Ik geloof dat we kunnen stellen dat de kop eraf is meiden. Dit is trouwens Ruben. 
Hij vond me gisteravond nogal verloren in Junin de los Andes. Wilde weer naast een vuilnisbak gaan liggen. Gelukkig dirigeerde hij me naar een goedkoop hostel, veinte pesos. De beste man bleek automonteur te zijn en hoorde het gerammel van de kleppen. Vandaag heeft hij ze nagekeken (ben er met mijn poten vanaf gebleven. Ben bang dat ik de Guzzi op het laatste moment mol) en constateerde dat alles oke was. Ik bedoel na 55.000 kilometer kan er wat speling optreden. Het was ook de hoogste tijd om, ahum, de filters een goed schoon te maken. Contactpuntjes eveneens bijgesteld. Stapte op de motor en trok haar bijna op het achterwiel. Zo hé, dat scheelt. Blijf een beetje een sucker als het gaat om techniek. Ook die rare rammel hoor ik niet meer. Volgens Ruben was de V-snaar te groot en is gaan rammelen. Hij verving de V-snaar. Kortom, de motor laadt ook weer behoorlijk op. Hoefde niets af te rekenen, terwijl hij ’t stinkend druk had. Hij was blij me te ontmoeten. Zo mogen we het horen. 
Heb niet zo heel veel tijd. Ik geloof dat ik morgen Coen en Karin-Marijke ga ontmoeten. Dus ik blijf nog een dagje hangen in Junin de los Andes. Dat oude barrel gaat ´t gewoon halen, meiden. Zonder één noemenswaardig probleem even van A naar B tuffen. Kan het nauwelijks geloven. Wegen zijn wel kaarsrecht en uitzonderlijk saai, Coen. Kijk maar. En nog maar eens een keer. En wel ja, nóg een. Zo gaat ´t de hele dag door. Kan al rijdend zomaar vijf minuten een dutje doen zonder al te veel schade aan te richten. Dit heerschap, wat staat-ie er mooi op trouwens, wist ik gelukkig te ontwijken. Weinig tijd dus. We vliegendaarom even door de foto´s heen. Nog wat landschapjes en sfeertekeningen. Landschapje, sfeertekening, landschapje, landschapje, sfeertekening. Dit zijn Oscar Alfredo (li) en Guillermo alfredo. Ik lag in de buurt van Malaguë op een parkeerterrein te pitten, althans deed mijn best, toen Oscar me een fles wijn toestopte en een brood en een worst. Daarna sliep ik wel. Hele fijne mensen die Argentijnen. We zijn er dus bijna. Nou niet te overmoedig worden. Nog even ´t hoofd erbij houden.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
Geen hallucinaties op die lange rechte wegen Paul? Oh nee je had ze echt gezien…….tof van zo’n Ruben/Oscar/Guillermo dat ze je belangeloos helpen, fraaie pic ook met de Guz vanachter, dat blauwe kenteken staat haar erg goed. Maar twijfelde jij aan het feit dat de Guz het zou gaan halen?
Ben onder de indruk van je eindschot, niet alleen qua rijden maar ook qua schrijverij – het voorlaatste verhaal was weer undiluted PvH in full force! Over wetenschappers van de koude grond, titels en tierelantijnen gesproken, het belangrijkste dat ik de afgelopen jaren heb geleerd is dat wat ik nu uitroep tot de waarheid, over 5 minuten, 5 uur, vijf dagen of whatever dat waarschijnlijk niet meer is. So there. Maar ben nog steeds niet erg onder de indruk van je ufo’s.
Wat betreft Moto Guzzi en sponsoring – tsja, het was misschien te verwachten geweest. Moto Guzzi heeft in de 30 jaar sinds de jouwe en de mijne is geproduceerd misschien 4 a 5 motormodellen geproduceerd die er enigszins uitzagen (T3 Calli, vroege LeMans, recente LeMans… is er vast nog wel eentje maar dat was het dan ook wel). De laatste tijd zitten er weer een paar bij die voor de verandering NIET foeilelijk zijn, en dat ondanks het feit dat een van die dingen een melkbus als uitlaat heeft gekregen (god mag weten waarom dat ding zo groot moet zijn. Misschien bedoeld als reserve tank / airbag / valbeugel? Montagesteun voor zijwieltjes? Zeg het maar) Anyway, bij wat jij met je V7 presteert steekt dat alles nogal schraal af. Wat zegt jouw trip bijvoorbeeld over dat nieuwe lelijke allroad mormel, die Stelvio, behalve dan dat je geen Stelvio nodig hebt?
Ik wil helemaal niet gesponsoord worden door Moto Guzzi. Zou het als een belediging opvatten. Maar wat kost ´t nou om even een vriendelijk mailtje deze kant op te sturen. Dat heeft de Guzzi wel verdiend. ´t Zelfde gaat op voor de importeur BV Nimag. Ik ken die gasten goed en ze weten waarmee ik bezig ben. Ze halen hun neus ervoor op, arrogante fluimen. Ik zeg ‘t je, iedere betrokkene bij Moto Guzzi (Behalve Motortoer te Amsterdam, dat zijn pas vakmensen. En een standbeeld voor de monteurs Feiko en Danny. Af en toe fluistert de V7 dat ze de ranke handen van Feiko mist. U begrijpt Feiko heeft mijn motor gereviseerd en heeft zichzelf daarbij overtroffen) schaamt zich voor het merk. Volkomen terecht. Ze hebben in 484 jaar tijd slechts een paar fatsoenlijke motorfietsen op de markt gezet. De meest fatsoenlijkste waren de V7, V7 Sport, de Lemans 1, die Cali’s en de Stelvio. Zei ik Stelvio? Ik weet wie dat ding heeft ontworpen en heb een paar Colombianen de opdracht gegeven de beste man te elimineren. Puur vanwege wansmaak. Inderdaad Carel, de V7 toont aan dat de Stelvio een overbodig vehikel is. Vergeleken bij de V7 is elke motorfiets overbodig. Maria uit Ecuador heb ik op de hoofdredacteur van de Guzzi Poelier gezet. Hij zal nooit weten wat hem overkomen is en blaast zijn laatste adem uit voordat zijn lichaam de grond raakt. Maria mijn tragische lief uit Ecuador verstaat haar vak. Ze is erg bedroefd om de dood van Raúl Reyes, de tweede man van de Farc. Ze vertelde me dat Raúl hele aardige dingen over mij heeft verteld, die haar ziel raakten, ongelogen. Persoonlijk vermoed ik dat de Farc me om wat voor reden dan ook ongemoeid heeft gelaten. Ik bedoel als je twee maanden lang de happy go lucky uithangt in het gevaarlijkste dorp van Colombia, dan word je waarschijnlijk beschermd. Ik ben al die tijd beschermd geweest, drie jaar lang. Niets, maar dan ook niets is me overkomen, terwijl ik het toch echt heb opgezocht meiden. Oké, ben een paar keer lelijk gestoken door een mug, maar daar blijft het dan ook bij. Eergisteren een vreemd voorval: Ik reed zo´n twintig kilometer buiten het dorp Zapala over wederom zo´n uitzonderlijk saaie weg en kwam bij een soort van T-spitsing aan. Ik zeg soort van omdat de weg van rechts met een lange, snelle bocht overging in de doorgaande, waarop ik reed. Een personenauto en een bestelbusje naderden met hoge snelheid. Ze hadden weinig zin om te stoppen en gaven nog een dot extra gas. Er kwamen drie auto´s aan in tegenovergestelde richting. Bij het bestelbusje vroeg ik me nog af ´Wat gaat hij doen?´ Hij moest voor me stoppen maar deed het niet. Waarschijnlijk had hij me niet gezien. Ik kon niet meer remmen en gaf gas bij in de hoop dat ik de bestelbus voor zou zijn. Dat ging niet meer lukken. Op het laatste moment zag de bestelbus me. Zijn voorwielen blokkeerden, maar het was al te laat. Een zeer, maar dan ook zeer lelijke impact leek onvermijdelijk. Het gekke was dat ik zou rustig was als een zenmeester op een bergtop in de Himalaya. Ik leek me berusten in mijn lot. Niks geen adrenaline golf. Slechts rust. Uiteindelijk leek ik te ontwaken en gaf een enorme zwiep aan de motor waardoor ik op de verkeerde weghelft terecht kwam en ruimte schiep/schepte voor het bestelbusje. Deze manoeuvre redde mijn leven en dat van de Guzzi. Het was alsof ik werd geduwd, no shit. Maar goed, als je op de verkeerde weghelft rijdt en er komen drie auto´s aan, ben je er nog altijd niet. Eenzelfde manoeuvre maar nu naar rechts volgde. Ik zag dat al de drie tegemoetkomende automobilisten de handen voor me gevouwen hadden en dat hun monden openstonden van afgrijzen of verbazing, ik meen het laatste. Want ik geloof dat iedereen op dat moment een impact verwachtte, inclusief mezelf. Wat me het meest bevreemde was de rust die me overviel. Wat motorrijden betreft, ben ik nog nooit zo close geweest. Gisteravond gleed ik uit in de badkamer. Ik kon me nog net vastgrijpen aan een rekje aan de muur en voorkwam hiermee wat botbreuken. Levensgevaarlijk land man, Argentinie.
Komop Paul, is niet zo bijzonder, dat heeft elke zelfbewuste motorrijd(st)er. Had een keer een auto voor me zonder werkende remlichten, en dan blijkt zo’n ding ineens zeer snel stil te staan, ik vol in de remmen, best leuk een stoppie op het voorwiel tot je realiseert dat je het er niet mee red, ik dacht toen ook op mijn gerust, links gaat niet lukken want daar komen tegenliggers, rechts ligt een fietspad maar met bomen en lantaarpalen, ik moet even goed timen. Kwam netjes uit op het fietspad, 3 auto’s verder kon ik zo weer de weg ervoor op, auto achter me knalde vol op de bak zonder remlichten……..
Is overigens nog eens als strip van Bertus Bolognese in de Strade van gemaakt dit voorval, je weet wel het clubblad Strada van de Ducati Club Nederland, staan zelfs verhalen in van Guzzi racende DCR deelnemers!!!!!
Jezus Paulus,
rechte wegen? Het mag misschien lijken op zo’n potsierlijike dag van de Tour de France, waar die eikels per fiets champetter drinken op weg naar de Sjans d’Elysees,, maar bij dezen wil ik even – hoewel een sporadisch bezoeker van je site – mijn hoed, chapeau, helm en toupet afnemen voor jou en de Guzzi.
Ik verwacht een oversteek van Vuurland naar Kaapstad, nog drie jaar onderweg en vervolgens naar Azie. Zet Holland Volland in godsnaam uit je hoofd.
Een Grote Groet & omhelzing van Joost.
(inmiddels Fransoos in de Pyreneeen)
Paulus man dat moet dan wel een luxe hotelletje zijn geweest….een rekje aan de muur, toe maar. Mazzelaar!
Maar lijkt dat maar zo of krijg je er weer een beetje zin in, in het schrijven. lekker regelmatig een verhaaltje uploaden zo met van die allerdaagse dingetjes die een motorreiziger meemaakt. Ik vind ze leuk.
Ik lees dat je wordt aangemoedigd niet te stoppen bij Drake z’n Straat en over te steken naar Kaapstad. Met de ervaring die jij inmiddels hebt – hoe heette die schuit ook al weer waarmee je bent overgestoken van Panama naar Colombia – zou het moeten kunnen. Probeer het eens met de Bark Europa. Die kunnen altijd wel een mannetje gebruiken. Nemen je met Guzzi en al mee. Maar dan moet je wel naar Ushuaia! En ga je ook via de Pool. Nou daar krijg je Guzzi gasten echt wel mee aan ‘t ‘wenkbrouwfronzen’; fabrikant én importeur.
Maar goed ik weet dat het je daar niet om te doen is. Knul doe ze de groeten daaro in Port Wiliams. Kijk je wel uit voor de Vuurlanders ze kunnen nogal hardvochtig zijn.
Rijze
Paul: I don’t understand the Dutch. It sounds like you changed or tightened the rubber V-belt for the dinamo generator? Correct? Careful! It is better to be a little bit loose than a little bit tight. A tight belt can cause vibration damage and cracks at the mounting or cradle which supports the dinamo generator. Adjust for just a small bit of loose.
En rijdt meneer Overzee nog op iets spectaculairs deze DCR? Hoorde net dat de TT organisatie een boete van 10,000 Euro heeft gerkegen, ook na hoger beroep voor het overschrijden van de geluidslimiet. Betekent dat ze voor dit jaar 20 evenementen aflassen waaronder de KNMV cupraces…… Kan het wel begripen hoor als je net een huis gekocht hebt binnen gehoor afstand van het circuit, bedoel wie kan nu weten dat het TT circuit daar in Assen ligt……voor een kleine 100 jaar…..
Hee Pablo,
nog steeds geen mail ontvangen hombre
t wil niet lukken met hbbw43@zonnet.nl
probeer hh.burg@td.klm.com
weet niet wat er mis gaat?
hou hem recht en blijf wakker.
PS
net terug uit zuid Portugal en wat denk je heeeeeerlijk aan de
GAMBA’S ala Pablo gezeten vrat m’n vingers erbij op.
hebben wel ff aan je gedacht haha.
Lator Har
Overigens gaat er ook een V7 van Amsterdam naar Beijing, deze zomer. http://www.amsterdambeijing.com/team_gal..
Loops around the world..
amigo, vas rapido con tu guzzi eh !! ya estas tan el sur, q bien !! soy Ignacio, estuve con vos en el hostel de CAFAYATE, yo andaba en mi honda transalp, te manod un fuerte abrazo y te deseo mucha suerte en tu viaje. Tambien q seas un buen padre, jeje, cuidate mucho
si queres, cuando vayas subiendo por argentina, te pasas por CONCORDIA, ENTRE RIOS, aca con mis amigos motokeros te vamos a recibir muy bien, asado, alojamiento y comida no va a faltar. Avisame, estamos a 450 km el norte de buenos aires. te esperamos
He paul! Je mag natuurlijk graag kankeren, daar ben je ook goed in en daar genieten we ook van. Maar volgens mij moet het geen enkel probleem zijn om een stukje in de koerier te krijgen. Ik zelf heb er afgelopen maand in gestaan, en ik heb enkel een guzzi naar Nieuw zeeland verscheept… Stuur eens een mailtje naar de redactie? Niet verwachten dat ze je gaan betalen natuurlijk. Het is tenslotte een clubblad.
Veel mensen van de club weten zeker wie je zijn, en volgen je wekelijks, waaronder ik.
groet,
Tim
Hey Paul,
Kom ik je zomaar tegen met een mooi verhaal over een ouwe Guzzi en Palus on tour. Toppie,… maar weet je nog, een flink aantal jaren geleden, Theun, Bep, Lijnie, Sturgis, USA, Yelowstone…
Grtz, Muis.