Groeten van Li en Mika (dat doe ik dan maar voor hem)
Allee hou je taai Paul en vlamze
Roel
Paul, fix je hand en ga weer rijden! Dat is je echte grote liefde! Stickers zijn onderweg!
Veel succes en wees voorzichtig!
Veilen? Doet de Belastingdienst dat niet voor je dan?
Hm, spinneneitjes in je hand, zou kunnen, vraag eens aan Guzman, kan me zo iets vaag herinneren van vroeger…
Het is dus niet dat stukje ijzer!
Hoop dat alles kits is met je!!
Grtz
Gozer,
Ik lees weer mooie dingen.
Wat denk jij Paul:is 42 jaar volwassen genoeg om zelf te bepalen waar je bestaat?? Ja inderdaad—-)BEstaat.
“Bestaan“is een toestand van je eigen ik waarin je van alles meemaakt waar jezelf voor kiest dus ook de risico’s
Paul,ga zo door.Hou van je en stay tuned.Geef Maria maar een kus van die kale gek uit nederland.
Wens haar sterkte.
See you……..
He Paul als je gesettled bent in Buenos airos kunnen we altijd praten wat we doen kunnen in dit land .we hebben genoeg producten in de US en in Holland die een kans hebben in Argentinie !! You never know ! Eerst Vuurland en dan terug naar Holland cq Buenos airos .Never try never gain !!!
Groetjes Guus Bierman
Hey Paul,
Heb eindelijk even de tijd gevonden een beetje bij te lezen. Man, het wordt per regel spannender.
Zonder me te willen voegen bij alle goedbedoelde adviesgevers, begin ik me wel een beetje zorgen te maken. Aan de andere kant loopt het met jou op de een of andere manier toch altijd weer goed af. Dat is dan weer de geruststellende factor, al weegt die momenteel eventjes niet zo heel zwaar meer in mijn beleving.
Denk niet dat je nog weer naar Nederland terugkeert voorlopig. Uiteindelijk doe je de stoute schoenen aan als je mentaal zover bent en rijdt in één ruk door naar Buenos Aires, waarna M. over komt.
Ben benieuwd of je dan ineens als gezinnetje in een huisje kunt zitten. Hoop het voor je, maar ik gok je wel weer in Nederland te mogen verwelkomen. Ik hoop dat ik wat dat betreft ongelijk heb.
Het beste man en, ach vooruit, dan toch nog een advies; relativeren werkt verhelderend.
Tja Paul, we gaan weer naar de Alpen spelen in de sneeuw met verre uitzichten en jachtige vlokkenbuien en aandachtig sporenonderzoek om pogingen te wagen heelhuids terug te komen in een waanzinnige blokhut om daarna te darten en te blufpokeren met geld om wakker te blijven en te kijken wie er niet tegen zijn verlies kan.
groetjes daaro!
zo geopereerd aan mijn hand. tik met een vinger. chirurgijn anderhalf uur bezig geweest. wild vlees en gele drab verwijderd. lag op zenuwen en aderen. maria hield al die tijd mijn handje vast, de schat. moet ‘t een paar weken zeer rustig aan doen. heb dus geen haast. trouwens is ‘t jullie inmiddels niet opgevallen dat hoe harder juliie schreeuwen dat ik mijn biezen moet pakken, ik het rustiger aandoe. heeft dus geen zin. komende week doe ik niets aan mijn site. maar klets gerustig hier over dezin van het leven, of wat te doen met de overweaarde van jullie huis huis. lang leve maria!
Brother Paul,
I hope you had a great new years. Please tell me you have taken a really nice picture of that comet with the Guzzi in the foreground!! Please send copy.
Less than three months till the “frozen few” run to Chatanika Lodge. Good thing to. I have been doing 50 foot burnouts on my Harley in the shop!! Finally going back to work after seven months of fighting the government for reinstatement of my driver’s license. Its been a long winter. No worries, me and the big red box will be trucking late next week, on the road again! Better hurry back! I may need help putting a new back tire on my bike for doing all those alcohol induced burnouts. Bleach the tire smokes nice, but it sure eats tires fast!! Keep on Truckin’ brother. Shoot me an email when you have the time.
Brian
www.putfile.com/daltongangdriver
Daar we het een week zonder de belevenissen van onze held dreigen te moeten doen onder het mom van medische instructies?!?!?!?!?!? yeah fucking right denk dat ie gewoon met een schrijversblok zit, anyhow, wil ik een polletje opzetten.
