Filmpje

The highway from Paul Hooff on Vimeo.

Share This:

14 gedachten over “Filmpje

  • januari 24, 2017 om 16:30
    Permalink

    Vandaag voor het eerst de mogelijkheid gehad. Voor wie ‘m nog niet heeft kunnen zien. Ik vind het de mooiste tot nog toe. Maar ja, wie ben ik.

    Beantwoorden
  • januari 26, 2017 om 11:24
    Permalink

    Wederom dank voor het delen Don paulus.

    Goed weer van je te horen en te zien dat de oude flow langzaam wederkeert. Dat mensen in europa geslotener zijn is logisch met zulke kou, daar wordt iedereen vanzelf sacherijnig van.

    houdt vol en safe travels.

    Beantwoorden
    • januari 26, 2017 om 15:01
      Permalink

      Thanks, Wout. Filmpjes zijn voor jou. Nou, dan staat me nog wat te wachten. Morgen naar een hostal in de stad. Moet een oplossing vinden voor een behoorlijke olielekkage, onderin bij het koppelingshevel. En de rechtercilinder komt niet goed op gang. Visa regelen voor Azeirbedjan en een paar Stan-staten. Dan weer de kou en de onmetelijke alleenigheid tegemoet. Stel je toch eens voor dat je geen navel zou hebben – mijn grootste vriend.

      Beantwoorden
      • januari 26, 2017 om 16:17
        Permalink

        Hahaha, stel je eens voor dat je geen Navel hebt.. Waarschijnlijk een keer ring lek bij de koppeling en misschien een nieuwe Bobine voor je Cilinder.
        Good luck . Save Travel.

        Beantwoorden
          • januari 26, 2017 om 19:12
            Permalink

            Of bougie, bougie-kabel, condensator, contactpunten…., enz.

  • januari 26, 2017 om 19:46
    Permalink

    Rienck komt op kousevoeten binnen, hehe. Heb sowieso andere, zachtere bougiekappen nodig. Drie in een dag geklapt. Bougies houden het ook niet vol, ook vervangen. Guus is net als ik een beetje moe, maar zullen bijladen. Moet ook al die visa regelen. Van de week de stad verkend, chill. Morgen op zoek naar goedkoop hostal.

    Beantwoorden
  • januari 27, 2017 om 08:28
    Permalink

    Overigens, wat zou jullie eerste reactie op Georgiers zijn, in de zin van wat voor soort mensen het zijn?

    Beantwoorden
    • januari 27, 2017 om 11:23
      Permalink

      Mijn reactie heb je op FB. In het verre verleden heb ik voor mijn Schildersbedrijfje voor een Georgiƫr mogen werken, de man was buitengewoon vriendelijk, denk nog dikwijls aan hem al is het een 25 jaar geleden. Kan je nagaan. De man die jij als Engel beschouwt (in het busje) is van hetzelfde caliber. Chicke motor trouwens, Guus. Rij zelf een Cagiva Raptor 1000 . Nr. 127 van de 999 die gemaakt zijn. Have Luck .. Save Travel. Hoop dat Guus weer de oude wordt, wil je natuurlijk wel tot het einde kunnen volgen..

      Beantwoorden
  • januari 27, 2017 om 10:14
    Permalink

    hey Paul, bedankt voor ’t prachtige filmpje. ’t Maken van zoiets is toch wat er allemaal bijkomt, onder niet bepaald de makkelijkste omstandigheden. En verder kom je jezelf steeds flink tegen, vooral ook omdat je nu niet meer alleen bent, denk ik dan.
    Ik lees nogal eens reisverslagen van fietsers die bijvoorbeeld een trip maken naar Singapore, o.a. ook via GeorgiĆ«. ’t Is een ruig land wat landschap betreft, maar de mensen zijn over ’t algemeen heel gastvrij en vriendelijk. Goede reis verder!

    Beantwoorden
  • januari 27, 2017 om 11:43
    Permalink

    Die hartelijkheid staat inmiddels buiten kijf. Los daarvan zijn het fijn besnaarde mensen die goed voor hun familie, vrienden en werknemers zorgen. En ze zijn letterlijk enorm opgeruimd. Alles zo proper, indrukwekkend. Geen vuiltje bijv. op de parkeerplek waar ik al weer een weekje ben. Ook de straten spik en span. Kom hier echt tot rust en maak goede vrienden. ‘Paulie good’, hoor ik steeds. Doet me echt goed. Alleen in het verkeer zijn ze niets ontziend. Dat past dan weer niet bij dat fijnbesnaarde karakter.

    Beantwoorden
  • januari 29, 2017 om 08:04
    Permalink

    Vandaag naat Tblisi. Hostal zoeken, motor regelen, al loopt ie nu prachtig mooi stationair, visa’s fixen en weer door. Ben erg verkouden geweest, longen zaten helemaal dicht. Nu iets beter, dus go for it. Mensen hebben me hier op de autoplek erg goed verzorgd. Vrienden voor het leven met Nukri. Over hem meer. Heb zin om weer door te gaan en deze reis stijlvol af te ronden. Hoef nog maar 10.000 km. Zomaar: kennen jullie iemand die ooit een Russische tank buiten werking heeft gesteld met een YPR-7? Ik wel. Mooi verhaal. Het zijn toch echt de mensen die het m doen, op trips als deze. En ik zelf natuurlijk.

    Beantwoorden
    • januari 29, 2017 om 11:01
      Permalink

      10000,peuleschil.Oude kranten in je Jas tegen de kou. “Tis maar een idee” .. Safe Travel

      Beantwoorden
  • januari 29, 2017 om 11:32
    Permalink

    Ja Paul, je begint er lekker in te komen.

    Maakt niet uit wat de negatiefelingen zeggen, je doet het GODVerdomme wel! eropuit, in de kou, terwijl de rest thuis zit.

    Je hebt geen verplichting en je hoeft je niet te verantwoorden, dat verantwoorden van je gevoelens komt wel als ze je boek lezen, blik op oneindig, en laat het allemaal gebeuren en overkomen, zet m op (je helm ^^) gr John

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *