Highsider, je kent ‘m wel, de brulaap van Oliepeil, schreef een opiniërend stuk over het nut van avonturiers als moi, Sjaak Lucassen, Ted Simon en ander werkschuw volk. We aanschouwen een treffende observatie van het maatschappelijk nut van avonturiers. Enjoy! http://www.oliepeil.nl/uitlaat/6599-ik-wil-op-wereldreis-geef-geld-2
- De gelukkige bezitter van geen bezit
- Kapitalisme & schaarste
Geen idee hoe groot het bereik van “oliepeil”is maar nu begint het ergens op te lijken. De text lijkt wel door Roy geschreven . Provocerende waarheid. Altijd goed 😉
De video is eindelijk pakkend.
Go
Heb het stuk ook maar gelezen nu mijn naam ineens in verband wordt gebracht. Ik zie de gelijkenis maar weet niet voor wie het nu een compliment is, moi of highsider. Maar geinig stukje en ach als het Paul helpt weer nutteloos op weg te krijgen………… Overigens staat er een lollige reactie van Peet en Janny van Dam, die die rit ook gaan maken (volgend jaar volgens hun site) maar als commentaart geven ze; niks bedelen, gewoon voor gespaard 😛
Kom een keer langs in Bolivia en je begrijpt waarom het lastig is daar te sparen, te leven, blij te zijn, ondanks dat de helft van mijn genen daar wonen. Hoorde gisteren dat twee weken geleden de opa van de jongens is overleden – don Jaime. Ik mocht de beste man erg graag. De jongens leunden zwaar op hem na mijn vertrek.
Even wat gegoogled op ‘Road of Bones’.
Zo even een paar links:
http://askyakutia.com/2010/09/2010-summer-motorcycle-adventure-roadofbones-kolyma-yakutiasiberia-russia/
http://askyakutia.com/2013/06/motor-bike-motorcycle-riding-yakutia-siberia-russia-late-september/
http://www.touratech.com/en/singleview/article/road-of-bones-1.html
http://www.compassexpeditions.com/tour/major-expeditions/road-of-bones-london-to-magadan/
https://stevethings.wordpress.com/category/r-o-b-preparation/
https://www.youtube.com/watch?v=C-qeKhzPTq0
https://www.youtube.com/watch?v=ON26m_Mq2DI
Dan lijkt al het andere redelijk kinderspel.
Het maatschappelijk nut hiervan is heel eenvoudig:
applaudiserende meisjes met kriebelende eierstokken langs de kant van de weg.
He Rienck, thanks man. Ja, had mezelf ook al ingelezen. Aardig wat filmpjes gezien ook. Wil die weg al jaren doen. Nu gaat het gebeuren. Ben in gesprek met Remco van Noord. Hij zit nu in Yakuts. Wereldtip: eerst een toeristenvisum aanvragen, dag in het land zijn, en daarna een tweede soort zakenreisvisum aanvragen. Kan je in en uit wanneer je maar wilt. Anders moet ik gaan racen en dat kan Guus niet. Remco is dus voor zijn reis eerst voor 25 euro naar Sint Petersburg gevlogen, visum gescoord en terug naar huis. Reisjes inclusief visum koste 200 euro. Mooi toch. Vandaag is de teller stil blijven staan. Verontrustend. Of was mijn start mooi en is dit een dipje. Gok ’t laatste.
Paul, ik heb een aantal filmpjes bekeken: dit is bruut motorrijden, wat je niet moet onderschatten. Niet te vergelijken met de Amerika’s of wat dan ook.
Het gaat door een gebied, waar bidden om hulp niet meer toereikend is, omdat een volgend huis bijv. pas weer na 400 km. in zicht komt.
Als je jezelf niet kunt redden en het gaat mis, is het over & uit. Einde verhaal.
Daarom zou een cursus ‘DIY – noodreparaties’ welkom zijn in je bagage.
Wellicht kun je Ted van Motortoer eens vragen.
Ook enige basic survival-skills is niet overbodig.
Ik weet inmiddels hoe ik een bougietje moet verwisselen, Rienck. Dus die bagage heb ik. Blijf me bestoken. Krijg er steeds meer zin in.
Nou Paul proficiat, niet alleen heb je er een reispsycholoog bij maar ook nog een surrogaat vader annex adviseur! Ik zal mij er verder maar niet mee bemoeien al vermoed ik dat je deze adviezen (al was het maar voor de leut) tegen de wind in gaat gooien! Maakt het reizen wel zo leuk en spannend toch anders krijg je zo’n saai verhaal…….
Nou nou…zo zo…, Roy, heb je nog meer hokjes voor mij in de aanbieding?
Enerzijds wil ik Paul zo lang mogelijk onderweg hebben De vorige reis was onderhoudend genoeg. Volgens mij was jij degene, die zich daar het meest tegenaan bemoeide. (wat ook een deel van de lol was, moet ik toegeven)
Anderzijds, als een reis spaak loopt, omdat het je aan basis-vaardigheden ontbreekt, ben je een achterlijke klootzak.
Een groot deel van de aandacht gaat dan nl. op aan onnozele strubbelingen, terwijl je had afgesproken, dat je avonturen zou beleven.
Ik heb al genoeg sukkels gezien, die, als het er op aankomt, continu afhankelijk zijn van anderen. Van die onbenullen, die achterop vrachtwagens moeten meerijden, omdat ze hun motor/auto niet aan de praat kunnen houden. Neem dan een enkele reis-Transiberische Express en hou je muil over avontuur.
Gezeur over kapotte elektriek/kapotte dynamo/startmotor gaat mij snel vervelen. Weer zo’n lamstraal, die te lui was om vooraf een beetje huiswerk te doen.
En straks loopt Paul in een kroeg een lokale schone tegen het lijf en dan kan hij niet eens in het Russisch tegen haar zeggen: “Wil jij mijn brommer zien?”
In plaats van je tijd te verdoen met domme zaken, die je boerenverstand vooraf al lang en breed had kunnen vertellen, wil ik bijv. weten of in het donker het puntje van je leuter ook fosforescerend-groen gaat oplichten, als je een nacht met Natascha uit Tsjernobyl hebt doorgebracht.
Kortom, al mijn ’tips en adviezen’ zijn een wissel op de toekomst. Paul kan zich straks nergens meer achter verschuilen, als het tegenzit. 😉
Ik had me de laatste reis wel degelijk voorbereid. Als back-up had een reserve bougiekapje bij me, twee bougies, twee koppelingskabels en wat lampjes. Dat bleek slechts bagage te zijn.
Twee rechter handen is genoeg.
Waarvan akte, quote erat demonstrandum!