Morgen is de enige kans om dit gebied te ontvluchten, meiden. Geen sneeuw en één graad vorst. Daarna weer sneeuw en zit ik wéér een week vast. Dus dit gaat ‘m worden. Weer wat last van me afgeworpen, Rienck. Je bent zowaar een hele steun voor me. Wie had dat ooit kunnen bedenken. Ik vind overigens dat je prachtig schrijft en heet je meer dan welkom op dit vehikel. Nu eens applaus voor jou. Hoe voelt dat? 😉
