Volbloed Mexicaan

Een volbloed Mexicaan – ben hard op weg, beste Guzman. Bedoel, verkeer full time tussen de Mexicanen, de lapzwansen. Tempo is behoorlijk uit de reis. Lijkt me geen nieuws. Het woord werk kun je vervangen door hangmat. Ben nog steeds in Puerto Escondido, een toeristenplaatsje. Hang nu rond met Mexicaanse straatartiesten, muzikanten, vissers. Heb twee maanden lang geen guero (met umlaut op de u) gespot, behalve tijdens het scheren. Komende donderdag met een lancha – open, smalle boot – de zee op. 25 km uit de kust. We gaan op haaienjacht, van 7 uur ’s avonds tot de volgende ochtend. Wat ik vang, mag ik verkopen. Kijk naar de trip uit. Haaien – voor hen heb ik nog doodsangst. Beter mezelf onderdompelen, de angst volledig ondergaan, dan mijn leven lang uitkijken naar de vin, ook al zwem ik in de Noordzee.

Verboden wapenbezit
Iets anders – de politie hier oogt behoorlijk intimiderend. Beter uit de buurt blijven. In een pick-up rijden ze door het dorp. Behangen met pistolen, en shotguns, karabijnen, de kolf stoer leunend op de heupen – spiegelende zonnebril. Ze hebben me in de boeien geslagen, Guzman. Een nacht en een halve dag in de cel doorgebracht. Ik glimlach om de politici die tijdens het zomerreces een dagje in een Nederlandse cel doorbrengen, puur voor de publiciteit. ‘Toen de deur dichtviel, voelde ik me echt verlaten. Ik weet nu wat eenzaamheid betekent.’ Dat soort Groen Links-kolder. Hier slaap je als een echte kerel met huevos op beton, naast een volgescheten toilet. Geen water, geen eten. Hebben moeten smeken om een lucifer, voor onze enige sigaret, die we met zijn zessen deelden.
De aanklacht: hm, drinken in het openbaar en verboden wapenbezit. Had mijn Zwitsers zakmes op zak. Waren ze niet zo blij mee. Dom, dom, dom – het lemmet is twee keer zo lang als toegestaan. Met zijn zessen sprongen ze uit de pickup, getrokken pistolen, fouilleren en als de sodemieter mee naar het bureau. Beetje schreeuwen over en weer (ik niet). Agent die een pornoboekje leest. Was samen met mijn maatjes David en Carlos. Het cachot: een betonnen bunker met een gietijzeren traliedeur, zoals je wel eens op de televisie ziet. Smekende armpjes erdoorheen gestoken, dat soort werk. Heb vreselijke lol gehad. De bajes staat midden op een pleintje, mensen gapen je aan. ‘Oye huey, soy terrorista, muy peligrosa.’ Of een señorita vragen in welk jaar we leven.
Ai que pinchi cabron – mijn eerste keer in de lik en dan gelijk in Mexico. Heb mezelf na 18 uur vrijgekocht – 300 pesos. Mijn celmaatjes David en Carlos waren minder fortuinlijk, hadden geen geld op zak. Moesten een paar uur langer brommen en een middag in de hoofdstraat bankjes schoonscheuren. Was mij ook overkomen als ik die pesos niet op zak had. Zie je het plaatje, Guzman? Ik onder politiebewaking een perkje schoonvegen tussen het winkelend toeristenpubliek. Nee, elke dag voel ik me meer Mexicaan.

PS Nu heeft de laptop problemen. Kan niet op internet komen en geen foto’s uploaden. Ben dolgelukkig met mijn dure, digitale kolderieke troep. Alleen de motor vertoont geen kuren – oude economie. Functioneert ’t best.

Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English

1. Yes paul dit willen we horen!Heb nu alleen wel een zwager met een mexicaans strafblad.Lijkt een beetje op de film zoals je het omschrijft.Ik ga peter ff vragen of hij een oplossing voor de computer heeft.
   ciao Mir

   According to mir – 07:22 (op 19 Oktober ’05)

2. Als het nou niks meer wordt met je carriere als journalist annex fotograaf (pah, welke schrijver heeft nou foto’s nodig om een plaatje te schetsen?), kun je altijd nog de ‘gevangenis experience’ toeristisch gaan uitbaten. De contacten met de heren in spiegelbril heb je al, en hun gevoeligheid voor pesos is inmiddels bewezen. Goed plan toch?

   According to Carel – 10:14 (op 19 Oktober ’05)

3. Ola hombre, Que tal? De smaak goed te pakken lees ik. Fucking hell, man, lijkt me toch niet alles die bajes. Si, Puerto Escondido….Lees in mijn notities dat er van die idiote Ami’s waren die hun blanke god stonden aan te prijzen. “Alsof het niet genoeg is dat ze dit land al economisch domineren en cultureel overheersen, komen ze gvd ook nog eens met hun eigen gvdse god aankakken.” En dat de hoofdstraat die na drie uur werd afgesloten voor verkeer. God, en dat in Mexico. In 2000 was dat. Het lijkt alweer honderd jaar geleden Paul. Pelikanen, Bob Marley, branding. Sandra….één of andere tent daar? De rekening van het hotel daar heeft jaren op m’n prikbord gehangen. Kosterbeck noemden ze me. Kosterbeck in plaats van Oosterbeek.
   Ja jongen, ik ben erg druk geweest. Met m’n zwarte christenen en nu met mijn gevangenisboekje. ‘t Is uit! Het hele journalistengajes dendert over me heen. Interviews, interviews. Ik word nog verdomme nog een beroemd man Paul.
   Klote jongen van die camera en al die centenpikkers. Maare….je moet wel weer eens op pad toch? Zo kom je nooit in Tierra del Fuego. Adios, Guillermo.

   According to willem o. – 14:40 (op 19 Oktober ’05)

4. Paulus,

   Wat een mooie verhalen,ongelooflijke onze eigen explorer in de familie. Als of ik naar een film zit te kijken van Quintin Tarintino. Ik hoop dat alles goed met je gaat. Sinds gisteren heb ik deze site ontdekt, en zal van af nu dagelijks je avontuur volgen.

   Sterkte en blijf zo schrijven..

   Groet,

   Perry

   According to Perry – 20:27 (op 19 Oktober ’05)

5. Hi Paul,
   In a Mexican prison: Zorro always come to save your ass, I learned from the TV. So do not worry. But watch out for sergeant Garcia !
   And keep your terroristic activities with the Swiss weapons there, do not bring them home……….cost a lot more than 300 pesos.
   Keep following you !
   Fred

   According to Fred – 22:12 (op 19 Oktober ’05)

6. Hoi Paul, fijn dat je weer op vrije voeten bent. en dat voor 300 pesos.
   Mexico is echt fantastisch maar als ik lees wat je meemaakt is De Zilk toch zo gek nog niet ook al ben je er knetterdepressief vertrokken.(toen je jong was).Ik neem aan toen je vastzat,dat je gedachten toch even naar het Zilkje zijn gegaan.
   En let wel wij hebben ook leuke bankjes en perkjes om te onderhouden, alleen geen hoofdstraat. De belangrijkste weg is de Zilkerduinweg en die ligt momenteel in puin. i.v.m.het plaatsen van prachtige drempels die nederland zo bijzonder maakt.
   Paul veel groetjes van H. en B

   According to Bep – 23:23 (op 19 Oktober ’05)