Ik bedacht mij nl. dat ik in een grijs verleden als puisterig pubertje helemaal geil werd van de boeken Ik, Jan Cremer. Als u van halverwege de jaren zestig of ouder bent weet U denk ik wel wie ik bedoel. Jaja rustig maar ik kom al tot mijn punt, ik bedacht mij dat onze (afwezige) hoofdpersoon in dit gekronkel een nieuwe verbeterde versie is van de hiervoor gememoreerde heer.
Gaarne uw voor en of tegenwerpingen!
Ja met handje gaat het goed. Uiteindelijk maar 50 dollar betaald. Het ´ziekenhuis´ had niet zo veel last van overhead en dat is een understatement. Ben het overigens helemaal eens met Surfroy, te gekke stelling ook. Probleem met die zogenaamde helden op de motorfiets is dat het allemaal zeer belabberde motorrijders waren. Ik heb zo’n beetje alles bereden (even los van de vrouwen): 180 pk R-1-en, zo’n beetje alle Ducs (behalve de 999R, shit), off the roads, grasbaanracers en weet ik wat voor opgewonden klaphengstjes allemaal. Ik twijfel over een boekie. Vind mezelf niet zo’n schrijver. Maak wel 43 keer meer mee dan al die Che’s en Jannen bij elkaar, en dat is ongelogen. Het gaat erg slecht met mijn vader. Denk aan ‘m, aub.
Vergeet die 999R, nooit een echt fraaie Duc gevonden die serie. Heb je de 1098 al gezien? Nou dat kan mijn italiaans getinte motorhart weer harder laten slaan! Wauw man wat een geile fiets. Voor de statistici (huh is dat ABN?) onder ons, 160PK bij 173kg (te veel van het goede voor mij overigens)
En weer terug naar de enkelzijdige achterbrug, 2 uitlaten onder het wel gevormde kontje. Prijzen liegen er ook niet om, dus ik blijf lekker bij mijn 998 (136PK bij 185kg). Maar afgelopen donderdag was er een (besloten) trackday waar ik helaas niet op in kon schrijven maar daar reed als eerste ter wereld een circuit klare 1098S. Klik op mijn naam voor een kort filmpje en gooi de speakers open voor een orgastisch geroffel! al moeten er nog open dempers op komen (waren er nog niet volgens de spaanse? monteurs)
En
$%*!#%@$* vrijdag op de open trackday, regen, ja hier in de woestijn, trackday afgelast!!!!!!! Nouja volgende week de herkansing.Laat dat handje goed genezen wil je nog eens een keer over een circuit jagen….
Sterkte met je vader!
Nou Sur dat wordt dus een een/tweetje tussen ons. Die overige lamzakken laten alleen iets van zich horen als ik wat zinnigs heb te melden. Nu ik even niet kan of nauwelijks kan en mijn familie thuis in ernstige crisis zit, ik bedoel in zwaar weer, zoals die over NL jagende storm van een paar dagen geleden, hoor ik niks. Het gaat niet alleen slecht met mijn pa, ook met mijn lieve zusje die alle ellende met zich meetorst, broer, neefje Bas, schoonzus. Ieder heeft zijn eigen malheur die er niet om liegt, ongelogen. En ik zit hier maar een beetje te… Wat doe ik hier eigenlijk? Lange leve mijn meisje. Geloof dat je mijn enige vriend bent Sur. Nou ja, heb ik er tenminste EEN. Ik denk dat ik zo’n dertig motoren heb gehad in mijn leven, meeste Italiaans. Van Ducs krijg ik een harde, van Guzzi’s moet ik glimlachen. Ook nog drie SF-en gehad, waardeloos kutspul, maar als ze ‘t doen… Nog eens met Joost en Raymond voor MOTOR Magazine (leest dat blad!) Duc 998S, MV Agusta en Aprilia Factory was ‘t geloof ik in Italia ‘getest’. Ray en ik als een debiel door de Alpen gevlamd. Man wat kan die gozer sturen al zie je ‘t er niet vanaf. Ik schuif nogal uitsloverig veel op de motor, knietje naarbuiten schrapend over ‘t asfalt. Ach, je kent ‘t wel. Probeer er ten alle tijden goed uit te zien, zoals je begrijpt. Ik terug vanuit Italie op de 998S. Waar ik kon reed ik op de stuit. Geloof tien keer getankt. Ja Sur, dat waren nog eens tijden. Mis mijn gele 748SP. Ben toch meer van de 748SP of 749R, gillen wat harder. Heb me in 25 jaar tijd drie keer bijna dood gereden. Altijd dat glimlachende engeltje dat over mijn schouder meekeek. Mis circuitrijden enorm. Nog eens met Joost de R1 op het circuit van Barcelona ‘getest’. Ik schrijf dat tussen aanhalingstekens omdat ik motoren niet kan interpreteren. Begrijp echt geen hol van de techniek. Kan wel hard sturen, al zeg ik het zelf. Met die R1 kwam ik in de grintbak terecht, niet op mijn bek gegaan. Later die dag ook nog een highsider te verwerken gekregen. Zag ineens mijn benen voor me. Uitkijken dus met die snelle fietsen. Heb zin om eens met je op te rijden parcero. Rondjes draaien op Assen. Ach wat mis ik dat toch. Mis mijn familie ook. En jou, al ken ik je niet. En Maria. Het is alweer een tijdje geleden, zoals je begrijpt. Hablamos parcero.
U begrijpt: heb de blues. Nl is zo slecht nog niet, al haalt ‘t land het niet bij een nacht tussen de slanke benen van M.
Ik ben een NRC-lezer. Het NRC is de beste krant van NL en een van de betere in Europa en ik duld geen tegenspraak. Ben grote fan van Frits Abrahams. Was een briljant rechtbankverslaggever, goede interviewer en al weer een jaar of vijf geloof ik een zeer gevatte en alerte columnist op de Achterpagina. Ik lees Frits elke dag digitaal. Meer hoef ik niet over NL te weten. Zijn bedrage van vandaag (dinsdag) gaat over racisme en hij verhaalt over een Big Brother-programma op een Britse zender. Een kandidaat of deelnemer, hoe heet zo iemand, maakte de ander uit voor ‘Shilpa Poppadom’. Ik citeer Frits:
´Poppadom? Dat is een Zuid-Aziatisch voorgerecht, een dunne, gebakken of geroosterde wafel. Is het racistisch om iemand naar een voorgerecht te vernoemen? Zó kan het in ieder geval wel worden opgevat. Als ik mijn Chinese buurman ‘pindachinees’ noem, mag ik verwachten dat hij boos wordt en met ‘kaaskop’ terugscheldt, ook al kan ik hem in de Van Dale laten zien dat pindachinees een ‘goedmoedig schimpwoord’ is (kaaskop is daar een gewoon scheldwoord).´ Einde citaat Frits. Er onstond nogal wat opwinding over dat scheldwoord (?) en de discriminerende deelnemer of kandidaat, hoe heet zo iemand, werd dan ook weggestemd. Much ado about absolutely nothing. Moet slechts glimlachen om die Europese correctheid. Hier in Latijns Amerika zeggen ze ongestraft waar het op staat al moest ik in het begin aan wennen aan de directheid. Ben je dik dan noemen ze je op straat gordo, dikke. ´He dikke, kom eens hier.´ Ben je zwart, noemen ze je negro of negra, naar gelang het geslacht. ‘He zwarte, kun je niet uitkijken?´ Ben je dun (thans in mijn geval, en ik was zo ongelooflijk gespierd altijd) heet je flaco of flaca. Ben je blank – in mijn geval – heet je mono, blanke. Niemand die hier bezwaar tegen maakt. Maria noemt me dus flaquito (dunnetje) wat ik beter vind klinken dan dunne. Wordt oppassen geblazen voor me als ik weer eens in Nl ben en iedereen ‘uitkaffer’ voor dunne, dikke, zwarte, blanke en weet ik wat. Voor ik ‘t weet moet ik me verantwoorden voor een in racisme gespecialiseerde rechter die me zwaar beboet en mijn allerlaatste peso uit mijn portemonnee schrapt, mocht de belasting dat al niet hebben gedaan. Racisme, zoals Frits dat in dat voorbeeldje schetste, zit vooral tussen de oren van mensen met lange tenen, is me inmiddels duidelijk.
Is het nu echt zo druk in dat kikkerlandje dat ze niet eens de tijd/moeite nemen om wat te schrijven? Bestaat het leven daar dan enkel uit werken werken werken om de hypotheek net voor je dood afgelost te krijgen?
Wat dat aan gaat zitten we in het zelfde schuitje vriend Paul (ja ik mag je nu vriend noemen n’est ce pas (spreek dus geen woord spaans)) Als je NL/Europa van buiten Europa bekijkt kun je er een iets objectievere mening over na houden. Om het in 1 woord samen te vatten – aandoenelijk. ik kan er niets beters van maken.
Heb nog eens een jaar in Suriname gewoond (is ook zuid amerika……toch?) en daar werd ik boertje genoemd. Komt door de boeroe’s (NL boeren die eind 19e eeuw ge-emigreerd zijn) betekent dus zoveel als blanke. Keek er in het begin wel van op als ze me op straat boertje noemde/na riepen. Kom wel van un deurp maar niet van het plaade laand.
Maar ik ben sinds die tijd iets anders tegen rascisties discrimineren aan gaan kijken, niet dat ik een racist geworden ben maar ik werd daar in Suri gewoon volop gediscrimineerd, tot het komische aan toe.
