Bij Scheltema

Was een te gekke middag bij Scheltema. Minder wild als bij De Dominicaankerk in Maastricht of De Vries in Haarlem, wel erg genoten. Had meer tijd om te lullen met de mensen, en lullen doe ik nou eenmaal graag. Intussen ben ik erg blij met de tweede druk. Ik begrijp inmiddels hoe lastig boeken tegenwoordig zijn te verkopen, dus zo’n tweede druk is behoorlijk bijzonder. Intussen is het wachten op de recensie van Herman Brusselmans in de Playboy. Sowieso bijzonder dat mijn literaire held van weleer mijn boek heeft gelezen.

Share This:

Zondag 14 december Guus en ik in Scheltema

Ja, we mogen weer. Vanaf 11.00 uur sta ik in de grootste boekenwinkel van Nederland, met zijn honderdduizend titels. Guus en ik staan er de hele dag, totdat we geen boeken meer hebben. Waar? Koningsplein downtown Amsterdam. Er is genoeg parkeerruimte voor de motorfietsen, en mijn oude stamcafé De Zwart is er om de hoek. Tot zondag.

Share This:

Mannetje in het zadel

Paul, mijn uitgever, wilde dat er nog een filmpje kwam. Hier het resultaat. Hoor het mannetje praten.

Share This:

Guus is een rockstar – Dizzie.nl

Ik mag zes weken lang bloggen voor Dizzie.nl. Da’s een site over boeken, gelinked aan de kranten van Wegener, en dat zijn er heel wat. Elke vrijdagochtend wordt er in de kranten verwezen naar de blog. Uiteraard doe ik dat voor nop. Het is de bedoeling dat mensen weten dat ik, Guus en Man in het zadel bestaan. Dit was mijn eerste bijdrage.

Guus is een rockstar – Dizzie.nl.

Share This:

30 november Guus & Pablo bij boekhandel Van Stockum (Den Haag)

Komende zondag 30 november staan Guus & ik vanaf 12.00 uur naast een stapel boeken bij boekhandel Van Stockum in Den Haag, Spui 40. Ik heb fantastisch motorweer besteld, ongelogen, maar je kunt natuurlijk ook gewoon te voet komen, per fiets, tram, of trein. Speciale Sinterklaas-actie: laat je voor twintig euro fotograferen in het zadel van Guus en je krijgt Man in het Zadel er gratis bij. Tot dan!

Share This:

Iedereen in de wolken

fotoIk heb gisteravond dik anderhalf via Skype met mijn Mannetjes gepraat. Waar gaat zo’n gesprek over? Over kiespijn, nog op te sturen cadeautjes (liefst alles, maar dan ook alles van Dusty, het sproeivliegtuigje), Holanda, vriendinnetjes en nog meer mannendingetjes. Als ik mijn Mannetjes heb gesproken kan ik er weer een tijdje tegenaan, en krijg ik weer zin in dingen. Het allerleukste van mijn tijd in Nederland vind ik de lezingen die ik houd voor vooral MotoPort-vestigingen. Dan sta ik met mijn poten in de klei, zal ik maar zeggen. Bij MotoPort Almere kocht een toehoorder tijdens de pauze een motorfiets. Iedereen in de wolken. Het boek is nog altijd, of nog steeds meer, omringd door een buena onda, goeie vibes zeg maar. De tweede druk is deze week (derde van november) een feit. Dus de kop is er af. Vergis je niet, tachtig procent van de Nederlandse schrijvers verkoopt niet meer dan 1000 boeken, triest maar waar. Daar zit ik, zoals verwacht, dus niet bij. Ik wil namelijk nog naar Japan. Met de Guzzi was het eventjes niet zo goed gesteld. Hij liep kut en ik verloor mijn contactsleutels. Bellen met Motortoer: hoefde me nergens zorgen om te maken. Ted haalde de motor op en twee dagen later was Guus voorzien van een nieuw contactslot en was keurig netjes afgesteld – en lópen. Intussen ook nog in de boekenkerk in Maastricht gestaan, Boekhandel de Dominicanen. Toch weer zo’n veertig boeken verkocht op een plek waar ik in feite niemand ken. Met dank aan Moto Guzzi-rijders die me inmiddels hebben omarmd, zo lijkt, en ’t me gunnen. Da’s de afgelopen zes jaar in Bolivia wel anders geweest. Man, man, wat is het isolement toch groot daar. Maar goed, ik bel dus met mijn Mannetjes en alles valt weer op zijn plek.

Share This:

Frrrrrrrrio

unnamed

Share This:

MotoMe

I rest my case, voor vandaag. http://www.motome.nl/items/motorreiziger-paul-van-hooff

Share This:

Van niets naar nummer 1 bij boekhandel De Vries

Het is de bedoeling dat je niet te vroeg piekt in het leven. Heb jij wel eens op 1 gestaan, Roy, of Barrie?

