Want to have a taste of Colombian corruption Guzman? I’ll give you a bite. But first I’ll tell you that Cartagena is a wicked city. Yes it actually is. I know that we the tourists are to blame. We have the money and we are looking for cheap pleasure. Without us Cartagena would probably be an average port with incidents with drunken sailors or drug runners. Down town looks okay. It’s an old city, well preserved, lots of police and militaries carrying their M16-rifles. The old city centre is just a façade. The nicely painted houses and expensive shops can’t cover reality: it looks like the whole city is on coke. And than the girls, beautiful but most of them are prostitutes, aiming for ignorant tourists. Coke and whores, it’s a dangerous combination, especially when everything is according to European standards so ridiculously cheap. And than this heat; you’re pouring sweat all fuckin day. Just think of the idea of moving a leg and you’re soaking wet. So, coke, whores, tourists, tropical climate, that’s rush this city is in. Anyway, a Dutch friend and I were drinking a beer outside on the Calle de Arsenal. Young whores flocked around us. My friend apparently went off to take a sniff. He came back, looked in his pocket for money to buy another beer and then the police confronted him. He had to empty his pockets and they found two grams of coke. He got arrested. My friend doesn’t speak any Spanish so I came with him to translate and to negotiate. A tourist with coke, for sure he was in trouble and faced jail and deportation. After 15 minutes sweating I started to talk about a way out of this. ‘Hay otra manera? Si hay, qual es?’ Jorge, the policeman, started to smile and then I knew everything would be okay. It was only a matter of ‘how much.’ So my friend paid 150 bucks and got his stay-out-off-jail-card. But that’s not all. He got his coke back and Jorge gave me two bowls of marihuana, he ripped from a girl some hours before, because I did so well. While walking back to the hotel I realized that I could get arrested myself for carrying drugs a policeman gave me.
PS Guzman don’t worry I’m clean.
PS Surprise, surprise, the Dutch Taxes will block (?) my bank account (beslagleggen op). I thought they only do this with guys like Cees van der Hoeven, corrupted vastgoedhandelaren and not with a stone-broke journalist who doesn’t produce, because he took some time off. The good news is that there’s nothing on my account. It’s a continuously fight with Holland, Guzman. It seems that you’re going to win, I mean the World Championship. To be honest, I’m getting awfully tired off this all.
PS No, I don’t like it here at all. I’m still in Cartagena waiting for my friend Tal. She is Panama City and will come on Sunday.
Anyway a lot has happened since I left Balgüe. It took me five days to get to Panama City where I easily found a boat to Cartagena. The bike ran beautiful; although it was pouring rain most of the time we traveled. But where to begin Guzman? So I’ll just show you a bunch of pics I’ve left of Nicaragua, Costa Rica, Panama and the amazing trip to Cartagena and tell you some details.
Fidel the fisherman
The main reason I stayed so long in Balgüe was the simple lifestyle and the close relation to nature. There’s no money in Balgüe but plenty of food. If you’re hungry you go out fishing on the lake of Nicaragua, one of the biggest sweet water lakes in the world. If you look at Fidel it’s easy. In one hour he got 35 fishes. And some more pics: like this one myself a lot, and this one, and this one even more.
Jesper and his horse
In Amsterdam I don’t even know how a horse smells; you never see them. In Balgüe a horse is transportation. You pay 150 bucks for a strong horse. I even played with the taught to buy one for myself. So everybody is on them, even little Jesper. He is only 6 years old.
Chicha Coyol
If you feel like drinking but you don’t have a peso to spend you make yourself an Ometepe Chicha Coyol. Here’s the recipe: you find yourself a Coyol, cut it down with your machete, make a square whole were the leaves spring and wait. The Coyol now produces his milk you can drink. I drank it pure, with the ants and all and it tastes like a Belgium beer and you even get lightheaded. Two times a day you get a refill. This goes on for a week or two then the tree is dried-out and dies. You drank 40 liters of his milk.