Tsja over italiaanse fietsen (ook mijn manueel aangedreven race/offroad fietsen zijn italiaans) zijn we het goed eens. Wil nog wel eens een keer naar het WDW, en dan lekker door de Alpen scheuren met de 998. En inderdaad is dat het grote verschil tussen de 748 en 998, toeren draaien, ben nogal lui dus hoef minder te schakelen op circuit. Op losail gebruik in alleen zijn 3-6. Wat ik je aan kan bevelen is om een keertje de Ducati trackday op Franchorchamps te doen. Wat een circuit, zeg maar Assen maal Zandvoort en dan in het kwadraat. Zorg je dat M met dochters in een hoteltje in Spa zich kunnen vermaken en jij heerlijk tussen het desmodromische kleppen geroffel door de Ardennen boenderen…..
Verblijf de laatste dagen nogal eens tussen de slanke benen van mijn japanse vriendinnetje. Is hier voor een week, vertekt morgen weer, gelukkig maar voor een maand, dan komt ze hier wonen. Ook is er een NL vriendinnetje van me waar ik vanavond wel tussen de benen zal duiken (al zijn die iets minder slank dan die van mijn japanse, NE Chisa?) en gisterenavond die van mijn reguliere beddeelsters betast….drukke dagen man.
Het gevoel van onmacht die denk ik hebt mbt tot de thuis situatie komt me bekend voor. mijn moeder had paar maanden geleden ernstige hart problemen, zware last voor mijn zus, gelukkig lijkt het nu voor iederen beter te gaan.
Schrok me bvanncohtend lam, je site reageede niet, was bang dat ‘ze’ je gevonden hadden. Maar volgens Vasilis (what’s in a name?) die ik in de weersomstuit gekontakt hebt, lag het aan je host (volgens mij is dat op dit moment M?)……
Zouden ze in NL misschien ingesneeuwd zitten? Hoorde dat ze in Den Haag ‘dikke’ sneeuwvlokken hadden. Ook weer zo typisch aandoenelijk NL’s, als het herfst is rijden de treinen niet want dan liggen er blaadjes op de rails whaaaaahahahahahaaaaaa ligt er wat sneeuw staat het hele land vast, iedereen rijdt daar tegenwoordig toch op winterbanden?????? (ook zo’n leuke rage)
Gisteren 4 nieuwe dikke sloffen onder de V8 laten leggen. Profiel was nog goed maar door de hitte gaan ze niet langer mee dan 2 jaar…..
dat jullie dat weten…….
Over Nl Sur ben ik het helemaal met je eens: aandoenlijk. Meer woorden heeft ‘t land niet nodig om beschreven te worden. Gisteren is de moeder van mijn schoonzus overleden. Ben bedroefd voor Miriam, mijn schoonzus dus en voor mijn neefje Bas en mijn broer uiteraard. Gisteren is mijn vader in het ziekenhuis opgenomen, kleine attack. Wist dat die ‘hartkramp’, zoals mijn zus dat beschreef (heb ik dit jaar toch ook behoorlijk last van gehad, zo he, maar hoefde gelukkig niet opgenomen worden. Was iets met ontbrekende Canadese liefde volgens de huisarts) aanstaande was. Pa moet gedialyseerd worden: nieren zijn overleden. Volgens mijn zus halen mensen van zijn leeftijd de dialyse niet. Gisteren dus opgenomen. Pa is mijn stiefvader. Mijn biologische pik heeft na mijn geboorte geen seconde na me omgekeken. Heeft me letterlijk in mijn eigen stront laten liggen. Vliegenier, had ‘t te druk met zijn neukertjes en liet mijn moeder, mij en mijn broer verrekken. Pa, mijn stiefpa dus, heeft altijd voor me gezorgd. Trouwde mijn moeder en kreeg er gratis twee kutventjes bij. Mede door hem ben ik geworden wat ik nu ben: EEN FANTASTISCHE KEREL. Zou ‘m zo graag willen zien. Moet dit evenwel accepteren. Valt niet mee. Tis dat je ‘t weet Sur, de rest zal ‘t inderdaad te druk hebben. Lange leve de motorvrienden. Ik ga toch voor Assen, fraaier circuit ken ik niet. PS, ben blij voor je dat je vier nieuwe banden onder de V8 hebt, heus. Ciao man.
Kleine correctie op mijn vader. Hoor nu net van mijn zus dat hij dus een hartinfarct heeft gekregen. Pff…
Dat is allemaal slecht nieuws man, denk alleen dat het kenmerkend gaat worden voor ons de komende jaren dat er alleen maar mensen weg gaan vallen. ouders, ooms en tantes raken in de 70-80 jaar en gaan kwakkelen, mijn eigen Pa is 6 jaar geleden op 75jarige leeftijd overleden, hartaanval, leek er even op dat ie het zou gaan redden…..in een rolstoel als een kasplantje. Gelukkig dat zijn lichaam het zelf opgaf. Hij had mij nl. verteld dat als ie in een rolstoel terecht zou komen ik hem aan het eind van de pier de waterweg in moest duwen. Dat zag ik niet echt zitten, dat vooruitzicht. Mijn vader was een goeie man, echt, en motorrijder/avonturier in hart en ziel. Daar zal ik het vandaan hebben.
Assen is en blijft een fraaie circuit, internationaal gezien een topper alleen het heeft geen eau rouge zoals op Franchorchamps daar kan geen 8baan tegen op! Heb nog niet op het vernieuwde Assen gereden, Veenslang schijn je nu op diverse manieren te kunnen nemen, enkel is er geen 1 goeie tussen……LOL
Zeg wat ik me afvroeg, hoe ziet een dag er nu voor je uit, volgens mij zit je niet bij M in het hostel? beschrijf eens een dag, hoe doe je de was, wat eet je, hoe laat sta je op etc etc etc….
Hee Pannelat, wat zit je nou te zeuren dat je geen vriendjes meer hebt.
Luc en consorten (inclusief Guzman)zitten in de bergen. Helaas kon zelf niet mee. Daarnaast was je website van de aardbodem verdwenen.
Kut van je Pa, Paul
Hoop dat het goed afloopt.
Groetjes Jan
Sterkte man! Lijkt me dat je niet rustig zit als je niet direct in de buurt bent als zoiets gebeurt met je pa!
Twinkel, twinkel in papa’s ogen toen ik vertelde dat je over hem schreef op je forum. Hij kijkt weer tv vandaag en leest de krant, het wereldnieuws blijft belangrijk. Liefs Daan
Europese correctheid schreef je toch, Paul? De verhuizing van jouw spullen gaat mij nog een lieve duit kosten. Ik weet weer waar ik voor werk de komende 3 maanden, ja, ik mag gespreid betalen. Het is gebeurd terwijl ik in mn auto door jouw Amsterdam met jouw shit achterin reed. Je zuster zat naast me, probeerde beetje indruk te maken, gaspedaal beetje ingetrapt, je kent het wel, toch? Nou dat heb ik geweten. Ben geflitst bij 86 km (per uur!!). Met een meetcorrectie van 4 km betekent dat dat ik 2 (twee) km te hard heb gereden en nu maar liefst 14 (veertien) euro mag betalen. Dit verzin je toch niet? Ontbreekt er nog aan dat ik straks boven mag komen bij onze dirc om mijn rijgedrag met dienstauto te verantwoorden.
Je zus klonk trouwens verre van negatief gisteren. En met die stralende hollandse verpleegsters aan zijn zijde komt het vast allemaal wel goed met hem joh. Prijs mij gelukkig met mijn pa, 73 en nog kerngezond. Vorig jaar van NY naar LA in een oldtimer bij 44 graden C, geen krimp. Morgenavond speel ik met hem een finale van een tennistoernooi. Gisteren stonden we in de halve met 6-2, 5-1 voor en als ie dan nog een bal verkeerd slaat gaat ie toch tekeer, ongehoord. Schaam mij diep voor dat fanatisme, maar toch, petje af.
He Surfroy, wist je trouwens dat hier in Nederland, met die winterbandenrage, al mensen zijn gesignaleerd die rondrijden met gedemonteerde wieldoppen. Om zo net te doen of ze er ook bij horen. Sneu he?