7. Lieve Paul, ben wel blij dat je malle avontuur je levendig houdt. Je weet dat jalouzie mijn karakter niet bepaalt en dat ik je alles gun om gelukkig te zijn. Dat er andere vrouwen in je leven zijn, om ervaring op te doen. Maar in de gevangenis zitten, dat stemt me droevig. Ik weet dat je me mist, en dat je niets kan zeggen over me begrijp ik het allerbeste. Maar lieve , wees alsjeblieft voorzichtig. Want je bent nu geregistreerd en kwaadwillenden kunnen daarvan misbruik maken…Dag vlinder, je innige Stella

   According to stella – 10:50 (op 20 Oktober ’05)

8. Zo paul,
   Voordat door gebrekkige electronica of door lang gratis kost en inwoning alle contacten verloren gaan wil ik me als trouwe lezer toch even melden. Sinds de toevallige ontmoeting, lang geleden in A’dam geen dag gemist van de mooie en inspirerende verhalen. Als ik het zo bekijk was Amerika een makkie, op alle gebieden, het gezag, de wegen het afscheid van diverse mensen. Maar goed nog een lange weg te gaan en aan alles komt een eind. De groeten ook van oom Hans.

   According to Johan – 20:45 (op 20 Oktober ’05)

9. wow….dan raak je wel even rockbottom denk ik. Zo in een celletje, zonder je vrijheid en weinig uitzicht op een fatsoenlijk stukje zelfbeschikking.
   Avontuur….dat wel! Ben nog steeds jaloers op je.

   keep it up,

   vr.gr. Matthijs

   According to Matthijs – 12:28 (op 21 Oktober ’05)

10. He Guzman huey. Heb je hulp nodig. Dreig een beetje in de Mexicaanse valkuil te stappen – algehele lamlendigheid. Ben al trots als ik in de ochtend mijn mail check (Zo, Paulus, u is actief vandaag). Weet me bovendien geen raad met de website, inhoudelijk en technisch. Als je ´t mij vraagt is het volkomen kut wat erop staat. Geen lijn te bespeuren, niks. Doe maar wat. Heb moeite met het medium. Ben een blaadjesman, papier. Twee dagen voor mijn vetrek me eens in het internet verdiept, en dit is het resultaat – matig, zeer matig allemaal. Op zich jammer, want de verhaaltjes, profieltjes van leuke inspirerende mensen liggen voor het oprapen. Krankzinnige overgangen steeds, van het boeren, maagdelijke leven in Bella Vista, naar de hippiescene in Puerto Escondido. Freelancer heeft een opdracht nodig. Ik tenminste, heb waarschijnlijk te lang opdracht gewerkt. En freelancers schrijven ook niet graag voor nop, weet je. Website kost me geld. Kortom, zo het fijn vinden als mensen met me meedenken. Me een beetje op scherp zetten (Hans S, Pieter W. Willem O.). Valt best wat te schrijven namelijk, over zo´n reis van A naar B. Gisteren bijvoorbeeld Guzman huey ben ik cholos tegengekomen – een bende. Een uur snachts vlak bij mijn hotel in een keer tien jongeren op straat, vanuit het niets. En allemaal een witte stok in handen. Ga tijdens het reizen puur op mijn gevoel af. Was de eerste keer dat heel, heel, heel slechte fibraties door mijn lijf gingen. In een seconde drijfnat. Evenwel rustig omgekeerd en teruggelopen. Paar keer omgekeken, dat wel. Dan zie je een peloton ME-ers op je afkomen. Eenmaal uit het zicht op een rennen gezet. Snachts in een ander hotel geslapen. Cholos, zijn bijzonder gevaarlijk namelijk. Goed dat mijn gevoel goed werkt. Voor het zelfde geld loop je onverschillig door. Waarom geen nieuw verhaaltje op de site? Gaat steeds mis. Achter de schermen wordt de site bestookt door ranzige pornosites en een duitse pillenfabriek. Wellicht is hij daardoor wat instabiel. Bovendien de laptop maakt geen verbinding met het net. Komt bij – camera is overleden, maar dat wist je al. Kan niet verder reizen zonder. Wacht op garantiebericht. En ik wacht, en ik wacht… Uitlaat van de motor is in tweeen. Was al erg slecht in Nederland. Helaas voor een nieuwe pijp was geen geld meer. Dat betaalt me nu terug. Wellicht kan het nog worden gelast, maar betwijfel ´t. Kortom, voel me zeer relaxed (houd ´t hier zomaar een jaar uit), maar wil weer door. Suggesties voor die site aub en voor de uitlaat, en voor de camera, en voor de laptop.