Jasmina
Jasmina was the first one I took pictures of for this I want you-vehicle. She has such a beautiful face. So one day I went to visit her and took some more pictures. She had no problems with the camera. Uris, the boy next to her, is deaf and dumb. I made this smile sign, so he’s actually smiling. The woman is her mother. Other boys are nephews and stuff. As you understand, this family who lived in a remote area of Ometepe is not used to that people take pictures of them. Francisco, Jasmina’s older brother, thought I was in love with the girl and he offered to be the intermediate. I told him that I was old enough to be her grandfather. He replied that true love everything makes possible, which is a lie anyway. I never came back.
Deyner Morales
Deyner became a good friend in Balgüe. I climbed the volcano with him. He is a lively and brave young man who felt in love with this German girl who worked as a volunteer in Balgüe. They stayed together for 6 months and then she left. Deyner was persistent to visit her in Germany, but how? Average wage in Balgüe is 400 dollars a year. So he decided to go to Costa Rica where he’ll make more money. I took him with me to San Jose. Deyner had a brand new passport; since it was the first time that he left the country. It took us two days to get at San Jose. First time I actually took somebody on the fully loaded bike. Deyner was freaking out and shouted things like ‘freedom, adventura’. I was surprised that the bike could carry all this weight. So we felt only once and got only one flat tire, the first one. I really hope Deyner makes it to Germany.
San Jose – Paso Canoas
I stayed only one night in San Jose. The transition Balgüe – San Jose was enormous. People, traffic, drug addicts, skyscrapers, people buying things, it just looked like an average day in Amsterdam. Felt absolutely lost. First time that I saw a supermarket in months. I was used to the little dusty stores in Guatemala, Honduras and Nicaragua. Next morning I left for Paso Canoas, the border at Panama. I found a highway that would bring me straight to Paso Canoas, a 6 hours ride with nice views. I wanted to change oil for the bike, but couldn’t find a garage. At Cartago I took a wrong turn and ended up in the city centre and found by accident a garage. The owner Enrique turned out to be a very good sport. I got the oil for a good price and his brother found the leak in the electricity-system. So I was surrounded by bright light again. Above all Enrique bought me a meal. I think I stayed only a hour or two with Enrique, but we left as friends.
My goal that day was the border at Paso. Wishful thinking. I had to cross this mountain range and climbed for hours. The next for hours it was mainly raining. I drove until dark and ended up in this little village Ray Curre. It turned out to be a peaceful and quiet Indian reserve. I asked the local policeman if I could use my tent and if there were snakes around. I could, but they were, so I got frantic. I know now that I get help when I need it. So Fidelia, a local woman, invited me to her house. I could stay the night. She made me some meals and I could use the shower. And she had this beautiful daughter, but I had to leave the next day. Still don’t know why, though. Again, we stayed only one day together but left as friends. I loved Fidelia. That’s what I like most of my travels, these unexpected friendships with people you will never forget.
Paso Canoas – Panama City
It’s a 500 k’s ride from the border to Panama City. The road was awesome. the best since the States. You see, no wholes. It rained all-day and hard. And it was hot, so I started to smell bad. I drove until nine in the evening. For three hours I couldn’t find any shelter, so I decided to move on, driving on the tail of this huge truck. Don’t like to ride at night, but sometimes it’s just necessary. That day I saw a dead crocodile beside the road. It was run over by a car. Five minutes later a saw a luiaard (monkey kind of animal with huge nails), hit by a car but still alive and I realized that this is not an ordinary trip. Next day I crossed the Panama Canal.
