Inflatie, part two

Meiden, ik heb ik een foto van mezelf geplaatst op FB, ofschoon ik toch niet echt van de selfies ben, alleen al het woord. De laatste dagen zijn er zo’n 15823315_10154329044326973_8334285296481624655_ntweehonderd vriendschapsverzoeken binnengekomen, het applaus wordt luider en luider. Eén kanttekening – het zijn voornamelijk mannen, met baarden en buikjes. Met de foto – ik stoer in mijn T-shirtje beetje doen alsof ik het niet koud heb, intelligente bril op mijn hoofd en besneeuwde achtergrond – hoopte ik wat meer vrouwelijk schoon naar me toe te trekken. Is niet echt gelukt: meer mannelijke vriendschapsverzoeken. Ook FB is aan inflatie onderhevig, Rienck. Heb nagedacht over je één na laatste opmerking. Ik geef je gelijk. De zucht naar kwaliteit moet mijn niet aflatende drijfveer zijn. FB is mijn speelkwartier, dit hier en mijn boek het leslokaal. Ik wist van meet af aan dat deze reis anders zou gaan verlopen dan de vorige, het hoge happy go lucky-gehalte van boek één als contrast tegen de zoektocht die me nu te wachten staat. Ik zal het antwoord moeten vinden op de vraag waarom mijn leven in Bolivia zo hartverscheurend is mislukt, terwijl alle ingrediënten voor een gelukkig bestaan voor het oprapen lagen. Het zal een pijnlijk proces worden. Deze reis vormt het decor, Bolivia de invulling. Ik ben inmiddels volledig ingesneeuwd, een mooie metafoor. Ben aan het schrijven. Om er in te komen ben ik welhaast random begonnen in het circus in Italië. Ik vind het goed gaan. Vanmiddag stuur ik dit gedeelte op naar mijn uitgever om te kijken of de toon goed is – voel van wel. Dan gaan zoeken naar een passend begin. Heb daarvoor vier mogelijke scenario’s.

Share This: