Raar, maar waar…in Japan is de snelheid er helemaal uit. In slakkengang gaat het naar Tokio.
De vlucht voor de werkelijkheid is ten einde, en de harde realiteit dient zich aan….: wat nu?!
Ja Rienck, zeker: nooit opgeven. En vertrouwen hebben in de dag, de omstandigheid, de mensheid, het universum, mezelf. Kan ik van deze site niet zeggen. Door al dat gezeik is guzzigalore voor mij een vehikel geworden ergens in een hoekje van internet waar een penetrante pislucht van afkomt. Had de site mooi klaar gemaakt voor deze reis, maar uiteindelijk niet eens meer de behoefte gehad om er ook maar naar te kijken. Dat is jammer voor mensen als Heerco, Wout en Drun die geen Fuckbook hebben.
De werkelijkheid is dat deze site “Guzzigalore”, al meer dan 10 jaar in de lucht en welke ik vanaf het begin min of meer dagelijks heb bezocht, door diezelfde werkelijkheid blijkt ingehaald.
Een andere reis en andere (social) media; het hoort er allemaal bij.
Je hebt je doel bereikt en dat valt je te prijzen. Het boek zal nu veel verrassender worden omdat je hier bijna niets hebt prijsgegeven zoals op je vorige reis.
Paul veel succes met met verschepen van Guus (en hij mag nog steeds een keer bij mij in de winkel staan) en met het verschepen van jezelf naar je geliefden. Bedankt!
wat zul jij blij geweest zijn, dat je de grond kon kussen, Voor geen geld.. Held
’t lijkt wel of de aarde rond is
😉
respect man !
Ladies and gentlemen, the Guzzi and I have arrived at Tokyo! Foto: Eiji Shimamura.
Einde reis volgens Fb.
Heerco!!… is het hier dan al zó droevig gesteld?!
Moet jij dan nu de pen nog van onze held overnemen, om te melden, dat de reis voorbij is!!
‘Vreselijke Roy’ is weg, en Paul heeft het podium wekenlang weer helemaal voor zichzelf gehad…en er is hier niets meer gebeurd.
En ook al die Social Justice Warriors, die zo goed konden bepalen, wat correct / incorrect was, hebben NIETS kunnen brengen.
Geen enkele vorm van communicatie kunnen onderhouden.
Niet eens af en toe een boertje, of een scheetje…helemaal niks!!!
Maar wél de bek open over een ander….
En wat de reis zelf betreft: behalve onderbroken door een daadkrachtig optreden tijdens een auto-ongeluk, is de hele tocht één lange sprint geweest van Tbilisi naar Vladivostok. In record-tempo, waarbij zelfs is overwogen om de trein (!) te nemen.
Maar…What about Dzjenghis Kahn??
En die beruchte ‘Road of Bones’???
Gelukkig wél een filmpje over ‘die prachtige luchten’ boven de snelweg door Siberië. En Fuckbook maar applaudiseren!!!
Raar, maar waar…in Japan is de snelheid er helemaal uit. In slakkengang gaat het naar Tokio.
De vlucht voor de werkelijkheid is ten einde, en de harde realiteit dient zich aan….: wat nu?!
Lekker naar huis, Rienck. Voetballen met de jongens en mijn vriendinnetje liefdevol lastig vallen.
Als jullie nog wat te zeiken hebben, go ahead. Ik had het helemaal gehad hier. Lange leve Fuckbook!
Paul, ik hoop oprecht, dat de reis jou één en ander geleerd heeft.
Zodat je daarmee weer verder kunt.
Take care!
Ja Rienck, zeker: nooit opgeven. En vertrouwen hebben in de dag, de omstandigheid, de mensheid, het universum, mezelf. Kan ik van deze site niet zeggen. Door al dat gezeik is guzzigalore voor mij een vehikel geworden ergens in een hoekje van internet waar een penetrante pislucht van afkomt. Had de site mooi klaar gemaakt voor deze reis, maar uiteindelijk niet eens meer de behoefte gehad om er ook maar naar te kijken. Dat is jammer voor mensen als Heerco, Wout en Drun die geen Fuckbook hebben.
En wat is de werkelijkheid, Rienck? Ik heb de werkelijkheid in al zijn puurheid aan me voorbij zien trekken.
De werkelijkheid is dat deze site “Guzzigalore”, al meer dan 10 jaar in de lucht en welke ik vanaf het begin min of meer dagelijks heb bezocht, door diezelfde werkelijkheid blijkt ingehaald.
Een andere reis en andere (social) media; het hoort er allemaal bij.
Je hebt je doel bereikt en dat valt je te prijzen. Het boek zal nu veel verrassender worden omdat je hier bijna niets hebt prijsgegeven zoals op je vorige reis.
Paul veel succes met met verschepen van Guus (en hij mag nog steeds een keer bij mij in de winkel staan) en met het verschepen van jezelf naar je geliefden. Bedankt!