Near Sarmiento, I still had some 1500 k’s to kill; I stopped around 8 at a gas station. Saw a pile of motorbikes. Small one’s, Zanilla’s 150 cc. I talked to the guys and immediately we became friends. I was talking to a bunch of Aguilas Argentinas, the Argentine Eagles. Just before I met those guys I wondered where to sleep. It was late, cold and I didn’t want to pay another 20 euros for a shitty Hostal. Tent was no option, too cold. They invited me to come to a hotel and see what happens. I couldn’t afford the joint and prepared myself to sleep in some sort of ditch, no fucking lie. Daniel came with a funny solution. He invited me to sneek into his room and spread my matras. ‘Nobody saw you.’ That was true. Those UFO-guys made me invisible for a short while. So I slept for free in a three star hotel. Next moring, breakfast, coffee, didn’t pay a single peso, and slept well. Anyway, lets continue this epic story. Next day I decided to drive along with the Eagles. We had fun and it was an easy trip. The Guzzi never came out of her third gear. Those Zanilla’s look big and strong, but they aren’t. I would say 20 horsepower, tops. But mother of balls, they use them! The Eagles were on a fortnight trip. They came all the way from Buenos Aires. Drove 5000 (five thousand!) k’s on those little mosquitoes. The president had his wife at the back on a fully loaded motorcycletje. And they had fun, a lot of plain and simple motorcycle fun. You can say to hell with you, my bike is bigger than yours and you are an embarrassment to the road. That’s what the big, posh BMW would say. But that’s just the whole thing. The Eagles started their motorcycle community a year ago and have already more than hundred very devoted members. Every member has a Zanilla that only cost 2000 dollar. The things with the Eagles is that you’re not judged by your motorcycle but by your personality. And it works. I’ve met the finest people.
So lets go back to that lonely night when I almost had to decide to sleep in a ditch. I also wondered what to do in Ushuaia. I knew that any kind of accommodation would ruin my little tiny savings. The savings that I need to feed all those little mouths, although at that time I didn’t know that a V-twin was coming up, and to pay for the bush pilot license when I’m back in Bolivia. Daniel said: ‘Hang on, we have a brother in Ushuaia. It would be an honor for him if you come by.’ Problem solved. On that same cold night I also wondered – you understand I had some serious thinking to do – what to do with the Guzzi. She makes this sound that terrifies me. Daniel said: ‘Hang on, we know one of the best Moto Guzzi-mechanics in Buenos Aires. It would be an honor for him to work on your bike.’ So three ‘hang ons’ in three minuts. Just y talking to this guys all my problems were solved. That’s how I traveled guys, on good fortune and showing a little respect. So, what did we learn from this little episode?
a) That big posh BMW’s suck
b) That Paul has good semen
c) That you never judge a man on his appearance
Anyway, I’m still in Ushuaia. Have my own little appartment, thanks to the hermanos of the Eagles and thanks to hermano Ruben and hermana Gabriella. What a lovely couple. I stare out off the window and see how the leaves drop and how dogs get vicious killed by cars. Today the three of us left the city for a little motorcycle tour, to the end of routa 3. I decided only to take pictures of my hosts. Although the weather was lousy – cold and there was hardly light to take a good picture, I did my best. When we came back I showed them the pictures. They were pleased. Especialy Gabriella. She has no pictures of herself. And she has this sweet smile. Résumé of the day – everybody happy.
Answers: a, b, c.
LAS AGUILAS ARGENTINAS
Cerca de Sarmiento, todavía tenía unos 1.500 kilómetros que matar; paré alrededor de las 8 en una estación de servicio. Vi un montón de motos. Motos de baja cilindrada, Zanellas de 150 CC. Hablé con los muchachos e inmediatamente nos hicimos amigos. Estuve hablando con un puñado de Aguilas Argentinas, the Argentine Eagles. Justo antes de reunirme con aquellos muchachos me preguntaba dónde dormiría. Era tarde, hacía frio y no quería pagar otros 20 euros por un hostal de mierda. La carpa no era una opción, demasiado frío. Ellos me invitaron a ir a un hotel y ver que pasaba. No tenia sufficiente dinero para pagar el hotel y occurio la idea de dormir en algún tipo de zanja, es la pura verdad. Pero Daniel vino con una solución graciosa. Me invitó a colarme en su habitación y extender mi colchón. ‘Nadie te vió’, dije. Eso era cierto. Esos muchachos-OVNI me hicieron invisible por un corto tiempo. Así que dormí gratis en un hotel de tres estrellas. A la mañana siguiente, desayuno, café, no pagué ni un solo peso y dormí bien. Pero continuemos con esta historia épica. Al día siguiente decidí pasear con las Aguilas. Nos divertimos y fue un viaje fácil. La Guzzi nunca pasó de tercera. Esas Zanellas se ven grandes y fuertes, pero no lo son. Yo diría unos 20 caballos, como máximo. Pero joder, ellos las usan! Las Aguilas estaban en un viaje de una quincena. Recorrieron toda la ruta desde Buenos Aires. Manejaron 5.000 (cinco mil!) kilómetros en esos pequeños mosquitos. El presidente traía a su esposa en el asiento trasero de una moto completamente cargada. Y ellos se divertían, muchisimo. Podrías decir: al diablo con ustedes, mi moto es más grande y ustedes son una vergüenza para el camino. Eso comentaría una BMW boluda. Pero justo ahí está la cuestión. Las Aguilas comenzaron su Moto Club hace un año y ya tienen más de cien muy entusiastas miembros. Todos tienen una Zanilla, que questa 2000 dolarés, no mas. La cuestión con las Aguilas es que vos no sos juzgado por tu moto sino por tu personalidad. Y eso funciona. He conocido a las mejores personas.
Entonces volvamos a aquella noche solitaria en la que casi tuve que decidir dormir en una zanja. Además me preguntaba que hacer en Ushuaia. Sabía que cualquier tipo de hospedaje podría arruinar mis pequeñísimos ahorros. Los ahorros que necesitaba para alimentar al jemelo en pocos meses – aunque en ese momento no sabía que una V-twin estaba llegando y para pagar la licencia de avioneta cuando estoy en Bolivia. Daniel dijo: ‘Esperá, nosotros tenemos un hermano en Ushuaia. Sería un honor para el si vas a verlo.’ Problema resuelto. En esa misma noche fría también me preguntaba – ustedes entenderán que tengo algunos temas serios que resolver – que hacer con la Guzzi. Ella hace un ruido que me preocupa mucho. Daniel dijo: ‘Esperá, nosotros conocemos a uno de los mejores mecánicos de Moto-Guzzi de Buenos Aires. Sería un honor para el trabajar en tu moto.’ Así que tres “Esperás” en tres minutos. Solamente hablando a estos muchachos todos mis problemas se habían resuelto. Así es como he viajado amigos, con buena suerte y mostrando un poco de respeto. Entonces, ¿Qué aprendemos de este pequeño episodio?
a) Que una BMW boluda no sirve
b) Que Paul tiene mucho culo
c) Que nunca juzgues a un hombre por su máquina
Al fin y al cabo, todavía estoy en Ushuaia. Tengo un pequeño departamento propio gracias a los hermanos de las Aguilas y gracias al hermano Rubén y a la hermana Gabriela. Qué pareja encantadora. Miro afuera por la ventana cómo caen las hojas y como los perros son atropellados por los autos. Hoy los tres dejamos la ciudad para hacer un tour en moto, al final de la Ruta 3. Decidí sólo tomar fotos de mis anfitriones. Aunque el tiempo fuera malísimo, frío y sin luz para tomar bien fotos, hice mi mejor esfuerzo. Ellos estuvieron complacidos. Especialmente Gabriela, no tenía fotos de ella misma. Y tiene una sonrisa muy dulce. Resumen del día – todo el mundo feliz.
