Oke, oke, oke. Een en ander behoeft wat uitleg. Heb een week lang in het armste dorpje op aarde vertoefd. Was uitgenodigd door een werkelijk alleraardigste senorita, Lisbeth. Bella Vista, twintig kilometer landinwaarts telde niet meer dan twintig huizen, bevolkt door zo’n 120 campesinos. Straatarme mensen. Heb negen dagen van een uitzonderlijke gastvrijheid mogen genieten. Heb geen peso uitgegeven. Tussentijds Bella Vista even in Acapulco op internet onderzocht hoe het verder moet met de camera en ik zit in een klap weer in het hebberige kutlandje. Ik heb inmiddels meer dan de helft van mijn reisgeld via automatische betalingen in fuckin Nederland uitgegeven, echt aan waardeloze troep. Geef het geld 123.34656.998 miljoen keer liever uit in Mexico aan die heerlijke schatten van mensen hier, die het geld wat harder nodig hebben dan die teringlul van een ABN. Zal binnenkort zijn naam prijsgeven. En ik wil nog lang niet naar huis. Hoor je me Guzman, NOG LANG NIET. Vandaar het gejank over geld. En hoe nu verder met de camera? Iemand een goed idee? Verdien er ook mijn poen mee namelijk.
Charmeur numero uno
Ben inmiddels in Puerto Escondido gearriveerd. Ooit een hemelsparadijs, heb hier Nancy in 1988 ontmoet, nu een psychologische martelkamer. Op weg naar Puerto Nancy II ontmoet, Lisbeth. Begrijp er werkelijk helemaal niks meer van hoe de zaken verlopen Guzman. Veertig kilometer ten zuiden van Acapulco rookte ik na een zware rit even een sigaretje, even tot rust komen, en ik kom me in die korte tijdspanne toch een fantastische meid tegen. Binnen vijf minuten een uitnodiging op zak. Wel bij haar ouders thuis, en broers, en zussen, en neefjes, en nichtjes, en varkens, en kippen, en loopse honden, een stier en weet ik wat voor enge beesten die allemaal doodleuk door het huis stappen. Echt een heel vrolijk gezicht als je tv kijkt en een kip zit bovenop het apparaat de huiskamer een beetje stoicijns te beloeren. Top drie van de mooiste negen dagen uit mijn leven, Guzman. Zelfs Juana, Lisbeths moeder, hield het bij het afscheid niet droog. Begrijpen doe ik ’t wel: ben zoals je weet een fantastische kerel en een charmeur numero uno, om over het uiterlijk maar te zwijgen. Heb er een moeke bij. En nu, eerste dag zonder Lisbeth, voel ik me alleenig, miserabel, verlaten. Pijn rond de hartstreek. Eten doe ik niet. Heb die laatste drie dagen niet kunnen slapen. Ben je godbetert 41, man van de wereld, gepokt en gemazzeld, gelouterd, elke storm doorstaan, beren met de vuist geveld en weet ik wat voor dappere toestanden allemaal. Vandaag 350 Kilometer lang zitten janken op de motorfiets, die zich zoals gewoonlijk nergens iets van aan trekt, de stijfkop. Ik gaf al op mijn site aan dat Mexico mijn thuis is. Het begint er warempel op te lijken. Zal ik 350 kilometer terugrijden, haar ten huwelijk vragen en mijn laaste dagen omringd door 12 koters als boer slijten? Een beter vooruitzicht dan terug naar Nederland. Jakkes. Wat jij Guzman? Heb met de kleine Canon wat foto’s kunnen schieten van het leven in Bella Vista. Goochel eens wat met deze gedachte, Guzman. Nederland 100 jaar geleden, maar dan met zon en katholieken. Foto s dus, binnenkort te zien a vijftig eurocent per foto, nergens anders dan op GUZZIGALORE.
PS Guzman, vind je dat een goed idee, vijftig eurocent per foto? Moest toch creatief zijn met geld verdienen. Of is het te weinig? Hoor ´t graag van je.
PS Dat gedoe met sponsor was ahum… een uh… misverstand Guzman.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
gelukkig paul dit klinkt wat beter!Je hebt gewoon weer eens een leuke vrouw ontmoet enne…. afscheid nemen doet zeer!Als je toch besluit om te blijven komen we wel met z’n allen langs hoor!Vergeet niet dat er bij je eventuele terugkomst een aantal fans op schiphol zullen staan om je weer in hun armen te sluiten.Enne alles met alles is het hier zo slecht nog niet.
Kus mir
ps er volgen vast nog wel meer van die aantrekkelijke dames!
Dit klinkt beter Paul, zo mogen we het horen!
Droog je tranen en succes!
enig id hoe het met de gemoedstoestand van Stella is na alle verhalen over Lisbeth?
Lang leven, Uncle Oswald!
Kus van je zus.
Nee, geen flauw idee. Want ik weet niet wie Stella is. Heb een week voor mijn vertrek met de meisjes gesproken die voor mij belangrijk zijn. Moet wel zeggen, ‘Brun’, rings a bell. Heb in vijf maanden tijd geen vrouw aangeraakt. Lisbeth stapte zo terloops mijn motorleventje binnen, dat ik me af begon te vragen waarom toch. Laat me leiden door gebeurtenissen. Dat is mijn enige houvast. En als ik het even niet meer weet, vraag ik om een ‘teken’. En verdomd, dat werkt. Moet ‘t allemaal in mijn eentje uitvogelen. Kort gezegd komt het hier op neer. Ik maak twee reizen: 1) met de motor, van a naar b. 2) zonder motor van a naar b. Reis 1 voert me over de hoogste bergtoppen en diepste dalen, letterlijk. Reis 2 voert me over de hoogste bergtoppen en diepste dalen, figuurlijk. Reis 1 is puur voor de ontspanning en de ervaring, reis 2 is om te onderzoeken waarom ik het in Nederland maar niet vind. In Argentinie staat de herberg en kunnen de motor en ik wat uitrusten. Evenwel, voor beiden geldt dat de weg ernaartoe de werkelijke bestemming is. In Bella Vista trof ik mensen aan, zoals mensen ooit waren, me dunkt. Zonder al te veel gedachten en sores. Ze nemen het leven zoals het is. In het regenseizoen is er eten in overvloed, tijdens de droogte trekken ze de broekriem aan. Hun gedachten zijn niet vercorrumpeerd door het moderne leven met al zijn toeters en bellen, maar zijn basaal. La vida es comida, het leven bestaat uit eten, zeiden ze steeds. Niet uit een mobiele telefoon, een tweede auto enz. enz. In Bella Vista is volgens onze maatstaven werkelijk, maar dan ook werkelijk geen ene klap te beleven. Toch vervelen ze zich geen moment. De hele dag hoorde ik de aanstekelijke lach van Lisbeth. Het huis, van alle franje ontdaan, had werkelijk een glimlach. Wonderlijk toch. Wat ik de laatste tijd ervaar is, hoe minder de mens heeft, hoe groter zjin glimlach. Van Alaska tot aan Mexico.
Begrijp goed hoe je je voelt. Heerlijk toch? Desalnietemin zet ik hier toch de radio harder wanneer het nieuwe volkslied gedraaid wordt van Lange Frans en Baas B.
Blijf lachen!
Paul, in het licht van ‘hoe minder de mens heeft, hoe groter zijn glimlach’ ben ik blij dat je geen camera meer hebt. Wel jammer dat je geen plaatjes meer kunt tonen, maar zo te lezen worden je verhalen (daardoor?) juist beeldender.
Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter…
Hé dan ome paulus en de guzman.
Heb even een gigantische inhaalslag gemaakt qua bijlezen. De archieven zijn dus allemaal even uit de kast geweest. Ik hoop dat ik het weer netjes heb teruggezet. Ik zag dat je hierboven mooi verwoorde hoe je aan het reizen bent. Grappig he dat het eigenlijk gewoon een leermomentje is van een jaar of….??? Beetje genieten zo hier en daar mensen ontmoeten….te grappig. Maar het gaat je goed af zo te zien. Vanavond maar weer eens kijken of er hier ook nog wat mensen trek in een drankje hebben in de Kingfisher. Ik drink er vanavond eentje op jullie…proost en tot snel…..
boU
zo, zo, het gaat goed kennelijk, behalve dat gekut met het geld. Hebben ze daar geen krasloten??
En de mensen (vrouwen ) die je tegen komt helpen om het tweede deel van je reis te ontdekken, en dat komt vast goed!
Nog even over de prijsvraag, is er ook een troostprijs onder het mom van meedoen is belangrijker dan winnen??
Hier in Nederland gaat alles gewoon door, met de uitzondering dat het erg lekker najaarsweer is en dat ik dus nog regelmatig op een terras zit.
Ben erg benieuwd wat en wie je weer tegen komt
kus, Stephanie
Klasse Paulus,je wordt alleen maar rijker en rijker (alleen je woordenschat is al een fortuin waard)en dan nog je eigen glimlach en je hondstrouwe tweewieler en niet te vergeten alle mensen die thuis met je meeleven.
Idee voor je camera?? Geen sorry,
Idee voor de rest van je reis?? Lekker zo doorgaan Paul Komt allemaal goed.
Groetjes
more is less, wat ik je brom.en zo kunnen we er nog wat uit de hoge hoed toveren.ik zal een staatslot voor je kopen paulus met eindcijfer 7, als je wint dragen al die sukkels die ook een lot kochten toch een steentje bij aan die schitterende reis van je. wish me luck mark doet vanavond mee. ride free!
kus van mij en de meisjes.
paul solo te quiero decir que desde que te fuiste no e dejado de pensar en ti todos te extrañamos mucho carlitos pregunta si algun dia volveras con nosotros,espero que en este momento estes leyendo este correo te voy a pedir que me escribas a este correo.
es este ed_bibi@hotmail.com,espero que no me vayas a escribir en ingles por que tu sabes que yo no lo se ojala y me escribas pronto,espero que hayas encontrado gente buena como nosotros que te cuiden mucho y que te quieran como yo,me gustaria tanto que nos volvieramos a ver algun dia deseo tanto abrazarte,besarte,te extraño mucho y sabes he estado muy trizte desde que tu te fuiste,tambien te voy a pedir un favor que si me puedes enviar una foto para que te conozca tu suegra,yo vendre a revisarlo dentro de una semana espero encontrar algo de ti paul,te quiere tu niña lizbeth.
Paul komt er nog een vertaling van lizbeth?Wij willen natuurlijk ook graag weten wat ze schrijft!Mir
He, broer….volgens mij schrijft ze dat ze in blijde verwachting is en van jou verwacht dat je binnen 4 weken terug bent om haar ouders te ontmoeten (dat wordt trouwen met een dikke buik!!).
Ik zal toch nog eens de van Dale erop naslaan of ik wel de juiste vertaling heb gehanteerd.
Vaya con Dios
Gna…
Da’s precies de eerste gedachte die ik ook had toen ik het woord ‘pregunta’ las.
Vind je toch niet erg he Paul, dat wij een beetje zwart kijken.
Luduvuduh op een ouwe Guzzi in Amerika. Klinkt als een hoofdstuk in een bestsellende roman voor motorrijders. ‘Ik Paul van Hooff’ ofzo.
Paul, heftig berichtje man.
Spreek/lees een klein beetje spaans en oelalaa… dit meisje heeft het zwaar te pakken!! Ik zou maar snel rechtomkeer maken om haar gebroken hart te lijmen.
Korte boodschap ; ben bij Daan
gaan wat kopen. Op mijn rekening gaat wat af en – zeer belangrijk – komt er ook wat bij. Moet je ook eens aan werken 😉 Zo sluit je positief af. Groeten , je Pa.
Paul,ik ben blij voor je! Laat je lekker meeslepen door je emoties, wees blij dat je ze hebt! Doe lekker wat je moet doen, wou dat ik het ook kon…
,,Een mens lijd dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest, doch nimmer op komt dagen,
Paul, geniet van je reis, dan dromen wij met je mee(in onze schaarse vrij tijd). Hans.