    According to Paul – 20:01 (op 22 Oktober ’05)

11. PS, zoals ´t er naar uitziet word ik maandag tiburonero

    According to Paul – 20:07 (op 22 Oktober ’05)

12. Hi Paul,
    Welk uitlaatstuk is stuk ? Welke kant ?
    Fred (thuis in uitlaten, ook wel eens uitgelaten thuis)

    According to Fred – 21:37 (op 22 Oktober ’05)

13. Paulus, ik ben bezig met je airport-probleem maar heb nog geen oorzaak en dus ook nog geen oplossing kunnen vinden.
    Over de website, je geeft zelf al aan dat je geen lijn kan bespeuren. Ik denk dat je kritischer kijkt dan de meesten. Maar als jij geen lijn ziet en die wel nodig vindt dan moet je die gewoon maken.
    Ik blijf je verhalen prachtig vinden. Dan weer gaat het fantastisch en vervolgens zit je weer diep in de put. En dan ben je weer een tijdje in de mañana-modus. Neen. Daar is inderdaad geen rechte lijn op te trekken maar dat maakt het juist ook zo interessant. Net als het leven, zeg maar.
    Misschien moet je die uitlaat even laten fixen en dan een paar honderd kilometer gaan rijden. Op naar onbekende gebieden. Wellicht dat je dan weer wakker wordt.
    Tot die tijd, geniet van het trage leven. Traag leven is prettig.

    According to Vasilis – 10:15 (op 23 Oktober ’05)

14. he broer,

    de lijn vind ik (en ik denk menig ander) helemaal niet belangrijk. De lijn is gewoon wat jij meemaakt. En blijkbaar is dat elke keer weer iets anders. De enige lijn is jou reis. Dus gewoon door blijven schrijven, wij vinden het allemaal prachtig (op dat ene K verhaal na waarin alles en iedereen bij elkaar ge- en vervloekt wordt). dat moet je niet te vaak doen , dan haken mensen af. Voor de rest gewoon doen wat je tot nu toe hebt gedaan.

    According to Peter – 15:19 (op 23 Oktober ’05)

15. Hoi Paul Wat ben je toch een lekkere vent.Alleen een beetje kritisch.Elke keer ben je weer verder.Geweldig man.Haaien vangen.Echt top
    En de gevangenis is nu achter de rug.
    Iedereen die jou een beetje kent ziet “De Lijn” En het belangrijkste is natuurlijk dat het jouw reis is.
    Mijn complimenten voor de Guzzi,nu pas een beetje pech.
    en voor de hedendaagse techniek heb ik geen goed woord over.Er wordt niets meer gemaakt wat het langer dan 3 jaar uithoudt.We worden gedwongen om te blijven kopen en kopen en kopen.
    Eenvoud duurt het langst.
    Heel veel plezier Paul en zet je haaienvangst op de plaat(te laat?)
    Groet

    According to Kees – 17:53 (op 23 Oktober ’05)

16. Lieve neef, de lijn is jouw reis. Jij bent op zoek naar innerlijke rust en deze reis is wellicht de manier om dat te vinden.Je volgt je gevoel en bent daar heel trouw aan. We genieten van je verhalen en, inderdaad Peter, zo’n k-verhaal moet je niet te vaak doen. Maar we blijven je allemaal op de voet volgen. Heel veel plezier verder, probeer ervan te genieten. Liefs Eef & Bart

    According to Eef – 21:59 (op 23 Oktober ’05)