Dank voor de mailtjes VRIENDEN. Hoe mijn dag eruit ziet. Pff. Het leven van een AKZO financieelboekhouder met pleinvrees lijkt me momenteel boeiender. Kan overigens niet te lang schrijven anders gaat mijn hand weer zeer doen. Geneest goed, maar is nog ongevoelig. Moet mijn motor in mijn eentje overeind kunnen tillen in noodgevallen, zoals in die tunnel. Pas dan kan ik weer door. Mijn dag: om te beginnen slaap ik nauwelijks, gemiddeld zo’n drie uur. Heb toch ook mijn zorgjes, om pa, om Maria, om ons, om Mirm, Bas, Peet en ik heb geen stuff. Slaap daar al zo’n 10 jaar heerlijk op. Heb ik niet, dan rest me niets anders het plafond te bestuderen op oneffenheden. Lichamelijke afhankelijkheid, wel degelijk. Mijn contact is de laatste keer met mijn 20 dollar gevlogen. Geld kwijt, maar erger, onbetrouwbaar contact. Als ik bij Irina ben (vriendin in het zuiden van Quito waar ik de meeste tijd verblijf) klets ik wat met familieleden, zoals Maruja (mijn nieuwe moeke die altijd over de vloer is) of met Irina, Daniel (man) of speel wat met Sofia, is 6-jarig dochtertje. Geweldig leuk en grappig kind. Kijk veel films op de Mac. DVD-tje kost 1.25 euro. Onder andere Babel gezien (driewerf briljant) en Apocalyptus (Mel Gibson, fraai), Miami Vice (mooie actie). Probeer me door het boek Alles is verlicht te worstelen. Kom maar niet door de bedoeling van de schrijver heen, bovendien moeizaam geschreven. Komt een vrouw bij de dokter had ik in een dag uit. Ik wil ‘t ook maar eens proberen – schrijven. Maak te veel mee. Ben alleen erg lui en weet niet of ik het kan. En ach, zit redelijk veel achter internet (krantje lezen, NRC) of foto’s naar Motor Magazine versturen. Maria zie ik bijna elke dag. We kunnen elkaar slechts beloeren, het is te link. Trouwens ongelooflijk hoe dat gay-dingetje functioneert. Geweldige vondst. Zou graag lange tijd met Maria door willen brengen, in Argentinie of toch maar Amsterdam. Vind haar echt geweldig. Vergeleken met mijn vriendinnetjes in NL is ze een wilde. Never a dull moment. Gisteren liet ze en passant een kogelwond in haar kuit zien. We hebben een uitzonderlijke link. Denk dat als ik een vrouw was, ik Maria zou zijn. Probleem is dochter. Ben gek op haar en zij op mij. Van totale vrijheid (zijn momenteel weinig mensen op deze aardkloot die vrijer zijn dan ik) naar gezinnetje en verantwoordelijkheden – zal niet meevallen. Maar als ‘t moet, moet ‘t. Maria is te bijzonder. Als ik in die enorme grote ogen kijk, ben ik weg, vertrokken, naar een andere planeet. Maria is uitzonderlijk rauw, al zie je ´t niet van haar af. Moet ook wel hier in fucking Quito. Loopt zonodig met pistool in haar laarzen door de stad. Als we echt met zijn tweeen kunnen zijn, is ze een sneeuwpopje. We zouden met zijn tweeen banken kunnen overallen. Zouden geweldig team zijn. Succes verzekerd. Ik wacht dan buiten op de motorfiets, zoals je begrijpt, en Maria zwaait wat met die Clocks van haar rond en geloof me, je staat zelfs je moeder af. We kunnen ook een guerrillabeweging beginnen – Maria heeft daar kennis van – om de lakens in dat onmetelijke saaie NL op te schudden. Binnen een week zou ze uitgroeien tot de vrouwelijk variant van Che, ongelogen. Vannacht in het hotel geslapen. Beetje kunnen zoenen. Maria had stuff voor me gescoord, wat ze nog nooit eerder in haar leven heeft gedaan. Ach, voor de rest slenter ik wat door Quito. Kutstad. Mensen zijn hypocriet en egoistisch, niet mijn volk die Ecautorianen, verre van. Mijn hand voelt koud aan vandaag overigens en begint nu zeer te doen. Zal eens wat foto’s oploaden van die bobbels, waren echt groot, en het resultaat nu. Dan snap je waarom ik niet verder kan. Maria is dolgelukkig met mijn hand. Trouwens Aksel kerel, stickers zijn binnen. Een probleem: ze passen niet op de koffers, te groot. Bovendien zie ik mijn motor niet meer door het Contender-geweld. De Guzzi is geen zeilboot, wellicht was je dat vergeten.
Moet stoppen nu. Hand doet zeer. Heb nog een berg met foto’s van mensen, vrienden en zo. Willen jullie die zien? Kan niet teveel vertellen bij de plaatjes, vanwege hand.
En het allerbelangrijkste natuurlijk: Pa doet het weer een beetje, de schat.
En jij doet het ook weer een beetje ?
Kom maar op met die foto’s van je, dan.
Verzin ik er zelf wel tekst bij.
Fred
Hi Paul,
Het is moeilijk in te schatten of je nu op een reactie van mij zit te wachten, aangezien wij elkaar al zo´n 15 jaar niet gezien hebben. Maar met de familie drama´s waar je nu mee te maken hebt, voel ik toch de behoefte om je even een hart onder de riem te steken. Jouw vader (voor mij nog steeds oom Ted)is inderdaad een voorbeeld van hoe het ook kan in positieve zin. Het is altijd schrikken als blijkt dat ook deze bijzondere mensen in je leven niet onstervelijk zijn. Ik hoop dan ook dat hij sterk is en hier boven op komt.
Met het sinisme van jou over Ned. en Eu. in het achterhoofd, moet het een gerust stelling zijn voor je dat hij in dit land ligt en de beste verzorging krijgt. Je mag dan ver weg zitten, je komt toch vaak Hollands over(sorry, maar geen enkel probleem).
Overigens, nu je zo om ´t hand bent(leuk?)lijkt het me frustrerend om nauwelijks te kunnen schrijven. Je hebt een aangeboren talent om te schrijven als een boek wat je in één adem uitleest. Als je een boek gaat schrijven heb je alvast 1 koper en zonder dollen ik zou er serieus over na denken.
Sterkte Paul .. met alles en geef Maria maar een warme kus uit het verre Nederland.
Smackkk van Maaike
Paul, sterkte met je vader, zal een kaarsje voor hem branden.
beterschap met je hand. ben benieuwd naar de foto’s.
groeten
Nico
Paulus, tijdje geleden dat ik gereageerd heb, maar heb het allemaal wel gevolgd. (je weet wel; vaste lezer) Sterkte met je hand en met je pa. Doe de meisje ook de groeten van me; sjaak
Ola paulo
Blij dat het weer wat beter met je Pa gaat, wel maf, laatst met Daan nog over gehad dat ze wel graag jou kant op zou willen gaan samen met paps. Maar het was te kostbaar en de gezondheid van je Pa liet ook te wensen over. Ik heb gelijk op m’n werk het een en ander opgezocht en uitgedraaid, en zou dat langs brengen bij je vader.
Volgens mij was het vorige week dat Bep je vader tegen kwam bij de appie,ze heeft hem de timetable gegeven, en nog een babbeltje met hem gemaakt, achteraf vond ze hem wel een beetje afwezig, maar goed, ik zou nog even gaan horen of het wat voor ze zou zijn. Je Pa mag nu ook 2 maal per jaar iemand mee nemen op een KLM route, het zou dus fantastisch voor ze zijn, maar dat zal nu voorlopig niet meer gebeuren. Erg jammer voor ze, t had zo leuk voor je geweest.
Ga nou gewoon aan dat boek beginnen man je hebt altijd al dat verlangen gehad om te doen
En foto’s maak ons gek, we vinden het heerlijk om wat van je te lezen, maar de foto’s van wat je allemaal onderweg tegenkomt zijn ook altijd geweldig, filmpje, ik kan je verklappen geweldig.
Kus vanuit De Zilk
Argentinie, als ik jou was zou ik daar gaan settlen met M, als dat is wat je wil. Zitten hier wat Argentijnen op het project en vertellen me dat het geen toevalligheid is dat Max en Wimlex elkaaar gevonden hebben. Grote verwantschap tussen onze 2 naties. Plus op het moment spot goedkoop. Leuke bijkomstigheid volgens die argentijnen dat de economie in elkaar geflikkerd is. Net voor de crash spaartegoeden in het buitenland gezet en mega hypotheek in Argentinie afgesloten, die nu geen drol meer waard is, die lui lachen zich een bult. Tsja moet je natuurlijk wel geld hebben. De arme sloebers op straat hebben daar niks aan. Overigens geweldig Bonny en Clyde verhaal. Lang leve de vrije geesten!
En wat is dat voor een gezwets van die ‘vrienden’ op wintersport. Heeft de digitale snelweg de afslag Alpen gemist? Nee dus, zwak excuus, moet Paul het hebben van een zielig mannetje (die hij niet eens kent) die ergens in de woestijn wat centen bijeen zit te sprokkelen om zijn hypotheek af te kunnen lossen voor zijn dood en als schijtert met samen geknepen billen af en toe wat rondjes op zijn brommer over een circuit tuft…. wieldoppen? wasdaa? hier rijden we alleen met lichtmetaal….maar erg triest van die lui die niet niet meer kunnen doppen (te kleine pikkies ws)
Goed om te horen dat je Pa het beter maakt (naar omstandigheden neem ik aan) maar als vader kan ik je adviseren dat als het echt fout lijkt te gaan je kosten wat het kost moet maken om die man te zien. Toen mijn eigen vader zijn laatste adem lag uit te blazen kreeg ik een glimlach op zijn gezicht door krakend in het motorleer de IC binnen te komen dat vergeet ik (en hij) mijn leven niet meer…….
Paul, nu ken je gelijk ook ons credo: ‘Think Big’! Zonder dollen, als ze te groot zijn stuur ik wel wat kleinere, die hebben we namelijk ook! Stom van me, niet zo bij stil gestaan! Laat me alleen even weten of je nog een tijdje op dit adres te bereiken bent!
Fijn om te horen dat het een beetje beter gaat met je pa! Als de oude heeren weer het nieuws op tv kijken en de krant lezen is dat meestal een goed teken!
Verder succes met de hand en wees voorzichtig daar in Quito!
Aksel
P.S. Miami Vice is een buk-film!
Paul, heb niks te melden maar zal me toch weer even laten horen. Sterkte met je hand en je vader, kut als dit soort dingen gebeuren en je zo ver weg bent. ‘K begrijp dat het al weer wat beter gaat (met beide), houwen zo. Goed plan trouwens, boek schrijven. Hoezo “weet niet of ik dat wel kan”, ARE YOU MAD? Moet je wel Clock als Glock gaan schrijven, want op de eerste lees je de tijd af en met de tweede jaag je mensen angst dan wel lood in de benen.
Carel
p.s. Brun sinds wanneer zijn winterbanden cool geworden? Moet niet gekker worden. Rij al jaren zonder wieldoppen rond, maar wees gerust heeft niks met winterbanden te maken, wel met luiheid.
Hey Paul, goed te zien dat je site weer in de lucht zit. Host toch niet failliet? Wat is het adres van jouw hotel? Ik zit in het noorden van Peru aan het strand in Mancora. Morgen verder naar Cuenca en dan door naar Quito. Moet ook wat nieuw profiel aanschaffen plus wat ander onderhoud. Volgens Fausto kan dat prima in Cuenca. In Peru gaat dat allemaal wat moeilijker. Tot snel.
Pablo, ik ben blij voor je dat je pa weer aan de beterende hand is niets zo vervelend als je tobt over zaken buiten je bereik. En zeker als het familie betreft. En geef je linker hand maar rust, ik begrijp dat je rechterhand nog goed functioneerd, je alle tijd vd wereld hebt, veel verhalen en een modern typemachientje. Lijkt mij voldoende om die lang gekoetserde wens, een boek schrijven, te realiseren. En als ik het allemaal een beetje goed lees zit je ook vol fantasie. Dus waar wacht je op schrijven dat boek! Ach en die luiheid da’s allemaal maar relatief.
Moet wel een beetje lachen om dat gefoeter op NL van dezen en genen. Paul na jaren van afwezigheid ben ik toch weer in Amsterdamse terecht gekomen en geloof me het went na een tijdje zie je ook de mooie kanten weer. En als ik dat allemaal goed lees is het daaro ook een
ratrace misschien is de snelheid aanders. Weet dat het geluk in jezelf zit en niet niet in de plek waar je bent. En al zeker niet afhangt van profieldiepte en rubbersamenstelling,
of misschien toch wel….
Maar eerlijk is eerlijk Buenos Aires klinkt als Piemonte…goed! 😉
En uploaden die foto’s
Sterkte jong
Paulus,
Wens je allereerst veel sterkte met de ziekte van Pa.
Dat jij zoveel vertelt in “the comments”
was me even ontgaan.
Hoop dat het met je tik/gashand snel weer beter word.
Miriam veel sterkte.
Kus voor Maria en jou.
Ben het trouwens helemaal met Roel eens.
Wie is hier nu een ‘vriend’…??!! Gaat gewoon 1 1/2 jaar naar het buitenland, laat ons alleen, gaat niet meer mee skien en gaat dan klagen dat we niks meer laten horen en dat hij maar EEN vriend heeft… NEE JOH, ZO MAAK JE VRIENDEN!!
Heb in de Alpen geprobeert om verbinding te krijgen maar ze hadden inderdaad de afslag gemist in dat dorp! Waarschijnlijk zal er wel een internet cafeetje zijn maar uhh, hallo, ik was met echte vrienden op vakantie, heb wel wat beters te doen dan he!
Verse sneeuw gevallen trouwens, 50cm zo’n beetje dus lekkere vette poedersneeuw!! Het was weer gezellig!
Grtz
hee Paulo,
gaat tie een beetje gozer?
lees met plezier en soms ook met enige afgunst je reisverslag. zit ik hier maar een beetje aan die snaren te plukken (overbelaste pols komt mij wel bekend voor)terwijl jij daar het woord vrijheid nieuw leven in blaast. eigenlijk was je dat altijd al… die grote buurjongen die mij leerde dat vrijheid in je kop begint.
keep the spirit!
Kanjer,ik moet zeggen dat ik erg lang(telang)niet op je site heb gekeken.Maar des te meer heb ik genoten van al je verhalen.Wat een belevenis.Dit neemt niemand je meer af.Geniet ervan en hoop we toch nog een keer biertje kunnen gaan doen in de Stip.(tussen 2007 en 2009)X Connie