Yep, in de reizerij zit schot. Na volgens mij anderhalve maand eindelijk richting het zuiden. Toch zo’n 4000 k’s gereden. Heb nog geen tiende van de 49ste staat gezien. Ga Alaska missen Een terloopse invitatie op straat, als mensen zich door de Guzzi – een zeldzaam vehikel tussen de overkill aan Harley’s – aangetrokken voelen, is wel degelijk wat waard. Ze zijn beledigd als je niet langs komt en niet de hele koelkast leegzuipt. Mijn visum (drie maanden) gaat hard. Heb in Anchorage energie verbruikt op een schattig Israelisch soldaatje. Uh… vrouwelijk wel te verstaan.
En nu I have to move my sorry ass. In het ergste geval even het land uit en een biertje scoren in de Koe of Ronalds vriendinnetjes pesten in Bangkok en dan weer terug. Krijg wat vragen over hoe ik slaap enzo. Heb een voorkeur voor mijn rechterzij. Anders de linker. Of op mijn rug, als je ’t precies wilt weten. Ken mensen die op hun buik slapen en de handen als kussen gebruiken. Niks voor mij. Kan ook zijn dat bedoeld wordt waar en onder welke omstandigheden ik te bedde ga. Well, in Coldfoot heb ik negen dagen bij Mikey gebivakkeerd. ’t Rook een beetje in zijn cabin, maar hé, ik heb geleerd een gegeven paard niet in de bek te schijten.
Over Mikey
Mike Miscovich. Toffe pik, die Mike. Joegoslavische voorouders en is daar trots op en waarom ook niet. Verklaart ook zijn wat opvliegende karakter, vooral met de whisky in handbereik. Hij zag me totaal doorregent in Coldfoot, op weg naar Deadhorse, en nodigde me uit om bij hem thuis een biertje te drinken. Heb negen dagen van zijn gastvrijheid genoten. Mike leerde me schieten met de Winchester 30-30, model 1940 – kaboem – en de Longrifle. Maar ook om te relaxen. Wat hoognodig was na de achterlijke drukke weken voorafgaan aan mijn vertrek uit Amsterdam. Mike was in between jobs en liep al een maand of wat te lanterfanten en te zuipen als een Tempelier. Kon blijkbaar wel wat gezelschap gebruiken. Voor zijn zelfgemaakte huis stroomt Slate Creek. Elke ochtend weer een feest. Ik kwam daar tot rust, wat noodzakelijk was om de sprong naar Deadhorse te wagen. Geweldige vent, die Mike. Maar zoals gezegd wel een beetje anders. We zijn als vrienden uit elkaar gegaan.
Over Jeff
Jeff Lund is een vriend van Mike. Jeff is een vriendelijke, humoristische en onderwezen man. Woont al twintig jaar in zijn blokhut in zijn eentje op een berg in Nolan Creek, vlakbij Wiseman. Mike, Jeff en ik trokken twee dagen met elkaar op. Nou ja, optrekken. We hingen wat rond in z’n blokhut bij Nolan Creek. Biertjes drinken, naar muziek luisteren (zijn enorme boxen staan buiten, dan hoor je The Greatfull Death over de hele Nolan vallei) en praten over van alles en nog wat. In de winter graaft Jeff zich in zijn boeken. Door de hoeveelheid kun je de wanden in zijn blokhut (cabin) niet meer zien. Kent alle grote Europese, Russische, Zuid-Amerikaanse en Amerikaanse schrijvers. Jeff heeft in de twintig jaar dat hij op zijn berg aan het mediteren is geslagen geen vrouw aangeraakt. Afgelopen augustus, de achtste, koos Shirian Erickson (een alleenstaande toeriste) met haar camper het pad naar Nolan Creek, puur uit nieuwsgierigheid. Ze was al de halve aardbol over gereisd en wilde voor de fun of it de James W. Dalton Highway ‘ns proberen. Ze klopte aan bij Jeff – kan niet missen, is het enige huis in Nolan Creek – en je voelt ‘m al aankomen: Jeff en Shirian zal sinds die dag samen. Jeff rijdt nu helemaal naar Fairbanks, zo’n vierhonderd kilometer, om een bos met roze anjers voor haar te kopen.
Over Clutch
Jim ‘Clutch’ Lounsbury is een vriend van Mike is weer een vriend van Jeff. Woont in Wiseman en is wegwerker bij DOT (Department of Transportation). Hij onderhoudt een gedeelte van de Dalton Highway. Ik heb op zijn werk nogal wat aanmerkingen. Is de vriendelijkheid zelve. Liet me zijn hele berg met paydirt (zand met waarschijnlijk goud) pannen. Vond bij hem m’n eerste klompjes goud. Clutch was al de hele week z’n .44 Smith & Wesson kwijt. Lag open en bloot in z’n Jeep. De camera vond ‘m. En de computer verloor ‘m, de foto.
Over Joshua
Joshua Rivas, The Mexican, toonde een fraai staaltje van vrijgevigheid. Tijdens het eerste gedeelte van de Dalton Highway toen het zo regende en het zicht slecht was, voelde ik me net na de Yukon river niet geheel op m’n gemak – en dat is een understatement. Hij gaf me zijn pistool mee, de Derringer .45. ‘Krijg ‘m wel een keer terug.’ Wist niet eens hoe ‘m te gebruiken zo panisch was ik voor dat ding. Maar stel je toch eens voor: iemand die je totaal niet kent, geeft zo maar zijn gun mee. Ontroerend. Na Deadhorse kampeerde ik nog een nacht bij de Yukon river war hij werkt. Hij is dan het type dat een paar Marlboro’s voor je tent legt, omdat hij weet dat jouw pakje leeg is.