Las respuestas: a, b, c
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
It feels good to finish things. The Guzzi ran awsome the last 3200 k’s. This week I will be introduced to a Guzzi-mechanic who works for the police force. The police here rides on Guzzi’s. I will leave the bike in BA for three months. I will come back to pick her up and drive her to Bolivia. Meanwhile I can figure out how to deal with the customs and stuff. At the moment I have too many serious things on my mind. I talked to the Guzzi. Although she will feel a bit lonely she agrees with the temporary seperation. ‘Paul you know what’s best for me.’ And I do. I had an awsome time the last three years. Best part of my life. I got more than I ever could expect. So guys, don’t be afraid, sell your houses, saddle up your bikes and drive to the horizon and way beyond. You will be surprised what you get back in return. You’ll feel that you’re protected. It’s your go now. Have fun. And if you pass by in Sucre you’ll have a place to stay. Well if you can stand the sound of two little hysteric babies, shiting all over the place. It will be my turn to listen to your stories. Go for it. Deep down everyone is a biker, you see. Movie is a little compilation of the last couple of days. Mucho wind in Patagonia.
BTW it’s my sisters birthday. Hiep hiep hoera Daantje.
Happy Birthday Daan indeed.
Yesterday I was cruising downtown Buenos Aires and two guys totaly dressed in black with black helmets stopped next to me. Obvious I recognized their Guzzi immediately. Strangely this one was painted black also. [the PFA =Policia Federal Argentina normally has blue bikes]. The letters PFA barely visible. Maybe they were undercover?
Hey Paul, amigo
Gisteravond naar een concert geweest in Sucre. Een band uit La Paz speelde een tribute to Pink Floyd. Was érrug leuk en ik was samen met o.a. Renato en Coco (van de Joy Ride). Coco vraagt me telkens hoe het je vergaat en je krijgt van hem (wederom) hele speciale groeten. Hij is zo-wie-zo een fan van je en helemaal verrukt over je prestatie en uiteraard die van Guusje.
Blijf je lang in Bs.As. of kom je snel weer naar Sucre? Hoe reis je eigenlijk terug nu je Guusje achterlaat in Bs.As.; vliegtuig of bus? Hoe dan ook, ik denk dat je héél enthousiast ontvangen zult worden door je fans en vrienden hier.
Ik zit middenin mijn visumaanvraag en ben daarom niet in de gelegenheid, om Bolivia op korte termijn te verlaten. Maar hoop je snel weer te zien in Sucre.
Paulus, take care, veel plezier in Bs.As. en alvast ´n hele goeie reis naar Bolivia.
Groetjes, Peer
PS Daniëlle, nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Paul natuurlijk ook.
Hola pollo,
muchas feclicidades. Hoy si que tengo razones para felicitarte, primero por el final de tu viaje, estoy segura que acabas de terminar los tres mejores años de tu vida. Seguramente no fue fácil, pero valio la pena el esfuerzo y lograste un sueño que tenias desde que te conoci.
Obviamente te felicito por los bebes que van a llegar pronto y te deseo mucha suerte en Bolivia con tu novia. Estoy segura de que vas a ser un papá muy comprensivo y un buen amigo de tus hijitos. Bienvenido al club!
Cuidate y mucha suerte, desde alemania,
Nancy
Blijft een ongelovelijk verhaal, 3 jaar met de Guz door de Americas knallen. Wel een beetje een triest einde dat je haar achter laat in BA. Ik zou dat niet over mijn hart verkrijgen, zeker niet nadat ze je 3 jaar zoveel heeft gegeven. We, nouja ik in ieder geval, hou(den) je er aan dat je haar over 3 maanden ophaalt. Wel onwijs toevallig dat ze in BA op Guzzi’s rijden. Ze zal daar zeker goed verwend worden.
Over aflsuiten gesproken, gisteren de laatste km’s op het circuit hier in Kuthaar gereden. Zonder kleerscheuren, 1 keertje de grindbak nodig gehad omdat er een eikel me probeerde uit te remmen, in plaats van de lokale hero uit te hangen nam ik de chicken uitweg……..maar kwestie van gas er op en terug de baan op. Mooi dat die gozer een ronde later in het grind…..lag! En wat nu? Troosten op Trix, WimLex en Max en dan naar de twins?
Hola, Paulus
Ben ik een maandje op toer en wordt meneer toch een partij aktief..!
Gefeliciteerd dat je de reis hebt volbracht en in wat voor shocking tempo!
De verrassing van de twins in het volgende artikel gaf me echt een brok in mijn keel.
