Ik geloof dat alles weer op de rails staat, inclusief mezelf. Ben bij Moto International geweest. Motor is weer oké. In feite mankeerde de Guzz niet zoveel. De keerringen van de voorvork zijn vervangen. Lekten als een gek (Dalton Highway). Kleppen hoefden nauwelijks gesteld te worden, terwijl dat 10.000 k’s geleden is gedaan. Dus dat paniekerige gedoe in NL (na 5.000 k’s: stellen!) is feitelijk een hoop gelul. Die krappe marge heeft als resultaat dat ze tussen mijn oren gaan rammelen, ongelogen. Grappig: in Seattle gaat ’t ineens hard. Mensen belden me bij Moto International spontaan op en boden me slaapplaatsen aan, langs de westkust. Willen ook aan mijn motor werken. Vragen zelfs om een handtekening. Vanavond houd ik voor een groep liefhebbers van oude motoren een lezing. Ik denk dat ik ’t ga hebben over de mooie meisjes in Amsterdam en de skunk die we legaal wegpaffen. De stuff is hier echt goedkoop. Heb er nog geen cent aan uitgegeven. Krijg ’t gewoon toegestopt. ‘You smoke’, vragen ze dan samenzweerderig. Hell yes. In ’t begin had ik niet echt in de gaten dat ’t om stuff ging, weet je. Hier blowen ze meer dan in A’dam.
Nog nooit gedaan een lezing, trouwens. Enig idee hoe dat in zijn werk gaat? Tips? Sta wel eens voor de spiegel en vertel mezelf wat voor geweldige vent ik ben. Echt veel verder dan dat ben ik nog niet gekomen. Kijk, dan is het aantal toehoorders redelijk te overzien. Check ’t maar bij de persdienst van de KRO hoe bedreven ik ben in het openbaar spreken. Wat een ramp. Donderdag of vrijdag maar weer eens rijden. De stad Seattle, hoe mooi ook, valt toch redelijk rauw op mijn dak. Heb bij elkaar toch zeker een maand door behoorlijk afgelegen gebieden gereden. Dorpjes met vijf inwoners, dat soort werk. De Mac maakt ook weer een come-back. Dus even snel wat fotootjes. Zoals deze, genomen in Gitanyow, een first nations reservaat aan de Cassiar Highway, dwars door de rimboe van Britsch Colombia. Komt ‘ie. Of deze foto. Je ziet Chief Robert van de Frog-clan. Zijn gewaad behoort toe aan zijn voorouders, way back. Hij draagt ’t nauwelijks, alleen bij zeer speciale gelegenheden. Als je de foto in zwart-wit bedenkt, is ’t net een echte, eentje uit de tijd dat John Wayne met zijn Winchester 30-30 de indianen de stuipen op het lijf joeg. Robert (83) en zijn kleinkinderen zijn zo ‘native’.
4TH of july was een grappig feestje. Hoop vuurwerk. Amerikanen houden nu eenmaal van buskruit. Over buskruit gesproken. Was bij Jeff. Hij heeft als Army Ranger gediend bij de Special Forces (Panama, Grenada, eerste Golf Oorlog, Honduras). Was psychisch behoorlijk naar de klote, die Jeff. Gaf hij ook zelf toe. ‘De dingen die ik heb gedaan, vergeet je nooit meer.’ En nu: elke avond wakker worden in koud zweet, dat soort werk. Jeff (‘I love the smell of gunpowder. It makes me feel hot’) had wat C4 in huis. Een soort van rotje, maar dan wat groter. Zo eentje waarmee je een heel flatgebouw mee vloert. Hij wilde de C4-explosieven voor de lol afsteken. Amerikanen houden nu eenmaal van groot, groter, grootst. Hij had de C4 geplaatst in het meertje voor zijn huis, meter of zeven diep. Detonator erin. Jammer dat zijn zus op een gegeven moment aan het koord begon te trekken (‘He Jeff, what the fuck is this thing’) en de detonator inactiveerde. Ik zag ’t gebeuren. Alles nat, vooral de detonator. Het hele feest ging niet door. Too bad, had graag de CNN-verslaggever ter plekke willen zijn. Niet getreurd, een vriend van Jeff had nog wat harde knallen op zak, waarmee slechts de steiger voor de helft werd opgeblazen. Kortom, ik kom nogal wat rare snuiters tegen onderweg. Jeff was overigens voor de rest zwaar oké. En dat geldt voor 99 procent van de Amerikanen. Ze helpen me waar ze kunnen. En hé, ze hebben allemaal de pleuris aan Bush, vooral hier in ’t progressieve Seattle. Dus: als je gringo in Amsterdam tegenkomt, wees dan lief voor hem/haar.
Wat losse aantekeningen, eerder gemaakt
OOK GOEDEMORGEN
Van Anchorage naar Tok, nabij Canada. Ik had de er de smoor in. Lief meisje ontmoet in Anchorage en ging sowieso veel vrienden achterlaten. Alaska was goed voor me geweest, jazeker. Een somberaar bleef ik niet voor lang. Daar is het landschap te boeiend voor. En de Glen-Highway beviel me beter dan gedacht. Langs plaatsjes als Chickaloon, Glennallen, Christochina. De motor liep mooi en ik ging in de dag hangen. Even voorbij Slana de tent opgezet, vlak bij een meertje. Op het vuur van mijn benzinebrander bakte ik een flinke lap halibat (heilbot) gaar. Die grizzly’s konden mijn kont kussen.
Om zes uur ‘s ochtends werd ik wakker en keek midden in de bilnaad van deze jongen. Motor opgeladen en off we go. Veertig kilometer verder was de benzine zo goed als op. Ik moest de tank uitwringen om de pomp bij Mentasta Lodge te halen. De toko werd gerund door zes dames. Ik had veertig kilometer gereden en het was tien uur in de ochtend. Ik besloot mijn tent weer op te zetten. Ook goedemorgen!
Veel regen in de Yucon. Koud ook. Mist. En ‘t gaat maar door, de bergen, de dennenbossen, de meren, de kaarsrechte en glooiende Alaska Highway. Klein mensje op zijn motorfietsje, . Het land is van jou en je bent van het land, zeggen ze hier in ’t noorden van Canada. Het blijft oppassen geblazen met de grizzly’s.
De popup (Recreation Vehikel) is ‘t meest nutteloze voertuig ooit ontworpen. Hij kost een lieve duit en je ziet alleen maar sjagrijn. Een RV staat bij voorkeur in de rij, zoals een Nederlander voor de kassa op een koopzondag. Een RV-hook-up is ‘s avonds afgeladen. Daar staat hij dan, naast die ander en die ander. ‘s Morgens vroeg is hij als eerste weer vertrokken en dat het pas vijf uur is, dat maakt niet uit. En de rest volgt leidzaam. Als één ‘t sein geeft volgt de rest. Stel je voor dat hij verderop een betere plek heeft dan ik. Dat noemen de trotse RV-bezitters – de mijne is groter dan die van jou – vakantie. Ik ben blij dat ik op een Moto Guzzi rij.
Als je verveeld bent, dan is er iets mis met je. De oplossing: ga wat anders doen! Don rooney, Woodwackes.
Bij de General Store bij Hanes Junction stopte een tronie op een Honda 400 cc (Hondamatic), dus zonder versnellingen. In feite is dat een meisjesmotor. Geen dame deze keer. Hij wilde met me praten want hij vond mijn motor en mij interessant. ‘Ik heb een groot huis, wees welkom.’ Eenmaal binnen moest ik een onsamenhangend verhaal aanhoren over de Canadese staat die al tien jaar een complot tegen hem voerde. Had ik maar niet moeten zeggen dat ik journalist ben. ‘Ik voer al tien jaar oorlog tegen de staat. Dat veroorzaakt veel stress. Veel stress.’ Stress, waar kende ik dat woord ook al weer van? Stretch, ja, dat komt me wel bekend voor. Daar maken ze bedden van en kun je ontspannen. Vanuit mijn ooghoeken zag ik in de slaapkamer een uniform hangen. En verrek, boven de deurpost hing een stalen Duitse helm. Een Duitser die in het verleden leeft. Binnen tien minuten weer vertrokken. Het huis verlatend ging hij voorop. Ik kijk wel linker uit met dat soort gasten.
Trouwens, het pistool van Clutch is weer terecht. ‘t Ding lag open en bloot in mijn computer. Daar waar ik ‘m had neergelegd. Ik merk dat ik al een tijdje on the road ben en door afgelegen en onbevolkte gebieden ben gereden. Op momenten, bij schaarse menselijke bevolking, kan de eenzaamheid zomaar toeslaan. Een motor en en laptop (in dit geval een ge-upgrade Apple G4 Ibook) worden dan al snel je beste maatjes. Ik klets zo nu en dan met de Guzzi. Geef ‘m vooral veel complimentjes. De schat. Hij doet zo zijn best. Je moet ‘m een horen als hij voor de zoveelste keer een 9-procent-helling aan het besteigeren is. Dan nemen we een aanloop en bepaal ik een punt waarop hij een versnelling terug moet. Dus naar zijn ‘drie’. Meestal is dat niet nodig. Hij blaft zo naar boven. Dan gaat hij tekeer! De hele motor begint dan te schudden en te trillen – vooral in he stuur. Als hij begint te ‘pingelen’ eventjes wat gas terug en hij kruipt zo naar boven. Mooi dat geslurp bij de carburateurs. Was een goede keus om de Guzzi mee te nemen. We hebben een hoop lol met zijn tweeën. (Paar dagen later). Hij wordt moe, de Guzz. Loopt zwaar. Dit had hij toch niet verwacht op zijn oude dag. Ik troost me met de gedachte dat menig moderne motor allang de geest had gegeven. De James W. Dalton Highway en de Cassiar Highway dwars door de rimboe van Canada – mijn God, daar kwam maar geen einde aan – vielen toch wat rauw op zijn dak. Hij heeft aandacht nodig. De dynamo blijft maar steeds verschuiven. Ben ik niet blij mee. Staat nogal wat krachten op en als het zaakie uit het lood staat, kan dat gevolgen hebben. Lijkt me zo. Dan gaat ‘t ook tussen je oren zitten. Dan hoor ik weer een nieuw rammeltje. Blijkt het slot te zijn dat iets te veel op het stuur trilt. Of is ‘t toch dat ene cruciale onderdeeltje. Dat soort dingen. Ik denk dat we allebei wat aandacht nodig hebben.
– Over Conan Storm –
Conan Storm kwam ik tegen in Fairbanks op de Norlight RV & campground aan Peger rd. Hij woonde met zijn moeder Jackie en zijn oudere broers Brain en Dusty in een tent, voor de time being. Zijn vader had zijn handen van het jochie afgetrokken, maar viel het viertal toch lastig. Vandaar die tent in de uithoek van de camping. Jackie had ‘t zwaar en moest van een uitkering rond zien te komen. Maar een fantastische moeder was ze voor Cony. Cony en ik raakten al gauw bevriend. Hij was nogal onder de indruk van de Guzzi. Elke keer als ik met de motor op pad ging kwam hij aangerend. ‘Mag ik ‘m starten?’ Hoefde ‘t maar één keer voor te doen en ik vertelde ‘m dat hij moest luisteren naar de motor en niet als een idioot aan het gas moest gaan hangen, wat de meeste kinderen zouden doen. Dan gaf ik ‘m de sleutels en kroop hij achter het stuur, draaide het contact om en drukte op de startknop. Die grijns. Behoedzaam liet hij dan de motor warmdraaien. Slim mannetje. Hij wist dat als hij niet voorzichtig deed de opwarmronde aan zijn neus voorbij zou gaan. En als hij de motor overdroeg, gaf hij toch nog even een zwengel aan het gas, iets wat we allemaal zouden doen. We scheurden met zijn tweeën over de camping. Hij met een waterpsitooltje in zijn hand. Ik heb elf dagen op die camping gestaan en veel met Cony opgetrokken. Dan dronken we cowboykoffie en aten we cowboyfood (bruine bonen). We joegen achter elkaar aan met waterpistooltjes. Cony was uiteraard altijd de pineut. ‘Time out, time out’, schreeuwde hij dan, zeiknat tot aan zijn onderbroek. De laatste dag naar Fred Meyers. Met de grootste watergun en een politiemotor onder zijn arm terug naar de camping. Nu was Cony the king. Op de dag van mijn vertrek raakte hij in paniek. Hij haatte me. Omdat ik wegging. Ik wist ‘m gerust te stellen. Wat hielp was mijn indiaan, ooit in de Jordaan gekocht. Die had ik meegenomen en hield de wacht als ik ergens alleen in de berm sliep, panisch voor de beren. (Geloof me, je klampt je onderweg aan alles vast). Nu waakt de Jordanese Indiaan over Conan Storm, zeker weten.
Promote Paul: Mail to a friend | Post to del.icio.us | Digg! | Translate Dutch to English
Hoppa, lezingen, signeren, held van kleine kinderen worden. Ik zeg: Sjaak voorbij! Veel plezier verder!
Ha Paul,
Ik lees ze nou vanaf het begin en ik ben niet zo’n schrijver. Je weet het, ik hou meer van plaatjes, reageer daarom nu pas. Tjonge Paul het zijn geweldige verhalen alsof ik naast je in de lift zit of liever achterop de motor (zouden Guzz en jij niet willen, weet het)
Geniet en have fun
Jan
Hoi Paul,
Dat zei ik toch al van dat kleppenstellen ? Losgetrilde dynamo meldde ik ook al. Maar dat je computer stuk was omdat er een pistool inlag, had ik niet kunnen verzinnen.
Goed te horen, dat het weer OK gaat. Enne…je hoeft geen indiaantje voor je tent, beren en wolven schrikken al van een ouwe Guzzi (of van jouw kop).
Fred
Heerlijk verhaal weer man!!
Heb weer genoten, iedere keer als ik je verhalen heb gelezen krijg ik steeds meer bewondering voor het feit dat je dit ‘zomaar’ ff doet; het bekende achterlaten en je droom laten uitkomen. Moet niet makkelijk zijn geweest maar zo tussen de regels door: it makes you happy! Daar kunnen we hier nog wat van leren.
Kan je die avonturen, mensen, reacties wel een beetje absorberen of leef je toch een beetje in een ‘roes’(buiten de stuff om dan)? Keep on going!!
Dag moppie,
Een lezing he…hihihi. Zet wat je min of meer wil vertellen met een paar termen op een papiertje, als je de draad kwijt bent heb je dan weer ff houvast, zorg voor water tegen een uitgedroogde mond (zenuwen)en hou iets in je handen…pen ofzo, dan heb je tenminste een houding en sta je er niet zo klungelig bij. Altijd leuk om wat dingen rond te laten gaan zodat het een beetje interactief is…als je dat hebt. Je verhalen rocken hard, lees ze allemaal.
Fat ass kiss. ilana
He ceinturi!
We zijn hier in Holland al aan deel 38 bezig van ‘Pauli’s fantastic voyage”! (Ze vinden gretig aftrek bij avontuur minnende lezers! En dat zijn er inmiddels heel wat!)
Het schijnt dat er al weer nieuwe herdrukken staan gepland. Je hoort het, blijf de tank maar vullen met dat explosieve vloeistofje, en tik er maar lekker op los op je Macje.
Hier in het Amsterdamse begint de zomer al een beetje door te dringen, dus wordt het tijd om de auto maar weer eens te gaan poetsen (met of zonder de buurman!), want ik wil natuurlijk niet achter blijven als ik jouw blinkende ‘bolide’ zie op je beelden, met die mooie ‘poster-achtergronden’. Het werk gaat hier verder ook weer lekker door, dus van verveling is gelukkig geen sprake.
Laat even weten wanneer je in Los Angelos bent, misschien dat we daar dan een biertje kunnen drinken, wie weet!
In ieder geval succes met alle nieuwe ontmoetingen (en blijf van de drugs af! Kan incontinentie veroorzaken, zou zonde zijn?
Heel veel groeten en support,
Maurice
Hey Paul,
Erg mooie site en leuke verhalen! Ik heb je het adres van Afke gekregen….Enjoy!
Martijn (uit de koe)
Ha die paulus,
Zit met grote regelmaat te genieten van je avonturen ( ben wel een beetje jaloers) en van de geweldig mooie foto’s die de verhalen doen opleven.
Kan een mooi boek opleveren als je alles bundelt.
Heb al een mooie titel voor je “ik Paul van Hoof” zie de kaft ook al voor me: frontale foto van jouw op de motor in zwart/wit ( komt me wel bekend voor eigenlijk)
He veel geluk en drink er eentje van me.
Groet Berd
Hey Paul,
Weer ademloos gelezen…
Hier komt een boek uit voort, zeker weten! Ik schrijf me nu alvast in voor het eerste gesigneerde exemplaar.
Hoe is het met de lezing gegaan? Heb het ook eens moeten doen, zenuwen gierden door m’n keel. Maar bedenk je dat die mensen er niet zitten om je af te kraken, ze vinden wat je te melden hebt interessant,anders hadden ze je nooit gevraagd. Lul maar een eind weg zoals normaal en dan komt het wel goed. Tip: laat ze maar vragen, dan komen de antwoorden vanzelf en voor je het weet ben je een uur verder.
Goed verhaal zeg. Ted Simon, eat your hart out. Heb je al een uitgever voor een boek ?
Inderdaad een heel goed verhaal!! Maar ehh… Valt daar ook nog wat te neuken?? Of is het daar net als een broodje-kroket zonder kroket?? Succes verder in je reis.
Met de tieterij valt ‘t hier tegen. Of mee. Heb er niet zo’n behoefte aan, en hé, ook helemaal geen tijd voor. Iets anders, heb continu mail problemen. Krijg foto’s maar niet verstuurd. Dat hele wireless en computer gedoe begint me inmiddels behoorlijk de keel uit te hangen. Sjouw van het ene wireless cafe naar ‘t andere om er steeds maar weer achter te komen dat de hele kloterige boel niet functioneert of verkeerd ingesteld staat. Nu krijg ik bij de webmail steeds de melding error 101421. En hoe krijg ik de macmail weer in orde. Hoe luidt de server van de inkomende en de uitgaande post? Op deze manier kost ‘t me allemaal veel te veel tijd en ‘t irriteert als een gek.
En nou kan ik helemaal niet meer mailen. Wat een ongelooflijke kutzooi, die computers. Waar is de tijd van de postduif gebleven?
Dit is wat ik te lezen krijg als ik mijn mailbox in wil.
Kan index DB niet bijwerken db /home/.sites/88/site132/.users/148/guzz7825/.openwebmail/db/mail-trash
Hé Tim , Joost, Frank of Ray wat is het adres van Karin op de redactie. Vergeten. Wil mijn back-up versturen. Driewerf dank.
motor@smm.nl
En doe voor de zekerheid ook even t.dekkers@smm.nl of m’n prive-mail. Je weet maar nooit met dat computergedoe.
No worries!
Of j.overzee@smm.nl
Die box zit wel constant verstopt, maar het is het proberen waard. Volgens deskundigen waart er namelijk een przwalski-paard rond in dat computerkastje… Of r.grolle@smm.nl
JO (momenteel buitengewoon tevreden Guzzi Breva 1100-motortoerder)
Paul,
Je inkomende server is http://www.guzzigalore.nl,, username en password ken je. Uitgaande post is overal weer anders, dat moet je aan het internetcafe vragen waar je zit, helaas. Ik heb een mail naar de helpdesk van je host gestuurd om de webmail-problemen op te lossen.
Hoe ging je lezing? Daar ben ik wel erg benieuwd naar.
test
Nog een test
Er zijn ineens grote problemen met de server. Ik ben keihard aan het proberen die op te lossen. Wat geduld alstublieft.
Uh… Joost, Tim, bedoelde het echte adres. Dat van een gebouw met bakstenen, ramen, mensen. Niks virtueels dus.
Paul, ik ben bang dat de problemen pas maandag verholpen kunnen worden. De host geeft niet thuis en de problemen met de website liggen bij hun. Het lukt mij nu niet om de boel op te lossen.
Heeee lieve Paul,
wat ben jij cool bezig zeg! Heel leuk om te lezen!
Ik hoop dat het technische gedoe snel is opgelost, die foto’s zijn heel mooi om erbij te zien namelijk.
Maaruuhh…hoe is het met de soulsearch? Kan je rust vinden in het alleen zijn of zit er nog Amsterdamse zoekende onrust in je? Ik ben benieuwd…
Ik ben maar gestopt met werken bij de Koe, want zonder jou is er natuurlijk geen flikker aan daar. Nu hard bezig met de laatste studie-loodjes.
Nou, ik blijf je volgen, heel veel geluk daar, liefs, jara.
Je wordt opgewacht in de VS geloof ik..
http://lists.topica.com/lists/Loopframe_..
Lex T
Cool! Ze hebben het maar druk met je in de States. Jammer voor ze dat ze je fantastische verhalen niet kunnen lezen… Anyway, alle deuren in SF staan open – maak er gebruik van! Fantastische plek om even bij te komen en van het leven te genieten. Keep us posted. Karinx
Van http://lists.topica.com/lists/Loopframe_..:
If anyone tracks him down, free lodging and support of any kind here in
the SF Bay area (except next weekend which is Moto GP).
Patrick Hayes
Fremont CA
He Paul, tijd om de boel in het Engels te gaan vertellen, dan kan de hele wereld mee gaan genieten! Wel leuk hoor om te zien/lezen hoe die Americanen onderling naar je op zoek zijn om je te voeden en je een slaapplaats te geven. Moet toch een vette opsteker zijn!
Dus binnenkort krijgen we hier ook het bericht:
‘Ladies and gentleman… we’ve got him…’
Paul, het probleem zit ‘m in je mail. Je mailbox zit nogal vol. Zorg er voor dat je af en toe wat mail naar je laptop haalt. En onbelangrijke mail van je webmail afdonderen. En dan ook uit de deleted items halen, zodat het echt weg is.
Ik hoop dat daarmee ook meteen de technische problemen helemaal weg zijn. Daar kijk ik vanavond even naar.
De hele site is flink in de war maar alles doet het weer. De oude posts staan in de archieven. Over een tijdje, nadat Paul weer meer heeft geschreven ziet het er uit alsof er niks is gebeurd.
Paul, je nieuwe username en password heb ik naar je gemaild.
Hi paul!
Great to know the news of your trip.
I’m in italy and of course my dream is to be there with you whit my 850 California.
Le me know your news as soon as possible, but at least in english, please.
Buon viaggio.
Tommy
Pol,
Nog steeds in seatle?
Lees een hoop stressss over computers en motor onderdelen.
Je weet dat je in de stad van de Grunge muziek bent? De bakkermat van wat ‘ooit’ in de begin jaren 90 inmens grote wereldwijde hype veroorzaakte. Volgens mij moeten daar nog wel wat fossielen met gitaren te vinden zijn die een goede ‘gig’ weggeven. Wellicht dat het je geen reet kan schelen, maar als je de tentjes weet te vinden kom je wellicht nog de ‘spirit’ van Curt tegen.
Enfin, in de Koe zullen ze vanavond speciaal voor jou nog een keertje keihard dat ene nummer draaien…
‘Smells like teen spirit’ waarna we allemaal een lekkere pint pakken en aan jou denken. Laterzzz E
Mooie foto’s Paul!!! Smaakt naar meer…
Grtz, Luc
Vergeet grunge Eric. Zeke komt uit Seattle: http://www.zekeyou.com/
Dat bedoel ik! ZEKE.
Kijk de ware muziek liefhebber komt nu naar boven.
Vind wel dat ze erg grunchie klinken Vasilis. Zijn er nog meer kenners die onze Paulus kunnen verblijden met wat muzikale updates uit Seatle?
Paul nog nieuwe ‘sneakers’ nodig?
Straks ff naar Portland rijden straks voor een bezoekje aan Nike Headquaters. Wie weet?
Later E
Ah, het digitale spook zal onze geesten beheerst hebben…
Hier dan hetgeen je naar smacht:
MOTOR Magazine
Haaksbergweg 75
Postbus 23298
1100 DT Amsterdam
Echte stenen, echte ramen een echte tastbare plaats die we nog net niet ‘thuis’ noemen.
Groeten,
Tim
Hallo, klopklop, ik kan niet op mijn site komen. Heb weinig online mogelijkheden, dus als ik ergens kan inloggen… Sta nu op een camping. 250 mijl boven San Francisco. Waarschijnlijk ben ik daar morgen. Ciao, Paul
Ik schreef dus een week geleden ‘ wat een ongelooflijke kutzooi…’ toch werkt ‘t, zo nu en dan. Bijvoorbeeld nu. Hang over mijn motor, computer op het zadel, een beetje wireless te zijn. Maanlicht erbij, biertje binnen handbereik. Leuke rit, langs de Highway 101. Langs de Pacific. Nu nog op mijn site zien te komen. Ciao, Paul
Paul. Je nieuwe gebruikersnaam en wachtwoord heb ik maandag al naar je gemaild. Webmail doet het weer. Succes.
Bonjour Poekie,
Waanzinnig, eindelijk weer foto’s! Hoop dat het computer/mail gebeuren weer op gang is. Voor de zekerheid gooi ik mijn vakantie groet tussen de andere reactie’s van al je fans. Ga twee weken in de zon liggen in zuid frankrijk, zie je verhalen tegenmoet als ik weer aan het werk ben!! Dikke kuzz, marije
P.S groetjes van joost en barbarel!!
Hoi Paul, volg je nogsteeds met regelmaat, erg gaaf. en hele mooie foto’s. hier in noordwijk alles ok, mooi weer een top strand avonden. ook leuk! veel plezier met de rest van je avontuur en ik blijf lezen en kijken. liefs Jannet.
knock-knock, kan niet op mijn site. Paul
Ik dacht al dat je opeens zo’n smart ass geworden was met die mac en al dat wireless gedoe…maar uh, begrijp zo langzamerhand dat dat wel mee valt!!
Veel plezier op je wielen, ik ga ff naar Griekenland, dusssssssss, tot later! Have fun, Luc
Geeft nix, Paul. Geniet van je reis en je ouwe Guzzi.
Zonder internet kan je ook leven, weet je toch ?
Kan ik wat doen, hier ?
Fred from Brooklyn, Netherlands
Paulito, je weet dat ik je schrijfkunst, dollemansmoed en inzet hogelijk waardeer. Dat ik begrijp dat onbegrip, eenzaamheid en technische tegenslagen een menselijke tol eisen. Maar betekent dit dat wij via dit medium slechts een keer in de week, of eens in de tien dagen iets van je vernemen? Besef je wat voor straf dat is om er zo lang op te moeten wachten?
Yeah Guzman, je hebt gelijk. Maar er zijn wat probleempjes met de site waaraan Vasil en ik niet zoveel kunnen doen. Vandaag bijna gearresteerd en de motor is bijna in beslag genomen. Had mijn papieren niet bij me. De agent was nare man. Hij vertelde me dat als hij me nog een keer met de motor zag rijden hij me meteen zou arresteren. En dan gaan de handen op de rug. Hij zei dat je een kentekenplaat van Californie moet hebben om in Cali. te mogen rijden. Hoop gelul. Vrienden moesten de motor met een aanhanger ophalen. Morgen verlaat ik dus op kousevoeten San Francisco op weg naar LA.
Lekker is dat. Verschil tussen de grote stad en het platteland wordt zo wel erg pijnlijk duidelijk…
Keep smiling!
This is the guys at coldfoot where you left your pic disc send e-mail back in english
Ik zei het toch: We’ve got him!! (almost).