Over familie Giles
Ben tegen een Mexicaanse familie aangelopen in Fairbanks. De Gilessen. (let even op Sil, rechts achter) runnen een restaurant, de CO-OP-diner. Ze zagen mijn laptop en veronderstelden dat ik een wizz-kid was, wat internet betreft. Heb met groot succes internet aangelegd. Daags na deze actie lag de telefoon eruit, de fax, internet, creditcard-kastje en weet ik wat. Had overigens niets te maken met mijn toverij. Heb ik ook in elkaar geflanst, al weet ik nog steeds niet hoe ik dat voor elkaar heb gekregen. Ze noemen me sindsdien ‘Don Pablo’, een naam die de lading dekt.
EN NU HEB IK GEEN ZIN MEER
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
Gidday Paul, can’t read your email.You here in Vancouver or what? Hope all is well. Send me an email. (in English)
Cheers…..Kiwi Matt.
mattgowan@hotmail.com
He bro, goed van je te horen. Na elke 10000 km moet je kleppen stellen.Zeker bij die oudere fietsen. Zorg ervoor dat ze niet te strak staan dit veroorzaakt zwevende kleppen en maken meer kapot dan je lief is.
Paul, weet je nog dat ik op m’n cafe-racer achter je reed in de Schipholtunnel en een uitlaatdemper verloor die er met tie-rips aan hing? Klonk machtig he!
Maarreh, laat het ook een waarschuwing zijn. Dan was het niet voor niets…
Geniet van je verhalen man
It’s about time man….
Goed te horen dat je nog leeft! Kom snel aan in Vancouver zodat je je belevenissen weer op de site kan zetten!
Haaiy Pablo
Je draait lekker zo te horen.Blijf genieten en doe de Heemskerkies de groeten.De guzzi blijft het heus wel doen.No worry
Groet..Kees
Beste Paul,
Je kent me nog wel, de buurman van de DUC man Hen Ernste.
Hen is op vakantie in Frankrijk en vroeg mij jouw site te volgen, wat ik graag doe.
Geweldig zoals jij de wereld in gaat.
Je verhalen zijn mooi.
Keep in touch with the Dutch.
Groetjes Ton van Amerongen
Hey die Paul,
Sorry dat ik nu pas wat laat horen, maar wat ben jij goed bezig zeg! Wat een vette ritten maak jij daar. Man en dan te bedenken dat er in dit landje amper leuke bochtjes en heuvels te vinden zijn. Zo te horen kun jij je bloeiende motorhart daar wel flink ophalen.
Enjoy man!
Roger
Het is aan het regenen hier…kankerzooi!! Was net goed en wel aan de zomer gewend…
Ik vind die Eric maar een waanzinnige botte lul , maar das geen nieuws.
Nog een paar weekjes, dan vankantie…!!
Lekker in Griekenland op mn luie reet en beetje surfen als het waait, heerlijk!
Wat een groot land waar jij bent, lijkt me geweldig!
Laat nog eens een paar fotootjes zien joh…
Cheers, Luc
Hey Paul..this is Vince here…i’m glad u made it to Vancouver…let me know if your charging system work all the way..after we fixed it? You can mail me in Dutch
we want more!!!!mir
nancy can you sent me your emailadres??
m.v.hooff@planet.nl
Problemen met de dynamo ? Is de houder stuk getrild, dan zit de dynamo los en gaat de aandrijfsnaar slippen, dus laadt hij niet meer bij. Komt veel voor.
Je kan trouwens alles met tieribs vastzetten, behalve je uitlaten. Daar heb je ijzerdraad voor. Gewoon een stukje uit een hek knippen of buigen.
Fred uit Breukelen (al weken stinkend jaloers).
Trouwens jongens, bedankt steeds voor jullie reacties. Moet er erg om lachen, zo nu en dan. En Luc, sorry dat ik ‘t niet haalde, het feestje van Stef. Ik zou zeggen, kom jij eens langs. En neem dan een zooitje onderdelen mee. En shag.
Hey Paul,
If you get through Odessa, Texas give me a call. We have a shop and can tune your ride or repair. We’ll also put you up with room and food if you need a rest. We are not far (250 miles) from the Mexican border, Ojinaga or Cuidad Acuna, Ports of Entry. Have a good trip. You’re welcome if you get by this way. David
Ha Paulus,
Ik kwam Kees gisteren tegen in de speeltuin in De Zilk (daar zitten de mensen van onze leeftijd tegenwoordig, maar jij dus niet}. We hebben iedereen en alles even snel doorgenomen tussen ruziende kinderen door, dus ook paulus. Ik kom nu net uit mijn werk. En aangezien het op dit tijdstip bij mij eindelijk rustig is (4 kinderen inmiddels)kan ik snel even iets laten horen. Met mij alles ok, en met jou zo te lezen ook.
3 dikke kussen,
Marleen
he paulus, je haar zeker tot de bilnaad