Ik probeer iets van foto’s te laten zien over mijn verblijf langs de Dalton Highway. Daar zal ik een verhaaltje omheen kletsen. Anders werkt ’t niet, technisch gezien dan.
Ik heb nog geen benul waarin James W. Dalton zich heeft onderscheiden. Heeft hij 118 jaar lang met post lopen zeulen op een of ander overheidsdepartement? Heeft hij een kek zwembroekje ontworpen voor de Eskimo. Was het iets met inlegzolen, voor goudzoekers? Ik bedoel, al met al zal ’t niet veel zijn geweest. Waarom anders noemen ze zo’n onmogelijk spoor van Livengood naar Prudhoe Bay naar hem. ‘Wat doen we met die bak met zand, modder, kiezel en rots?’ ‘Ach, zet James z’n naam op het bord. Krijg er verder niemand anders voor.’ Ik heb James vervloekt. Wat hebben wij twee een ruzie gehad onderweg. Geloof me, kan die gozer wel schieten. Het gedonder begon direct al nadat ik de Elliot Highway had verlaten. ‘All ‘gravelroad’, waarschuwden de truckers die op een neer rijden langs de pijplijn. ‘And it gets worse.’ Ik geloofde nog in eenrustige overgang van asfalt naar gravel. Maar nee, niet in dit leven. Het was meteen klonk. En al na één mijl begon ’t onwaarschijnlijk hard te regenen en veranderde James’ trots in een onmogelijke modderpoel. Ik kon nog terug, benzine genoeg voor de terugreis naar Fairbanks. Maar nee, moest en zou. Heb op eieren gereden, de eerste kilometers. Wist dat ik nog zo’n kleine 700 kilometer te gaan had, en dat de condities zwaar zouden worden. Met die regen had ik pech. Tien uur lang daalde ’t op me neer. Net zo lang totdat alles nat was.
GEKNEPEN
Als je ’t wil weten, ik hem ‘m geknepen. Was al uren onderweg en had nog geen teken van leven gezien. Regen en staketsels van bomen van de branden in Alaska vorig jaar, thats all. Na zo’n drie uur ploeteren en glijden, zag ik de brug over de Yucon-rivier. Daar verkopen ze benzine en hoddogs. Had nog mazzel, de dag ervoor waren ze nog gesloten. Seizoen was één dag oud. Ben ook geen moment gerust geweest op de beren. Wat als de Guzzi zijn laatste adem uitblaast? Kan, zomaar. En durfde niet buiten te kamperen, ben nou eenmaal een stadsmens. Joshua Rivas, de kok, keek ervan op toen hij hoorde dat ik gewapend met een bougiesleutel en schroevendraaier de wildernis in ging. ‘Hier man, heb je mijn pistool. Krijg ‘m wel een keer terug. Hell, doe er nog een machette bij.’
Nee, dat was bepaald niet bevorderlijk voor mijn zelfvertrouwen. Vooral niet toen hij me nariep: ‘Als je het eerste schot op een beer mist, gebruik het tweede voor jezelf.’ Ik begon nu hysterisch om mijn lieve moeder zaliger te krijsen en te gillen. Man, ik had een tweeschots Derringer .45 op zak – geladen. Fuck wat liep ’t dun door mijn motorbroekje. Na elk hobbeltje verwachtte ik een BENG. En hé, blijkbaar had ik ‘m ook nodig. En dan maak je op de poolcirkel zo’n foto, tot op de tanden toe bewapend. Nee, het viel allemaal niet mee. Het zicht was ook belabberd, wat heet. En mjin motor werd er niet bepaald jonger, op tijdens zijn trip. En hé, het valt gewoon niet mee om op een dertig jaar oude motorfiets rond te ploffen door totaal onbekend en volledig uitgestorven land. Ik ga nu wat korter door de bocht (verhaaltechnisch dan) anders komt er maar geen einde aan. En popup wil ook buiten spelen. Na de Aticun-pas, ben je alleen op de wereld. Of een moose, volgens mij noemen wij ze eland, moet ineens opduiken, bij voorkeur midden op de weg. Net na een blinde bocht of heuvel. Beesten zijn van kameelachtige proporties. Trouwens, ooit alleen de zoem in je hoofd gehoord en voor de rest niets anders? Ik wel. Dat hoor je op plaatsen als deze, of deze, of deze, of deze.
STONE COLD
Voorbij de Aticun-pas zag ik de wolken al hangen en wist dat de laatste 120 mijl naar de Noordpool de koudste zouden zijn. Kijk, je begint ‘m na een flinke beklimming toch wel te knijpen als je ineens dit uitzicht hebt en weet dat je nog 100 mijl te gaan hebt. En geloof me, je voelt je behoorlijk nederig als je omringt bent door duizenden kilometers sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Dan zing je vanzelf wel een toontje lager. Uiteraard was ik goed gekleed. De juiste kledingkeuze – dat kun je gerust aan mij overlaten. En ben je gek, geen greintje last, helemaal niks. Afijn, ga er een einde aan breien. Deadhorse was te gek. Net alsof je op de maan bent. Oké, uiteindelijk ging ’t me om deze, slecht genomen foto. Het resultaat van twee weken bivakkeren langs de Dalton Highway, door truckers ook de Haulway genoemd, is een redelijk evenwichtige gemoedstoestand. De Guzzi heeft elke aanslag op zijn gezondheid kranig afgeslagen en is bij deze heiligverklaard. En W. Dalton – FUCK you.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
Hoi paul, hier waarschijnlijk het laatste berichtje van mij. Donderdag ga ik het ruime sop weer op. Aan boord hebben we wel internet dus zul je wel wat van me horen maar internet gaat niet (te duur,groningers). Zal proberen je reis te volgen via len, internet cafe’s en zeemanshuizen. Niet voor te stellen dat jij daar in zulk weer zit en wij verbranden op het strand.Misschien toch beter van kreeftskeerkring naar steenbokskeerkring kunnen rijden.
Het gaat je goed, liefs, gerard en len
he broertje, waanzinnig verhaal. Aardige metafoor : verschiet niet al je kruit met je verhalen. Je moet ook nog geld verdienen met de verkoop van je verhalen.
ff een weekje niet in het land en heb je verhalen eerder gelezen dan mijn emails!! Het was afzien maar ‘you made it’ en dat pakt niemand je meer af.
Succes voor de terugreis maar dat gaat vast lukken!
Wat een verhaal en de foto’s ..indrukwekkend. Ik denk dat ik al gillend naar huis zou zijn gegaan, je bent ONZE BIKKEL. Juud en Sander
paul je foto’s zijn geweldig,en ook je belevenissen zijn weer spannend.Ben erg benieuwd wat je nu weer mee gaat maken!
liefs van Mir en ook van bas natuurlijk
Hola Pistolen-Paultje!
Gaat lekker he 😉
Ik werd getriggerd door jouw vraag wie nou in g.naam die James W. Dalton was. Lang leve internet!
De James W. Dalton Highway, ook wel the “haul road”, is vernoemd naar James William Dalton, een ingenieur uit de Arctic, die zich heeft bemoeid met de vroegere olie verkenningspogingen ergens on the North Slope of Alaska.
Ik vond jouw overpeinzingen spannender; een bikinibroekje voor de Eskimo’s on Prue Bay;-)
Nog meer weten? Het heette ook wel de North Slope (en slopend it was!) Haul Road en de boel is 31 jaar geleden aangelegd.
Heb ik ook weer wat geleerd! Mooie fotoos! Keep on the road & keep writing! We blijven lezen! Atjo, Ben & Ing, Apeldoorn
PS.
Mocht je nog eens om hulp verlegen zitten:
http://www.themilepost.com/
Trusten, Ing.
Gefeliciteerd! Jullie hebben het toch maar mooi gered. Vanaf nu weer naar het zuiden; wordt het gelukkig alleen maar warmer.
Polleke,
Prachtige verhalen. Lees ze met veel plezier. De foto’ s zijn echt des Paul’s Volgens mij wordt het echter wel tijd om van die maan te vertrekken voordat je volkomen geschift raakt door je omgeving. Het begin van je Roman is in iedergeval gemaakt dat wel. Moet alleen nog iets meer actie bij, dus ik hoop stieken toch op een drive by shooting met een grizzly of zo. Take care for the miles to come!
Eric
Hoi Paul, nog niks van me laten horen maar al wel heel vaak genoten van je site. onwijs keun, echt gaaf om je te volgen. spannende verhalen en leuke foto’s. ik blijf je zeker volgen en hoop je over lange tijd veilig en vol verhalen in de Stip weer te zien.
doe voorzichtig een dikke kus van Jannet
Heel kort bericht , want Bas wil een
spelletje spelen Je verhalen zijn goed
en dat geldt ook voor de foto s
groeten Pa.
Hallo Paul.
Iemand die weet hoe gecompliceerd een verbrandingsmotor eigenlijk is zou zich wel duizend keer bedenken voordat hij met een Italiaanse motor, met al die lamlendige stekkertjes en draadjes, aan zo’n avontuur zou beginnen.
Zalig echter zijn diegenen die daarvan geen enkel benul hebben !
Die stappen gewoon op en gaan op reis.
En weet je, dat soort gasten komen ook nog altijd daar waar ze willen komen!
Ik zit dus geen moment over je in de war! Je komt er. Overal waar je wilt komen. Zeker weten.
Lees echter toch nog maar eens mijn advies over de luchtfilters voordat die wegen echt stoffig worden.
Ik blijf je volgen en je weet het he, Hals und Beinbruch !
Martin.
Ja Martin, in feite heb je gelijk. Heb de luchtfilters nu al twee keer verschoond en was hard nodig. Onder het stof. De Guzzi is ongelooflijk taai. Heb in feite geen problemen met hem gehad. Rustig rijden, respect hebben voor de verouderde techniek en je komt een heel eind. Denk dat ik tot aan Panama het ergste achter de rug heb, wat wegcondities betreft. We moesten beiden wat louteren. Waarvan akte. Iedereen bedankt voor de leuke mailtjes. Doet me plezier.
Shit Paul, je hebt mij geld gekost, met je avontuurlijke verhalen, maar vooral door jou enthousiasme en passie voor de Guzzi.
Heb zojuist, ná véle jaren alléén Japanse motoren te hebben gereden, een Guzzi V1000G5 uit 1981 gekocht.
Moet met die leeftijd, volgens jou, nog wel een aantal jaartjes (én reisjes) mee kunnen. Er zat géén garantie op, maar die krijg ik van jou???
Hé kanjer, hou vol en geniet er zovéél mogelijk van.
Groet, Rinus
Hé Paulus! Ik moet zeggen: het klinkt behoorlijk indrukwekkend allemaal. Het is toch net even wat anders dan met lijn 7 naar het Leidseplein. Wat een avontuur, man! En dan is het pas net begonnen! De combinatie van jouw verhalen en de foto’s is echt te gek. Supergoeie site. Ik hou je in de gaten. Zet em op.
Geweldig Paul
Jullie zijn een mooi stel.Ik geniet ervan,eindelijk een echt voordeel van internet met ingebouwd plezier.
Groet…Kees
Was het het toch waard zo’n dure camera!! De foto’s zijn erg cool, net als de verhalen. En nu nog ff doorzetten wat kamperen betreft,maar wel voorzichtig doen natuurlijk, kus
Heee Ceinturi!!!!
Al enkele keren je site bezocht!
Wow! heel veel uitroeptekens zou ik willen roepen!
En ik maar denken dat het allemaal een grapje was! (grapje alweer).
De zonnebrand heb je voorlopig nog niet nodig gehad geloof ik. Verlangens naar het mooie groene Holland zou ik zo nu en dan wel hebben. Maar deze leegtes zijn zeer overweldigend volgens mij, en brengen je dichter bij jezelf.
‘We’ hebben het geregeld over je hier in ‘wisselvallig’ Nederland, dus dan weet je dat we zo nu en dan over je schouder meekijken als je weer zo’n mooie bocht doorgaat.
We missen je wel een beetje hoor, maar eerst nog wat meer van die mooie plaatjes en verhaaltjes kunnen we zeker waarderen!
ENJOY!
Companero Maurice
paul – dat was dus ‘trekken naar een dood paard’. we volgen je op de atlas. de noordelijke ijszee gehaald, ga maar niet verder noordelijker. en dan dat imposante klere-end terug. dat stuk in de sneeuwstorm was bizar zeg. niks om je te oriënteren, rondom witte muur, alles besef van afstand en tijd weg, geen idee of je nog wel op deze aarde bent. net als dat verhaal (verhaal van Paul..) van dat vliegtuig dat in een stikdikke sneeuwstorm, tegenwind, op een bergtop in de sneeuw bleek te zijn geland zonder dat ze het zelf doorhadden. paul, het zijn eindeloze einden die je rijdt, maar het is ook eindeloos om het te beleven. hou je goed!
Beste Paulus,
Hoe krijg je het toch voor elkaar, iedereen voor de gek houden. Volgens mij zit je lekker op je appartementje in Amsterdam een beetje te fotoshoppen en wat verhalen te verzinnen. Dit kan toch niemand geloven!
Nee zonder gekheid, man wat een leven, echt ik ben jaloers. Ik voel me al een bink als ik midden in de winter op de Caponord (ok ook Italiaans) in een sneeuwstorm van Hilversum naar Huizen rijdt. Toch wel zo’n 16 kilometer. Ook daar ben ik Schotse Hooglanders tegengekomen en bijna een halfbevroren konijn aangereden. Oh ja en helaas miste ik René Froger, bellend in zijn Porsche Cayenne op een haar na. Ook die rijden hier in het wild rond ! Maar Paul: “Ik had tenminste mijn intergraaltje op. Je maakt wat mee…………………
Ik rij wel het gehele jaar 15 duizend kilometertjes maar: Nee Paul, ik maak dus niks mee, want ik durf niet wat jij duft!
Nederland is trouwens zonder jou nu al erg veranderd. Zelfs jouw ex collega Joost O (blad Motor, oranje bril) test een vierwieler (ook wel auto genoemd, veroorzaakt files) in een motorblad! Wel met een Hayabusa motor (Westfield kitcar) maar toch geen motor, en zeker geen Italiaan of Italiaanse.
Zonder jou zou dat blad sowieso korting moeten geven op vaste abonnementshouders zoals ik, maar nee hoor…………..
Gelukkig hebben wij jou site en de foto’s nog.
Paul pas op beren van rechts en denk aan schoon ondergoed!
Groet, Mike.
Wat een geweldige foto’s, steken van jaloezie en Guzzie wordt met de dag aantrekkelijker!!
Lucky bitch!!!
Say Von Paulus, ik zit met een raadsel! De ene foto op dezelfde trip heeft een groot windscherm en de volgende weer niet, wat ook geldt voor die Alu-koffers? Hoe zit dat dan? Gaat dat in de volgwagen? Of heeft de eerste schifting van het overtollige plaatsgehad. Niet dat dit lekker belangrijk is, maar het viel me gewoon op. Nou Paul, zodra je de Canadese grens overgaat is de kop er echt wel af en is de kwaliteitskeuze van het wegdek aan jou en niet aan de omstandigheden.Neus naar het Zuiden en Shiny(!)side up! Multistrada groeten uit Amsterdam van Alex.
Maak me gek!! Ik had nog niet op je site gekeken en heb nu een paar uur op mn werk onopgehouden zitten lezen…zou godver zo mn motorrijbewijs halen om er ook lekker op uit te trekken, wat een heerlijke verhalen man! Maar stiekum moet ik toch ook een beetje denken aan die keren dat je midden in de nacht in Maastricht aankwam voor de wintersport, helemaal verkleumd en als een soort reumapatientje en dan denk ik, is dat nou zo leuk?? Zo’n blik met 4 wielen is toch ook best fijn…
Ga morgen met Steffie naar de Alpaca’s in oost-duitsland, vliegen naar Berlijn en dan met een cabrio het land in, eens kijken of het daar ook zo spannend is, in ieder geval wonen er bijna geen mensen voor Europese begrippen, het dorp telt 2 boerderijen en 5 inwoners, buren op 10km, ‘s nachts is het er donker en stil en ‘s morgens wordt je wakker van het hummen van de Alpaca’s. Die beesten zul je over een half jaartje ook wel tegen komen in Peru en Chili, denk dan maar eens aan Steffie, ze is dol op die beesten!
Goeie reis Paul!
Groeten, Luc
paultjuhûh, krijg je al n beetje grip op de zaak? gr. Geert.
KAN IEMAND MIJ HELPEN. KAN NIET MEER OP MIJN SITE KOMEN, WACHTWOORD 10 KEER VERKEERD INGEVULD, TERWIJL IK 100 PROCENT ZEKER WEET DAT ‘T JUIST IS. HEB EEN TIJDJE DRAADLOOS MEEGELIFD. KAN ‘T ZIJN DAT ZE MET MIJN WACHTWOORD HEBBEN LOPEN KLOOIEN. WAT MOET IK DOEN. WIL MIJN SITE UPLOADEN MAAR DAT GAAT DUS NIET. DANK, PAUL
Tja….ik denk dat alleen vasilis je kan helpen. Aangezien jij alles invoert aan de “backend“van je hoofdpagina , weten wij daar natuurlijk niets vanaf.
Ik zal eens een mailtje sturen naar vasilis
Hee die Paulus,
Ik lees je site met veel plezier! Ben zelf met de camper door Canada getrokken een aantal jaren geleden en toen wenste ik ook al dat ik m’n ouwe T3 bij me had. Vooral op de icefields parkway van Jasper naar Banff. Geweldige uitzichten! en die eindeloosheid is prachtig. Maar; geen beer gezien toen…… Al scheet ik wel in mijn lorren toen er ‘s nachts op de campsite eekhoorns mijn BBQ-bordjes aan het leegvreten waren. Je denkt toch altijd aan die enorme uitgehongerde grizzly. Take care en heel veel reisplezier.
Martijn Pompe
Hey poppetje, ik zie maar geen nieuwe verhalen van je op je site!!! Waar ben je dan? Zie ook geen berichtjes van andere dus misschien is je site gewoon down. Laat wat van je horenxxx
Jonge vriend,
Heftig trippie, maar de oude Dame laat je kennelijk niet in de steek.
Je doet het goed door tijdens je eenzame reis met haar te kleppen, uiteindelijk zijn er ook mensen die met bomen lullen dus waarom niet met een oude Guz.
Mocht je in het permafrost nog oude en voorhistorische Duc delen tegenkomen, geef een seintje en ik kom ze halen.
Ik blijf je volgen en hou het rubber onder.
Hoi Paul
Dat is goed klote,niet meer kunnen uploaden.MAAR PAUL VAN HOOFF denk ook eens aan ons!!!!!!Wij zitten hier maar te wachten op jouw nieuwe avonturen met fotoreportage en al Kunnen nu niet meer even uitbreken van de dagelijkse belommeringen,nee een mooie jonge ben je.Wij zijn hier de dupe van hoor jij niet,jij gaat weer lekker kilometers maken en nieuwe mensen ontmoeten en weet ik veel wat nog meer voor avontuurlijks,jij gaat lekker door met wat wij allemaal wel willen,Potverdorie.
ZO,mijn hart is weer even gelucht.Ga zo door Paul,ik heb nog wel even geduld.
Je webbouwer even mailen of bellen misschien????
Groet ….Kees
Ha man, wij zitten te smachten naar nieuwe avonturen! Balen (van beide kanten) dat het ff niet lukt ze te uploaden. Hopelijk is het snel geregeld!
He Guys, dan maar zo. Heb wat probleempjes met de voorvork. Heeft veel te lijden gehad. Weinig olie, en wellicht balhoofd wat los. Hoeveel olie gaat in de voorvork. 200cc? Maar he, heb off the roads zien staan op de Haulroad die het niet hebben gehaald valt dus. Ben al een dag of 11 in Fairbanks. R & R – Rest en Relaxation. Heb zelfs Big Andy ontmoet: president van de Hells Angels Chapter Fairbanks. Ja, ontmoet nogal wat karakters hier. Veel hudige locals zijn, zoals ik nu, hier ooit gekomen en nooit meer weggegaan. Is wat voor te zeggen. Mooi uitgestrekt en nauwelijks bevolkt plekje op de aarde hier in het noorden van Alaska. Mensen zijn on-Nederlands gastvrij. Zal als alles weer werkt (Fuck, kom niet eens op m’n eigen site, ben er gisteren uitgesmeten, min of meer door mezelf.)wat mensen voorstellen. Voor de rest gebeurt hier werkelijk geen ene klap. De Guzzi roept me. Hopelijk morgen naar Anchorage. En dan als een speer naar Canada. Anders blijft te weinig tijd voor de lower 48 over. Ciao, Paul
We kunnen ook, om de tijd te doden, een kaartje leggen. Was Rowena maar hier. Of zullen we een raadsel doen? Hoeveel keer past Nederland in Alaska? Je zult ervan opkijken. Schat zelf 85 keer. Hier wonen maar 600.000 mensen. Dat maakt ‘t verschil. Regent ‘t fijn in Nederland. Beetje wind erbij? Hagel?
Trouwens, meegelifd? En dat in kapitalen.
Trouwens deel II. Kan, zo inschattend, onderweg wel wat Guzzisponsoring gebruiken. Heb 4500 euro in de motor gestopt – aan onderdelen, niet als spaargeld in een of ander zijkapje. Kunnen jullie met z’n allen – toch anderhalve man en een paardekop die mijn site wekelijks bezoeken – niet bij de Guzzifabriek voor onderdeeltjes zeuren. Het is een taaie motorfiets, dat is zeker, maar je weet maar nooit. Back-up kan ik wel gebruiken. Anders kan dit wel eens een tragische wandelsite worden: bootsiegalore.nl. Nee, daar zit geen hond op te wachten. Shit, verveel me. En de meisjes wegen hier gemiddeld minstens honderd kilo. Valt ook geen eer aan te behalen. Of juist wel?
Heb acht dollar in mijn portemonnee.
Veel reacties plaatsen. Blijft ‘t toch nog een beetje levendig hier. Over levendig gesproken, verveel me dood. Zal ik een one-tooth pesten?
bro, je moet wel iets specifieker zijn : wat voor reserve onderdelen heb je nodig? ik kan altijd een mailtje sturen naar leveranciers en fabrikant. Punt is wel dat je site in het Nederlands dus of ze vanuit italie willen sponsoren betwijfel ik. Als je toch tijd heb, schrijf het dan ook op in een engels. Je hebt nu materiaal genoeg om een stuk te schrijven. Ik neem aan dat je dat nu bijna klaar hebt om gepubliceerd te worden. het is toch je broodwinning
Veel guzzi-rijders lezen ook mee. Zelfs op een duitse V7-lijst. Ook mensen met kelderboxen vol troep schat ik in(ik niet helaas). En in de VS zijn ook dealers. Misschien moet je die laten inseinen voor je komst. Altijd leuke publiciteit voor hun merk.
Hoi Paul
Verveel me ook…alleen zit ik op m’n werk!Nog net geen 3 maanden dan ga ik eindelijk naar Australië met m’n Tiger!Z1300 blijft thuis. Zal daar soms ook wel zo godsgruwelijk verlaten zijn als in Alaska.Alleen wat heter,wat heet;ook de vrouwen ? Less than 200 pounds please.
Damn;good luck in beautiful Canada en hou ‘em recht!
Marije je emailadres klopt niet kan de foto’s niet naar je opgestuurd krijgen,wil je ff de juiste mailen?
Mirjam m.v.hooff@planet.nl
Sorry paul even misbruik gemaakt van je site ,maare t’is voor een goed doel hoor!Hopelijk komt vasilis snel terug van vacantie,en anders moeten we gewoon vol spanning afwachten naar de volgende avonturen.Je viel trouwens toch op rubensfiguren??Dus met die 100pounders je weet maar nooit?
Liefs Mir
Hoi Paul,
volg je verhaal met grote belangstelling, eerste wat ik elke dag doe is even kijken of er al nieuwe avonturen op je site staan.
dit had ik niet achter je gezocht, echt geweldig.
hoe zit dat nou met het scherm op je fiets, op de laatste foto’s zie ik het niet meer?? verloren? kapot geschoten?
ben benieuwd naar je verdere avonturen.
veel succes.
nico almere
Hi Paul
Waarschijnlijk heb je hem al, maar toch:
MotoGuzzi North America
109 Smoke Hill Line
Suite 190, Woodstock, GA 30188
678.238.0902 (0904 fax)
Misschien hebben zij nog wat schoeven en moertjes liggen…………..
Gr. Mike
Hoi Paul,
Ik heb de boel weer werkend gekregen. Vanuit een tropisch eilandje in Thailand. Vandaar dat het even duurde. Check je mail even voor de details. Veel succes!
Hulde aan Vasilis
Ok kom maar op met die verhalen en foto’s, ik zit er al klaar voor!!
Paul je bent de absolute koning. En schrijven dat ie kan..
ik vind het toch behoorlijk omslachtig paulus om zo lang op vakantie te gaan alleen om een pak rammel te voorkomen bij een potje poker, dart of mexicanen, doe die trouwens straks de groeten. mazzel
Nice trip ! I live in San Diego, Ca (near mexico border). Let me know if you need any assistance, good food or a place to stay, Rob… i have a 1955 Moto guzzi Falcone
Tof reisverslag, leest alsof je er zelf bij wil zijn, maar dat zal voor een tweede leven zijn, wij amuseren ons ok op onze Guzzi, maar anders, geniet van de Guzzi en het leven. http://members.lycos.nl/ellenogez/