Share This:

Roy was here & fanmail

RoyEindelijk, eindelijk, eindelijk, heb ik de auteur van vele, vele ronkende bijdragen op deze site in het echt ontmoet – Roy. Op momenten hebben we elkaar liefdevol met rake teksten om de oren geslagen. Roy hield guzzigalore eigenhandig in leven als ondergetekende het te druk had met het bestuderen van de vogeltrek. Hij plaatste berichten vanuit Calgary, New York, Qatar, Johannesburg en soms ook gewoon vanuit Hoek van Holland, als hij even niet on the road was voor zijn drukke en verantwoordelijke baan bij zuivelbedrijf de Kaasknaller. Hij kwam strak in het motorpak langs in Haarlem bij boekhandel de Vries op een door Biggelaar getunede 996, waarmee hij rondjes draait op elk circuit in Nederland. De dames van deze sjieke boekhandel lieten hun werk even voor het was, want ja, toegegeven, eigenlijk ziet Roy er best wel cool uit. De redactie van guzzigalore.nl heeft na ampel beraad daarom besloten Roy uit te roepen tot blogger van de week, een felbegeerde erkenning. Proficiat Roy!

Het is een bijzondere week. Want deze felbegeerde guzzigalore-erkenning, een keurmerk voor bloggers, valt nog iemand ten deel: Hannah. Zij schreef een prachtig verhaal over de auteur van Man in het zadel. Het losse proza, verhaallijn en woordkeuze zorgt ervoor dat ik Hannah’s brief keer op keer aan het lezen ben. Hannah schrijft vanuit haar hart en we verwachten veel meer van dit jonge en enthousiaste talent. Dank voor je mooie en lieve woorden, Hannah. Paul de schrijver

De Guzzi stond deze week in boekhandel De Vries, de grootste van Haarlem. Guus stond op stand (iets boven z’n stand, als je ’t mij vraagt), maar dat weerhield boekenminnend Haarlem er niet van zich in rotten van vier op te stellen voor Man in het zadel. Van niets naar de eerste plek van bestseller-auteurs in deze Noordelijke, pittoreske stad.

Share This:

AD: Een van de allerbeste reisboeken van de afgelopen jaren

Met een suf hoofd kruip ik ’s ochtends achter mijn Mac en lees dan dit in het AD: ‘De Moto Guzzi V7, alias Guus, speelt nu de hoofdrol in één van de allerbeste reisboeken die de afgelopen jaren in het Nederlands zijn verschenen: Man in het zadel. Hoewel het boek gaat over de belevenissen van Paul van Hooff en zijn motor, leest het eerder als een roman. Eindelijk een boek dat ver weg blijft van de grootste valkuil van de reisschrijverij: het kijk-mij-nou-eens-iets-bijzonders-doen-syndroom. (…) Als lezer krijg je een kijkje in de geest van de wereldreiziger en word je meegezogen in een avontuur van 60.000 kilometer. En het mooiste van alles is misschien nog wel het gevoel dat beklijft: vrijheid. Niet als goedkoop cliché, maar eerlijk en rauw.’

Ik was op slag wakker

http://www.ad.nl/ad/nl/31560/Hans-Avontuur/article/detail/3772355/2014/10/20/Meegezogen-in-een-avontuur-van-60-000-kilometer.dhtml

Share This:

Guus in de Bijenkorf

Bestaat er voor een motorfiets een grotere eer dan tentoongesteld te worden in de Bijenkorf? Het overkwam mijn Moto Guzzi V7, als eerste in de geschiedenis van deze sjieke toko. Zaterdag 18 oktober hielden mijn maatje Pieter Webeling en ik een presentatie in de kelder van de Bijenkorf ten midden van het shoppend publiek. Kijk, dan loop je het risico tegen kledingrekken en volle schappen te kletsen. Niet in ons geval. Een man of dertig hing aan onze lippen, en op een of andere manier toch weer veertig boeken verkocht. Voor één keer was die verkoop van minder belang. Het feit dat ik mijn Guzzi (Guus) daar tegen het lijf liep, beschouw ik als een gebeurtenis van formaat. De V7 die ik de afgelopen negen jaar liefdevol gegeseld heb als we door snelstromende rivieren gingen, over de hoogste toppen van de Andes of door de heetste woestijnen. En Guus gaf geen krimp. Dus: daar bij de Bijenkorf ging alle lof niet uit naar dit manspersoon, maar naar mijn bike van wie ik nog steeds niet weet of het nou een vrouw of een man is. Bijenkorf1

Share This: