Het is focking koud op de motor, gasten, meiden. Gemiddeld ben ik de enige motorrijder en route. Met mijn open potje, veiligheidsbril, leren jackie enzo. Klagen doe ik weinig, alleen als het hagelt, want dat doet echt zeer. Heb Nederland inmiddels van Noord naar Zuid en van Oost naar West doorkruist. Veel schik in de lezingen die steeds beter lopen. Vanaf dag één niks voorbereid, maar toch heeft het verhaal een lijn gekregen en sta ik gemiddeld 3 uur lang een razende monoloog te houden. Toen ik klein was, vond ik het al eng als ik naar het bord moest, nu klets ik met een vrij gemoed de avond vol. Zelfs nog een keer te gast geweest bij een Harley Club in Veghel, wat een briljant goede avond was, ondanks pagina zeventig. Vrijdag de dertiende(!?) ben ik in België, te gast bij de Moto Guzzi Club België. Veel zin in. Inmiddels heeft de Guzzi een grote verandering ondergaan. Heb er een plat stuur opgezet, omdat het brede gewoon afbrak. Waarom heb ik dat stuur niet tien jaar geleden gemonteerd? Zit nu iets voorover, als op een streetfighter, en heb dan minder last van de wind, want waaien doet het godver ook nog in Nederland. Wel blij als ik in Eindhoven langs de Bijenkorf loop en mijn boek in een mooie setting in de etalage zie liggen. De derde druk is een feit, dus iedereen die bij het boek is betrokken is blij. En, ik heb een zijspan gekocht. Die gaat mee naar Japan, maar zonder mijn Mannetjes. Dat avontuur kan ik ze niet aandoen. Ze zitten sinds een week op de Grote School en zijn blij. En dan ben ik dat ook.
mooie update Pablo