Veertig jaar geleden riep Che vanachter de rots in de Churo-kloof: ‘Niet schieten. Ik ben Che Guevara. Levend ben ik meer waard dan dood.’ 
Daar vergiste de revolutionaire baardmans zich lelijk in. 24 Uur later en zijn lichaam was doorzeefd door sergeant Terrán. Ik kijk nu op de Boliviaanse telelevisie naar de film Di buen dia a papa, wens Papa, zo werd Che door de militairen genoemd, een goede morgen. Jammer dat ik mijn eigen verhaaltjes niet te zien krijg. De Humo en Nieuwe Revu. Kun je mee thuiskomen, lijkt me zo. Maar ik heb geen thuis. Ook geen tijdschrift om onder mijn oksel te dragen. Omdat er weinig goede sier valt te maken, heb ik me maar op de motor geconcentreerd. Nieuw achterbandje hangt eronder. En dat was hard nodig. Edgar van De Zwarte Duivels was zo vriendelijk om de band om de velg van de Guzzi te leggen. Ik kan dat niet. Is me ook te veel werk. In no time was hij daarmee klaar. Edgar maakte de boel nog eens goed schoon en voor dat ik het wist zat ik weer op de motor. Meer heeft de maandag (vooralsnog) niet voor me in petto. Morgen dus de Grote Dag. Ik ga daar wederom niet veel van meekrijgen. Ik eer de commandante door voor een zware rit te kiezen. Wellicht de zwaarste in een jaar tijd. Meer dan driehonderd kilometer van rots, wasbordjes en riviertjes krijgen we voor de kiezen. Hoogte: vanaf 5000 meter. We marcheren ons er wel doorheen. Haste la victoria siempre, luidt de strijdkreet van de Guzzi. Ik kan dan niet achterblijven. Ik ga me alvast mentaal voorbereiden. Je begrijpt dat dit een dag zonder nieuws is. Renske vive, carajo: LUMC Albinusdreef 2, 2333ZA Leiden, afdeling J10P, kamer 36.
PS Wordt lastig om morgen up te loaden.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
http://www.humo.be/cps/rde/xchg/humo/hs…
Goedele is toch wel de eye catcher…..
Goedele, dat noem ik pas vergane glorie. Toch blijft ze een lekker wijf.
He paul , che was hier ook weer in het nieuws en wel bij het journaal!
Rij voorzichtig!!
Liefs uit Lisse
Zelfs hier in de zandbak zag ik gisteren Paul/Che zijn rots met kogelgaten (via BVN)
Paul,
ik ben deze week nog in Antwerpen. Ik neem een Humo voor je mee. Dus als je ooit nog eens terug komt….of je hebt een postadres in Buenos dan stuur ik m op!
Wat Mirjam al schreef, gisteren uitgebreid verhaal over Che in het journaal van acht uur. Misschien kan je het bekijken op uitzendinggemist.nl.
Zet m op! Klinkt als ‘hou je taai’, en dat zou ik nooit meer tegen je zeggen. Dus….rij voorzichtig?
Liefs, Sig
Jeeeeeh je staat er gewoon in! Helemaal Top!
Veel aandacht voor Che inderdaad maar vergeet ook Phil Bloom niet. Dat gebeurde dus ook vandaag 40 jaar terug.
Wie is Phil Bloom..?
Info please ajmh.
Oh, ok, bedoel je die dame die voor het eerst voor de vpro naakt op de nederlandse buis verscheen?
Maar die leeft nog… en woont in Antwerpen.
Wel revolutionair geweest in haar tijd, zou Che haar als maagdelijk visioen gezien hebben in de laatste seconde van zijn leven?
Pi.
Paul, eerst een laserbehandeling afspraak na mijn laatste peuk maken, wil niet meteen hardcore afkicken.
Ben verstookter dan jij kwa roken.
Valt me toch op dat je van het ene in het andere avontuur valt zodra je weer in het zadel zit.
Die motorgang is gewoon koddig..!
Wat een grappige ouwe rolschaatsen berijden die gasten, die Kawa met racevlammen is echt te fout…!!!
Pi geloof me, verstokter dan ondergetekende bestaat niet. Heb nog vier peuken te gaan. Over avonturen gesproken: ben in Uyuni. Wat een ongelooflijk ranzig kut gat. Even bij de treinen kijken, zoutvlakten afraffelen en weg wezen hier. De weg ernaartoe was inderdaad de slechtste van de afgelopen 2,5 jaar. Twee keer op mijn plaat gegaan. Zijkoffer gemold. En de Guzzi? Geen ene kik. Wordt al met al een saai verhaal met die brommer van me. Wat een apparaat. Morgen filmpje en wat foto’s. Verhaal staat in Nieuwe Revu. Vriend Pieter stuurde een pdf op. Jammer dat ze geen foto’s van me hebben gebruikt. Zaten een paar goede bij. Ik groet u. Tot morgen.
Huh Kawa met racevlammen? Pi, zie jij iets wat ik niet zie? oohhhhh kzie het al, slip of the toestenbord, J zit naast de K…..
Juist Pi. Sorry, ik dacht dat Phil Bloom deel uitmaakte van ons collectieve Nederlandse geheugen. Maar inderdaad, zij leeft nog wel ja.
Even iets anders, met een motor een continent doorkruisen is te gek maar wat deze dame hier doet mag er ook wezen: http://www.tractortractor.org/home/
Ha die Paul, het is over met Jan Weitner. De XT staat weer bij Maarten, is niet aan de praat te krijgen. Jan is Blut en kijkt overwegend treurig. Daarintegen is mijn in Limburg aangeschafte XT-tje en succes. In het vroege voorjaar 2008 naar Iran, zijn de vrouwen tenminste gesluierd en kan er weinig kattekwaad uitgehaald worden. Patrick Hayes uit Freemont volgt jou nog altijd. Groetjes, en veel goeds, Jan de wit.