Dankzij jullie kan ik weer een avontuur beleven. Waarvoor mijn grote en eeuwige dank. Het geld stort ik op mijn broers rekening. Die beheert de financiën totdat ik op pad ben. Ik zal eerst nog naar Sint Petersburg vliegen om mijn visa voor Rusland te regelen. Dan krijg ik een toeristenvisum en op dat visum is het heel makkelijk een zakenvisum te krijgen die voor langere tijd geldig is. Het is de bedoeling dat ik begin september in Mandello del lario ben. Daar maar eens kijken of ik nog goedkope onderdelen kan scoren. De motor is momenteel niet echt heel best. Heb een nieuwe spanningsregelaar laten monteren; hij laadt nu wel weer bij, maar trekt de stoom weer net zo hard leeg. Kruiskop moet worden vervangen, nieuwe voorband, en een koplamp, maar die krijg ik te leen van good old Fred Pruntel. Bedrading is een beetje een zooitje, maar dat komt wel goed. Blok loopt prachtig mooi rond, al moeten de koppen worden nagetrokken en de kleppen gesteld. En dan maar zien. Ik zal behalve dat Rusland visum volledig onvoorbereid op reis gaan. Ik houd van improviseren, en dat geneuzel van jullie over dit en dat, zus en zo – ik ken dit leven beter dan wie dan ook. Tot aan Turkije zal ik geen enkel probleem ondervinden. Daarna begint het visa gedoe, waar ik zo’n bloedhekel aan heb. Soit. Dan ga ik Iran in, daarna Kazachstan. Daar wil ik in Atiraw een maand Russisch leren. And what about the boys? Die wilde ik voorafgaand mijn reis nog bezoeken, maar financieel is dat niet haalbaar. Ik werk nu in de nacht voor 8 euro per uur, vrachtwagens laden en lossen. Schiet niet echt op. Maar op zijn minst komt er iets binnen. Heb ook nog een paar opdrachten lopen die ik dan overdag uitschrijf. Als dat geld te samen komt en ik ben, let’s say in Italië, dan vlieg ik voor twee weken over naar mijn Mannetjes. Het lijkt me een beetje zinloos als ik hier elke financiële scheet die ik laat, ga lopen verantwoorden. Jullie hebben mij deze kans gegeven om dat jullie mij vertrouwen. Ik kom in Tokio. Naast vele slechte heb ik één prachtige eigenschap – als ik ergens aan begin, maak ik het altijd af. Dus ik kom in Tokio, arm of rijk, lopend (met de Guzzi op mijn rug), of rijdend, blij of ontgoocheld, dood of levend. I’ll will be there.