The Stahlratte – Panama – Cartagena
While drinking my beer in De Koe, my local hangout in Amsterdam, people were bothering me with questions about the passage to Colombia. ‘No idea, I’ll see when I get there’, I answered and focused on the girl on my left side. Same question in Anchorage. ‘No idea man, first I’ll have to deal with the bears.’ Same question in Canada and in the US and in Mexico, Guatemala and so on and so on. What is this Guzman, with the Darien Gap, the most southern state of Panama that fits to Colombia? Why do people go hysteric when they hear about the Darien Gap, as it has this huge stop-sign? I know Guzman, there’s no road and it’s freaking dangerous with al the drug runners, para militaries, FARC guerrillas, local lowlife or snakes and swamps. If you have a death wish you’ll drive your bike straight into the jungle, trying to find your way to Colombia and probably die a slow death while doing this. And if you make it to the Colombian border you get arrested for trespassing and suffer some time in a sweaty prison. So, cruising by land to Colombia is no option. I knew that. Pues Guzman you take a boat, dead simple, but apparently not for all of us. Some gringo bikers tried to find a boat for weeks, without success, and turned back. I just talked in Panama City one minute to this crazy German guy Ludwig, captain of the Stahlratte, and had a deal. It turned out that I had a very good deal.
Rusty shipwreck
The Stahlratte (Steal Rat), more than hundred years old and built near Scheveningen (Holland), was lying near Porvenir, a small island 180 k’s north/west of Panama City. To get there I had to drive to Miramar a small fishers and trading village on the Caribbean coast. The rainy season just started so again it was pouring all fuckin day. The Guzzi and I where sliding on muddy roads, crossing unstable bridges and trying not to loose our cool for five hours or so when we arrived without any problem, but tired at Miramar. It took another four hours to get by lancha to the Stahlratte. I liked that: bike at the back, me sitting on the bow with my feet in the water, like riding a whale or something. On my right I saw the Panama coastline; jungle, empty beaches and here and there a rusty shipwreck. By all means I was on the move and couldn’t stop smiling. Arrived at eight, got the bike on board, met the crew, smoked my joint and went to bed. Interesting ‘coincidence’: next morning I woke up and saw Thomas, who boarded a day later. He’s a Dutch friend (I’m just one day older) I’ve met four months ago in Guatemala. The night before he boarded the ship he could see on my website that I was in Panama and wanted to meet somewhere.
The next five days were… lets say interesting. I mean, I’ve been traveling for a year on my own and now I was stuck on this beautiful boat with 25 other people, most of them man. Besides the toilet there’s no other place to hide from mankind. But why hide? The German crew was a bunch of funky Berlin-outlaws who are sailing this ship for years now. Absolutely cool people. Pues, the captain lowered the anchor for two full days at [[popup:_mg_1202.jpg:San
Blas::1:inline]], an archipelago of small exotic islands inhabited by the Kuna Indians. It was one of the most relaxing scenery’s I saw in my life. One night the five of us were looking at the Perfect View; a full moon, a glistering ocean and these palm tree islands filling the picture. And there was no wind, just silence. I looked at the person on my left and saw Tomas who was pretty hammered by beer and a joint, looked at my right and saw Claus, same deal. Five lonely souls watching the Perfect View, that’s pathetic Guzman.
The sisters Ruth and Yodalis Flores saved the trip. I met them in the water near the island. They came floating by in this canoe and asked my if I wanted to buy some stuff of them, like handmade cloths. I asked them to come back the next day and they actually did. They’re so sweet Guzman. They stayed for one hour, sold some of their stuff on the boat and sailed off again. After the islands it took the Stahlratte 35 hours to get to Cartagena. We saw dolphins, whales and got into a real lightning storm, so we got pretty good value for our money and nobody drowned or died because of deadly shark attack or something. On Saturday morning I went off board, realizing that Cartagena, with all his cheap drugs and ten dollar-whores, is a place where you easily can drown. (Which didn’t happen, I know now, I think)
PS Guzman, YOU CAN RUN, BUT YOU CAN´T HIDE.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
Heerlijk verhaal weer!
Gesus Paul, wat een doorzettingsvermogen heb je.Geweldig!
Het was alsof je aan het einde van de wereld was on the road en in the mist and by yourself.
Maar je bent weer een stuk verder.
De boattrip ziet er fantastisch uit en ben weer je even aan jezelf toegekomen.
Groet van ons en hold on.
H. en B.
wauw paul wat een mooi verhaal!En wij maar smachten naar een beetje warmte in ons natte landje!zag dat stella ook weer van de partij is ! Lang niets gehoord.
dikke kus m
Hi Paul,
Wow i love your latest pictures, especially the shark !!!
Ingrid and I are still in Texas, it’s ridiculously hot, hopefully we’ll head back to Los Angeles next week. Stay Safe !!!
Hi Paul,
Love your journal about your trip. Helge Pedersen (from Norway) crossed the Darian Gap on his BMW R80 G/S….
Have a nice life!
Ideale combinatie: reizen per motor EN boot. Hm!
a real nice webpage paul!!!! and nice stories too!!! go ahead like this….saludos from old zeijllogger STAHLRATTE (built in holland as JOHANNA MARIA -or was it mariajohanna???) ludowigo
Tijdelijk sprakeloos.
Afortunado!
Hoop dat je altijd door blijft schrijven.
Neem alvast voor mijn gerief aan,
dat je altijd blijft rondbanjeren.
En, zoals ze op BFBS zeggen:
“ Stay alert, stay alive”.
Chao, Pau
Hey Paul, nice one, your website. Thanx for words & pics about us, funky Berlin outlwas. Good to see you enjoyed the trip. Stay tuned with our Old Lady! As we do with you and your bike. cu Tom
haha Paul fraai verhaal de ‘vaart’ zit er goed in. Heb ik altijd de mooie kanten van reizen gevonden: reizen tot de volgende onoverbrugbaar lijkende passage, en dan de passage afdwingen, day zijn de mooiste. Je rakelt herinneringen bij me op.
Een ouwe Hollandse logger met aan dek een ouwe motorfiets op de Grote Oceaan hoe metaforisch, en dan voor anker met alles erop en eraan. Helemaal af. Life is smiling at you.
Nog een weekje en ook ik hijs de zeilen en zet de vaart erin, kleine Mika wacht z’n eerste zeiltraining! Ben met een maand of 5 weer in Amsetrdam, benieuwd waar je dan uithangt.
Paulus bien vjages
Roel
Fijn verhaal, fijne foto s.
Paul zat nog niet op de Grote Oceaan ( of Stille Oceaan),
maar de Caraibische zee. Alhoewel de golven overal groot kunnen zijn……..Groetjes, Roel , waar zit jij eigenlijk?
Paulo,
Jij op een cruise-schip, wat is dat nou dat doe je toch pas als je een jaar of 80 bent. Goed ik vergeef het je het was noodzaak nietwaar.Wel weer een belevenis, top man lekker relaxen heerlijk van het uitzicht genieten en dan ook nog een walvis zien supergaaf.
Morgen vliegen we naar Canada, Bep dr zus geeft een feestje altijd gezellig om er even langs te gaan, En gelijk daarna nog even met de mannen op de bike weg.
Rustig aan Pik
schrijf je later Pik
PAUL,
Dit keer maar eens met hoofdletters!
Tussen alle ‘bedrijvigheid’ door hier maar eens een berichtje van een van s’werelds beste barricade spelers! (ja ook jij moest er aan geloven ondanks je fantasie dat je nog kansen zou hebben).
Na je laatste verhaal waande ik me even, in een episode van de avonturen uit ‘scheepsjongens van bontekoe’, wat al weer heel lang geleden lijkt.
Wat een avonturen!
Hier geen walvissen maar meerkoetjes in de Lijnbaansgracht, hier geen palmbomen maar platanen die het soms zwaar hebben met het dragen van het gewicht van de regendruppels, hier geen helder water in de gracht, alleen uit de kraan, kortom geen vergelijkingen mogelijk met hier!
Binnenkort naar Barcelona + Berlijn, want we hebben weer een lekkere klus binnengehaald voor een grote beurspresentatie van Converse, die gympen waar ‘rockers und alternatieven’ op rondhuppelen. Verder nog bezig met presentaties voor diamanten, een nieuwe residentie voor Roel, kortom weinig tijd voor bier.
Vanavond waarschijnlijk naar de presentatie van Ollie (je ‘jongere huisgenoot’ want zijn studie op de foto-academie is ‘afgerond’).
Blijf je volgen!
Met groet,
Maurice
(koppie er bij blijven houden!)
Klasse Paul
Mooie verhalen over mooie mensen.
ook je foto’s zijn super.Je wordt ook steeds handiger met die aktie-zelfportretten.Hou je taai beste gozer en ga zo door.
Nog even de complimenten aan de Guzzi,echt een toppertje.
See you lator…..
Ha die paul, Geweldige verhalen, foto’s en ervaringen.. Ik heb je net weer 2 dagen rijden cadeau gedaan, maar ik las ook dat de belastingdienst er nu mee aan de haal gaat. Ik hoop toch dat het bij jou terechtkomt. You deserve it man!
Grtz. Tijn
……..sprakeloos……lees dit als een groot avonturenboek. Geweldig! Jaloers! Ben weer even in de comfortzone, de 998 naar Biggelaar gebracht, wordt klaar gemaakt voor verscheping naar Qatar…..
Moppie, wat chill op die boot….ben JALOERS!!!!
Kus I
Hi Paul,
Lurking on your site and living vicariously through it for travel gossip-stories-surrealness. Great trip, love the adventure your having enjoy/be safe on that great old guzzi. Cartegena sounds the same as I remember it 10 years ago, beautiful, decadent and corrupt. Managua is corrupt, but without the redeeming features, be careful.
Eugene
Paul:
Congratulations on making it to South America! Way to go. If you need some friends when you get to Buenos Aires, I’ll put you in contact with Patrick Bennett, the photographer who you met at my house in Seattle. He and his family are living there now.
Also, I rebuilt the motor on the 1967 V7, so it’s ready if you ever get back to Seattle.
Bon voyage!
Ben benieuwd naar de rest van Zuid-Amerika. Inmiddels zal je Cartagena wel verlaten hebben met een vriendin achterop. Even afspoelen bij Maracaibo?
Paulus,
Hang in there! kom je misschien wel opzoeken, ben bezig met rijlessen en als ik het haal komt er een Harley Roadking… Time for you to get married and have loads of kids…
Keep up the good work.
Joost
Don Pablo, mooie verhalen. Ben en blijf benieuwd naar nieuwe avonturen. Poultje al ingevuld in het lokale wedkantoor?
Hi guys, got myself in trouble with a local police chief in San Juan. Can’t leave the place. Corruption here is beyond incredible. First three weeks in Colombia are madness. The people itself are until so far the sweetest I ever met. San Juan is based in a zona roja (red alert). Place is surrounded by FARC, ELN, para militaires (autodefensa), heavily armed criminals and so on and so on. Policechief stole all my money. Absolutely love the place. Guzman, will tell you more about this all when I have money to travel. But this is all so unimportant, because Holland is going to win on monday. What time, by the way. Nos vemos parceros.
Antieke tip, die reizigers al eeuwen volgen: zorg er voor dat je meerdere beurzen bij je draagt, elk met precies genoeg geld om een rover/corrupte smeris tevreden te stellen. Zo ben je niet in een keer van al je geld af en kan je meerdere criminelen blij maken. Tel uit je winst!
Paulo
Hee gozer kijk in godsnaam uit jongen
we willen nog lang van je genieten,
dus doe geen gekke dingen daar.
groeten Har van uit Helliburton.Ca
Wat een stel ontzettende dwazen daar, zou er niet tegen kunnen om afhankelijk te zijn van zulke randdebielen…
Pas maar op Paul.
Take care!!
Te queremos Pablo.
Muy buenas las fotos. Tanto como tu. Esperamos verte en Bogotá.
Muchos besos
Montse y Ferran
Hi Paul,
Everything OK over there ? It’s getting a bit quiet last few days. Still trouble with the local pigs ?
Fred
Would you be so kind to give a free passage to our fellow countryman Paul van Hooff?
Thank you very much and best regards!
The Royal Highness of Holland, Europe, World.
Hallo Paul,
Alles goed daar? Fantastisch om je verhalen te lezen. Ik werd attent gemaakt op jouw site door Theo Vermue. Zelf ben ik van plan 28 november a.s. te gaan rijden van Buenos Aires naar Vancouver met een Yamaha XT600. Periode staat nog niet vast. Ik dacht aan 4 tot 6 maanden maar als ik jouw verhalen lees dan moet ik dat misschien bijstellen maar dat is ongeveer de tijd die ik max heb. Ik ben zeer benieuwd naar jouw Colombia verhalen aangezien ik dat een moeilijk element in de reis vind. Heb wel een vriendin in Bogota die me kan begeleiden. Anyway. Zou leuk zijn om wat ervaringen uit te wisselen misschien als je nog onderweg bent aan het eind van het jaar kunnen we een biertje drinken in BA?! Zie dat Maurice Selling een van je sponsoren is. Een van zijn ex-monteurs (Guido van de Meche) is de broer van een vriend van mij. Via hem wilde ik al een keer de ervaringen van Maurice uitwisselen die hij heeft opgedaan in zijn afrika avonturen. Ken je toevallig ook Roel die off the road man? Maat van Maurice? Weet niet precies hoe dat zit. Bij hem heb ik nog een off the road cursus gedaan. Anyway ben zeer geinteresseerd in je verhalen! CIAO!!
hy paul
today i got your web from rainer the german on the pedalbike. he gave me your adress because; http://www.travelluna.blogspot.com
greetings luna
Yep Guzman, ben weer eens blijven hangen. Heb welgeteld 100 km in Colombia gereden en ben inmiddels al weer dik een week in het plaatsje Carmen de Bolivar. Kom er niet weg. Ben bezig met een projectje. Kijken of we de 100 hier wel kunnen halen, als je begrijpt wat ik bedoel. Over de Colombianen: zonder te overdrijven zijn het de liefste, leukste, hartelijkste mensen die ik OOIT in mijn leven ben tegengekomen. Geloof me, geweldig volk. De Guzzi heeft nog nooit zoveel liefdevolle aandacht gekregen. Mensen zijn gek van haar, en gelukkig ook van mij. En niet te vergeten: prachtige meiden hier en ben inmiddels voorzien. Het leven lacht me toe hier, ongelogen. Gevaar is moeilijk in te schatten. De een zegt ‘oppassen’ de ander ‘valt wel mee.’ Feit is wel dat vier jaar geleden het dorp (8000 inwoners) nog werd belegerd door FARC en paramilitairen. Elke avond was het raak en de straten waren na zes uur ‘s avonds uitgestorven. Situatie is gelukkig heel wat verbeterd. Veel tot de tanden toe bewapende politie en militairen op straat, allemaal even attent naar mij toe. Het heeft geen zin om ‘s avonds een forse wandeling te maken buiten het dorp. Dan kom ik 100 procent zeker niet meer terug. Maar goed, ben toch een beetje lui aangelegd dus wandelen laten we aan Pieterpad-adepten over. De hoofdweg was berucht. Hier werden de meeste mensen ontvoerd. Hoofdweg is na zes uur ‘s avonds gesloten. Trouwens, leeft het voetbal een beetje in Nederland, eh. Ik kijk in mijn eentje in een restaurantje. De Colombianen leven met me mee en zijn inmiddels ook voor Nederland, de schatten. Dus Jan met de XT: maak je geen zorgen hier in Colombia. Zorg dat je een beetje Spaans spreekt en kijk er niet van op als je omringd wordt door Colombianen als je ergens pauzeert. Ze zijn helemaal gek van motoren. Ben gelukkig. Nos vemos parceros.
Nog even een gewetensvraag Guzman. Het ziet er toch naar uit dat ik finacieel in de problemen door de belastingen in Nederland. Ik moet nu inkomstenbelastingen betalen over 2006. Zoals je waarschijnlijk weet heb ik het afgelopen jaar nog geen wind in Nederland gelaten en heb echt geen hol verdiend. Vind je dit terecht? En wat kan ik doen? Moet wel zeggen dat mijn lieve zus Daan er boven op zit. Toch word ik wat zenuwachtig. Help!
