…waren dit mijn laatste indrukken van Nederland. 
Laatste ochtend met mijn Beppie wezen wandelen door het bos van baron Barnhard, niet ver van de ouderlijke woning. Had zijn grasveldje en kot nooit van dichtbij gezien, terwijl ik er honderden keren langsfietste als ik naar de Havo in Heemstede ging. Ben als een rustige chango vertrokken. Mijn tijd in Anal heeft me ook verbaasd, meiden. Geloof dat mijn zus gelijk heeft. Heb puur op mijn gevoel gevaren. Dacht werkelijk dat ik de meeste tijd in Adam zou doorbrengen, niet dus. Heb in mijn dorp De Zilk gezeten, en ben er nauwelijks uitgeweest. Moest even stoom afblazen. Mijn Bolikleren bleken ook niet bestand tegen de snijdende kou. Heb bijna het loodje gelegd, van de kou wel te verstaan, ongelogen. Pa’s hoekje op de bank bleek de meest veilige plek. Heb tv gekeken tot ik er scheel van keek. Pa was ook zo`n infojunk. Maar mijn zusje Daan heeft geconstateerd dat ik veel beter tv kan kijken dan hij. Pa zou trots op me zijn. Helemaal als hij mijn changito`s had gezien, en mijn meisje, en mijn stiefdochter, Adri. Dat heb ik van mijn ouwe heer geleerd: dat je geen onderscheid maakt tussen een eigen en aangenomen kind. Betere levensles had hij me niet kunnen geven. Roxana kan inmiddels nauwelijks lopen, de schat. Wat wil je, drie maanden drooggestaan. Mijn andere meisje schreeuwt nu om aandacht. Maar krijg er maar niet tot leven gewekt. Die 
accu is een probleem. Geen nieuwe in Anal gekocht: hier zou hij een tientje euro goedkoper zijn. Ha! Niet te krijgen. Ga nu twee twaalf volt accu`s aan elkaar verbinden. Moet lukken. Nog even naar Chili om mijn zooi op te halen. De harde kaftverzameling van Kuifje is ook mee. Daar was het allemaal om te doen. Maar daar vul je geen container mee. Ook de stijkplank ingeladen (mooi cadeau voor Roxana), en nog 80.000 andere nutteloze zaken. Zelfs een aluminium laddertje, kan Roxana beter bij de waslijn. Ik zorg goed voor mijn meisje, meiden. Vandaar dat ze zo van me houdt. Over een maand of twee gaan we met Los Legendarios (onder wie mijn maatje Coko) de route van los pistoleros gringos volgen. We hebben het dan over Butch en Sundance. Legendarische mensen hebben hier in Boliland hun laatste adem uitgeblazen. Dat zal uiteindelijk ook voor mij gelden… Miss you all enorm. En jou ook, Sig. Me too. 😉 Volgens mij zijn ’t er honderd.
PS, het huis was binnen twaalf dagen verkocht.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
Goed gedaan Paul, Kwistnie dat je ook een inboedel verstuurd had,
Welkom Thuis..!!!
Ik denk dat het tijd wordt om Guus met een paar staalkabels hoog en droog aan de balken te hangen zodat je zonen zich toekomstig kunnen vergapen aan het avontuur van hun vader…
🙂
Hoi Paul en Roxanne en fam, leuk om te lezen dat je lekker relaxt bent teruggegaan na zo’n heerlijke wandeling. Als ik de foto’s bekijk van het moment dat de container er stond en alle zooi buiten stond , vind ik het jammer dat ik dat moment heb gemist omdat alles zo snel was ingeladen en ik te laat kwam en jullie ( sterke kerels) al relaxt aan een drankje zaten.
Het wordt nog een avontuur om alles vanuit Chili in Sucre te krijgen maar jou kennende zal dat weer een uitdaging voor je zijn. ( misschien weer een goed verhaal)?
Hier alles goed, zijn vandaag even naar Artis geweest met Elise en Bou.
Bou zijn BMW motor was vrijdagnacht gestolen ( k.. ) en direct politie ingeschakeld en op face book gezet ( je weet maar nooit) !
maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit en ‘s middags werd hij gebeld door de pol. dat zijn motor was terug gevonden . Hoeveel mazzel wil je hebben !!!!!!!
Zal nog wel wat onderzoek vereisen, maar toch!!
Bou blij, je kan echt niets meer buiten laten staan ( zelfs flink op slot) onbegrijpelijk dat jij altijd je motor onder zeil op de weteringschans kon laten staan en deze nooit is meegenomen. Lucky you.
Nu kus voor iedereen en hou je goed
Bep en Har
Ben echt trots op je Paul,Staan al weer mooie dingen op je site en je bent weer thuis zo te lezen.Iedereen een kus en wees zuinig.
Liefs..Kees
Feli met het thuiskomen Paulus, het geluk straalt van de foto’s af! Ook leuk dat je een paar van mijn shots hebt gebruikt. Je verhaal staat weer als een huis, eerlijk en heerlijk om te lezen, ben blij dat je hier de draad weer hebt opgepakt! Ik ga binnen een paar maanden terug naar Panaland, ben benieuwd wat ik tegenkom… weet in ieder geval dat de helft van m’n boeken zijn opgevreten door de termieten… nou ja, dat scheelt weer sjouwen met de verhuizing… 😉 En bedankt voor ‘t lachen in Anal!
Abrazos para todos!
Het gaat jullie goed, man. Leuk je nog even gezien en gesproken te hebben. Laat maar weten als ik nog wat kan doen.
Fred
Zo, de eerste helft van de week is me prima bevallen, de andere helft lag ik op bed, ziek. Toch een hele overgang, van het hoekje van mijn bank in Nederland naar mijn woning van 35 vierkante meter. Mannetjes hebben een nieuwe hobby: zo hard mogelijk krijsen. Vandaag zijn we met zijn drieen naar de kapper geweest. Was best spannend. Santiago onderging zijn lot als een echt vent. Sebastian gilde heel Bolivia bij elkaar. Leek wel een varkensslachthuis. Maar ze kunnen weer thuiskomen met hun nieuwe look. Ik ga weer naar bed. Har, ik schrijf je later, amigo.
Dacht ik net dat ik mijn laatste adem had uitgeblazen op guzzigalore, zijn laatste letters waren GU, de tranen stonden in mijn ogen en zie nu, nieuw leven op het net. Volgens mij moeten je volgelingen er nog aan wennen dat ze afgehaakt zijn, veel reacties heb je nog niet, maar verdorie zie ik toch al die ouwe namen weer voorbij komen, dus die kijken toch ook af en toe nog ffies….
Goed te zien dat je weer heelhuids bij je gezin bent, lekkere mannetjes Paul. Die nieuwe koep wil ik ook wel eens zien. Roxana ziet er ook goed uit, compleet uitgewoond natuurlijk, het arme kind.
WtF Paul aan de veestapel?? Ga je de finca runnen jongeman? Lijkt me wel wat eenzaampjes daar, wordt zoeken naar een hoekje op de bank..
Ben benieuwd wat je gaat doen!!
Maar hoe zit het nou met HET BOEK?
Ja goeie vraag, wanner kunnen we een signeer sessie verwachten??
xxx
PAOL. HERMANO COMPAÑERO DE RUTAS ESPERO QUE VOS ROXI Y LOS VTWIN ESTEN BIEN. DANOS UNA SEÑAL DE VIDA UN ABRAZO GIGANTE Y MUY BUENAS RUTAS. RUBEN Y STELLA
Hai Paul,
Was te laat op Schiphol,heb je net gemist.
Goed artikel, zeker de combinatie met met de Foto van Fred en het portret van Marianne en dat is een Corneille, maar ik neem aan dat je dat bekend is.
Doe de familie de groeten, en we houden contact
Ad
hoi Paul, herkenbaar dit stukje, ben zelf ook terug omdat het geld op was en de 90 dagen California ook, maar eind oktober vlieg ik er weer heen, nadat ik voor Roel zijn label Raoul music wat meer bekendheid en richting heb gegeven. We waren in Portugal waar Roel een leuk optrekje heeft in de Algarve. Wel opgegeten door muggen, helaas.
In de bergen bij Lake Tahoe heeft mn vriendin Ilene (celliste van mn band, zie URL) daar geen last van. We hebben ook nog een camper in Alicante staan, maar die ellendige crisis maakt ‘t nogal moeilijk om in Spanje te overleven….
groetjes,
Bas
(die met die Tomos aan kwam scheuren op Roels BBQ in Breukelenveen, 2000)