Maand: september 2014

Zit nou even bij Pieter, Bar. Even wat dingen doornemen. Pieter is een zeer inspirerende man. Eerste week bevallen hoor. Zondag afspraak gehad met Paul in café De Zwart aan Het Spui. Over de mogelijkheden van het boek, vertaling en zo. Desnoods betaal ik er aan mee. Daarna naar De Koe. Deed er drie uur over om er te komen. Kwam onderweg bekenden tegen. Sliep bij Afke, boven De Koe. Kortom, we zijn thuis. Bolivia is ineens heel ver weg. Dat geldt helaas ook voor mijn Mannetjes. Raar hoor, zo zonder hen. Boek wordt komende week gedrukt. Humo gaat aandacht besteden en ik krijg een verhaal in Het Parool, enzo. TV, heb ik inmiddels begrepen, is belangrijk, wil je meer dan 10 boeken verkopen. Wordt aan gewerkt. Scheltema, grootste boekhandel in Amsterdam, wil mijn Guzzi voor een paar dagen in de etalage. Boekhandel De Vries in Haarlem ook. Hoe leuk is dat? Moet nog ’t een en ander organiseren. Maar zullen we binnenkort eens afspreken met zijn allen? De Koe, of zo. Die kroeg heeft toch een niet geringe rol gespeeld in het leven van dit manspersoon. De motor, en daar zitten we allemaal op te wachten, staat vanaf 8 oktober op de kade. We spreken elkaar. Lator.

Het is nu maandag. Donderdag ben ik onderweg, vrijdagavond in Nederland. Merk dat ik behoorlijk zenuwachtig ben, en dat gebeurt me niet snel. Het is niet niks hoor, om je kinderen zo’n lange tijd niet te zien. Ik voel me als een Boliviaan die zijn geluk op het Oude Continent gaat zoeken. Alles ongewis, en nieuw. Zal mijn ogen uitkijken. Gelukkig kom ik niet met lege handen. Ga er vanuit dat mijn boek deuren zal doen openen. De Guzzi is helaas ernstig verlaat. Hoop dat-ie de Bijenkorf gaat halen. De inefficiëntie van Latijns-Amerika is iets waar ik nooit aan zal wennen. Ik zal mijn Mannetjes missen, kan eigenlijk niet zo goed zonder ze, en zij niet zonder mij. Dus tja, laat de tijd in Nederland dan gelden. Tot snel.