Maand: juli 2014
Onderweg
Zo, meneer is me toch een partij de grens over. Slaap nu in Abra Pampa, een plaatsje dat ik ken uit the old days. Moest er wel weer even in komen hoor, meiden. Zes jaar (dikke tweeduizend dagen) niet fatsoenlijk op de motor gezeten, laat staan dat ik de grens over ben gegaan. De plunjebaal zat niet lekker in mijn rug. Goede zit is nodig, want ik vang veel wind. ’t Waait behoorlijk. Ook moet ik wennen aan de leren zijtassen. Had vroeger een systeem hoe en waar ik de spullen opborg. Nu is het vooral proppen en aanstampen. De Guzzi heeft hier allemaal geen boodschap aan. Ze vlamt en stampt als vanouds. Wel hoor ik de kleppen, terwijl ze twee keer zijn gesteld. Ook heb ik olie op de punt van mijn laars. Waar dat vandaan komt is nog een raadsel. Verwacht dat ik over een dag of vier in BA ben. Daar word ik opgewacht door de voorzitter van de XT600-club. Ken hem van Facebook, maar we zijn nu al goed vrienden. Mooi volk, die Argentijnen. Dat ze niet kunnen voetballen is ze vergeven. Ook geen probleem met mijn Boliviaanse nummerplaat die feitelijk op Roxana’s naam staat. Kortom, ben een tevreden mens. Wat is dat toch leuk, motorrijden. Wel fucking koud en die wind blaast als een gek in mijn rechter neusgat. Kortom, het is nog even wennen.
Roy, zie je dat ik op de valreep mijn zadel heb laten bekleden? Kostte me tien euri. Soms is Bolivia een fijn land. En die tassen misstaan niet, toch? En niet te vergeten, m’n haar zit fantastisch.
Bijna onderweg
Zoals je ziet hangt mijn shirtje te drogen in een fijne Boliviaanse omgeving. Ben altijd trots op mijn tuin geweest. Schoffel en wied me een ongeluk. Dat ik nog tijd heb gevonden om mijn boek af te ronden is een wonder. Heb twee dagen met mijn ziel onder mijn arm rondgelopen – geen voetbal. Zoals Benjamin Franklin ooit zei: Football is the living proof that God loves us and want us to be happy. En gelukkig zijn we, meiden. Dit keer geen dip na de laatst gespeelde pot. Na de dertiende koers ik op een land dat Wereldkampioen is. Wat een ontvangst, zal dat zijn. Want heb zeker mijn steentje bijgedragen met mijn schone shirt. Volg het toernooi met een Latijns-Amerikaanse bril. Op ESPN doen ze het in hun broek voor ons. CNN heeft het steeds over powerhouse Holland. Ben echt trots. Wat een fantastisch feest is dit toch. Al lijkt het me verstandig dat ik mijn smoel voorlopig niet in Mexico laat zien. Die gasten haten ons. Overigens heeft de Guzzi een fraaie Mexicaanse nummerplaat aan zijn achterste hangen. Is het mogelijk om met die plaat een Nederlandse WA-verzekering af te sluiten? Lijkt me wel zo exotisch, al realiseer ik me het risico te lopen om de honderd meter aangehouden te worden. Afijn, Frankrijk ligt eruit, en ik moet twee uur zien te overbruggen voordat Colombia Brazilië uit het toernooi knalt.