Het financiele geweten….moet je vooral bij mij zijn….heb geen enkele tip… ben blij dat je voor de honderd gaat….samen met hen…..de sympathieke beschrijving tart elke fantasie….leest fantastisch….warmte..geluk….menselijkheid… .medeleven…nederlands elftal……hier is het een komen en gaan van fantastische uitzendingen is in praktisch elk cafe op loepzuivere lcd schermen worden vertoont…een tot nu toe- supertoernooi met een hittegolf…. gr gu
Jouw lieve zus Daan kennende zet ze heel EY op deze zaak! Toch moet je haar eens uitleggen wat het verschil is tussen een band, een velg en een wiel. Wat een thuisbrengertje is en, toch ook niet geheel onbelangrijk, de plek waar het resevewiel zich bevindt! Dat bespaart ons dan weer een hoop tijd 😉
Het belangrijkste van de belasdienst is dat je sowieso ALLE enveloppen open maakt… En dat je OP TIJD reageert! Dat zul je vast niet gedaan hebben en dan heb je een probleem… Je kunt nu gewoon bezwaar aan tekenen en je kunt zelfs belasting terug krijgen over vorige jaren als je een paar jaartjes verlies maakt met je bedrijfje. Carry back heet dat fenomeen. Als er een accountant in de groep zit moet die zich er maar FF mee bemoeien want ik weet natuurlijk verder niet hoe dit werkt…
E.e.a. betekend trouwens niet dat je nu niet hoeft te betalen hoor, daarvoor had je die brieven eerder open moeten maken…
Ach jij redt je wel denk ik he 🙂
Achter de buis met een lekkere Colombiaanse chick, heerlijk.
Voetbal is leuk hier, vanavond holland, ben benieuwd, veel oranje mensen en zo.
Have fun Paul!!
Hey Paulus,
Still going strong lees ik en zie ik. Ben blij om te lezen dat het goed met je gaat. Wil je iets nieuws horen? ‘The 4th of july’ zou een gedenkwaardige dag moeten zijn geworden volgens onze zwangerschaps-tabel. Alleen net zoals de meest betrouwbare beurskoers wil dat nog wel eens schommelen en dat overkwam ons dus op 31 mei jl. Iets te vroeg, maar gezond en wel hebben wij een zoon gekregen! Zien: check je e-mail ff voor een plaatje van dit mooie ventje. Paul hou je taai! Groet van een trotse vader Eric
Hoi Paul,
Gelukkig ze hebben je mac niet ingepikt en je camera ook niet. Het duurde even voordat je weer iets van je liet horen. Er zitten een aantal hele mooie foto’s bij. Ben benieuwd hoe je projectje er uit gaat zien of doe je dat zonder camera…..
Eric gefeliciteerd,
Groetjes Jan
Als Robben of van Persie weer eens scoort klinkt de Colombiaanse Evert ten Napel als volgt: GOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAALLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! En dan valt hij bewusteloos tegen de vlakte. Wat een pot!
Beste vrienden: vriend Eric heeft een zoontje geproduceerd. Zou het op prijs stellen als jullie hem feliciteren. Eric & Wil bij deze: ben trots op jullie.
Oh ja, Paul, dat radiostation is lavallenato.com.
MUUUUYYYY RRRRRRIIIIIIIIIICCCCOOOOOOOOOOO
Hey Paul,
I love your journal. I met you breifly in that lovely little hostel in the drug infested whore town of Cartagena, and no I am not a whore. Anyways I think what you are doing is fantastic, maybe we will meet again one day.
Rachel.
Paul,
Looks like you are having way too much fun!! Hurry up and get your ass back to Ak. so we go for a putt!! H. A. halloween party next Friday.
Take care of yourself brother. “Keep On Truckin’” Love you man!
Brian