Zoals je ziet hangt mijn shirtje te drogen in een fijne Boliviaanse omgeving. 
Ben altijd trots op mijn tuin geweest. Schoffel en wied me een ongeluk. Dat ik nog tijd heb gevonden om mijn boek af te ronden is een wonder. Heb twee dagen met mijn ziel onder mijn arm rondgelopen – geen voetbal. Zoals Benjamin Franklin ooit zei: Football is the living proof that God loves us and want us to be happy. En gelukkig zijn we, meiden. Dit keer geen dip na de laatst gespeelde pot. Na de dertiende koers ik op een land dat Wereldkampioen is. Wat een ontvangst, zal dat zijn. Want heb zeker mijn steentje bijgedragen met mijn schone shirt. Volg het toernooi met een Latijns-Amerikaanse bril. Op ESPN doen ze het in hun broek voor ons. CNN heeft het steeds over powerhouse Holland. Ben echt trots. Wat een fantastisch feest is dit toch. Al lijkt het me verstandig dat ik mijn smoel voorlopig niet in Mexico laat zien. Die gasten haten ons. Overigens heeft de Guzzi een fraaie Mexicaanse nummerplaat aan zijn achterste hangen. Is het mogelijk om met die plaat een Nederlandse WA-verzekering af te sluiten? Lijkt me wel zo exotisch, al realiseer ik me het risico te lopen om de honderd meter aangehouden te worden. Afijn, Frankrijk ligt eruit, en ik moet twee uur zien te overbruggen voordat Colombia Brazilië uit het toernooi knalt.