Hoe mooier kan je een “wilde” periode in je leven afsluiten en een nieuw hoofdstuk beginnen.
Fantastisch!
Ik heb je reis en alle commentaren letter voor letter gevolgd de afgelopen jaren en er eigenlijk nooit zo bij stil gestaan dat er nog veel meer lezers waren dan dat handje vol kritische commentatoren die vaak makkelijk aan de zijlijn stonden maar de boel wel levendig hielden.
Ik heb geprobeerd mijn steentje bij te dragen…
Ik hoop dat de Guz jullie tijdelijke scheiding niet al te zwaar op neemt maar dat geeft haar wel alle tijd om stoere reisverhalen tegen de mede guzzi’s in BA te vertellen en boy wat heeft ze veel te verhalen!
Alle liefs aan de buik en bescherm haar tegen los handige exen en ander tegenspoed.
Grtjz!
ps, mijn blog staat een beetje op een laag pitje, kan er gewoon de zin niet inkrijgen om te schrijven. hopelijk gaat het binnenkort wat beter…
ben wel aktief foto’s aan het uploaden naar Flickr; http://www.flickr.com/photos/23453214@N0..
voor als je je weer eens verveeld in zo’n 3 dollar hotelletje.
Nou zeg, gisterenavond een verhaal geschreven hier, gepost en al, is het eraf gehaald???? Mooie boel zeg!
Geloof me Roy, op het moment kan ik geen andere oplossing bedenken voor de Guzzi. Ze heeft onderhoud nodig, dat ik niet kan betalen. Als ik doorrijd naar Bolivia moet ze er over drie maanden weer uit om opnieuw ingevoerd te worden. Moet ik weer over die klote wegen met een motorfiets die moe is. Ik hoop dat die Guzzi specialist intussen kan bepalen wat voor onderdelen nodig zijn. Die zal ik dan bij elkaar bedelen. Intussen heb ik dan uitgevogeld hoe het zit met het importeren van de motorfiets. Ik gun de Guzzi een rustige oude dag. Beetje met zijn vieren de pats maken in Sucre. Bovendien beste mensen, ik heb over drie maanden weer een mooie rit voor de boeg. Wil proberen om via Paraguay Bolivia binnen te rijden. Ik wil bij de menonieten langs. Ik kan dan daar weer een reisverhaal voor Motor Magazine (Leest dat blad) schrijven waarmee ik wat geld genereer. Ik wil het komende jaar, of misschien wel de komende twee jaren, besteden om mijn reis op een of andere manier te verzilveren. Boek, fotoboek, verhalen voor buitenlandse motorbladen, desnoods het lezingencircuit in Nederland in. Al met al heb ik best wat inspanningen gepleegd de laatste drie jaar. Mag best wat voor terugkomen. Ik kan in een fotoboek zeker 200 goede foto’s laten zien. Puntige onderschriften eronder y listo. Het is niet om mij, maar ik weet dat er weinig motorreizigers hebben gereisd als ik. Heb er voor mijn gevoel alles uitgehaald wat er uit te halen viel. Daar moet ik toch iets mee kunnen, toch? Als er mensen zijn met suggesties of connecties, dolgraag. Als de kids op eigen benen kunnen staan, laten we zeggen over een klein jaartjes, zit er wellicht weer een andere trip in. Oostkust? Nogmaals als er mensen zijn met connecties, ideeen, heel graag. Moet een compleet nieuw leven opstarten met 3500 euro op zak. En dat is zelfs voor Boliviaanse begrippen tricky. Maar goed, heb voor hetere vuren gesaan. He Tommy, mijn site doet al een tijdje behoorlijk raar. Weet ook niet wat het mis. Ik ben geregeld tekst kwijt. Vandaar dat ik het rustig aandoe met de foto’s. En zullen we gewoon doorgaan met de site?
gefeliciteerd, ik ben ook iemand wiens verhalen ik niet terug kan vinden op deze website. Wel jammer maar ik probeer het gewoon nog eens.
Gefeliciteerd! wat een reis wat voor fijne verhalen, (ik ben jaloers) maar wie weet haal ik opeens bij mijn Toscaanse schoonfamilie de Moto-Guzzie op die bij hun in de schuur staat te roesten, een waarschijnlijk zo uit de 40iger of 50iger jaren is, met een zadel zoals een egels fiets gewoon met twee veren onder het brede leer. En ga inderdaad ook op grote reis. Als ik droom waar naar toe is dat of Thailand of Midden-Amerika. In elk geval ik heb maanden lang genoten van de berichten, Groot dank hiervoor! Nu afgesloten worden ze afgesloten mede met het Zwitsers liedje “ich möchte ein Eisber sein”. Ik ben Zwitser en heb ooit met deze popgroep Grauzone een paar keer gejamd. Maar vooral ben ik beeldend Kunstenaar en maak onderander boeken, momenteel werk ik aan een kinderboek als cadeau voor kinderen op Aruba in de vier talen die op dit kleine eiland gesproken worden.
En inderdaad jouw verhalen zijn zeer boek geschikt, als het kan zou ik graag hieraan meewerken. In elk geval geld zat in kunst subsidieland voor fijne boeken, ik zou graag dat geld, (dat eigenlijk nu al bestemd is voor fijne projecten) proberen los te peuteren om een tijdje als oppas langs te komen (als ervaren vader) en meehelpen om een boek te maken.
Ik stuur een dezer weken twee boeken van mijn boeken alvast op; een over Mythes en een over moeders die kunstenaressen zijn.
Met vriendelijke groeten Moritz Ebinger
Geweldig! De queeste is volbracht. Ik heb er van genoten. WAT een jongensboek.
Een held is iemand die straffeloos onvoorzichtig is geweest, zei de oude W.F. Hermans al. Het zij zo. Je hebt jezelf een geweldig cadeau gegeven. (En meerdere las ik hier zelfs..) En die Guzzi was voor mij na Alaska al legendarisch..
Hoera? Hoera? Wat nu? Moet ik van de bank af komen? De computer uitzetten? Zelf avonturen gaan beleven? Naar buiten gaan? De paden op, de lanen in? Drie jaar lang vermaakt door een avonturier en nu zit er niets anders op zelf een stukje te gaan rijden. Gelukkig heb ik de guzzi al, dat scheelt enorm.
Maar zonder gekheid, het waren mooie jaren, ik heb genoten van de verhalen, de foto’s en de filmpjes. Maar de scheiding met de guzzi, dat kan niet meevallen. Dat zou toch wel zo ongeveer het laatste zijn waar ik afstand van zou doen. Terwijl ik er lang niet zo’n reis mee heb gemaakt zoals jij. Als je hem maar niet achterlaat als fietsenstandaard zoals in de sarphatistraat.
Wat zeg ik nu? Sarphatistraat? Het was de weteringschans. Lekker belangrijk overigens
Ik heb de ‘preview comment’ knop maar weggehaald. Wellicht verdwijnen er daardoor af en toe reacties, klikken op het verkeerde knopje. Beetje nutteloos knopje ook, denk ik, wat valt er nou te previewen aan een stukkie tekst?
Ik zou zeker proberen een slaatje te slaan uit deze reis, Paul. Maar ga niet direct in zee met de eerste de beste die je gouden bergen belooft, verzin eerst een goed plan waar je zelf iets mee kan. Schrijf een jongensboek, publiceer je foto’s in een luxe salontafelfotoboek, verkoop je verhaal aan Holywood maar doe het in eerste instantie lekker in eigen beheer. Er gaan genoeg mensen van profiteren, stel dat lekker uit.
Wat ik eigenlijk bedoel: doe zelf wat je zelf kan (schrijven, foto’s maken) en roep pas de hulp in van anderen zodra je het niet meer kan (uitgeven, distribueren, verkopen). Maar dan moet je wel eerst iets maken waar goed geld mee te verdienen is. Het materiaal heb je, je moet het alleen even in een goede vorm gieten.
Hola amigo Paul,
Todo bien? Wat goed zeg je bent al in Buenos Aires… wat heb je dat laatste stukje toch snel gedaan. Mooi filmpje trouwens weer.
Ja, je moet wel snel gaan want je moet weer snel terug naar Sucre, naar Roxana.
De ruim 500 euries voor Nanta waar je het over had zijn binnen dus de teller staat op meer dan 1100 euro … voor de exacte score vraag aan moeder Lia. Muchas gracias Paul echt geweldig de video van Alberto … en ook het stukje in Onze Wereld, wat een megafoto zeg!
Paul ik wens je een goede reis terug naar Sucre en daar zullen wij elkaar snel zien in Gnadenlos!
Chau, Linda
Haha, Paul…..mooi hoor! Leuk dat je ons zeildoek even in de spotlights zet, vind Guus mooi!
Succes, pik!
A.
Paul, je UFO is back! Patgonie filmpje, begint bij 3:45, rechtsboven een felle lamp gaat aan en uit, echt, ik geloof je als nog!
Je zou in Anal denk ik bakken met geld kunnen verdienen als je je verhaal in een haleloeja business case kunt vertellen, met de oude Guz aan komen kakken, uitgedost als op je reis, mooi link leggen naar het bedrijfsleven enzo, maarja wil je dat?
Hoi Paul
Komt geen eind aan de site maar een nieuw begin.
Mooie oplossing met die monteur in BA.
Tijd voor Guz om uit te rusten, ik ben wel heel benieuwd hoe de staat uiteindelijk is.
Hoe is jouw staat ondertussen, je vruchtbaarheid heeft iig niet geleden onder het langdurig zitten maar lichamelijk moet je toch wel wat ingeleverd hebben.
Nog steeds aan de sigaret of ben je daar nu overheen/
Ik zal je reisverslagen wel missen en ook de af en toe spectaculaire foto’s die regelmatig mijn buroblad hebben opgeleukt.
Als het boek, wel met die mooie foto’s aub, uitkomt zal ik het zeker aanschaffen. breng je verhaal in beknopte vorm en diverse bladen moeten interesse hebben.
Verkoop het aan een scriptwriter en Hollywood moet hier een pracht roadmovie van kunnen maken. De geboorte van de twins zal een typisch amerikaans eind aan het epos geven.
mogelijkheden zat.
suc6 Paul,
Nico
Ha die Paulus,
ik weet natuurlijk niet of je erop zit te wachten, maar een boek maken van je reis lijkt me leuk en wellicht heb ik ook nog wat bruikbare ideeen. En mooie en leuke dingen maken is ons al eerder gelukt, nietwaar. In dat kader zou ik zeker ook de site aanhouden. Als ‘t je wat lijkt hoor ik het wel.
groet Chris
Moppie je hebt gehaald!!!!! Helemaal te gek, ben trots op je!!! Betekend dit dat je ophoudt met deze site….? Hoe houden we dan contact met je?
kiss
PAUL HERMANO TE ESTAMOS ESPERANDO LLAMAME AL PONO 15-6992-5264 O AL 15-5499-5981 NOS TENES PREOCUPADOS ASI TE VENIS PARA CASA UN ABRAZOTE
PAUL TE brothers are waiting call me by putting 15-6992-5264 OR TO 15-5499-5981 we have Concerned await you in case a hug.
Call me and tenth where these for you to seek VOY
According to Ruben (mummy) Aguilar Argentina
He wat leuk. Had niet zoveel reacties verwacht. Vannacht geen oog dicht gedaan. Kreeg het ineens benauwd – de Guzzi die ik achter moet laten, wat te doen in Sucre met huis en weet ik wat, geen geld? Word je wakker en je website staat vol met peptalk. Zo werken die zaken dus, Ja moet ernstig aan de bak. Vandaar dat ik ook heel snel terug wil. 1100 voor Nañta, daar doe ik het voor. Guus Bierman en dat lieve vriendinnetje van us Peerke hebben de financiele kar getrokken, de andere contribuanten uiteraard ook. Dank, dank, dank. Houdt dit in Linda dat ik bij jou nu een snelle internetverbinding heb? Zo ja dan ga ik kantoor houden in Gnadenlos. Lijkt me inderdaad verstandig om door te gaan met de site. Moet zeggen dat ik de aandacht inmiddels ben gewend en niet zou willen missen. En ja Roy dat is wat ik heel graag wil. Beetje lullen voor ingekakte bankpikken. Kan in mijn verhaal zat linken leggen naar het bedrijfsleven. En ik heb een reden om geregeld met jullie een biertje te drinken. Dat mis ik heel erg. Maar eerst moet er dan een boekie komen, of twee zelfs. Chris ik ga je schrijven als ik in Sucre ben en jou ook Moritz. Grauzone was mijn favoriete Neue Deutsche Welle-band. Eisbar is het beste nummer van de 80ties. Als dit allemaal een beetje op de rails staat, ik bedoel als ik het allemaal mooi heb afgerond is mijn volgende droom op reis met zijn vieren in de Toyota Landcruiser. Over land terug naar Nederland. Spreek jullie later, en bedankt voor de reacties. Eens kijken of ik iets van BA kan laten zien, al zal ik er niet heel veel tijd instoppen. Vind Argentinie, los van de mensen, een sof. Mazzel
Het blijft toch geweldig Paul,heb weer zitten genieten van je verhaal.
Geen zorgen,de Guzzi komt er wel over heen.
Wederom erg genoten van het filmpje en Grauzone kon ik me ook nog herrinneren.
De reis lijkt ten einde,maar je gaat nog een hoop moois beleven.Hopelijk blijf je nog een beetje online voor fans en vrienden.
Daan nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
Nu maar snel naar Roxanne,een beetje de aanstaande vader uithangen.
Groet en tot horens……
Hoi Paul,
Ik heb niet alle onzin de afgelopen 3 jaar gevolgd, maar was een wekelijkse bezoeker en heb de meeste van jouw verhalen gelezen.
Je bent een enorme inspiratie bron wat motorreizen betreft. Zelf ben ik op dit moment in Nieuw Zeeland met m’n Guzzi, wat natuurlijk het Gooi is vergeleken met die Bijlmer waar jij inzit. Maar we moeten ergens beginnen (ben nog jong :)).
Het ga je goed, succes met dat grut van je en het schrijven van je boek. Schrijf zelf ook, en ik weet dat het schrijven soms een grotere opgave kan zijn dan het reizen ! Maar ik zal de eerste zijn die hem koopt.
Kan je trouwens niet gewoon een baan zoeken daar?
groet,
tim, niet eens zo heel ver weg.
he broer,
het is inderdaad goed om niet met de eerste de beste in zee te gaan. schrijven kan je zelf het beste en alleen jij bent degene die je gevoel, belevenissen, mooie en minder mooie momenten kan vertalen. Voor wat betreft je vertaling naar het bedrijfsleven: ik heb in ieder geval als management consultant (bleeehhhhh) ervaring met en kennis van organisatie en veranderprocessen. Dus een gezamelijke inspanning om die vertaalslag te maken moet niet moeilijk zijn.
Maar ga in vredesnaam schrijven, niet morgen of overmorgen, maar nu. Schrijven vergt naast een creatieve geest discipline, heel veel discipline en doorzettingsvermogen. Ik heb wel eens een schrijver gesproken die mij vertelde dat er weinig of niets waar is van het wachten op “het moment en inspiratie”. Je moet het gewoon doen, dan vanzelf komt het moment en inspiratie.
go fot it
vaya con Dios
tja, mijn engels is ook niet meer wat het geweest is
Man, wat een einde van het verhaal! Ik heb je deze 3 jaar vrij regelmatig gevolgd via deze site en genoten van de verhalen en soms nog meer van al het commentaar! Zou het jammer vinden dit te moeten gaan missen dus ga vooral door met het vertellen van de volgende reis van je leven: die met vrouw en kids!
Moet toch ook een geweldige verhaal worden! Ik verheug me er vast op.
You’ll survive!!
Hola Paul,
Veo que cumpliste con tu palabra y realizaste cada una de las cosas que deseabas hacer.
Disfruta este momento tan particular de tu vida!.
Estas en buenos Aires? espero verte!!
Por cualquier cosa que precises te doy mi celular es 155825-6659.
Abrazo enorme!
PD: Segui tus consejos y arregle mi situacion!
Julieta ( de salta a bs as )
Nou Paul, wat een mooi begin aan een heel nieuw hoofdstuk. Hier kan geen scriptschrijver tegenop. Het loopt zoals het lopen moet. Ook ik heb met grote regelmaat op de site je verhalen gelezen en foto’s bekeken. Wat jij gedaan hebt boeit enorm, de onrust knettert door je lijf als je het leest. Je bent zeker een inspiratie geweest om niet langer af te wachten en te dromen maar gewoon te doen. gas erop en gaan.. !
PAULLLL i send you all of my love, dont worry ill com to visit , you know i will…ja ja ja……
kisses, stay in touch
Tal, who are you? I met you once, but still….
Tal is the coolest chick on earth. You’ve met her in san Pedro (Lago Atitlan, Guatemala). Israelian beauty, selling artesanos on the street. We met again in Honduras, Nicaragua and Colombia. BTW ben vandaag (1 mei) exact drie jaar onderweg. Tijd vliegt. Ben gisteren bji de Brigada Blanca geweest van de PFA (Policia Federal Argentina). Motorpolitie die stunts op de Guzzi’s uithalen. Morgen fotootje maken met de boys. Guzzi in het midden, de tien Blanca’s met stuntpiloten eromheen. Heb nog een openingsfoto voor Motor Magazine (Leest dat blad! Gaan binnenkort trouwens een strak verhaal over de Butch-route plaatsen) nodig. Toffe pikken hoor, die Argentijnen. Motorpolitie is behoorlijk onder de indruk van de prestaties van de Guzzi, en uiteraard die van mij. Wie niet, zou ik zeggen. Roxana zeker. Sta inmiddels op imploderen en dat lijkt me niet gezond. Maandag vertrekken, met de bus. Heb een monteur gevonden. Intussen letten de Aguilas op Guusje. Ik zal in Sucre de website weer oppikken, al heb ik geen idee wat op te krabbelen. Dat zien we dan wel weer. Best een felicitatietje waard hoor, drie jaar onderweg en nog altijd geld opzak. Meiden, tot later.
aiaiai… knap werk, er zijn ook YouTube filmpjes van die gasten geloof ik. NEWSFLASH: zojuist op de Argentijnse tv: Evo Morales [Bolivia] annexeert de prive oliemaatschappijen in Bolivia! oa. Repsol en BP… dus er gaat weer wat gebeuren daar in je landje…
Ik zie een spannende miniserie in mijn hoofd, minstens 12 afleveringen in het eerste seizoen.
Per aflevering zien we onze held een stadje inrijden waar hij nieuwe avonturen beleefd.
Aan het einde zien we de Guz in een stofwolk zijn weg vervolgen.
En als cliffhanger in de laatste aflevering de ontdekking van don dickhead dat zijn lievie het met die gringo heeft aangelegd.
Kan een mooi script worden en het hoeft niet per se de ware gebeurtenissen te volgen.
Een beetje overdrijven mag best van Hollywood.
Aan het einde van seizoen twee (20 afleveringen?) komen de twins op de proppen als echte Amerikaanse happy ending.
Eenzaamheid,afpersing,sex,revolutie,avontuur,tederheid,belangeloosheid,
dronkenschap,drugs,guerrilla en vooral motorrijden…
Om zo maar wat steek woorden te noemen.
Ik zie het helemaal voor me.
Weet er iemand een goede scriptschrijver of kan jij dat ook Paul?
Grtjz!
Paul,
I am writting you from Quebec province, Canada. Your story is fabulous. We have a vintage motorcycle museum. Last fall we bought a Guzzi V7 Special 1970. I was writting an article about this motorcycle for a motorcycle magazine when I found your website. I really want to talk about your adventure in this article. I should really enjoy if I could publish a photo of you and your Guzzi. Do you think it will be possible for you to send me one via our motorcycle museum website: http://www.epopeedelamoto.com..
We wish you the best with your little family.
Paulus, ik geloof mijn ogen niet. Tijdje niet gekeken (werk & gezin – kom jij ook nog achter) en plotseling is alles anders. Reis klaar, nageslacht & gezin georganiseerd, Eisbär als topper van de eighties. Het moet niet gekker worden! Van harte gefeliciteerd met dit epos en de mooie afloop. Ik wens je heel veel geluk!
Jean-Paul
BTW: het was toch echt Bostich van Yello