What’s next?

Dankzij jullie kan ik weer een avontuur beleven. Waarvoor mijn grote en eeuwige dank. Het geld stort ik op mijn broers rekening. Die beheert de financiën totdat ik op pad ben. Ik zal eerst nog naar Sint Petersburg vliegen om mijn visa voor Rusland te regelen. Dan krijg ik een toeristenvisum en op dat visum is het heel makkelijk een zakenvisum te krijgen die voor langere tijd geldig is. Het is de bedoeling dat ik begin september in Mandello del lario ben. Daar maar eens kijken of ik nog goedkope onderdelen kan scoren. De motor is momenteel niet echt heel best. Heb een nieuwe spanningsregelaar laten monteren; hij laadt nu wel weer bij, maar trekt de stoom weer net zo hard leeg. Kruiskop moet worden vervangen, nieuwe voorband, en een koplamp, maar die krijg ik te leen van good old Fred Pruntel. Bedrading is een beetje een zooitje, maar dat komt wel goed. Blok loopt prachtig mooi rond, al moeten de koppen worden nagetrokken en de kleppen gesteld. En dan maar zien. Ik zal behalve dat Rusland visum volledig onvoorbereid op reis gaan. Ik houd van improviseren, en dat geneuzel van jullie over dit en dat, zus en zo – ik ken dit leven beter dan wie dan ook. Tot aan Turkije zal ik geen enkel probleem ondervinden. Daarna begint het visa gedoe, waar ik zo’n bloedhekel aan heb. Soit. Dan ga ik Iran in, daarna Kazachstan. Daar wil ik in Atiraw een maand Russisch leren. And what about the boys? Die wilde ik voorafgaand mijn reis nog bezoeken, maar financieel is dat niet haalbaar. Ik werk nu in de nacht voor 8 euro per uur, vrachtwagens laden en lossen. Schiet niet echt op. Maar op zijn minst komt er iets binnen. Heb ook nog een paar opdrachten lopen die ik dan overdag uitschrijf. Als dat geld te samen komt en ik ben, let’s say in Italië, dan vlieg ik voor twee weken over naar mijn Mannetjes. Het lijkt me een beetje zinloos als ik hier elke financiële scheet die ik laat, ga lopen verantwoorden. Jullie hebben mij deze kans gegeven om dat jullie mij vertrouwen. Ik kom in Tokio. Naast vele slechte heb ik één prachtige eigenschap – als ik ergens aan begin, maak ik het altijd af. Dus ik kom in Tokio, arm of rijk, lopend (met de Guzzi op mijn rug), of rijdend, blij of ontgoocheld, dood of levend. I’ll will be there.

Share This:

9 gedachten over “What’s next?

  • juni 29, 2016 om 09:43
    Permalink

    Strak plan, behalve je de staat van onderhoud heb ik er niets aan toe te voegen.
    Met al die Guzzi liefhebbers en motorclubs waar je je boek hebt gepresenteerd moet er toch wel een tussen zitten die je motor eff op orde kan brengen.
    Mijn advies maak gewoon zelf een nieuwe kabelboom. Dan weet je ook hoe alles werk. Een kabelboom op een oude motor stelt echt niet veel voor . Schema staan op het internet !!

    Go

    Beantwoorden
  • juni 29, 2016 om 16:10
    Permalink

    No worries mate, van mij hoef je geen ene verantwoording af te leggen of hoe je die klauwd centen verpatst, als er maar een spectaculair reissie van komt!

    Plan je om tussen 9-11 september in Mandello del lario te zijn? Geloof groot feest omdat de Guzzi dit jaar 95 jaar bestaat en dan gevierd wordt daar. Aldus volgens deze website http://www.mgcn.nl

    Erik, ik denk niet dat Paul een nieuwe kabelboom gaat trekken, iets zegt mij dat dat zijn kunde te boven gaat. Denk wel inderdaad dat het een goed idee is om zijn connecties aan te boren voor hulp, waarom helemaal tot in Italie wachten, er is in NL genoeg kunde en onderdelen om je fiets op te lappen. Ik zou, als ik jou was, op bovengenoemde website in het forum gedeelte een oproep plaatsen.

    Beantwoorden
    • juni 30, 2016 om 19:58
      Permalink

      ’t Was laatst wel grappig om “Guus” op zaterdagmiddag in Tienhoven te zien staan en de volgende dag aan de Zilkerduinweg. Beide keren de piloot gemist, helaas. Lijkt mij ook ’n goed plan om ’n oproep op ’t Guzziforum te doen voor alleen al de kruiskoppeling en ’n bandje. Ciao!

      Beantwoorden
  • juli 3, 2016 om 11:08
    Permalink

    Paul dat klinkt als een mooi plan.
    En door het boek Man in het zadel heb ik het vertrouwen dat je ook dit avontuur tot een goed einde zal brengen.
    ik kan haast niet wachten tot dat dit avontuur in boek vorm uit komt.

    motorgroet Jan

    Beantwoorden
      • augustus 30, 2016 om 10:30
        Permalink

        hoi Paul, ik ken je niet maar heb net je boek gelezen, erg gaaf. Als ik het goed lees wil je nu via Turkije en Rusland naar Tokio. Ik rij zelf op een Duuc en een jongen die ik ken heeft met zijn Duuc iets vergelijkbaars gedaan als wat jij nu gaat doen. Check hem anders op Facebook als je het leuk vindt hij heet Peter Muurman.
        Groet
        Dies

        Beantwoorden
        • augustus 30, 2016 om 12:59
          Permalink

          He Dies, ja ik stond al in contact met Peter Muurman. Mooie reis heeft hij gemaakt. Evenwel, dank voor het meedenken.

          Beantwoorden
          • augustus 31, 2016 om 12:05
            Permalink

            Graag gedaan, ik ga je volgen 🙂
            grt
            Dies

  • september 1, 2016 om 12:37
    Permalink

    Die Duc heb ik ooit ergens zien staan in een garage, zag er goed gebruikt uit!

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *