Zo’n enorm stoere foto van Che Guevara heeft daar weinig mee te maken, vind ik ook. Toentertijd heb ik de whereabouts van Che gevonden, nu ga ik op zoek naar die van Dzjengis Khan, ongelogen. Zoals verwacht was ik even in mineur; de feestdagen grotendeels alleen doorgebracht met earl grey thee als een bakkie troost. Shit happens to all of us. Een nieuw jaar ligt voor me uitgestrekt en de mogelijkheden zijn niet te tellen. Wel een dompertje dat ik van PostNL nog niets heb gehoord van mijn sollicitatie als freelance postbezorger. Ik wacht geduldig af. Intussen is mijn boek in het Engels vertaald, hebben we (MQM-Media en ik) een mooie presentatie van de komende reis gemaakt en opgestuurd naar omroepen en ben ik weer aan het schrijven voor Motor Magazine en Moto ’73. Ja, de reis staat vast, ook de route: Nederland, België, Frankrijk, Liechtenstein, Zwitserland, Italië, Griekenland, Turkije, Georgië, Armenië, Azerbeidjan, Kazachstan, Kyrgystan, Mongolië, Siberië, Japan. Ik ga weer op zoek naar vrijheid, wat dat zoal betekent voor de moderne mens in deze hectische tijden. Ook ga ik op zoek naar lokale helden. Meestal zijn dat mensen die hun dromen hebben waargemaakt. Denk dan aan Herman Brusselmans, de paus (ja echt!), Janus Faroufakis, enz. Hoop ergens in mei te kunnen vertrekken. TV, zou natuurlijk het allermooiste zijn. We gaan uit van 24 afleveringen van 25 minuten met elke week op de social media updates, vragenuurtjes en weet ik wat. Deze site wordt het episch centrum met – de frequentie van de laatste updates indachtig – zeker elke twee maanden nieuwe feitjes en weetjes. Plan B en Plan C zijn eigenlijk niet te prefereren. Dus alle pijlen gericht op Plan A, zo niet dan toch. Helaas mag ik de Mannetjes van mamma via Skype niet zien. Dat vindt ze momenteel niet goed voor hun ontwikkeling. Kortom, op een paar rafelrandjes na begint er hier en daar wat zon door te komen. Alle goeds. Tot snel, nu echt.
PS, Richard ’t Hart, bedankt voor je prachtige compliment.
